ในข้อเท็จจริง กองทัพเรือ มีแนวความคิดที่จะปรับปรุง  และสร้างกำลังรบทางเรือให้เข้มแข็ง มีความทันสมัยเพื่อถ่วงดุลอำนาจทางทะเลกับประเทศต่างๆในภูมิภาคเอเชีย เพื่อคุ้มครองผลประโยชน์ของชาติทางทะเล ทั้งการเดินเรือพาณิชย์ การคุ้มครองเรือประมง และแหล่งทรัพยากรธรรมชาติ เช่นแหล่งก๊าซ ตลอดจนแท่นขุดเจาะน้ำมันในทะเลไทย

          จากการติดตามข่าวสิ่งที่กองทัพเรือได้นำเสนอเรียกร้องขอมาโดยตลอดแต่ก็ยังไม่มีรัฐบาลใดเล็งเห็นถึงความสำคัญและประโยชน์อันจะพึงได้รับนั่นก็คือ เรือดำน้ำ แต่ก็ใช่ว่าประเทศไทยเราจะไม่เคยมีเรือดำน้ำมาก่อนเลยก็หาไม่ แท้จริงแล้วประเทศเราเคยมีเรือดำน้ำมาก่อนซึ่งได้สร้างคุณประโยชน์ต่อประเทศเป็นอย่างมาก

            ในระยะแรกนั้น เรือดำน้ำเป็นกำลังรบที่ใหม่ ทรงอานุภาพทางทะเลมากที่สุด เพราะสามารถกำบังตัว หรือหลบหนีด้วยการดำน้ำ สามารถเข้าไปปฏิบัติการในพื้นที่ซึ่งเรือผิวน้ำไม่สามารถเข้าไปได้ และมีอาวุธตอร์ปิโดอันเป็นอาวุธสำคัญที่เป็นอันตรายแก่เรือผิวน้ำมากที่สุด ไม่มีเครื่องมือค้นหา และอาวุธปราบเรือดำน้ำที่จะทำอันตรายแก่เรือดำน้ำได้ ดังเช่นปัจจุบันนี้ จึงนับได้ว่าเรือดำน้ำ เป็นกำลังสำคัญในการป้องกันประเทศทางทะเลได้อย่างมีประสิทธิภาพยิ่ง 

            เรือดำน้ำได้อยู่ในแนวความคิดของกองทัพเรือไทยมาตั้งแต่ พ.ศ.2453 แล้ว จะเห็นได้จากโครงการจัดสร้างกำลังทางเรือ พ.ศ.2453ซึ่งมีคณะกรรมการอันประกอบด้วย นายพลเรือตรี พระเจ้าพี่ยาเธอ กรมหมื่นชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ (ต่อมาเป็น นายพลเรือเอก กรมหลวงฯ) นายพลเรือตรี พระยาราชวังสวรรค์ (ฉ่าง แสง-ชูโต ต่อมาเป็นนายพลเรือเอก พระยามหาโยธา) และนายพลเรือตรี พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นสิงหวิกรมเกรียงไกร (ต่อมาได้เป็นนายพลเรือเอก กรมหลวงฯ) ได้จัดทำขึ้นถวายสมเด็จเจ้าฟ้ากรมหลวงนครสวรรค์วรพินิต (ต่อมาเป็น จอมพลเรือ สมเด็จเจ้าฟ้า กรมพระฯ) เสนาบดีกระทรวงทหารเรือ และเสนาบดีฯ ทรงนำขึ้นทูลเกล้าฯ ถวายพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว เมื่อวันที่ 18 มกราคม ร.ศ.129 (พ.ศ. 2453)

            โครงการนี้ได้กำหนดให้มี “เรือ ส.(1) จำนวน 6 ลำ” ทั้งนี้คณะกรรมการฯ ได้อธิบายไว้ว่า “เรือ ส. คือเรือดำน้ำสำหรับลอบทำลายเรือใหญ่ข้าศึก….. แต่ยังกล่าวให้ชัดไม่ได้เพราะยังไม่เคยลงแลลอง แต่ที่พูดถึงด้วยนี้โดยเห็นว่าต่อไปภายหน้าการศึกษาสงครามจะต้องใช้เป็นมั่นคง แต่ไม่ใช่เดี๋ยวนี้” เวลานั้นเรือดำน้ำเป็นอาวุธที่นาวีของมหาอำนาจในยุโรปกำลังพัฒนาและทดลองใช้อยู่

