ถ้าเป็นในส่วนของกองทัพอากาศนั้น ฮ.๖ หรือ UH-1H จะถูฏแทนที่ด้วยโครงการจัดหา ฮ.กู้ภัยในอนาคตครับ ซึ่งเป็น ฮ.ลำเลียงขนาดกลางที่ใหญ่กว่า Huey และ Dhruv

ซึ่งจาการจัดหา ฮ.S-92 เป็น ฮ.พระที่นั่งก็มีความเป็นได้ที่กองทัพอากาศจะจัดหา ฮ.S-92 รุ่นทางทหารมาเป็น ฮ.กู้ภัยแทน UH-1H ครับ

เฮลิคอปเตอร์ตระกูล Mi-8/Mi-17 นั้นผลิตมาตั้งแต่สมัยสงครามเย็น สำหรับรุ่นที่ใช้ในรัสเซียจะเรียกว่า Mi-8 แต่สำหรับรุ่นส่งออกจะเรียกว่า Mi-17 ซึ่งพัฒนามาจาก Mi-8 ครับ Mi-17 มีใช้กันมากกว่า 50 ประเทศทั่วโลก ในแถบอาเซียนก็มีหลายประเทศที่ใช้งานคือพม่า, ลาว, กัมพูชา, เวียดนาม, มาเลเซีย, และอินโดนิเซีย ไทยเป็นประเทศที่ 7 ในอาเซียนที่มีใช้งานครับ ถือขายดีมาก ๆ อีกทั้งบางประเทศที่ใช้ระบบอาวุธของ NATO ก็ยังมีใช้งานเช่นซาอุดิอารเบีย แอฟริกาใต้ หรือแม้แต่เกาหลีใต้ก็มีใช้อยู่ในกรมตำรวจ ตั้งแต่เริ่มผลิตในปี 1961 ก็ยังเปิดสายการผลิตเรื่อยมาจนถึงปัจจุบันก็เกือบ 50 ปีแล้ว และมียอดการผลิตมากกว่า 12,000 เครื่องทีเดียว

Mi-17 เคยถูกเสนอขายให้กองทัพไทยแล้วเมื่อราวสองสามปีที่ผ่านมา โดยในครั้งนั้นรัสเซียเสนอ Mi-17 จำนวน 8 ลำแบบลดราคาพร้อมทั้งแพ็คเก็จด้านอวกาศและพลังงานรวมถึงอาวุธรายการต่าง ๆ ถ้ากองทัพอากาศไทยเลือกจัดซื้อ Su-30MKIT จำนวน 12 ลำ แต่กองทัพอากาศไทยเลือก Gripen เป็นผู้ชนะแทน ..... ส่วนหนี้ข้าวที่รัสเซียติดค้างประเทศไทยอยู่ราว 50 ล้านเหรียญมานานหลายปีนั้น ในขั้นต้นรัสเซียเสนอที่จะจ่ายเป็น Mi-17 เช่นกัน แต่สุดท้ายก็ไม่ได้รับการจัดหาจากประเทศไทย และเปลี่ยนไปเลือกเฮลิคอปเตอร์แบบอื่น ตามข่าวว่าน่าจะเป็น ฮ. ธุรการขนาดเบาแบบ Ansat จำนวน 8 ลำแทน ซึ่งตรงนี้ยังไม่มีการยืนยันครับ

