ชุดเกาะทหารไทย
โดยคุณ : aristotum เมื่อวันที่ : 22/09/2009 17:37:37
ด้วยความเคารพนะครับ
ขอความกรุณาใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องด้วยครับ
"ชุดเกราะ" ครับ ไม่ใช่ "ชุดเกาะ"
ขอบคุณครับ
ภาษามันดิ้นได้ จริงๆนะ (^.^)/
คือไม่ได้ว่าของไทยไม่ดีนะครับ
แต่บอกตรงๆ ผมเองก็ถ้ามีให้เลือกก็ขอใช้ของนอกครับ เป็นความรู้สึกส่วนตัวนะครับ
ของแบบนี้ ความเชื่อมั่นและมั่นใจ คือสิ่งสำคัญ ครับ
คงต้องใช้เวลาครับ ต้องทำการพิสูจน์ให้เกิดความเชื่อมั่นให้ได้นะครับ
ซึ่งผมมองว่าคนผลิตและทดลอง บางทีไม่ค่อยสนใจในจุดนี้นะครับ
แต่ของเอกชนไทยก็ ทำตรงนี้ได้ดีมากๆ เลยขอยอมรับ แต่การประชาสัมพันธ์ ก็ยังไม่ค่อยดี อาจจะเพราะข้อจำกัดด้านกฏระเบียบของเราก็ได้
แต่คิดว่าที่ใช่อยู่ในรูปน่าจะเป็นของไทยนะครับ คิดว่า
จะของไทย หรือ ของนอก ขอให้มีการทดสอบตามมาตรฐานการทดสอบ ก็ถือว่าโอเคครับ หากของที่ผลิตในประเทศ แล้วผ่านการทดสอบตามมาตรฐาน ผมก็สนับสนุนของไทยครับ แต่ถ้าทำแล้วไม่มีการทดสอบตามมาตรฐาน ก็เอาของที่ได้มาตรฐานดีกว่าครับ
เสื้อเกราะกันกระสุนประจำบุคคล ไม่ใช่แค่กันกระสุนไม่ให้ทะลุอย่างเดียวครับ ต้องคำนึงถึงการลดแรงปะทะ รวมถึงรูปทรงและน้ำหนักเพื่อไม่ให้เป็นการสร้างปัญหาในการเคลื่อนไหวร่างกายของผู้สวมใส่ครับ
เสื้อเกราะมาตรฐาน ทบ.ปัจจุบัน อยู่ในระดับ Revel 3 ครับ คือ กันกระสุนในคลาส 5.56x45 แล 7.62x 39 หรือถ้าพูดแบบชาวบ้านก็คือ กระสุน เอ็ม 16 และ กระสุน อาก้า ครับ
เมื่อวันที่
20/09/2009 22:35:49 อีกนิด ปัญหาของเสื้อเกราะมาตรฐาน ทบ ปัจจุบัน คือ รูปแบบทรงเสื้อและการที่เสื้อไม่สามารถปรับได้(เย็บตายตัว)ครับ ซึ่งบางคนจะมีปัญหา หากร่างกายไม่เหมาะสมกับเสื้อ(เพราะเสื้อมันไม่สามารถปรับตามร่างกายได้)
ยกตัวอย่าง บางคนใส่เสื้อเกราะแล้ว ชายล่างเสื้อเกราะหุ้มเลยเข็มขัดลงมา พอเวลานั่งคุกเข่าแล้ว มันจะดันตัวเสื้อขึ้น และเกราะอ่อนตรงคอ มันจะค้ำคอ ทำให้เคลื่อนไหวร่างกายลำบากครับ
หากได้รับการปรับปรุงเรื่องแบบดีไซน์เสื้ออีกเล็กน้อย จะดีขึ้นมากครับ
เมื่อวันที่
20/09/2009 22:40:02 
เมื่อวันที่
21/09/2009 00:07:55 
และกระสุนในขนาด .44 แม็กนั่ม แบบ SJHP
ที่มีหัวกระสุนหนัก 240 เกรนและมีความเร็วไม่เกิน 1,400 ฟุต/วินาที
รวมไปถึงป้องกระสุนในระดับ 1, 2 และ 3
แล้วชุดเกราะข้างบนนี่นำเข้ามาหรือผลิตเองครับ
ดูจากผ้ากับงานเย็บแล้วผมนึกว่าผลิตเองมาตลอด
เมื่อวันที่
21/09/2009 09:38:14 พูดได้ถูกต้อง เห็นด้วยครับ แต่ของผมมันค้ำพุงครับ
ส่วนใหญ่จะเป็นรุ่นเก่าๆแล้วทั้งนั้น ประมาณสงครามอ่าวฯ แถมรูปแบบเสื้อก็เป็นอย่างท่าน FW190 บอก คือปรับไม่ได้
แล้วตัวเสื้อเองก็ยังไม่ได้เป็นแบบ module (แบบที่สามารถจะย้ายตำแหน่งกระเป๋าต่างๆไว้ตรงไหนก้ได้ แล้วแต่ชอบ)
และที่เป็นปัญหาที่สุดคือ เทอะทะ น้ำหนักมากกกก เพราะใช้แผ่นเหล็กในการกันกระสุน แทนที่จะเป็นแผ่นเซรามิกแบบที่เค้าใช้กันอยู่ในปัจจุบัน ต้นทุนอาจจะน้อยกว่าแต่ก็หนักกว่ามากอยู่
ผมยังไม่เคยจับเสื้อเกราะที่ทำในประเทศตัวเป็นๆ แต่จากที่เห็นในรูป ก็ยังเป็นปัญหาเดิมๆคือทุกอย่างเย็บตายตัว ไม่สามารถปรับอะไรได้เลย
แถมผ้าที่ใช้ก็ไม่สามารถทนทานการใช้งานหนักๆได้ ใช้ไปสักพักก็จะขาดรุ่งริ่งไปหมด
แต่เท่าที่เคยดูผลการทดสอบโดยเอา M-16 และ ak-47 ยิงอัดจ่อๆหลายๆนัด ก็ยังไม่ทะลุ
แต่ไม่แน่ใจว่าการใช้แผ่นเหล็ก สะเก็ดกระสุนจะสะท้อนไปหาใครหรือป่าว?