            ต่อมาใน พ.ศ. 2454 พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้กรมหมื่นชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ ออกจากประจำการ และต้องจ้าง นายนาวาเอก ชไนด์เลอร์ (J.Schneidler) นายทหารเรือชาติสวีเดนเข้ามาเป็นที่ปรึกษาการทหารเรือ ในวันที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2455 นายนาวาเอก ชไนด์เลอร์ ได้เสนอโครงการจัดสร้างกำลังทางเรือสำหรับป้องกันประเทศ และได้กล่าวถึง “เรือดำน้ำ” ว่า “เป็นเรือที่ดีมากสำหรับป้องกันกรุงเทพฯ แต่จะผ่านเข้าออกสันดอนลำบาก ถ้าเก็บไว้ในแม่น้ำก็ไม่คุ้มค้า” และได้เสนอไว้ในโครงการให้มีเรือดำน้ำ 8 ลำ สำหรับประจำอยู่กับกองทัพเรือที่จันทบุรี

            ทหารเรือไทยและคนไทยได้มีโอกาสเห็นเรือดำน้ำจริงๆ เป็นครั้งแรกที่ไซ่ง่อน ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2454 ในโอกาสที่สมเด็จพระศรีพัชรินทราบรมราชินีนาถ เสด็จประพาสอินโดจีนฝรั่งเศส ได้จัดเรือดำน้ำมาแล่น และดำถวายให้ทอดพระเนตรในบริเวณที่เรือพระที่นั่งมหาจักรีเทียบท่าอยู่

เรือดำน้ำในกองทัพเรือไทย (มี 4 ลำ)

1.       ร.ล.มัจฉาณุ ลำที่สอง (ร.ล.มัจฉาณุ ลำที่หนึ่ง เป็นเรือใน รัชกาลพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว) 

2.        ร.ล.วิรุณ

3.       ร.ล.สินสมุทร

4.       ร.ล.พลายชุมพล

            เรือเหล่านี้ขึ้นระวางประจำการและ ได้ปฏิบัติภารกิจที่สำคัญคือ เมื่อเกิดกรณีพิพาทอินโดจีนฝรั่งเศส หลังจากที่ ร.ล.ธนบุรี และเรือตอร์ปิโดถูกเรือรบฝรั่งเศสยิงจมแล้ว เรือดำน้ำ 4 ลำได้ลาดตระเวนเป็นแถว อยู่หน้าบริเวณฐานทัพเรือของอินโดจีนฝรั่งเศส ใช้เวลาอยู่ใต้น้ำทั้งสิ้นลำละ 12 ชั่วโมงขึ้นไป นับเป็นการดำน้ำที่นานที่สุดตั้งแต่เริ่มมี หมวดเรือดำน้ำเป็นต้นมา

                ในปัจจุบันเรือหลวงมัจฉานุ ซึ่งเป็นเรือดำน้ำรุ่นแรกของกองทัพเรือไทยได้ถูกเก็บรักษาไว้ ณ พิพิธภัณฑ์ทหารเรือ ซึ่งเป็นแหล่งรวมข้อมูลทางประวัติศาสตร์ วรรณคดี และ วีรกรรมของวีรชนทหารเรือผู้กล้าจากสมรภูมิและยุทธนาวีที่สำคัญของกองทัพเรือในอดีตนำมาจัดแสดงในรูปแบบของอาวุธยุทโธปกรณ์ขนาดใหญ่และขนาดเล็ก เช่น เรือดำน้ำขนาดเท่าลำจริง เครื่องบินทะเล ปืนกลแกตเตอริ่ง และปืนเที่ยง ในสมัยรัชกาลที่ ๕

สำหรับกองเรือของไทยปัจจุบันมีกี่ลำสามารถดูได้ที่เรือรบหลวงราชนาวีไทย

http://us.geocities.com/ming1627b/rtn-ship.htm

เมื่อหันกลับมามองเรือดำน้ำของประเทศเพื่อนบ้านตอนนี้ประเทศที่มีอาณาเขตทางทะเลติดต่อกับบ้านเราทั้งฝั่วอ่าวไทยและฝั่งอันดามันที่มีเรือดำน้ำคือ

• ประเทศอินเดีย: เรือดำน้ำ SS จำนวน 5 ลำ, เรือดำน้ำ SSK (เรือดำน้ำมีความสามารถในการทำสงครามปราบเรือดำน้ำ (ASW - Anti-submarine Warfare) ด้วย) จำนวน 14 ลำ
• ประเทศอินโดนีเซีย: เรือดำน้ำ SSK จำนวน 2 ลำ
• ประเทศมาเลเซีย: เรือดำน้ำ SSK จำนวน 2 ลำ
• ประเทศเวียดนาม: เรือดำน้ำ SSK จำนวน 2 ลำ
• ส่วนประเทศสิงค์โปร์ได้เจรจาซื้อเรือดำน้ำจากสวีเดน ซึ่งใกล้ได้ข้อยุติเกี่ยวกับข้อตกลงที่สวีเดนจะขายเรือดำน้ำดีเซลชั้น Type A17 Vastergotland ให้กับสิงคโปร์ ในระหว่างการเจรจา สื่อมวลชนในสวีเดนเสนอข่าวเกี่ยวกับเรือดำน้ำ SSK Vastergotland และ SSK Halsingland ซึ่งเข้าประจำการในปี พ.ศ. 2530 และ พ.ศ. 2531 ตามลำดับ ว่าเรือดำน้ำทั้งสองลำจะถูกปลดออกจากประจำการก่อนกำหนด เนื่องมาจากนโยบายลดจำนวนเรือดำน้ำ และจะถูกขายต่อให้กับสิงคโปร์ภายใต้สัญญามูลค่าประมาณ 128 ล้านเหรียญสหรัฐ

