เจ็บ
เป็นแนว
นักทำลายใต้น้ำหลักสูตรที่ทหารตำรวจสมัครเข้าฝึกอบรมได้
แต่โอกาศฝึกผ่านน้อยมาก..ฉลาม..100คนผ่านไม่ถึง10บางคน
ก็เสียชีวิตก่อนจบก็มี
***การฝึก นทต. จู่โจม*** นักทำลายใต้น้ำจู่โจท SEAL ( กองทัพเรือไทย ) | ||||
|
|
|
|
|
|
|
| ||
|
| |||
|
มนุษย์กบมาประดับบนเครื่องแบบ ผมหยั่งถึงความสามารถตนเอง ผมรู้ว่าต้องทำได้ มีพี่ มาบอกว่าเอ็งต้อง เตรียมใจไป 200 ผมทำตาม ทิ้งทุกอย่าง ไม่บอกทางบ้าน ให้เป็นกังวล คิดเพียงว่า 7-8 เดือนข้างหน้าประตูนรกเปิดรอผมอยู่ มันเป็นทางเดินที่เหมาะกับผม | |||
|
เดือนแรก เป็นการเตรียมร่างกายให้ ผู้เข้ารับการฝึก หรือเรียก พวกผมว่า นักเรียนนักทำลายใต้น้ำจู่โจม ครูฝึกจะเริ่มต้นแนะนำ ทุกอย่างจะเริ่มจากง่ายไปยาก ร่างกายของพวกเราแข็งแรงขึ้นเรื่อยๆ หลังจากนั้น ก็เป็นการเปิดการฝึกในต้นเดือนที่สอง ทุกๆอย่างลำบากขึ้น เริ่มมีเครื่องช่วยฝึกเข้ามา เช่น เรือยาง ซุง หลายคนเริ่มทยอย ลาออกไป ก่อนจะถึงสัปดาห์นรก 2สัปดาห์ ผู้เข้ารับการฝึก ลาออกเป็นว่าเล่นจนเห็นเป็นเรื่องธรรมดา ในวัน ๆหนึ่งเราฝึกกันไปตามตาราง คือ วิ่ง ว่าย น้ำ PT. ซุง เรือยาง วันๆ คิดเพียงว่าเอาตัวให้รอดและปลอดภัย ไม่คิดสิ่งอื่นใด คิดแต่ว่าเดี๋ยวก็หมดวันนี้ |
|||
|
|
|
|
|
|
ทุกอย่างที่ครูฝึกป้อนมามันเป็นเกมส์ที่ทำให้พวกเรามีสภาพร่างกายและจิตใจที่เข้มแข็งเพื่อเตรียมรับสภาพที่ทารุณในสัปดาห์นรก บางคนยอมแพ้ไปง่ายๆ แม้ร่างกายเขาจะไปได้แต่เมื่อคิดว่าจะต้องเจออะไรในวันข้างหน้าก็ต้องหันหลังจากไป บางคนก็เกิดบาดเจ็บไม่สามารถทำการฝึกต่อได้ ที่เหลือไม่กี่คนคือพวกที่พร้อมจะเข้าไปเผชิญหน้ากับพญามัจจุราช ในสัปดาห์นรกแล้ว | |||
|
|
เที่ยงคืนของวันหนึ่งผมตื่นมาด้วยความตกใจ เมื่อได้ยินเสียงดังของปืน ปะทัด เสียงตะโกนโหวกเหวกของครูฝึกหลายคน พวกเราวิ่งขวักไขว่ทำตามคำสั่งของครูฝึกแล้วก็มารวมกลุ่มอยู่ตรงบ่อน้ำแข็ง แน่นอนแล้วเราต้องลงไปแช่ในนั้น หลังจากนั้นผมก็รู้ชะตากรรมของตนเองว่าจะเจออะไรอีก 5 วันข้างหน้า เวลามันผ่านไปได้ช้ามาก สิ่งที่เราฝึกก็มีเพียงเรือยางหากอยู่ในน้ำเราก็พายบนบกเราก็แบก ขึ้นเขาลงทะเลไปตามที่ครูฝึกบอกให้ไป รวมทั้งซุงที่แบกกันเป็นทีม หากมีคนใดคนหนึ่งเอาเปรียบ เพื่อนในทีมก็จะลำบากมากขึ้น หากทีมใดมีคนลาออก เพื่อนที่เหลือต้องรับน้ำหนักมากขึ้น ทุกสิ่งคือเกมส์การแข่งขันระหว่างทีม หากทีมใดมีความสามัคคี | ||