Mi-17 มีคุณสมบัติที่รู้จักกันดีคือ "ถึก", "ทน", และ "ถูก" ครับ .... แม้ว่ารูปร่างหน้าตาจะไม่แอ๊บแป๊วแบบเฮลิคอปเตอร์ของสหรัฐหรือยุโรป (ออกจะน่าเกลียดด้วยซ้ำ) แต่มันก็ถูกทดแทนด้วยความถึก คือมันทรหดมาก ๆ ปฏิบัติการได้ทุกภูมิอากาศและภูมิประเทศ อากาศร้อนชื้นแบบไทยแทบไม่ใช่ปัญหาเลยสำหรับมัน นอกจากนั้นมันยังทนมาก ๆ ตามสไตล์ ฮ. รัสเซียครับ หลายครั้งที่มันถูกยิงจากปืนเล็กจากพื้นดิน มันก็ยังประคองตัวบินกลับฐานไปได้ และสุดท้ายมันยังถูก เพราะราคาต่อตัวมันแค่เพียงราว 10 ล้านเหรียญเท่านั้น แต่ ฮ. ที่มีขนาดไล่เลี่ยกันเช่น EC-725 จากยุโรปที่มาเลเซียเพิ่งซื้อไปกลับมีราคาถึงลำละ 50 ล้านเหรียญสหรัฐทีเดียว!!! ...... เจ้า ฮ. ลำนี้เคยเป็นหนามยอกอกของกองทัพบกไทยในสมัยการรบที่ร่มเกล้า เนื่องจากกองทัพลาวได้รับมอบ ฮ. รุ่นนี้จากรัสเซียตามความช่วยเหลือทางทหาร จึงใช้ ฮ. รุ่นนี้ขนปืนใหญ่ขนาด 130 มม. ได้สบายครับ พอเวลาปืนใหญ่ยิงเสร็จ กว่าที่เราจะหาวิถีของลูกกระสุนว่ามาจากไหน ฮ. ก็จะมาขนปืนใหญ่หนีไปแล้ว ซึ่ง ฮ. ที่มีขนาดใหญ่ราว ๆ นี้ไม่มีใช้ในกองทัพบกไทยในขณะนั้น .... จากบทเรียนในครั้งนั้น ทำให้หลังจากนั้นกองทัพบกจึงจัดหา CH-47 Chinook และปืนใหญ่อัตตาจรแบบ M109A5 (ปืนใหญ่ที่วิ่งไปไหนมาไหนเองได้) จากสหรัฐมาใช้งาน

แต่ในข้อดีย่อมมีข้อด้อยครับ ..... ตามสไตล์ของอาวุธรัสเซียแล้ว อะไหล่จะมีอายุการใช้งานสั้นกว่าของตะวันตกและยังต้องการบำรุงรักษาที่ค่อนข้างซับซ้อนและค่าใช้จ่ายในการปฏิบัติการที่สูงพอสมควร Mi-17 ก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น อีกทั้งด้วยความที่มันเป็นระบบอาวุธของรัสเซีย แตกต่างจากระบบ NATO ของไทย ทำให้อุปกรณ์สนับสนุนและอะไหล่ต้องจัดหาใหม่ทั้งหมดไม่สามารถใช้งานร่วมกับของเดิมที่มีอยู่ได้ นอกจากนั้นช่างของกองทัพบกยังต้องเรียนรู้เทคโนโลยีใหม่ซึ่งอาจจะต้องสิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายเพิ่มมากขึ้น

แบล็คฮอวค์--เห็นว่าจะใช้ในภารกิจรุกรบอย่างเดียวส่วน มิ-17--จะเอาไว้ลำเลียงเพราะขนไยอะมากครับ.....ฮ.ตะกูลแบล็คฮอว์ค ดีและสวย ผมชอบมากครับ  แต่ก็อยากให้ลองใช้ มิ-17 ดู

ถ้าในส่วน ทอ. นั้น ทอ.ต้องการ ฮ.ที่มาใช้ในลักษณะค้นหาช่วยชีวิต  การใช้แบคฮอว์ค ในส่วน ทอ.มีการพูดกันเยอะ แต่เชื่อว่าจะยากเนื่องจากภารกิจหนึ่งขอ ทอ.คือต้องปฏิบัติการบนฐานเรดาร์ บนดอยสูงที่มีพื้นที่จอดไม่ใหญ่นักครับ...ส่วนการกู้ซากในพื้นที่ลักษณะบ้านเราคือป่าเขาหุบเขา อันตรายต่อวงใบพัดของ ฮ ขนาดวงกว้าง

ปล.ฮ.31 เครื่อง ของ ทบ.ผมเห็นเอาไปให้ TAI ซ่อมแล้วนิครับ ส่วน Mi-17 อนาคตคงจะมาทดแทน CH-47D ที่มีค่าใช้จ่ายสูง