ดูสรรพกำลังของกองเรือสิงคโปร์ได้ที่

http://en.wikipedia.org/wiki/Republic_of_Singapore_Navy

            ไม่แน่ครับว่าเรือดำน้ำเหล่านี้อาจจะเป็นภัยคุกคาม ที่สำคัญต่อการรักษาสมดุลย์ของกำลังทางเรือของชาติต่างๆ ในภูมิภาค รวมทั้งจะเสริมสร้างขีดความสามารถในการสนับสนุนการปฏิบัติการทางเรือของชาติที่มีเรือดำน้ำประจำการได้มากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้ประโยชน์จากการลาดตระเวนสอดแนมความเคลื่อนไหวของประเทศเพื่อนบ้านและการป้องปราม ซึ่งจะมีผลกระทบโดยตรงต่อความมั่นคงของชาติครับ

            อย่างไรก็ตามก็มีความหวังกับการผลักดันในเรื่องการทำการบาร์เตอร์เทรดแลกเปลี่ยนสินค้าเกษตรของไทยกับ  เรือดำน้ำ ดีเซล-ไฟฟ้า (The diesel-electric submarine) มาใช้ประจำการมาอย่างต่อเนื่อง และคาดว่าน่าจะมีประเทศเริ่มต้นที่จะยินดีทำการบาร์เตอร์เทรด  ก็คือ. รัสเซีย, จีน และสวีเดน ฯลฯ

            ทางด้านรัสเซียนั้น รัสเซียมี เรือดำน้ำ ดีเซล-ไฟฟ้า ชั้นกิโล (Kilo class ) ซึ่งเป็นเรือดำน้ำ ที่มีเสียงเงียบมากซึ่งยากแก่การตรวจจับ จนชาติตะวันตกให้สมญานามว่า หลุมดำแห่งมหาสมุทร “A Black Hole in the Ocean”. และมีระบบโซน่าตรวจการณ์ (Highly-sensitive passive sonar)ได้ไกลกว่า เรือดำน้ำของชาติตะวันตก ประกอบในการต่อสู้ประลองยุทธทางทะเล ของ ทร.อินเดีย เรือดำน้ำ ดีเซล-ไฟฟ้า ชั้นกิโล ที่มีระบบตรวจจับที่ไกลกว่า ของอินเดีย สามารถใช้โซน่าประจำเรือตรวจจับ เรือดำน้ำ ดีเซล-ไฟฟ้า แบบ 209 (TYPE 209) ของอินเดีย ที่ผลิตจากเยอรมัน แล้วยิงตอร์ปิโดทำลายเรือดำน้ำ ดีเซล-ไฟฟ้า แบบ 209 (TYPE 209) ได้เสียก่อนที่ เรือดำน้ำ ดีเซล-ไฟฟ้า แบบ 209 (TYPE 209) จะตรวจพบ เรือดำน้ำ ดีเซล-ไฟฟ้า ชั้นกิโล เสียอีก

            รัสเซียมีความประสงค์จะจัดจำหน่าย เรือดำน้ำ ดีเซล-ไฟฟ้า ชั้นกิโล ให้แก่ประเทศต่างๆในกลุ่มประเทศอาเซียน และเดิมรัสเซียได้เคยเสนอขายและนำเอา เรือดำน้ำ ดีเซล-ไฟฟ้า ชั้นกิโล ของรัสเซีย มาแวะจอดให้ไทยเราชมถึงท่าเรือของไทย และรัสเซียยังได้ยื่นข้อเสนอแก่ เวียดนามลูกค้าขาประจำผู้ซื้ออาวุธของรัสเซีย ด้วยเงื่อนไขที่น่าสนใจอย่างยิ่งคือให้เวียดนามจัดหาเรือดำน้ำ ดีเซล-ไฟฟ้า ชั้นกิโล จากรัสเซีย โดยวิธี บาร์เตอร์เทรดแลกเปลี่ยนเรือดำน้ำของเขากับสินค้าเกษตรของเวียดนาม  

