อ่าน นิตยสาร แทงโก้ ฉบับประจำเดือน มกราคม 2552

   เรื่อง SAAB 2000 ERIEYE........อ่านไปเจอใจความสำคัญว่า...........

   SAAB 2000  มีขนาดเครื่องที่ใหญ่กว่า  เลยปฏิบัติการได้นานกว่า ( เพราะจุเชื้อเพลิงได้มากกว่า )  พิสัยการบิน ปฏิบัติการไกลกว่า และ มีเพดานบิน สูงกว่า

    ขีดความสามารถ ของ เรดาร์ ERIEYE ของ SAAB 2000 เหนือกว่า S-100B อยู่เล็กน้อย ( ผมว่ามากเลยแหล่ะ )

  สามารถ ตรวจจับอาวุธ CRUISE MISSILE ( ที่ตรวจจับได้ยาก และมีขนาดเล็กได้ ) และ สามารถตรวจจับ เฮลิคอปเตอร์ ที่ ลอยนิ่งอยู่ใน อากาศได้ ( เป็นเป้าหมายที่ไม่เคลื่อนที่ ทำให้ตรวจจับยาก )

   รู้สึกว่า ของแถมของเรา จะเข้าข่าย.......ของเริ่มที่จะ ล้าสมัย ซ่ะอีกแล้ว

  ยังไงๆ ก็อย่าให้เหมือน AV-8S ทีแถม มากับเรือ จักรี ก็แล้วกัน

*ถ้าเป็นไปได้ ก็อยากให้ เอา ERJ-135 ซึ่งมีขนาดใหญ่ กว่า S-100B ไปติด เรดาร์ ERIEYE รุ่นใหม่ เพิ่มอีก สัก 1 เครื่อง

 เพราะประเทศ ไทย ใหญ่ขนาดนี้ เครื่องเดียวคงไม่พอ อย่างน้อย ก็น่าจะมี 2 -3 เครื่อง ให้มัน ครอบคลุม เกือบทุกภาค ของ ประเทศไทย

  ไม่อยากเอาไปเปรียบเทียบประเทศ รวยๆ อย่างสิงคโปร์ ประเทศเล็กนิดเดียว แต่มีเครื่องแจ้ง เตือนภัยทางอากาศ ตั้งหลายเครื่อง เดี๋ยวไปหาข้อมูลก่อน ว่ามีกี่เครื่อง

   ประเทศ สิงคโปร์ มีเครื่องบิน แจ้งเตือนภัย ทางอากาศ แบบ AEW & C  ในปัจจุบัน จำนวน  4 เครื่อง  คือ Grumman E-2C Hawkeye

    และมีแผน ที่จะปลดประจำการใน อนาคต( อันใกล้ ).........

 โดยจะนำเครื่อง AEW & C แบบใหม่เข้ามาประจำการทดแทน จำนวน 4 เครื่อง  โดยตัวเครื่องบิน เป็นของ อเมริกา แต่ติด เรดาร์ ของ อิสราเอล

  คือเครื่อง Gulfstream G550  ติด เรดาร์ EL/M-2075 Phalcon AESA AEW Radar

   ผม สงสัย อยู่อย่างหนึ่งว่า ระบบ เรดาร์ ของอิสราเอล มีความสามารถสูงกว่า เรดาร์ ของ E-2C Hawkeye มากจริงหรือ สิงคโปร์ ถึงตัดสินใจ ปลดประจำการ Hawkeye และเอา กัลฟ์สตรีม จี550 มาประจำการแทน

  แถมๆ สิงคโปร์ มีเครื่องบินเติมเชื้อเพลิง กลางอากาศ KC-135R อีก 4 เครื่อง ประเทศเล็ก แต่หัวใจใหญ่

การจัดหา ERJ-135 ของกองทัพบกและกองทัพเรืออย่างละ1ลำนั้นมีภารกิจหลักคือการขนส่งบุคคลสำคัญและการส่งกลับทางสายแพทย์ครับ ซึ่ง บ.ที่ใช้ในภารกิจนี้จะเป็น บ.โดยสารรุ่นสำหรับพลเรือนทั่วไปไม่มีอะไรพิเศษ

การดัดแปลง บ.โดยสารเพื่อใช้เป็น บ.AEW&C นั้นไม่ใช่เรื่องที่ทำได้ง่ายและรวดเร็วครับ เพราะต้องมีการจัดหา Radar และระบบควบคุมซึ่งมีราคาแพง(บางระบบแพงกว่าเครื่องบินมาก) ต้องมีการคำนวนพื้นที่ติดตั้ง เดินสายภายในเครื่อง ความสมดุลทางพลศาสตร์การบินหลัดติดตั้งจานRadar และอื่นๆ ซึ่งในภาวะปกตินั้นการดัดแปลงเครื่องบินจาก บ.โดยสารธรรมดาเป็น บ.AEW&C นั้นจะต้องใช้เวลาหลายเดือนหรือเกือบ1ปีครับ การดัดแปลงเครื่องในภาวะสงครามด้วยแล้วยิ่งไปได้ยากมาก และดูไม่มีความจำเป็นด้วยครับ

ERJ-135 เครื่องที่ 3 เป็นของ ทบ. ครับ ส่วนเครื่องที่ 4 ในอนาคตคงจะเป็นของ ทร. ส่วน ทอ. นั้นเป็นไปได้ว่า ERJ นี้จะเป็นคู่แข่งสำคัญในโครงการ บ.ลาดตระเวน และขนส่ง ในอนาคตครับ โดยแข่งกับ Bombadier Learjet ครับ

การดัดแปลง ERJ-135 เป็น AWACS นั้น มิใช่เรื่องง่ายเลยครับ ทั้งระบบภายในและเรื่องอากาศพลศาสตร์ด้วย สังเกตดีๆ จะเห็นว่า ERJ-145 ที่ติดตั้ง Erieye นั้น จะต้องมีครีบหางเพิ่มเติมด้วยครับ แต่ก็เป็น option ที่น่าสนใจมาก ความจริงแล้วในใจ ทอ. อาจจะต้องการ บ.AWACS ที่ใช้ ย.turbofan ก็เป็นได้ เนื่องด้วยข้อได้เปรียบต่างๆ แต่ในเมื่องบฯ จำกัด และอาจจะต้องเป็นไปตามเงื่อนไขของสวีเดนด้วย อย่าลืมว่า ERJ-135 ไม่ใช่ของ SAAB นะครับ

S-100B ของไทยจะได้รับการปรับปรุงตามมาตราฐาน SAAB-2000 ด้วยนิครับแค่เครื่องเก่าเท่านั้น