BrahMos มีใช้อยู่กับรัสเซียและอินเดีย ระยะยิงไกลสุด 290 กิโลเมตร นำวิถีด้วยแรงเฉื่อยแบบอากาศยานเทียบข้อมูล GPS ก่อนใช้การค้นหาเป้าหมายด้วยเรด้าร์ตัวเองในช่วงสุดท้าย

ปัญหาก็คือ เราจะเอาดาวเทียมดวงไหนมานำวิถีจรวดให้สามารถทำงานได้สมบรูณ์แบบ (อย่าบอกนะว่าไทยคม ผมหมายถึงดาวเทียมทางทหารของตัวเอง) ไม่อย่างนั้นก็ต้องมีสถานีเรดาร์อยู่แถวกลางทะเลเพื่อคอยต่อระยะนำวิถีให้จรวด ไม่อย่างนั้นก็จะต้องมีระบบดาต้าลิงค์จากเครื่องบินเพื่อคอยต่อระยะนำวิถีให้จรวด ไม่อย่างนั้นก็ต้องมีอะไรซักอย่างสิน่าพื่อ บลา บลา บลา ไม่อย่างนั้นจรวดก็จะวิ่งไปหาเป้าหมายแบบตามเวรตามกรรม ซึ่งยุคนี้เขาไม่ทำกันแล้ว

ปัญหาต่อมาก็คือ วงโคจรของจรวดมันไม่ได้บินเรี่ยพื้นน้ำอย่างเดียว เพราะต้องใช้ความเร็งสุงจึงอาจต้องบินสุงสิบกว่ากิโลเมตรโน่น เรดาร์เรือฝ่ายตรงข้ามจับได้อย่างแน่นอน อยู่ที่ว่าเราล๊อคเป้าเขาได้มั้ยและด้วยอะไร หรือเขาล๊อคเป้าเราได้แล้วใช้จรวดระยะยิงไกล ปานกลาง ใกล้ ปืนใหญ่ ปืนรอง CIWS เข้ามาจัดการ คำพูดที่ว่า Brahmos ตัวนี้ตรวจจับได้ยากมาก คงไม่ใช่กระมัง

เทียบกับจรวดต่อสู้เรือรบพวก เอ๊กโซเซต์ ฮาร์พูน C-802A อะไรประมาณนี้ ระยะยิงสั้นกว่าความเร็วน้อยกว่า แต่วงโคจรคือบินไม่สุงเลยและเมื่อล๊อคเป้าหมายก็จะบินเรื่ยน้ำแทบจะแหวกฟองคลื่น  โอกาสตรวจเจอน้อยกว่าแน่เพราะมันบินต่ำนี่แหละ ฝ่ายตรงข้ามจะป้องกันใด้ก็อาจจะต้องใช้ CIWS แท้ ๆ อย่างเดียวแล้ว (รุ่นที่ทำงานอัตโนมัติโดยไม่ต้องพึ่งคนและเรดาร์เรืออะไรแบบนี้) อันนี้ไม่ได้พูดถึง Soft Kill นะครับ เพราะถ้าไม่รู้ตัวใครจะปล่อยเป้าลวงได้ทัน

ส่วนตัวไม่รู้จะเอามาทำอะไร ในเมื่อทร.ใช้แผนตั้งรับอยู่ในอ่าวไทยโดยให้กริเพนคุ้มหัวอีกที มันก็ดูอยู่หรอกนะแต่มันน่าเบื่อ ไม่มีความอ่อนตัวในการทำภารกิจแม้แต่น้อย แค่ไปเกาะกวมกริเพนก็ตามไปไม่ไหวแล้ว

ที่ตัวนี้ได้เปรียบคือบินเร็วมาก ระบบป้องกันตัว a-a มองเห็นแต่จะยิงไม่ทันเอา ใช้ตั้งรับก็ได้นะ วางไว้ตามจุดต่างๆรอบอ่าวไทย แล้วก็มีสถานีเรดาร์เป็นหูเป็นตา ข้อเสียคือถ้าทำแบบนี้ความอ่อนตัวต่ำ ใช้สำหรับประเทศจนๆที่เน้นตั้งรับสุดซอย

