วันสบายแดดอ่อนๆทะลุเมฆ ตื่นแล้ว....................... อื่ม,,,,,,,,,,ข้างนอกเป็นวันสงบอีกวันหนึ่ง................ คิดถึงใครบางคนจัง............................ ---------------+++++
ฝากเพลงไว้ในบอร์ดได้มั๊ย,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ฝากเอาไว้,,,,,,,,,,,,,,,,,, เผื่อเค้าคนนั้นแอบเปิดดูอยู่........................................
ฟังเพลงนี้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว....................... ดนตรี ฟังแล้ว สดจัง เหมือนนั่งอยู่ในเล้า(จ์) เลยนิ..........................นี่หล่ะหนอ หัวอกคนไกลบ้าน....................................
http://www.imeem.com/people/v8adGH4/music/JWOjKTP1/viyada-prarak/
version นี้ ไม่เคยได้ยินครับ แต่ก็เพราะดี ที่ผมมีจะเป็น ชรัส กับ น้อง มาลีวันย์ ของผม (ซึ่งเป็นทอมซะนี้)
คิดถึงใครหันเหรอค่ะ แล้วลุงกบอยู่ที่ไหนของโลกค่ะ
(อิ อิ เหม่งอยากรู้พิกัด อ๊างงง เพลงลงท้าย "ขอรักเธออนันต์")
ท่านนักสู้ผู้กล้าคงหมายถึง อาละบั้ม ของคุณ มิล่า ตั้งแต่เมื่อเข้าวงการใหม่ๆใช่มะครับ............................... ชุดนั้นตั้งแต่ค่ายของคุณแต๋มชรัสยังเป็นใต้ดินอยู่เลย เคยทราบเมื่อไม่นานมาว่า ชุดนั้นเป็นงานคุณภาพจริงๆ ใช้การอัด มิกซ์ดาวกันที่อเมริกา นักดนตรีก็เป็นแจ้สเมืองนอกล้วนๆ ตอนนั้นผมน่าจะเรียนอยู่ ปอหก หรือมอหนึ่งได้......................... ก็ยังฟังเพลงแจ้สไม่เป็นครับ ฟังอยู่แต่ แกรนเอ็กซ์ แมคอินท้อช(พี่ต้นพี่อู๋) คาราบาวเม้ดอินไทยแลนด์ ละก็ สาวๆๆ เทือกนั้น......................
โตขึ้นหน่อย ราว มอสี่ ห้า หก (เริ่มปรากฏว่าบางส่วนของหัวใจเริ่มมีสีชมพู) จึงได้ไปเสาะหาเพลงของคุณแต๋ม(และ ก่อนถูกเทคโอเวอร์)มาฟัง................ มีเพลงแจ่มๆหลายเพลง เพลงหนึ่งที่โดนผมสุดขีด คือเพลง เพราะฉะนั้น.................. เนื้อมีว่า เพราะฉะนั้น ฉันจึงทรนง ในศักดิ์ของตน ไม่สนใจใคร..................... สาเหตุที่โดน ไม่ใช่เนื้อร้องหรือทำนองอ่ะครัฟ หากแต่เป็นแนวกลองสองกระเดื่องสไตล์แจ้ส ที่ทำให้นักดนตรีมือใหม่อย่างผมรู้สึกแปลกและเพลินที่จะพยายามทำตามครับ....................
กล่าวถึงคุณ มิล่า มาลีวัลย์ .................... แค่ผมได้เห็นเธอทางทีวีครั้งแรกก็โดนสุดขีดครับ ผู้หญิงผมสั้น ใบหน้าหวาน น้อยครั้งที่จะเห็นเธอนุ่งกระโปรง..........................เคยเกือบได้เห็นตัวจริงๆของเธอที่โรงแรมแมนดาริน แต่วันนั้นเธอไม่มา มีแต่เจ๊มัม ลาคูหนิคร้องคนเดียว.....................................ผลงานที่ตำ(ชน)อกตำใจผมอย่างคักคือ เพลง ขอเพียงที่พักใจ เมื่อเกือบยี่สิบปีก่อน ที่เธอหอบเอาเสียงหวานๆ มารีดพลังให้ร้องฟังอย่างถึงแก่น.................... ผมยังจำประโยคคุณไตรภพ ในรายการทไวไล้ท์ ได้ บอกว่าเมื่อฟังเสียงเธอแล้ว อยากจะจับเธอมาอุ้มกอดไว้ที่ตัก................... แบ๊ะ คุณไตรภพนี่ ก็ เค้นคำพูดออกมาได้ตำใจผมจริงๆ คิดเหมียนกันเด๊ะ...........................
สวัสดีจ่ะ คุณหนูนีล.................โพสก่อนผมไม่กี่นาที เลยไม่ได้ทักทายไว้ในกระทู้เดียวกันเลย.........................
ตอนนี้ยังอยู่เมืองไทยค่ะไม่ได้ไปไหน....................... เพียงแต่ที่ทำงานอยู่เขตปริมณฑล แต่หัวใจอยู่ที่หนองคาย จ้า.............................
