ในฐานะที่ผมเคยเรียนเศรษฐศาสตร์มาในระดับปใทและสนใจเรื่องคลองกระมานานก็จะขอตอบซ้ำอีกเป็นครั้งที่ 3 หรือ 4 อีกรอบละกันครับ

          1. เป็นไปได้ไหมครับ ที่จะใช้ Mega Project ระดับคลองไทย กระตุ้นเศรษฐกิจภายในประเทศ เพิ่มการจ้างงาน และ เพิ่มเงินหมุนเวียนภายในประเทศ? (ผมไม่ค่อยมีความรู้ในด้านเศรษฐศาสตร์น่ะครับ คำถามอาจแปลกๆ)

           ญี่ปุ่นเคยพยากรไว้ว่าถ้ามีการขุดครองกระแล้วจะสามารถทำให้ไทยมีขนาดเศรษบกิจใหญ่กว่าตอนนี้หลายเท่า   รายได้ไม่ใช่มาจากแค่ค่าผ่านคลองที่เก็บจากเรือที่ผ่านเท่านั้น(ส่วนนี้จิ๊บๆ)    รายได้จริงๆมาจากโอกาสที่เราเป็นศูนย์กลางการเดินเรือครับ   เพราะจะต้อง

  -   มีนิคมอุตสาหกรรมขนาดใหญ่มาก(ใหญ่กว่าภาคตะวันออก)ขึ้นทั้งสองฝากฝั่งคลอง    นิคมอุตสาหกรรมต่อเรือและซ่อมเรือ (ต่อจากที่เรากำลังเป็นศูนย์กลางการบินที่ต้องมีเครื่องบินผ่าน 2 ล้านเที่ยวบินต่อปีเมื่อครบทั้ง 4 เฟส หรือมีผู้โดยสารผ่านเข้าออกกว่า 100 ล้านคนต่อปี  ซึ่งต้องมีอู่ซ่อมเครื่องบินขนาดใหญ่  ซึ่งการบินไทยกำลังจะจัดสร้างดอนเมืองให้เป็นอู่ซ่อมที่ใหญ่และทันสมัยที่สุดในอาเซียนและทันสมัยแห่งหนึ่งในเอเซีย   แค่เครื่องบินที่ต้องมาซ่อมที่เราเผลอๆปีหนึ่งอาจจะเป็นพันเครื่อง  และถ้าจะจัดตั้งนิคมอุตสาหกรรมผลิตเครื่องบินแล้วล่ะก็   ประเทศเราก็จะกลายเป็นศูนย์กลางการผลิตเครื่องบินและเครื่องยนต์เครื่องบินในเอเซียจ้าวหนึ่งเลยที่เดียว   เอาง่ายๆได้ข่าวว่า Honda jet สนใจที่จะตั้งศูนย์การผลิตเครื่องเจ็ตพานิชย์ขึ้นที่นี่ครับ  เครื่องไซด์เดียวกับตระกูลฟีนอม100ของเอ็มบราเออร์    เห็นว่ากำลังการผลิต 5000 เครื่องภายใน 5 หรือ 10 ปี ผมจำได้    แต่การเมืองเราต้อง OK ก่อนนะครับ  ทั้งนี้ทั้งนั้นรัฐบาลทุกรัฐบาลต้องจริงจังกับเรื่องนี้จริงๆ)       เอาง่ายๆต้องมีเรือนับแสนผ่านคลองกระ   อู่ซ่อมที่สร้างใหม่งานล้านมือ   และอู่สร้างจะได้เปรียบเรื่องต้นทุนการผลิตเพราะเราถลุงเหล็กได้เองแล้ว   ค่าใช้จ่ายในการถลุงต่ำเพราะแหล่งแร่เหล็กก็อยู่ไม่ไกล   มีโรงงานถลุงอูมิเนียมแล้ว    ค่าแรงต่ำกว่า  ตำแหน่งลอจิสติคก็ดีกว่า      เฉพาะส่วนงานนิคมอุตสาหกรรมต่อเรือคงจะสามารถสร้างงานได้นับล้านตำแหน่งและรายได้ให้แก่ประเทศมหาศาล   ผมว่าสามารถแข่งกับจีนและเกาหลีใต้ได้แน่นอน     แต่ก็อย่างว่า   "รัฐบาลทุกรัฐบาลต้องจริงจังเรื่องนี้"          

