S300 หน้าตายังไง แบบนี้

คู่แรก ABแพ้ครับ ถ้าไม่มี ECM  CD lock ได้หลายเครื่อง

สอง ADF ตาย 1 SU ตาย 1

สาม ADF sure

ที่เหลือวันหลังมาตอบใหม่

คือก่อนอื่น อยากจะบอกกะเพื่อนๆว่า ในยุคที่เทคโนโลยี่เรดาร์พัฒนาไปมาก การรบทางอากาศสามารถทำได้ไกลเกินกว่าสายตามองเห็น ........................... การสัปยุทธกันระหว่าเครื่องบิน จึงเป็นไปได้สองแบบ  แบบแรกคือแบบคลาสสิค เป็นการรบในระยะสายตา รูปแบบการรบคือการพยายามบินตามท้ายข้าศึกและสังหารด้วยอาวุธยิง ..............................ภายหลังมีการพัฒนาจรวดตามความร้อนที่มีประสิทธิภาพมาก สามารถขยายมุมยิงได้กว้างกว่า จึงไม่จำเป็นต้องจ่อจี้ ขอเห็นก้นแพลมๆเป็นซัดตูมได้....................  จนที่สุดวิวัฒนาการทำได้ถึงขนาดยิงแสกหน้า ซึ่งตรงนี้ทำให้ความคลาสสิคหายไป เครื่องบินไม่จำเป็นต้องบินสวนและตีวงเลี้ยวแข่งกันเหมือนที่เคยทำ  เห็นหน้าโผล่เป็นยิงผ่ากระหมอมไปเลย...................................

แบบที่สองคือการรบเกินสายตา  ในยุคแรกๆของการรบทางอากาศแบบนี้ มิได้หวังผลต่อความเสียหายของข้าศึก เป็นเพียงการยิงขู่เพื่อให้ข้าศึกเสียรูปกระบวนการบิน.....................อาวุธที่ใช้ในช่วงนั้นได้แก่ บีวีอาร์ เซมิแอคถีฟ เช่น สแปรโร่ว์ สกายแฝรช อาลาโม่ เป็นต้น ................................ เป็นที่ทราบว่า การบินรบทางอากาศ ส่วนใหญ่จะจัดเป็นหมู่บิน อย่างน้อยที่สุดเป็นหมู่สอง เพื่อระวังป้องกันให้แก่กัน................................ เมื่อหมู่บินสองฝ่ายบินเข้าหากัน ในเฟสแรก ฝ่ายใดที่มีอาวุธลูกยาวก็จะปล่อยออกไปก่อน  แต่อัตราสังหารอยู่ในเกณฑ์ต่ำมาก ไอ้เรื่องจะให้จรวดชนแสกหน้าข้าศึกลุกระเบิดตูมกลางฟ้าเป็นได้ยาก  หากแต่อีกฝ่ายเมื่อมีลูกจรวดวิ่งเข้าหา ก็มีอันแตกกระเจิง กระจัดกระจายคนละทิศ กว่าจะจัดกระบวนทัพรวมอำนาจการยิงเข้ากันได้ใหม่  อีกฝ่ายก็เข้าถึงตัว แถมช่วงชิงเอาช่วงนาทีทองสร้างความได้เปรียบ  จัดรวมอำนาจกระบวนรบ ใช้ลูกสั้นยิงแสกหน้า ตามด้วยม้วนตัวตลบหลัง ซัดเข้าบั้นท้าย ตูมตาม................... เหมือนกรณี หมู่บิน เอฟ-15 ซี ของไอ้กัน ซดกับหมู่บิน มิก-29 ของอิรัค ในสงครามอ่าวครั้งแรก.................................