ผมว่า ไปเอาเสื้อเกราะ BB เกรดดีๆ มาใช้ก็ได้นะ เดี๋ยวนี้ทำดีมากๆ แบบพวกที่ใช้ผ้า cordura ที่ใช้กับเสื้อเกราะจริงๆก็มีถมไป คุณภาพก็ไม่ได้ด้อยกว่าเลย
ขาดอย่างเดียวแค่แผ่นเกราะกันกระสุนยัดเข้าที่ ก็กลายเป็นเกราะกันกระสุนแท้ๆแล้ว
หรือจะไปเซ้งต่อโครงการ pinnacle body armour หรือ "dragon skin" ของเมกาที่แพ้ interceptor มาก็ได้นะครับ
เจ๋งมากเลย กันทั้งตัว ไม่ได้ใช้เกราะสี่เหลี่ยม แต่เป็นแผ่นกลมๆเล้กๆๆแปะๆต่อกันเหมือนเสื้อเกราะจีนโบราณ ทำให้มีความยืดหยุ่นมาก
เมื่อวันที่
22/09/2009 04:47:26 ส่วนตัวก็อยากให้เราใช้ระบบ MOLLE แบบอเมริกันครับ ในสายตาของคนเล่นแอร์ซอฟท์ (ที่ความต้องการไม่ได้ต่างจากทหารจริงมากนัก) ใช้แบบนั้นจะมีความยืดหยุ่นมากกว่าการมีกระเป๋าตายตัวที่บางทีก็ไม่รู้จะเอาไปใส่อะไรเพราะไม่ใช่ภารกิจ
เมื่อวันที่
22/09/2009 05:39:48 เสื้อเกราะหลักที่ใช้งานอยู่ใน จชต. เป็น เรเวล 3 ครับ ท่านsemakutek ยกเว้นบางหน่วย ยังมี เรเวล 3 เอ แบบเก่าอยู่
หลักๆ จะมี 2 แบบ โดยแบบหลักก็เป็นแบบที่ ท่าน semakutek นำรูปมาลง แบบนี้ภายในตัวเสื้อจะเป็นแผ่นเคฟล่า หรือเกราะอ่อน เรเวล 3 เอ(กันกระสุนปืนพก) โดยจะมีช่องหน้า-หลัง สำหรับสอดใส่แผ่นเพลท เพื่อเพิ่มเป็น เรเวล 3 (เกราะอ่อน+แผ่นเพลท) เฉพาะตรงที่มีเพลทอยู่ ตรงอื่นที่เหลือก็ยังเป็น เรเวล 3 เอ เหมือนเดิมครับ
ส่วนอีกแบบคือ แบสแตนด์ อโลน คือมีแต่เพลท เรเวล 3 อย่างเดียว
ปัญหาของเสื้อเกราะหลักอย่างที่กล่าวคือ ไม่สามารถปรับได้ ส่วนมากกำลังพลที่พอจะมีเงินหลือ จากรายได้อันน้อยนิด ก็จะสั่งตัด หรือซื้อ เพลท แครีเออร์ กันเอาเองตามทุนที่มี แล้วถอดเอาแผ่นเพลทจากของหลวงมาใส่เพลทแครีเออร์ของตัวเอง ก็เพื่อชีวิตของตัวเอง ซึ่งส่วนมาก งบก็ไม่มากพอที่จะจัดหา คอนดูล่า ได้ ส่วนใหญ่ก็เป็น ไนล่อน กับ ผ้าธรรมดา ซึ่งความทนทานก็ต่ำลงไป โดยเฉพาะการลุกติดไฟ(ความจริงมีบทเรียนมาหลายเคสแล้วนะครับ) แต่ก็ยังดีตรงที่ความคล่องตัวที่เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับของหลวงที่ไม่สามารถปรับได้
ไม่มีใครอยากเสียเงินหรอกครับ หาก ของที่ให้มาสามารถใช้งานได้ดีจริง ในการฝึกอาจจะไม่มีคนสนใจ เพราะฝึกจบก็แล้วกันไป แต่ในการทำงานที่เอาชีวิตจริงเข้าแลก มันก็ต้องลงทุนกันหน่อย
คำถามคือ ใครควรจะลงทุนกันแน่
เมื่อวันที่
22/09/2009 06:37:39