ผมมีความไม่สบายใจในกรณีปัญหาเขาพระวิหารมาก เพราะได้รับฟังข่าวสารจากสื่อต่างๆ เสนอข่าวค่อนข้างตรงกันว่าเขมรรุกล้ำพื้นที่พิพาท4.6ตร.กม. โดยที่ประชาชนคนไทยได้แต่มองตาปริบๆ
เพราะถ้ายึดตามคำพิพากษาศาลโลก พ.ศ.2505 พื้นที่ทับซ้อนรอบปราสาทพระวิหาร 4.6 ตร.กม. ต้องอยู่ในเขตประเทศไทย 100 เปอร์เซ็นต์ แต่วันนี้ พื้นที่ทับซ้อนกว่า 50 เปอร์-เซ็นต์ ถูกทหารกัมพูชายึดครอง ที่ แสบไส้ติ่งคือ ห้ามคนไทยไม่ให้เหยียบแผ่นดิน ซึ่งเป็นของเราเอง แม้แต่บันไดทางขึ้นปราสาทพระวิหาร ซึ่งอยู่ในเขตประเทศไทย เมื่อก่อนยังขึ้นได้ เดี๋ยวนี้ขึ้นไม่ได้ซะแล้วโยม ภูมะเขือ ซึ่งเป็นของไทยพันเปอร์เซ็นต์ วันนี้กลายเป็นที่ตั้งกองบัญชาการทหารกัมพูชา อย่างนี้ถ้าไม่เรียกว่าเสียดินแดนจะให้เรียกว่าอะไร?? ถึงยังไม่เสียดินแดนโดยนิตินัย ก็ถือว่าเสียดินแดนไปแล้วโดยพฤตินัย
ผมไม่ต้องการให้กระทู้นี้เป็นการล่อเป้าแต่อย่างใด แต่เพียงอยากจะแสดงความคิดเห็นและอยากรู้ความคิดเห็นเพื่อนๆในบอร์ดเท่านั้นว่าคิดกันอย่างไร และไม่ต้องการให้มีการยุแหย่ให้ทำสงครามกับเขมรแต่อย่างใด ผมเชื่อว่าทุกคนในบอร์ดมีความรักและหวงแหนแผ่นดินเช่นกัน ไม่อย่างนั้นคงเสียแรงเปล่าที่บรรพบุรุษของเราหลั่งเลือดไปไม่รู้เท่าใดเพื่อปกป้องแผ่นดินไว้ให้ลูกหลานไทย
ผมก็เป็นห่วงเช่นกันครับ ชักจะคล้ายเรื่อง ม้าอารี เข้าไปทุกทีแล้ว
ทีแรกฝนตก ม้าอยู่ในคอก วัวขอเข้าไปหลบฝนนิดหน่อย ขอทีแรกแค่ยื่นจมูก ตอนหลังขอยื่นไปทีละนิด สุดท้ายเบียดม้าเจ้าของคอกออกมาอยู่นอกคอกของตัวเองเลย
ไปๆมาๆ เราจะเสียผามออีแดงด้วยไหมครับเนี่ย
"ให้เขาอยู่เหอะ เขาอยากได้ให้เขาไป พื้นที่นั้นน่ะ จะรบกันไปทำไม"
- -" เพื้อนผมบางคน เขาว่าอย่างนั้น มันเสียดใจเหลือเกิน
ปัญหานี้ ผมว่า มันไม่จบง่ายๆ และ มองๆดูแล้ว เรามีแต่เสียกับเสีย
เพื้อนพ่อผมบอกว่า เรื่องนี้มันไม่จบหรอก ตราบใดที่ "นักการเมืองบ้านเราและนายทหารบางคน ยังมีธุรกิจและผลประโยชน์อยู่ในเขมร"
ทุกวันนี้ ผมได้แต่ปลงครับ อนิจังสังขารไม่เที่ยง ของๆเราไม่ใช่ของเรา!
(ขออภัยนะครับถ้าความเห็นนี้ จะทำให้ใครไม่สบายใจ เวปมาสเตอร์พิจรณาแล้วลบได้นะครับ ขอบคุณครับ)