วันเวลาผ่าไป (อีกแล้ว)  วิวัฒนาการ บีวีอาร์ ไปไกลสุดกู่ ค่าความเชื่อถือได้ในการสังหารมีสูงมากๆ  ความเป็นไม้ประดับในสารบาญอาวุธรบถูกลบหายไป  เกิดกลายเป็นอาวุธหลักชนิดใหม่ ที่พลิกโฉมรูปแบบการรบบนฟากฟ้า................................. แอดเด้อร์ อำราม ไมค่า  กลายเป็นหมัดเด็ดการรบบนฟ้า  เริ่มจาก หมู่บินรบบินเข้าหาและจดจ้องกันอยู่ที่ระยะไกล  จนที่สุดเมื่อเป้าหมายอยู่ในพิสัยยิงของผู้ใดก่อน ผู้นั้นจะเป็นผู้ปล่อยอาวุธ ................................. การรบยุคนี้กลายเป็นว่า  การรบที่ระยะพิสัยไกลเป็นหลัก  หากแต่ข้าศึกลำใดรอดพ้นจากคมสะเก็ดระเบิดเข้ามาได้  การสัปยุทธระยะประชิดจึงจะเกิดขึ้น.........................

ด้วยดังนี้การรบยุคต่อไป  เครื่องบินลำใดที่มี เรดาร์กำลังแรง สามารถติดตามได้หลายเป้าหมายตั้งแต่หลายสิบหลายร้อยกิโลเมตร มีอาวุธยิงได้ไกลมากๆ มีหน้าตัดเรดาร์ต่ำๆ จะกลายเป็นเครื่องบินที่มีสมรรถนะการรบทางอากาศสูงที่สุด (คอนเสปท เอฟ-22 เด๊ะ)

เพื่อนๆครับ....................ด้วยเทคโนโลยี่ที่พัฒนาไปไกลขนาดนี้ เชื่อว่าอีกไม่นาน  ในบรรดา นักบินสามประเภท คือ ขับไล่ ลำเลียง และ คอบเตอร์  แบบสุดท้ายคือคอปเตอร์ จะกลายเป็นนักบินที่มีไอคิวมากที่สุด............................. ส่วนเรื่องความสามารถทำแอโรบาติค นักบินขับไล่จะแพ้ คนขับโมตะไซไต่ถังงานวัด...................................

คงจะเหมือนเมื่อโบราณกาลครับท่านกบ...บางคราวการรบจักเป็นไปเพื่อความเกษมสำราญของจอมทัพที่ใคร่ยลศิลปะของการประชันกันด้วยอาวุธหอก ดาบ แหลน หลาว อันมีชีวิตเป็นเดิมพัน ของเหล่านักรบผู้กล้า.........หลังจากมีการนำเอาปืนไฟ ปืนคาบศิลา นกสับ ทั้งหลายมาใช้ อันสามารถเข่นฆ่าตัดตอนกำลังกันในระยะไกล ก่อนจะตามมาด้วยการตะลุมบอน ทำให้เสน่ห์และรูปแบบของการรบเปลี่ยนไป จากนั้น...การพันตูระยะประชิดก็ได้จากลาไปพร้อมกับการทยอยปิดตัวของสำนักดาบดังๆ จนแทบไม่เหลือหลอ เช่นนั้นแล

กลับมาวิเคราะห์

คู่แรก นอกสายตา F-16 A/B ร่วงก่อน C/D  ถ้าระยะใกล้ ความคล่องแคล่วพอกัน แต่ C/D ถูกรุมให้ A/B

คู่สอง ระยะนอกสายตา F-16ADF ร่วงเพราะระบบตรวจจับ SU-30MKM เหนือกว่ามาก ระยะใกล้ 50:50 เหตุผล ความคล่องแคล่วมีกันทั้งคู่ ระบบอาวุธการเล็งยิงผ่านหมวกของ SU-30MKM ทำให้ยิงได้ก่อน แต่ SU-30MKM ก็มีสิทธิ์ถูกยิงด้วย F-16ADF อีกเครื่องได้

คู่สาม F-16ADF เหนือกว่ามาก ให้ F-16ADF มีชัย

คู่สี่ ระยะนอกสายตาให้เหมือนคู่สอง ระยะใกล้ให้ F-16 เพราะคล่องแคล่วเหนือกว่าและมีรุม

คู่ห้า ให้ F-18 ยิงโดนตั้งแต่ระยะไกล เรดาร์ระบบตรวจจับ F-5T สู้ F-18 ไม่ได้ แต่ถ้าระยะใกล้ F-5T ก็มีสิทธิ์