            ทางด้านของจีนนั้น  น่าจะยินดีทำการบาร์เตอร์เทรดแลกเปลี่ยนเรือดำน้ำ ดีเซล-ไฟฟ้าของเขากับสินค้าเกษตรของไทย โดยไม่ต้องจัดหาซื้อมาด้วยเงินสด แม้จีนจะไม่ใช่ประเทศที่ต่อเก่งเชี่ยวชาญในการผลิตต่อเรือดำน้ำ ดีเซล-ไฟฟ้า แต่จีนก็พยายามพึ่งพาตนเองและพัฒนาความสามารถในการผลิตต่อเรือดำน้ำ ดีเซล-ไฟฟ้า มาโดยตลอด ข้อดีของ เรือดำน้ำ ดีเซล-ไฟฟ้า ของจีนก็คือ มีการผสมผสานเอาระบบอำนวยการเรือ, โซน่า และเครื่องยนต์ จาก ทั้ง รัสเซีย , ฝรั่งเศส และเยอรมัน มาติดตั้งในเรือดำน้ำ ดีเซล-ไฟฟ้า ของจีน อีกทั้งในเรือดำน้ำ ดีเซล-ไฟฟ้ารุ่นหลังๆของจีนได้มีการติดตั้งระบบตอร์ปิโด 533mm wire-guided torpedos และ ระบบขีปนาวุธ YJ-82 AshMs ของจีน และ คลับเอส (AShM Club S และ LACM Club S) ของรัสเซีย ซึ่งสามารถยิงจากใต้น้ำ ไปโจมตีได้ทั้งเรือรบของศัตรู และยิงจากใต้น้ำไปโจมตีจุดยุทธศาสตร์บนพื้นดิน ได้อย่างแม่นยำ อีกทั้งมีราคาเรือถูกว่า เรือดำน้ำ ดีเซล-ไฟฟ้า ที่ต่อจากประเทศตะวันตก สองถึงสามเช่นกันกับของรัสเซีย

            แต่เมื่อทาง ทร.ไทย ได้จัดส่งเจ้าหน้าที่ผู้รับผิดชอบไปเยี่ยมชมเรือแล้ว กลับพบว่าเรือดังกล่าวสมรรถนะของเรือดังกล่าวของจีน ยังล้าสมัยและยังไม่พัฒนาไปได้ดีเท่าที่ควร จึงเชื่อว่า แผนแบบ เรือดำน้ำ ดีเซล-ไฟฟ้า ของจีน ที่จีนจะเสนอทำการบาร์เตอร์เทรดแลกเปลี่ยนเรือดำน้ำของเขากับสินค้าเกษตรของไทย น่าจะเป็นระหว่าง เรือดำน้ำ ดีเซล-ไฟฟ้า ชั้นซ่ง (Song class diesel-electric submarine Type 039) และ เรือดำน้ำ ดีเซล-ไฟฟ้า ชั้นหยาง (Yuan class diesel-electric submarine Type 039A)

            ส่วนทางด้านสวีเดน เนื่องจากสวีเดนได้เสนอข้อตกลงทำการบาร์เตอร์เทรดแลกเปลี่ยนสินค้าเกษตรของไทยกับ บ.JAS-39 กริเป้น โดยมีข้อเสนอของแถมอีกมากมาย ประกอบกับรัฐบาลไทยในสมัยท่านนายกฯบรรหาร ได้เคยมีโครงการจะจัดหา เรือดำน้ำ ดีเซล-ไฟฟ้า ชั้นก็อตแลนด์ (A-19 Gotland class diesel-electric submarine) ผลิตโดย บริษัทค็อกคูม (KOCKUM) จากสวีเดนมาประจำการใน ทร.ไทย แต่ขณะนั้นได้ประสพปัญหาถูกสื่อของทั้งสวีเดนและไทย ออกข่าวโจมตีกล่าวหาว่ามีการให้ค่าคอมมิชั่นในการจัดซื้อให้แก่คนในรัฐบาลไทย รัฐบาลในสมัยนั้น จนเป็นเหตุให้ถูกระงับโครงการจัดหา เรือดำน้ำ ดีเซล-ไฟฟ้า ชั้นก็อตแลนด์ (A-19 Gotland class diesel-electric submarine)  

            ผมหวังเพียงว่ารัฐบาลจะตกลงแลกเปลี่ยนสินค้าเกษตรกับเรือดำน้ำซัก 6 ลำในเร็ว ๆ นี้ครับ โดยที่ต้องตรวจสอบกระบวนการจัดซื้อจัดหาอย่างโปร่งใสด้วยครับ เพราะอนาคตผมคิดว่าสงครามทางทะเลจะคุกรุ่นขึ้นเพราะใต้ทะเลก็จะมีแต่เรือดำน้ำของประเทศยักษ์ใหญ่ และประเทศเพื่อนบ้านของเรา ซึ่งในราชอาณาจักรไทยจำเป็นต้องสร้างแสนยานุภาพไม่ให้ด้อยกว่าใครครับ