อาวุธและเครื่องสนามในระดับกองร้อยทหาราบ น่าจะสามารถผลิตได้เองในประเทศทั้งหมด ในภาวะเศรษฐกิจหดแบบนี้ น่าจะตั้งโครงการผลิตในไทยใช้ในกองทัพนะครับ งบกองนี้ผูกซักสามปีห้าปีจะทำให้กองทัพสมบูรณ์ มีประสิทธิภาพ กำลังพลมีขวัญกำลังใจดี ใอไหล่ใช้ไม่ขาดในระยะยาว และเงินไม่ไหลออกนอก กลายเป็นกองทัพพอเพียง

เคยวาดหมู่ทหารราบไว้เล่นๆ ปืนประจำกายหลักเป็น G36 bullpup

ไม่เกี่ยวกับหัวข้อกระทู้ แต่เห็น G-36 ของท่าน oldbot แล้วนึกถึง เจ้านี้แฮะ

เสื้อเกราะกันกระสุนครับ

(และสวัสดิการหรือเงินพิเศษเพิ่มเติมน่าจะช่วยด้สนขวัญและกำลังใจไม่น้อย)

G36ก็ดีนะครับ

ผมว่า M4ก็ดีนะมันติดออฟชั่นเสริมได้หลากหลายดีนะครับ

และมีใช้กันมากในหลายประเทศนะ

โดยเฉพาะ อเมริกานะ พวก seal ใช้กันมากนะครับ

ผมว่าน่าจะมีใช้ไว้บางก็ดีนะเพราะปืนเขงเรามันข่องข่างเก่าแล้ว

สังเกตุไหมครับว่าปัจจุบัน  การยุทธ์ เริ่มมีขนาดเล็กลง  ใช้คนน้อยลง   แต่สิ่งหนึ่งที่แปรผกผันตามคือ สภาวะกรรมการบรรทุกของตัวบุคคลเพิ่มมากขึ้น  พลรบต้องแบกน้ำหนักมากขึ้นด้วยอุปกรณ์ประจำตัวที่จำเป็นเพิ่มมากขึ้น          มาถึงตรงนี้แล้วมันต้องไล่ย้อนกลับไปใหม่  ว่า  จะทำยังไงให้ทหารสามารถรองรับน้ำหนักที่ต้องนำติดตัวได้มากที่สุด ก็ต้องว่ากันตั้งแต่อาหารการกิน  การฝึกเพื่อเสริมสร้าง(เสริมสร้างนะครับไม่ใช่ทำลาย)กล้ามเนื้อ(ตามหลักวิทยาศาสตร์การกีฬา)    และต่อมาก็ต้องมานั่งคิดอีกว่า  สรีระร่างกายโดยรวมของทรัพยากรบุคคลที่เข้ามาหล่อหลอมให้เป็นทหารนั้นเป็นเช่นไร   สภาวะภูมิประเทศ ลมฟ้า อากาศ ที่ทหารเหล่านั้นจะต้องเจอเป็นอย่างไร  แล้วถึงมาว่ากันที่การจัดหายุทโธปกรณ์ประจำกาย และหาน้ำหนักภาระกรรมที่เหมาะสมไม่มากเกินไปไม่น้อยเกินไปโดยยังคงสามารถปฏิบัติภารกิจได้เต็มประสิทธิภาพ

  เรื่องเสื้อเกราะ อีกเช่นกัน  ถึงแม้มันสามารถกันกระสุนป้องกันและลดอันตรายได้  แต่ถ้ามันออกแบบมาไม่เหมาะสม รวมถึงความรู้ในการใช้งานของผู้ใช้ไม่มากพอ   สุดท้ายมันจะสร้างปัญหามากกว่าช่วยลดปัญหา

   การพัฒนาด้านบุคคลและอุปกรณ์ต้องไปด้วยกัน   แต่ปัจจุบันผมว่าเราประสบปัญหาทั้ง 2 ด้าน   