|
|
| ||
|
มาก ก็จะเหนื่อยน้อยกว่าทีมที่ขาดความพร้อมเพรียง มันไม่ใช่การทรมานให้เราอดทนอย่างเดียว ความอ่อนล้า,หิว,ง่วง,กระหาย,เหนื่อย ,เจ็บและ ปวด มันทำให้คนแสดงธาตุแท้ ออกมา คนอ่อนแอ,คนที่เห็นแก่ตัว,คนที่ใจไม่สู้ ทำงานร่วมทีมกับเราไม่ได้ต้องเดินออกไป วันที่สามแล้วร่างกายของหลายคนเริ่มอ่อนล้า ตาเริ่มเหม่อลอย บางคนร้องให้จะลาออกเพื่อนในทีมก็ช่วยกันปลอบ ผมเห็นน้องในทีมคนหนึ่งมีอาการไอ | |||
|
|
หน้าแดงผิดปกติ ผมบอกให้เขาหยุดพักแต่ได้รับการปฎิเสธ เนื่องจากในสัปดาห์นรกหากใครหยุดพักเกินหนึ่งชั่วโมงก็ต้องออกไปตามกติกา คำพูดสุดท้ายที่ได้ยิน ไม่มีปัญหา ผมสบายดีครับพี่ หลังจากนั้นเป็นชั่วโมงว่ายน้ำ และ ถอดชุดในน้ำ สิ่งที่ทำให้พวกเราตื่นจากความง่วง เหนื่อย ล้า เมื่อมีเสียงจากครูฝึกบอกให้รีบช่วยคนหมดสติขึ้นเรือยางนำส่งโรงพยาบาลโดยด่วน คนที่หมดสติเป็นน้องคนนั้นนั่นเอง การฝึกยังคงดำเนินต่อไป (นร.คนนั้นหมดสติในห้อง I.C.U. เป็นเวลา 3 เดือน และได้จบชีวิตลง) | ||
|
|
| ||
|
วันที่ 4 ทุกคนอ่อนล้ามากขึ้น แผลตามตัวก็มากขึ้น มีข้อสอบง่ายๆให้พวกเราทำ 10 ข้อ แต่ทำกันไม่ค่อยได้ เพราะพอนั่งกับพื้นตาก็เริ่มปิดทันที สะดุ้งทีก็เพราะครูฝึกมาสะกิด ตอนนี้ผมเคลื่อนที่ไปตามแรงเฉื่อยและคอยปลอบเพื่อนร่วมทีมและตัวเองว่า ชีวิตเราไม่ลำบากอย่างนี้ตลอดไปหรอก ทนอีกนิดหน่อย เราต้อนรับวันใหม่วันสุดท้ายของสัปดาห์นรกในวินาทีแรกเช่นทุกวัน วันนี้มีแบกซุงขึ้นเขาทุกคนช่วยกันใช้ทั้งเรี่ยวแรงที่เหลือ สติที่ยังพอมีร่วมแรงร่วมใจนำไปให้เสร็จภารกิจ ทีมผมขึ้นไปถึงทีมแรก และได้พักรอทีมที่เหลือ เมื่อขึ้นมากันหมดผมจำได้ว่ามีน้องทหารอากาศหมดสติ แต่ก็ได้รับการปฐมพยาบาล เมื่อฟื้น |
| ||
|
|
|
| |
|
|
ขึ้นมาก็สู้ต่อไป ในวันนี้เราอยู่กับซุงเกือบทั้งวัน ตกเย็นครูฝึกหลอกว่าจะจบสัปดาห์นรกหลายครั้ง และหลายคนร้องไห้ดีใจ แต่ก็ต้องผิด หวังเมื่อเกมส์ต่างๆไม่ยอมหยุดซักที ชั่วโมงสุดท้ายมาถึงไม่มีใครรู้เมื่อครูฝึกบอกให้โยนซุงทิ้ง เพื่อนร่วมทีมผมคนหนึ่งลอยตามซุงไปเมื่อทุกคนช่วยกันออกแรงดันซุงทิ้งไปเพราะ เขาหลับขณะแบกมันอยู่แต่ปลอดภัย ครูฝึกมาแสดงความยินดีผมยังคิดว่าโดนหลอก แต่มันเป็นความจริงผมหลุดจากนรกแล้ว | ||