มีความสุขกับการฟังเพลงเยอะๆนะคะ หนูนีล
ครับ งั้นขออนุญาติ เวปมาสเตอร์ คุยเรื่องเพลงหน่อยแล้วกัน
ถ้าคุณกบชอบฟังเพลงยุคนี้ ของเราชาวไทย ผมขอแนะนำอีก ๒ ศิลปิน (ซึ่งคิดว่าคุณกบอาจจะรู้จักดีกว่าผมซะอีก)
ในช่วงที่กระแส ไมเคิล แจ็ดสัน ในเพลง ปีทอิท และ ป้า ซินดี้ เปิดกระหึ่ม ใน พาเลส
ศิลปินไทย ท่านหนึ่ง(ต้องเรียกท่านเพราะได้ข่าวว่าหลังๆ ได้เป็นถึง สว) ได้เปิดตัวอัลบัม ของตัวเอง ออกมา เป็นแนวเพลงที่มีกลิ่นไอ แร็กเก้ เรียกได้ว่าคนแรกของเราเลยก็ได้ (ตอนนั้นผมยังไม่รู้จักแร็กเก้เลย)
คุณปานศักดิ์ ในชุดไปทะเล และตามมาด้วย ชุด คิดไปเป็นชาวเกาะ
ผมชอบ เขา มาก เพราะ เพลง ในอัลปัม แทนที่จะพูด ถึงความรัก อย่างเดียว เหมือน นักร้องคนอื่นๆ แต่กลับเน้นในเรื่องสังคม และอุดมคติ มากกว่า เรียกได้ว่า เหนือ จริงๆ (คุณภาพการอัดเสียง ก็แหล่มเช่นเดียวกับ ป๋าชรัส)
อีก วงหนึง คือ ปาราคูดัส คนไทยเราเช่นกัน เพลงเน้น แนวดนตรีที่ เหนือชั้นมาก แต่ผมไม่มีรายละเอียด เนื่องจากยังหา แผ่นไม่ได้เลยครับ อิ อิ
เท่าที่ฟังมา ท่านไฟติ้งฯ นี่ก็เป็นนักฟังเพลงเหมือนกันนะครับ และจากการดมกลิ่นรสนิยมทางดนตรีที่โชยออกมาแล้ว ............... เทียบผม ผมน่าจะยังเป็นบักหำน้อยครับ...................................
พูดถึงทางเสียงของคุณปานศักดิ์(มักไปทะเล) ทำให้นึกถึงคุณที ชัยเดช และทำให้นึกถึงฝรั่งอเมริกันที่พึ่งคุยโทรศัพท์เสร็จไปเมื่อตะกี๋ ..............คือลักษณะเสียงลอดไรฟันขณะที่การใช้ริมฝีปากมีน้อยมาก .......................... คือสรุปถ้าเป็นเพลงก็พอฟังทำนองได้ แต่เป็นบทสนทนาเล่นเอามึนตึ๊บ...............
คุณ ปานศักดิ์ ไปทะเลราวปี 29 ช่วงนั้นผมยังไม่ค่อยเก็ตกับเพลงพวกนี้เท่าไหร่ โดยเฉพาะ เทคโน ซึ่งฮิตกันมากสมัยนั้น เช่น คุณ ธเนศวรากุลนุเคราะแห่งแดนสิวิไลซ์ คุณเพชร ที่ชวนลุงดิ้น หรือแม้แต่ คุณอัสนีและวสัน แห่งบ้าหอบฟาง ยิ่งบาราคูดัสก้างปลาทูนี่ ยิ่งไม่ค่อยได้ฟัง จะได้ฟังก็มี คุณสุเทพแอนเดอะแซ็กซ์ เพลงริบๆๆหรี่ ที่ร้องไปและกระดกตูดดุ๊บๆไปด้วย หรือเสกสรรแอนเดอะเวิลล์ เพลง หนทางแสนเปลี่ยว ตี่ตีติ๊ดๆตี่ติติ๊ดติว...........................เป็นต้น.......................
อ่าวตกทะเลแล้ว กลับมาที่คุณปานศักดิ์ ...................... ที่ได้รู้จักนัดร้องท่านนี้เนื่องจากช่วงมอ3 มีนักเรียนใหม่เข้ามา หมอนี่มันออกติ๊สมากร่างสูงโย่ง ผิวขาวเป็นผู้ดี คุณพ่อเป็นผอ.เรือนจำข้างโรงรียน.......................... ที่สำคัญคือมีใจรักที่จะเล่นดนตรี เล่นกีตาร์ได้ สมัครพักพวกจึงจับเข้าเล่นตำแหน่ง กีตาร์เบสส แห่งวง "ส้มผักเสี้ยน" อันมีสมาชิกรวม 5 ชีวิต.........................................
ขณะที่แฟชั่นทุกคนที่ถนัด จะออกแนวยีนเสื้อยือผ้าใบคอนเหวิร์ท แต่หมอนี่ มันนุ่งสแล็ก เสื้อเชิ๊ตลายดอก ติดกระดุมคอ ........................ ที่สำคัญคือมันคลั่งคุณปานศักดิ์ชนิดจะไปทะเลกับท่านให้ได้................................ นั่นแล ผมจึงพลอยได้รู้ไปด้วยว่า ท่านปานศักดิ์ มักไปทะเล.....................................