เนื่องจากรูปแบบของสงครามหรือการใช้กำลังทางทหารเข้าแก้ปัญหาความขัดแย้งในอนาคตนั้นก็จะเป็นไปตามที่คุณ FW190 กล่าวมาข้างต้นนั้นละครับว่า ชุดปฏิบัติการรบของทหารราบในอนาคตนั้น จะมีจำนวนน้อยลง แต่จะต้องแบกอาวุธ อุปกรณ์ และเกราะไปกับตัวมากขึ้น

ซึ่งในความเป็นนั้นกองทัพที่มีประสิทธิภาพสูงเองอย่างกองทัพสหรัฐฯนั้นก็ประกอบไปด้วยทหารที่มีรูปร่างต่างกันหลายขนาดครับ ซึ่งการฝึกเพื่อเสริมสร้างศักยภาพทางร่างกายนั้นอาจจะช่วยให้ทหารสามารถทำการรบโดยติดอาวุธ ยุทโธปกรณ์และเสื้อเกราะได้มีประสิทธิภาพขึ้นก็จริง

แต่อย่างไรก็ตามร่ายกายมนุษย์ก็มีขีดจำกัดอยู่ดี ถ้าดูจากแนวโน้มที่นับวันทหารราบตามแบบหรือรบพิเศษที่ทำงานเป็นหน่วยขนาดเล็กเองจะต้องแบกอุปกรณ์ใหม่แปลกๆไปเยอะขึ้นเรื่อยๆเนื่องสถานการณ์การรบในปัจจุบันมีการเปลี่ยนแปลงสูงนั้น มันหลีกเหลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องมีวิธีการที่จะทำให้ทหาราบสามารถแบกอาวุธ ยทโปกรณ์ พร้อมเกราะ ได้มากกว่าที่เป็นอยู่ด้วยตนเองครับ

อย่างระบบที่สหรัฐฯพัฒนาอยู่ในปัจจุบันก็มีหลายแบบแต่ส่วนใหญ่จะเน้นไปที่การพัฒนา Powered Exoskeleton ที่เป็นระบบชุดที่สามารถทำให้ทหารสามารถแบกของได้หนักขึ้น วิ่งเร็วขึ้น เดินทางในระยะไกลๆได้นานขึ้น ซึ่งดูเหมือนว่าระบบต้นแบบที่พัฒนาในช่วง5-10ปีมานี้หลายๆแบบจะใช้งานได้จริงครับ แต่กว่าจะนำไปใช้รบได้คงต้องรอให้ Technology ก้าวหน้ากว่านี้สักระยะครับ

Lockheed Martin HULC

โดยส่วนตัวแล้วในอนาคตการพัฒนาระบบอำนวยการรบสำหรับทหารราบของหลายๆประเทศ(โดยเฉพาะกลุ่มตะวันตก) อาจจะเป็นไปในแนวทางนี้มากขึ้นครับ ซึ่งไทยเองถ้าเป็นไปได้ก็น่าจะทำการวิจัยศึกษาความเป็นไปได้ของระบบแบบดังกล่าวครับ

ผมว่าสิ่งที่ต้องปรับเปลี่ยนคือ วัฒนธรรมองค์กรครับ

ซึ่งหากปรับได้มันจำนำมาซึ่งการพัฒนาการหลายๆด้าน ไม่จำเป็นต้อง ไฮเทคมาก แต่ เป็น การนำเอาเทคโนโลยีที่เหมาะสมมาใช้

เน้นการฝึกเพื่อทำการรบมากกว่าการ แสดง หรือ ความสวยงาม ตัวอย่างที่เห็นเด่นชัดคือ การฝึก ของ บุคคลพลเรือนที่จะเข้ามารับราชการเป็นนายทหารสัญญาบัตร ..ที่ ยังใช้แบบฝึกบุคคลทำการรบ ที่ใช้ได้เฉพาะการตรวจสอบ .. หรือ การเน้นที่ความเหมือนของ เครื่องแต่งกายอุปกรณ์สนามมากกว่าความถนัดของผู้ใช้งาน

ประเด็นสำคัญ คือ การฝึกคนครับ ให้มีจิตสำนึกพร้อมที่จะเข้าทำการรบ

ทั้งร่างกายและจิตใจ