99% ของ นักเรียนที่ผ่านสัปดาห์นรกแล้วต้องจบหลักสูตรนักทำลายใต้น้ำจู่โจม หลายคนคิดว่าสัปดาห์นรกเป็นช่วงเวลาที่หนักที่สุด แต่ไม่ใช่หรอกเพราะมีเดือนนรกซึ่งเป็นเดือนสุดท้ายรออยู่ | ||||
|
เครื่องหมายความสามารถของนักทำลายใต้น้ำจู่โจม นั้น อาร์มแถบสีธงไตรรงค์ หมายถึง ชาติไทย ผู้ที่จะได้รับการประดับเครื่องหมาย จะต้องเป็น
หลักสูตรนักทำลายใต้น้ำจู่โจมของราชนาวีไทย ซึ่งเทียบเท่าหลักสูตร BASIC UNDERWATER DEMOLITION/SEAL ในการฝึกสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ความตั้งใจของอาสาสมัคร นร.นทต.จู่โจม ที่จะใช้สติปัญญา แรงกาย และ ความเข้มแข็ง หนทางสายนี้ช่างท้าทายและเย้ายวนทหารและตำรวจวัยฉกรรจ์ กระหายที่จะผ่านไปให้ถึงจุดหมายปลายทางให้ได้ แต่หากเพราะหนทางสายนี้มิได้โปรยด้วยกลีบกุหลาบ ดังนั้นหลายคนต้องล้มเลิกกลางคัน บางคนก็ย้อนกลับมา จะมีเพียง ๓๐% โดยประมาณของอาสาสมัครที่สามารถฟันฝ่าขวากหนามบนเส้นทางไปถึงจุดหมายอันแสนไกล กว่าจะเป็น SEAL |
รีคอนหรือปล่าวครับ??? จากรูปภาพนี้ผมเคยเห็นใน web หนึ่งตามข้างล่างครับ.....
น่าจะเป็น รีคอน (RECON)ครับ เพราะสามารถเปิดให้เหล่าอื่นได้เรียนด้วย
แต่ถ้าเป็น UDT (UNDER WATER DEMOLISION TEAM) หรือภาษาบ้านเราคือ SEAL นั้น ปัจจุบัน ผู้จบหลักสูตรทุกคนจะได้รับการบรรจุให้อยู่ ในหน่วยสงครามพิเศษทางทะเล (ของกองทัพเรือ) ครับ
จากที่เห็นในรูป น่าจะเป็นการฝึกปัญหากรณีโดนจับเป็นเชลยหรือเปล่า ?
กรณีนักรบเหล่าพิเศษ.....................ก็ย่อมมีอะไรพิเศษๆ ที่เราคาดไม่ถึงเป็นธรรมดา...................ทั้งนี้ทั้งนั้นแต่ละหลักสูตร แต่ละหัวข้อปัญหา น่าจะได้รับการวิจัยจากเหล่านักจิตวิทยาการทหารมาดีแล้ว (กรณีนี้น่าจะเป็นของไอ้กัน)................................
แต่ผมมีข้อข้องใจสงสัยในเรื่อง ความประพฤติอันเกี่ยวเนื่องกับอารมณ์ของครูฝึก โดยเฉพาะหน่วยทหารธรรมดาๆ หยั่งทหารเกณฑ์เป็นต้น......................