คู่หก ยกให้ JAS-39 เป็นต่อหลายขุม เพราะมีพวกเยอะและตัวช่วยมาหนุน บวกกับระบบดาต้าลิงค์ที่ส่งผ่านตัวช่วย SU-30 อาจจถูกยิงก่อนที่จะรู้ตัว ระยะใกล้ ระบบอันทันสมัยของ JAS-39 แถมรุมสองต่อหนึ่ง ยังไงก็วิน

คู่เจ็ด มีทั้งอยู่และไปทั้งสองฝ่าย มวยหมู่แบบนี้เหมือนสาดน้ำใส่กันมันโดนทั้งคู่ วิเคราะห์ยาก ขอบาย(ไม่มีเมเธเออร์ แต่ JAS-39 ใช้ อัมรามได้)

คู่แปด ให้ อัลฟ่าเจ็ต มีชัย เหตุผล ลองช็อตมีระยะปล่อยได้ประมาณ 60 กิโลเมตร การใช้จรวดพื้นสู่อากาศต่อต้านนั้นสามารถหลบหลีกและลวงได้ตลอด ถ้าจะพลาดก็อาจจะโดนเพียงเครื่องเดียว

คู่เก้า ให้ L-39 เหตุผลเดียวกับคู่แปด กรณีต้องเจอกับจรวดพื้นสู่อากาศ

คู่สิบ สามารถให้ JAS-39 สองเครื่องเข้าสกัดกับ F-18 ส่วนอีกสองเครื่อง เข้าจัดการเรือรบ หลังจากจัดการกับเรือรบแล้วเข้าสนับสนุนลำที่กำลังขับเคี่ยวกับ F-18 ได้ จึงยกให้ JAS-39

ทั้งหมดนี้เป็นความเห็นส่วนตัว อาจจะไม่ตรงกับความเป็นจริงก็ได้ครับ อย่าถือเป็นสาระ

ถึงท่านกบ ไม่ได้คิดจะปาดหน้า มาตอบตาม ความรู้ที่มีนิดๆ

ตอบต่อดีกว่า

4 f-15 มีโอกาสยิงตกสามเครื่องเลย เหมือนเดิมถ้าไม่มี ECM สู้ไม่ได้

ต่อให้มี ECM ก็ ติด ที่ Config ต่อสู้อีก ถ้ามี ECM A/B รอด  1

5 F-18 ไม่ต้องคิดเลย F-5 ใช้ APG-66 สู้ F-18 ไม่ได้โดนยิงตกหมด อันนี้ต้องถามว่า F-18 รุ่นอะไร ถ้า F-18 NAVY บางฝูงก็อาจจะชนะ

6-7 ไม่ขอตอบ คาดว่ามีผลกับการตอบเยอะ

8 A-jet ตายหมด ไม่ต้อง A-jet หรอกครับ F-16 ยังแย่ RADAR JAM ไม่ได้ด้วย ต้องใช้ HARM ยิง หรือ เครื่องที่มี Cross eye jaming

9 ตอบยากมาก ขึนกับนักบิน และ Tactic ถ้ามา High มากๆ อาจรอด

แต่มองไม่เห็น MAN PAD ถ้า LOW เห็น แต่ก็อยู่ในระยะอาวุธ

10 สุดท้ายไม่ของตอบ

ของปาดท้ายท่านกบ ด้วยความเคารพ

อีกนิดครับ ข้อ 8 ที่บอก A-JET ตายหมดเพราะไม่มี RWR จะทำให้ DEFEAT ไม่ถูก ตามระยะทาง แล้ว RADAR ของ s-300 เป็น

a capability against low altitude targets with small radar cross-sections such as cruise missiles, a capability against tactical ballistic missiles, and possibly a potential to intercept some types of strategic ballistic missiles.

missile ยังโดน แล้วเครื่องจะไปหรืออะไร เท่าทีอ่านจับเครื่องได้ต้อง 70 กว่าเครื่อง ไทยน่าจะมีนะครับ สัก 3-4 ตัว