จุดเด่นอีกอย่าง (สำหรับคนตังเยอะ) ก็คือจรวดตัวนี้มีดาต้าลิงค์เชื่อมกันได้ ก็ยิงทีหลายๆลูก วิ่งโด่เด่หาเป้าลูกนึงที่เหลือก็เป็นเสือหมอบไป

นั่นสิครับ เมื่อก่อนเห็นตื่นเต้นกันจังระยะยิงเป็นร้อย ..........................  เป้าหมายหลักของระยะยิงที่ไกลสุดลูกหูลูกตานั้น เพื่อสกัดกองเรือมากันเป็นหมู่คณะที่กลางมหาสมุทรโน่นครับ................. ถ้าเล่นกันแค่เลียบชายฝั่ง ต่อให้ จีพีเอสแม่น ไอ้ที่จะโดนไม่ใช่แค่ฟรีเกตุดอกครับ ยังมี เกาะหนูแกาะเต่า หินฉลาม เรือประมง เรือเอี้ยมจุ๊นอีก...................  จรวดต่อสู้เรือถ้าจะยิงแบบวันแมนโชว์ เอาแค่ระยะเส้นขอบฟ้า นี่ก็หะรูหะรา แล้วครับ      แต่ถ้าให้ไกลกว่าระยะหูตาคือหลังเส้นแนวขอบฟ้า อันนี้ต้องใช้ลิ้งค์ครับ ถ้าอยู่ในอณาเขตเครือข่าย  เหลือเฟือด้วยองคาพยพ   ก็ต้องหูตาเรดาร์จากเพื่อนร่วมแก๊งต่างๆ      แต่ถ้าโดดเดี่ยวกลางทะเลก็ต้องใช้ คอปเตอร์แลมป์ของตัวเองเป็นตัวส่องเพิ่มระยะ    

 ไอ้ร้อยสองร้อยโลนั่น  จะเอาไปยิงใครครับ ยิงที่สัตหีบ ไปโดนเรือไชยนาวาสาม หาปลาทูอยู่มหาชัยโน่น ผบ.มีหนาว..........

พักหลัง ทร. ถึงมีเพิ่มระบบลิ้งค์ เท่าที่เห็นก็ชุด รล.นเรศวร   ใช้ลิ้งค์ของสวีเดน   อันนี้ทายได้เลย เพื่อเป็นทีมเวอร์คกับ อีรี่อายส์ และกรีเป้น  ...................... ต่อไปนี้  เครื่องบิน ทอ.หยอดไข่ใส่เรือพวกเดียวกันในสนามรบคงไม่มีอีกแล้ว........... (แต่หยอดไข่ใส่กันเอง จนนายกต้องว่ายน้ำหนี่เนี่ย อันนี้ไม่แน่........... และที่สำคัญยุคสมัยเปลี่ยน ไม่ใช่แค่ทหารฟ้าหยอดไข่ได้แค่นั้น ตอนนี้ทหารน้ำมีหนังสติ๊ก กระจอกทะเลวิวัฒน์ สอยเบ้าตาได้ด้วยนะเอ้อ...ฉนั้นด้วยอาวุธเอกอุเหล่านี้ ขอให้สามัคคีกันไว้ เห็นหัวเห็นหางประชาชนตาดำๆกันบ้าง)  

ซึ่งกรณี รล. นเรศวรนี้ ถ้าทำงานคู่กับอีรี่อายจะยิงฮาร์พูนได้ไกลขึ้น  แถมแม่นขึ้นอีกด้วย เพราะไม่ยิงแล้วลืมแบบส่งเดช แต่จะมีเรดาร์จากลิ้งค์ช่วยแก้ทางให้       แต่ยังไงก็ต้องกลางทะเล เพราะในอ่าวมีทั้งเรือประมงและเรือสินค้า

เพิ่มเติมอีกครับ    และถ้าอยู่ไกลฝั่งออกไป อยู่กลางมหาสมุทร   ผมถามหน่อยครับ เรือ ท่านมี บรามอส ท่านจะยิงใคร ยิงอย่างไร  .................. ชีวิตจริง มิใช่หนังไทยนะครับ พระเองซัดกับจิ๊กโก๋ ตำรวจมาถึงรวบจิ๊กโก๋เข้าซังเต  ของจริงตำรวจไม่รู้ใครโจรใครพระเอกนะครับ รวบทั้งคู่ไปโรงพัก..................