หลายคนทราบดี เขตตะหานห้ามเข้า ติดแดนแห่งนั้นเป็นส่วนแห่งอภิสิทธิ์.......................ครูฝึกเป็นใหญ่.....................
ครูฝึกหลายคนมีลักษณนิสัยเป็นธรรมชาติมนุษย์ ซึ่งอันนี้ก็ขอชื่นชมจากใจจริง....................... บางรายก็ไม่ค่อยเหมือนมนุษย์.....................โดยเฉพาะพวกที่มีปูมหลังบกพร่องสมัยยังเด็ก พวกนี้มีแนวโน้มก้าวร้าวรุนแรง และยิ่งกับผู้ที่อ่อนแอหรือไร้การต่อสู้ จะถูกรองรับอารมณ์อย่างเมามัน...................(ไอ้พวกนี้หมัดต่อหมัดปืนต่อปืนมันไม่กล้าดอก เผลอๆสั่นง็อกอยู่ในรูเหลต)....................... เราจึงได้ยินกรณีทหารใหม่เจ็บเนื้อเจ็บตัว บางรายถึงขั้นพิการก็มี ................. อันนี้ก็ด้วยความวิปริตวิตถาร หรือความบกพร่องทางอารมณ์ (โดนนายด่า โดนเมียตบ ก่อนมาทำงานเป็นต้น)............................
หลายครั้งเมื่ออยู่กับคนทำงาน ผมชอบถามความหลังเมื่อตอนเข้าเป็นทหาร หลายคนมีความหลังฝังใจกับครูฝึก....................... เท่าที่พิจารณาดู ปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้น ไม่ได้มีพื้นฐานจากเจตนารมณ์ที่ดี ไม่ใช่ปัญหาที่เกิดขึ้นเพื่อฝึกทักษะ แต่เป็นปัญหาที่เกิดขึ้นจาก อารมณ์ โทสะและราคะ
เมื่อตอนเด็กๆ เรียน รด. ปี 2 เข้าค่ายฝึกที่โรงเรียน โดยมีครูทหารจาก จว.ทบ. เป็นผู้ฝึก.................. มีอยู่ครั้งหนึ่ง นั่งถอดเสื้อขัดปืน 88 อยู่เป็นกองร้อย อยู่ดีๆ จ่าหนุ่ม เดินย่องมาด้านหลัง ใช้ฝ่ามือหวดเข้าที่สะเอว เพื่อนๆที่นั่งหลังเรียงขึ้นมาทีละคน ซึ่งก็ไม่ทราบและคิดว่าไม่น่าจะมีสาเหตุ............................... เสียงดังเพี๊ยะ ๆๆ ดังเรียงขึ้นมาเรื่อยๆ บางคนสงสัยหันมอง ก็จะยิ่งโดนแรงเป็นดับเบิ้ล พร้อมคำถามเป็นปัญหาว่า มึงสงสัยอะไร จะไม่ให้กูตีหรือ ว่าแล้วก็ฟาดอีกตุ้บลงกลางหลัง................................
ถามว่า ณ.เวลานั้น ถ้าผมหน้ามืด ............. ทันทีที่จ่าคล้อย และกำลังก้มลงหวดสะเอวเพื่อนที่นั่งด้านหน้า ผมลุกขึ้น สวนเกือกอีโอ้บ ตรงเข้ากระโดงคางแบบหวังผลร้อยเปอร์เซ็นต์......................ถามว่า เด็ก 16 ในเวลานั้นต้องขึ้นศาลทหารไหม หรือถ้าเกิดเรื่องราว ผู้ปกครองผมสามารถสวนเข้ากระโดงคางจ่าอีกคำรบได้ไหม.......................
โชคดีที่พวกเราเป็นแค่เด็ก 16 แหยๆ ในเวลานั้น จึงได้แต่ข่มใจและกลั้นน้ำตาไว้ที่สุด ก็แค่นั้นแหล่ะ.......................
