เครดิตคุณ นายเดชา จากลิงค์ข้างบนครับ 

นี่เป็นภาพที่ผมเคยเห็นเมื่อเด็กๆ ปัจจุบันไม่เห็นแล้ว ว่ากันว่ามัน(เคย)เป็นตาของสหรัฐฯ ในย่านนี้ เครื่องบินเวียตนามเทคออฟจากรันเวย์ก็รู้แล้วว่ารุ่นไหน เหอๆ ไม่รู้จะเป็นดังที่เค้าว่าหรือเปล่า เชิญท่านอื่นให้ความเห็นครับ

สถานีแห่งนี้...เป็นของกองทัพสหรัฐฯ ที่ใช้ในช่วงสงครามเวียดนาม เลิกใช้ไปในช่วงที่อเมริกันถอนทหารออก ในปี 2518 จากนั้น...กองบัญชาการทหารสูงสุด  กองทัพบก และกองทัพอากาศ เขาไปดูแลเรื่องที่ดินและอาคารบางส่วน...ในส่วนเรดาร์ หรือ ที่ชาวบ้านเรียก "คอกช้าง" ใช้งานไม่ได้...และถูกรื้อออกจนหมด..ในเวลาต่อมา เพราะเกรงจะพังลงมาทับคนและบ้านเรือน...บ้านผมอยู่ไม่ห่างจากฐานเรดาร์นี้มากนัก....

ปัจจุบันพื้นที่ส่วนนี้เป็นที่ตั้งของ กองพันทหารพัฒนา  กรมทหารราบ และกรมทหารปืนใหญ่ ในสังกัดมณฑลทหารบกที่ 23

ถ้าจะพูดว่า....คนอีสานเคยเห็น...หลายคนไม่เคยเห็นครับ..เพราะหมดสภาพมาตั้งแต่ปี 2525 พูดง่ายๆว่าคนเกิดหลังปีนี้ แทบจะมองไม่ออกแล้วว่ามันคืออะไร

ครับแต่เวลาเรา วิ่งรถตรง ถนนมิตรภาพ  มัน ดูเสาใหญ่มาก ครับ  ตอนเด็กๆ เห็นบ่อยมาแต่ไม่รู้ว่าเป็นไร ครับ นึกว่า เสาไฟฟ้า แรงสู งพอโตมา เลย  รู้ว่าเป็น เสา จับคลื่นวิทยุ

.....ผมก็คนอุดรฯครับ  เคยเห็นบ่อยๆตอนเป็นเด็ก  เพราะคุณพ่อทำงานในAirforce  ข้อมูลเท่าที่ทราบก็คล้ายๆกับคุณOLDMANล่ะครับ  แต่มีเรื่องขำๆจะเล่าให้ฟัง... คือเค้าบอกว่าขณะที่ไอ้กันขนย้ายและรื้อฐานแห่งนี้อย่างเร่งรีบ ทำให้ไม่สามารถนำอุปกรณ์บางอย่างกลับทันในช่วงนั้น และเกรงว่าคนไทย(ชาวบ้าน) จะจิ๊กเอาไปชั่งกิโลขาย เลยเกิดไอเดียกระฉูด..นำ C-130 บินต่ำตอนกลางคืน ทิ้งกระสอบที่มี"งูเห่า"และงูพิษต่างๆ จำนวนมาก โดยหวังว่าชาวบ้านต้องกลัวและไม่กล้าเข้าพื้นที่นั้นเป็นแน่แท้...... แต่หารู้ไม่ นั่นล่ะโบนัสก้อนใหญ่ของเรา (แหล่งข่าวบอกว่า ไม่ถึง 2 เดือน งูเห่าและงูอื่นๆถูกล่ามากินเรียบ! ) และคนโนนสูงแข็งแรงกว่าใคร เพราะกิน"ดีงู"ทุกวัน (ลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง ฮ่า ฮ่า)   

คนอุดรเหมือนกันครับ

ญาติทางแม่เป็นคนกุมภวาเหมือนกัน 

บ้านเหล่าใหญ่ที่ขายลูกตาลเยอะๆน่ะครับ

ดีใจจัง  reply  ข้างบนก็ลาว  5555

คือว่า จังหวัด อุดรเป็นที่ตั้งของ มณฑลทหารบกที่24 ครับ

มณฑลทหารบกที่23  อยู่ขอนแก่นครับ ผมก็คนอุดร

ตอนเรียน รด. ก้อไปเรียนที่ศูนย์ฝึก ทุกสัปดาห์ เดินผ่าน

ประตู มณฑลทหารบกที่24ทุกวัน 

เห้อ ผ่านมาหลายปีแล้วนะเนี่ย ยังคิดถึงมันอีก

เข้ามากะเขาด้วย....................เมื่อก่อนตอนเด้กสงสัยเหมือนกันครับ แต่สมัยนั้นคุณพ่อบอกว่า อาจเป็นสถานีรับส่งวิทยุ งูๆปลาๆว่าไปตามประสาไม่รู้..................

จริงๆแล้ว ชีวิตผมใกล้ชิดกับสนามบินมาตลอด................. เช่น แม่สะเรียง หนองคาย ขอนแก่น......................... สมัยก่อน เราได้ความช่วยเหลือจากไอ้กันเยอะ   ........................ รวมถึงสถาปัตยกรรมต่าง..................... ผมยังจำได้เมื่อก่อนตามสนามบินหัวเมืองรอบนอก บ้านพักจะสร้างด้วยไม้ยกพื้นสูงราว 1 เมตร  มีระเบียงเป็นไม้(ไม่มีชายคา) หอบังคับการ ไม้สูงสองชั้น มีบันไดวนเป็นไม้ ตากแดดตากฝน 100 %  ด้านนอก เป็นทุ่งโล่งๆ มีเสา(เหมือนเสาธง)สูงสิบเมตร มีถุงชงโอเลี้ยงยักษ์ห้อยอยู่(วัดทางลม)...........................................

ที่หนองคายอาคารเหล่านี้รื้อทิ้งเป็นสิบปีแล้ว ตอนนี้กลายสภาพเป็นศาลากลาง   แต่ที่แม่สะเรียง ผมได้กลับไปเมื่อปีที่แล้ว(จากมาสามสิบปี) ยังพอมีเค้าลางบ้างโดยเฉพาะหอบังคับการยังอยู่แต่รันเวย์กลายเป็นแอสฟ้าลแล้ว.................................

วันเด้กเมื่อปี 35 เข้าไปสนามบินอุดร คนส่วนใหญ่ดูเครื่องบิน แต่ผมเดินดูอาคารต่างๆ   ตอนนั้นยังเหลือเค้าลางความเป็นไอ้กันอยู่บ้าง  เดี๋ยวนี้ไม่รู้ยังเหลืออยู่เท่าไหร่...........................บ้านไม้ยกพื้นหลังคาเตี้ย(กลางวันคงร้อนอิ๊ยอ๋าย) หน้าต่างกระจก ตอนเย็นราวห้าโมงแดดส่งทะลุแถบมู่ลี่เป็นสายแสง ข้างในมีควันบุหรี่  บรรยากาศเหมือนเรื่องท็อปกันมั๊ย ?????