สมัยสงครามโลก วว.2   แค่จะหากองเรือสักกองในทะเลแทบเลือดตากระเด็น...... ข่าวกรองมาแล้วว่า กองเรือข้าศึกออกจากท่าไม่ทราบมุ่งเข็มทางไหน    เดือดร้อนอีกฝ่ายต้องใช้เซ็นส์วิเคราะห์เดา ส่งเครื่องบินทะเลพิสัยไกล บินฝ่าเมฆ กระจายกันออกไปเป็นหลายร้อยโล บินไปบินกลับ หากันเป็นอาทิตย์  เจอมั่งไม่เจอมั่ง ...................

 เอาแค่ตอนนี้นะครับ   เรือเราลอยลำอยู่กลางมหาสมุทร   ห่างออกไปจากเรือแค่เส้นขอบฟ้าแค่ยี่สิบสามสิบโล  เราจะรู้บ้างไหมครับ ว่ามีใครเป็นข้าศึกศัตรู อันไหนเรือสินค้า อันไหนเรือรบ  ถ้าเป็นเรือรบความเร็วเท่าใด อาวุธอะไร   ข้อมูลอ่ะครับ  จะลิ้งค์กับอะไรดี  ยิ่งถ้าเป็นนอกเส้นทางเดินเรือ ซึ่งไม่มีดาวเทียมนำร่องพานิชย์อยู่ด้วยหล่ะก็  บอดสนิดเลยครับ...................ดาวเทียมทางทหารของเรามีเหรอครับ กลางมหาสมุทร อย่างนั้น  มะกันใช้ดาวเทียมหลายร้อยดวงเป็นตาสับปะรด  ถึงรู่ทุกอย่างได้อย่างนี้....   ซึ่งนั่นมีบรามอส ก็เหมือน มีเด้สเสิท อีเกิ้ล จุด สี่สี่ ลูกเต็มแม็กอยู่ในมือ  แต่ดั๊น..สายตาสั้นแปดร้อย แถมลืมแว่นไว้ในรถอีกต่ะหาก.................

อย่างที่ท่านกบว่ามาคงหมายถึงหลักนิยมของประเทศผู้พัฒนาด้วย  ส่วนตัวผมเข้าใจว่าจรวดที่ใช้ความเร็วสูงน่าจะใช้จุดอ่อนของเรดาร์ตรวจการระยะไกลของเรือตรงที่ focal point มีความสูงน้อยทำให้ตรวจการเกินเส้นขอบฟ้าได้เพิ่มขึ้นไม่มาก (ถ้าอยู่บนเขานี่ก็หลายร้อย กม.) แล้วถ้าเป็นเรดาร์แบบแมคคานิค สแกน (แบบหมุนๆที่เห็นในสนามบินเผื่อคนที่นึกภาพไม่ออก) ตรงนี้ถ้าหมุนช้าอัฟเดดเรทน้อยพอตรวจจับได้จะเห็นเป้ากระโดดและทำให้เวลาตัดสินใจน้อยมากเพราะกว่าจะตัดสินใจใช้ระบบอะไร  เรดาร์ควบคุมการยิงหันไปล็อคเป้าก็หลายวินาทีน่ะครับ  ส่วนที่บินเรี่ยผิวน้ำตรงนี้จะใช้ผิวน้ำในการสะท้อนคลื่นเรดาร์ทำให้ล็อคเป้าได้ยากและทำให้ตรวจจับได้ในระยะที่ใกล้กว่าจรวดที่บินมาสูง  แต่ปัจจุบันก็มีการแก้ทางทั้งระบบวิเคราะห์ข้อมูลที่สะท้อนกลับมาของเรดาร์  การใช้เรดาร์แบบอิเล็กทรอนิกส์ สแกน  หากผิดตรงใหนก็ต้องขออภัยด้วยนะครับ