SEALเป็นหลักสูตรที่จบยากที่สุดในเมืองไทยหรือแม้กะทั้งของพี่กัน
และมักจะมีคนจบน้อยเสมอบางปีไม่มีเลยก็มีอย่างของบ้านเรา
ก็รุ่นที่13ไม่มีใครจบเลยแม้แต่คนเดียวส่วนของเมกามักจะครึ่งต่อครึ่ง
ในแต่ละปีแต่ของเขาคนฝึกเยอะกว่าของเรามากมายหลายเท่าบางปีถึง
500กว่านายเลยก็มีแต่มีคนจบแค่300กว่าคนส่วนหลักสูตรรีคอนนั้นได้นำ
เอาหลักสูตรของSEALกับจู่โจมของกองทัพบกมาร่วมกันแต่ไม่ทั้งหมด
ดังนั้นหลักสูตรนี้จึงจะเบากว่าSEALแต่หนักมากกว่าจู่โจมหรือเสือคาบ
ดาบเพราะใช้ระยะเวลาการฝึกสั่นกว่าSEALคือ18สัปดาห์แต่ยาวกว่าจู่
โจมเพราะฉนั้นคนที่จบหลักสูตรนักทำลายใต้น้ำจู่โจมได้จะต้องผู้
แข็งแรงทั้งร่ายกายและจิตใจใครใจเสาะไม่สู้ไม่มีทางจะสำเร็จได้
SEALเหล่าไหนก็ฝึกได้หมดทั้งทัพบก ตำรวจ ทัพอากาศแต่3เหล่าที่ว่า
มานี้จะไม่ได้รับการบรรจุเข้าหน่วยสงครามพิเศษทางเรือของกองทัพเรือ
และจะไม่ได้เงินค่าฝ่าอันตรายสิ่งที่จะได้ไปก็คือเครื่องหมายฉลามคู่
ทะยานบนเกลียวคลื่นพร้อมทั้งใบประกาศนียบัตรไปแทนแต่ถ้าเป็นเหล่า
ทหารเรือจะได้รับการบรรจุเข้าหน่วยสงครามพิเศษทางเรือทันทีและจะ
ไม่ได้กลับเข้าต้นสังกัดพร้อมได้เงินค่าฝ่าอันตรายตามชั้นยศประทวน
และสัญญาบัตรซึ่งจะได้ไปตลอดระยะเวลาที่อยู่ในหน่วย
เดือนสุดท้ายที่นทตจะต้องเจอก็คือปัญหา72ชั่วโมงหรือเรียกกันว่า
ปัญหาเชลยศึกการต่อต้านหลบหลีกและหลีกหนีซึ่งจะต้องเจออันดับแรก
เลยก็คือการถูกจับเป็นเชลยศึกเพื่อเค้นเอาความลับออกมาให้ได้มากที่
สุดคนไหนปากพล่อยละก็จะเจ็บหนักกว่าที่คิดใว้การถูกจับนี้จะกินเวลา
ยาวนานมากและถูกทรมานโดยวิธีการต่างๆๆการฝึกแบบนี้บ่งบอกให้
นทต.รู้ว่าเมื่อเวลารบจริงแล้วและถูกข้าศึกจับได้จะได้รู้ใว้ว่าตนเองจะ
มีสภาพไหนพอผ่านปัญหาเชลยศึกมาได้ก็ต้องเจอปัญหาที่ว่าทำยังก็ได้
เพื่อไม่ถูกได้จับอีกปัญหานี้จึงถูกเรียกว่าการต่อต้านหลบหลีกและหลีกหนี
ถ้าถูกจับได้อีกก็จะโดนอีกมิใช่น้อยและจะหนักหนากว่าครั้งแรกเลยที
เดียวพอผ่านปัญหา72ชั่วโมงมาได้ก็ใกล้จะจบหลักสูตรแล้วและ
ขั้นตอนต่อไปก่อนจะจบคือการโจมตีข้าศึก(สมมุติ)ทำลายฐาน
ของข้าศึกเมื่อเสร็จภารกิจแล้วจะมีฮ.มารับนทต.ทั้งหมด
ไปยังเกาะพระซึ่งทุกคนไม่มีใครรู้ว่าจะจบหลักสูตรแล้ว
เพราะจะโดนหลอกว่าจบหลักสูตรหลายครั้ง