ในความคิดผม ระยะยิงไกลมันก็มีข้อได้เปรียบอยู่คือพื้นที่ครอบคลุม ทำให้ลดจำนวนการจัดซื้อแท่นยิง อย่างBrahmosระยะยิง290กม. เมื่อเทียบกับ C802A ระยะยิง190 กม.  ถ้าเราจะตั้งรับสุดซอยเอามาประจำการตามชายทะเลให้คลอบคลุม ในระยะชายฝั่งยาวสัก1,000กม.เราก็ซื้อBrahmosแค่2ชุด แต่ถ้าจะซื้อ C802Aก็ต้องซื้อ3ชุด ข้อดีถัดมาคือเราสามารถตั้งจุดยิงที่ห่างจากชายแดนได้เยอะมากขึ้น ทำให้ลดความเสี่ยงจากการถูกทำลายได้มากขึ้น

ยิงไกลต้องมี ตัวช่วยนำทาง ดาวเทียม อากาศยาน เรือดำน้ำ เรือรบ  ไม่ใช่แท่นยิงจะทำการรบได้ด้วยระบบตัวเดียวเหนือเส้นขอบฟ้า

ถ้าไม่มีตัวช่วยที่กล่าวมา ก็ระบบเบๆตัวนึงที่ยิงระยะเดียวกับ Hapoon EXCOET เป็นต้น

ถ้าเฝ้าบ้าน C-801/802  หรือGripen แบกRBS-15 ไปปล่อย น่าจะเพียงพอ

ยกเว้นอนาคตเรามีเรือดำน้ำหรือการนำทางที่สมบูรณ์โดย ทร.ทำได้โดยไม่ต้องพึ่งเหล่าอื่น ค่อยจัดลูกยาวมาก็ได้

Thailand to replace coastal guns with long-range missiles
http://www.janes.com/article/56447/thailand-to-replace-coastal-guns-with-long-range-missiles

การประชุมที่ Kuala Lumpur มาเลเซียเมื่อเดือนธันวาคมปีที่แล้วนั้น นายทหารระดับสูงของกองทัพเรือไทยได้เปิดเผยข้อมูลครับว่า

ทางกองทัพเรือไทยมีแผนที่จะเปลี่ยนระบบป้องกันชายฝั่งของ หน่วยบัญชาการต่อสู้อากาศยานและรักษาฝั่ง สอ.รฝ. จากปืนใหญ่สนามมาเป็นอาวุธปล่อยนำวิถีต่อต้านเรือผิวน้ำพิสัยไกล

แต่ตอนนี้ยังไม่มีความคืบหน้าเพิ่มเติมใดๆออกมาครับ

ได้ยินข่าวนี้นานแล้ว เพื่อนๆก็เคยนำข่าวมาโพสต์ แต่ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรมาก คิดว่าคงเป็นจรวดปราบเรือทั่วๆไป............... โดยส่วนตัวเห็นด้วยกับการทดแทนปืนใหญ่ด้วยจรวดนำวิถี  เนื่องจากอำนาจการยิง และความเด็ดขาดแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ...............    แต่ผมสงสัยตรงคำว่า ลอง เร้นจ์ มิสซาลว เนี่ยครับ   คำว่าพิสัยไกล คือเทียบกับอะไร  ถ้าเทียบกับปืนใหญ่ เป็น ซี-802 หรือ ฮาร์พูน ก็ไม่แปลก    แต่ถ้าเทียบกับ จรวดด้วยกันนี่ แปลกมากๆ   เพราะกะเอาไว้ยิงไกลออกไปถึงกองเรือในทะเลหลวงโน่น ....................  

จะเอาไปยิงอะไร ??    ยิงเรือบรรทุกเครื่องบิน ?????     เพราะเอาเรือฟรีเกต หรือกริเพ่น ไปฟาดกับ ซีวี คงไม่รอด    แต่เล่นหมัดยาวตั้งแต่อยู่บนแผ่นดิน อันนี้มีลุ้น ...............  พระเจ้า คิดการณ์ใหญ่ได้ขนาดนั้นเชียวเหรอ ???     และก็คงไม่แปลก ถ้าเรื่องจะเงียบเพราะต้องออกแรงงัด    ................. ก็คงคล้ายๆเรือดำน้ำมั้ง ซ้ายผ่านตลอดออกปักกิ่ง ...............

 ที่นี้ก็หน้าที่นักวิเคราะห์อย่างเราแล้ว   ว่า หมัดยาวของจีน มีตัวไหนบ้าง................??????   มันช่างคล้ายๆกับเหตุการณ์ อ่าวเปอร์เซียครุกรุ่น ตอนนั้น จีน ขายจรวด ซิลงค์ วอม ( เอช วาย-2 รุ่นยิงจากฝั่ง ลอกแบบจาก สติ๊กซ์) ให้กับ อิหร่าน    เท่านั้นแหล่ะ  ไอ้กันเต้นเป็นเจ้าเข้าเลย .................  ก็อ่าวแค่นั้น  จรวดโบราณ ก็ดับกร่าง เรือบรรทุกเครื่องบินได้.....................   ไอ้กัน มันใช้เรือบรรทุกเครื่องบินในการแผ่อิทธพล   รวมถึงการกดดันสถานการณ์ทางการเมืองของชาติต่างๆด้วย ................   เมื่อไม่นานมานี้ ขณะที่เรามีวิกฤติ  มะกันก็ส่งฝูงหมาป่า มุ่งมาที่เรา   แต่ไม่รุสินะ ว่าไอ้หมาป่าฝูงนี้มันเชียร์ใคร...............

แหม่เอาเรื่องต่างๆมาต่อเป็น จิ๊กซอว์  มันชักจะตื่นเต้นแล้วสิ      ............... ด. เซอร์พลัส กับจรวดระยะยาวจากปักกิ่ง  ประจำการรวดเร็วดุจสายฟ้าแล่บ  ........................ พระเจ้า  ขึ้นต้นไม้หากิ่งเหมาะๆ นั่งดูลิเกฉากบู๊กันดีกว่า............     ผมเป็นคน รักเสียงส่วนใหญ่     แต่ตอนนี้ผมเชียร์ฝ่ายใช้เรือดำน้ำต่อระยะให้ลูกยาวครับ.....55555555555

ตราบใดที่ยังไม่เห็นของมาส่งถึงบ้านเรา ผมไม่เชื่ออย่างเด็ดขาด ไม่เชื่อถามพี่โอพลีอตดูก็ได้

และที่สำคัญ ไอ้ที่เป็นข่าวมักจะไม่มา ส่วนที่มามักจะไม่เป็นข่าว ไม่เชื่อถามน้อง MK 54 ดูก็ได้

เพราะฉะนั้น ผมไม่ให้ความสำคัญกับข่าวที่ไม่ใช่คำสั่งซื้อมากนัก

หลักการตั้งฐานยิงจรวดบนฝั่งก็คล้ายๆกับแซมระยะไกลแหละครับ 

ราคาถูกกว่าเครื่องบิน แต่ก็ความอ่อนตัวต่ำกว่า ใช้ตั้งรับได้อย่างเดียวในบ้านเรา ตอบสนองได้เร็วกว่า ถ้ามีได้สองอย่างก็ดีไป ทำไมใครๆก็เชียร์ให้เรามีแซมลูกยาวแต่ไม่มีใครเชียร์ให้เรามีลูกยาวภาคทะเลบ้างหนอ

เวียดนามยังจัดหามาเป็นระบบโครงข่ายเลย เรือเขาก็เยอะแยะ เรือดำน้ำก็มี ฟริเกต คอร์เวตก็อาวุธหนักๆทั้งนั้น

แต่ผมกลับสนใจเชียร์ลูกยาวสำหรับ สอรฝ. แฮะ อันนี้ความคิดส่วนตัวผมนะครับ ไม่อ้างอิงจริงจัง เราไม่ต้องพูดถึงทะเลหลวงเพราะเราติดตั้งชายฝั่ง แต่ลูกยาวต้องมีขีดความสามารถที่ยิงถึงนอกเขตน่านน้ำทะเลไทย และต้องชนิดโป้งเดียวจอด และควรจะมีดาต้าลิงค์กับกองเรือในอ่าวไทย โดยสมมุติว่าเรือฝ่ายตรงข้ามแสดงท่าทีคุกคามเริ่มล้ำเข้ามาในอ่าวไทย เรือรบเราตรวจจับด้วยเรดาร์ล็อกเป้าหมายโดยส่งข้อมูลผ่านดาต้าลิงค์มาที่จรวดพิสัยไกลที่ติดตั้งชายฝั่งยิงแทน โดยที่เรือตรวจจับเป้าไม่ต้องดำเนินการยิงเองแต่อาจจะรอซ้ำหากโป้งเดียวไม่สนิท ผมคิดเล่นๆนะ จะเอาไปทำหนังแอ็คชั่นก็ได้ ฮ่าๆๆๆ

เห็นความเห็นท่านเด็กทะเลแล้วนึกแปลกใจ ว่าเราจะติดลูกยาวไว้ตรงไหนกันแน่ เพราะเขตน่านน้ำของเรามันเป็นแบบนี้ครับ เราน่าจะมีสิทธิยิงอย่างมากก็แค่เขตต่อเนื่องเท่านั้น ส่วนเขตเศรษฐกิจจำเพาะประเทศอื่นเดินทางผ่านได้ ก็เลยมีเรือประมง เรือโดยสารประเทศโน้นั้นนี้เต็มไปหมด เป้าล่อดี ๆ นี่เอง

http://mrpolicy.trf.or.th/%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%93%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%82%E0%B8%95%E0%B8%97%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B8%97%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%A5/tabid/59/Default.aspx

ดูแบบไม่ต้องคิดอะไรมาก พื้นที่ด้านบน(ซึ่งค่อนข้างสำคัญเพราะอยู่ใกล้กรุงเทพ)ไม่ต้องมีเลยก็ได้ เพราะกองเรือฟริเกตตั้ง 2 กองเรือ รวมทั้งกองเรือตรวจอ่าวมีอยู่เต็มไปหมด ส่วนพื้นที่ด้านล่างมีน่านน้ำภายในเยอะเหมือนกัน (สีเขียว) ทว่าติดกับมาเลเซียซึ่งเราไม่เคยมีปัญหาอะไร(อย่างเป็นทางการ) และอยู่ในรัศมี RBS-15 จากกริเพนพอดีเลยด้วย

ผมไม่ได้กวนนะ แต่มันมืน ๆ เท่านั้นเอง

อย่าซีเรียสครับ อย่างที่บอกว่าไม่ได้จริงจัง แค่ความคิดจินตนาการส่วนตัวที่อาจจะดูแง่ร้ายในความคิดผมครับ และในความคิดผมไม่ได้มองไปถึงต้องเป็นบรามอสแต่ระยะไกลมีอะไรบ้างหว่า ? แต่จะเอาจินตาการผมไปขยายต่อเพื่อความสนุกก็ได้ครับ เผื่อจะได้แนวคิดอะไรมาุเม้ากัน ฮ่า ๆๆๆ

ถ้ามองในแง่ร้ายสุดคือกองเรือโดนทำลายหมด หรือกองเรือข้าศึกค่อนข้างดุดันครบเครื่อง ASMระยะไกลก็ควรจะมี เป็นตัวเลือกในการเปิดฉากโจมตี วางกำลังตามเกาะแก่ง ซ่อนพรางง่าย ป้องกันการถูกโต้กลับได้ดี เพียงแต่ว่า ต้องมีการเชื่อมโยงข้อมูลดีๆ

แต่ว่าจำเป็นต้องเล่นลูกยาวระดับ300ก.ม.เลยหรือ ใช้ลูกระยะไม่เกิน200ก.ม.น่าจะเพียงพอรึเปล่า หรือใช้แค่ระดับ Spike NLOS ระยะ22ก.ม. (เสี่ยงปืนเรือฝ่ายตรงข้ามเหมือนกัน)

ทั้งนี้ส่วนตัวว่าวางกำลังตรงไหนไม่สำคัญ แต่ควรจะมีไว้เป็นตัวเลือกในการเปิดฉากโจมตีหรือตั้งรับ

คุ้น ๆ เคยผ่านตาว่า...อินเดีย สนใจจะขาย บรามอส รุ่นใช้งานจาก เรือดำน้ำ ให้กับ เวียดนาม

เพื่อรองรับภัยคุกคามใน ทะเลจีนใต้...

ก็ถ้า ไทย จัดหา เรือดำน้ำจากจีน หรือ ให้ความสัมพันธ์จากจีน แนบแน่น มากขึ้น...

ผมว่า บรามอส กับ ไทย คงไม่มีโอกาส เกิดขึ้น...

เอาเป็น RBS-15 mkIV เลยละกัน ซัก 1000 km

ถ้าเป็นกังวลเรื่องความสัมพันกับจีน ลองดู

https://en.wikipedia.org/wiki/P-800_Oniks