  -  ต้องมีการสร้างมหานครที่มีประชากรเป็นสิบล้านคนขึ้นที่ปากคลองกระทั้งสองข้าง   เอาง่ายๆนึกภาพว่ามี กทม. ขึ้นสองฝากฝั่งสิครับ    GDP ของกทม.และปริมณฑลก็มีขนาด 20 -30 % ของGDP ประเทศเราทั้งหมดแล้ว      2 เมืองก็มี GDP ราวๆ 50% ของประเทศ    ภาคอสังหาริมทรัพย์จะต้องเติบโตแบบก้าวกระโดด    ต้องใช้อิฐหินปูนทราบ  เหล็ก ปริมาณมหาศาลต่อเนื่องนับเป็นสิบๆปี   อาจจะต้องใช้เวลากว่า 50 ปีในการส้างมหานครขึ้นที่นี่ก็ได้     โรงงานอุตสาหกรรมทั้งหมดที่มีในประเทศก็แทบไม่ต้องส่งออกสินค้าแล้วล่ะครับ    แค่ป้อนสินค้าเข้าสู่เขตนิคมอุตสาหกรรมและมหานครก็พอแล้ว

  - ต้องมีนิคมอุตสาหกรรมเพื่อการส่งออก    เพราะมาถึงขนาดนี้แล้วรับรองว่าเมืองไทยมีมหานครขนาดบิ๊กก็ต้อง 3 เมืองล่ะ  อาจจะถึง 5-6 เมือง ถ้านับรวมเชียงใหม่   โคราช  นคร  ชลบุรี(พัทยา)     แค่ผู้บริโภคภายในประเทศก็ทำให้โรงงานในนิคมอุตสาหกรรมมีสเกลมากพอแล้วล่ะครับ   ด้วยตำแหน่งโลจิสติคที่ดีมากื้งทางเรือและทางอากาศ รวมทั้งทางบกด้วย    เราสามารถกลายเป็นชาติส่งออกยักษ์ใหญ่ได้ชาติหนึ่งในเอเซียได้      รายได้จากการส่งออกปัจจุบันบูมเพราะนิคมอุตสาหกรรมภาคตะวันออก  ยังสามารถพลักดันประเทเราก้าวมาขนาดนนี้ได้   ถ้ามีนิคมอุตสาหกรรมเพื่อการส่งออกขนาดมหึมาที่คลองกระล่ะครับ    จะขนาดไหน

    2. ถ้าหากมีวันหนึ่งที่คลองไทยเกิดขึ้นมาจริง โดยที่ไม่มีการล๊อบบี้อะไรจากประเทศผู้เสียผลประโยชน์ (ถ้าสมมุติ นักการเมืองสมัยนั้นสะอาดกันหมด...-*-) เพื่อนๆพี่ๆคิดว่า ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศไทยกับ เพื่อนบ้านทางใต้ที่เสียผลประโยชน์จะเป็นเช่นไรครับ? ทั้งด้าน เศรษฐกิจ, การเมือง และ การทหาร ? 

           แก้ได้ง่ายมากครับ   กรณีสิงคโปร์  ก็ให้ประเทศนั้นได้สัมปะทานเพียงส่วนหนึ่งของนิคมอุตสาหกรรมที่คลองกระสิครับ   เอาแค่สัก 10-20% ของพื้นที่นิคมทั้งหมด  สิงคโปร์มันก็เนื้อเต้นแล้วล่ะครับ   ให้มันออกตังค์ในการพัฒนานิคอุตสาหกรรม  อาจลงทุนแบบเทรินคีย์เอาก็ได้    อาจให้มันสัก 20-30 ปี แล้วมีข้อตกลงอาจต่อสัญญาอีก 20 ปีเพิ่มในภายหลัง(แต่ขูดรีดมันให้แสบสุดๆไปเลย)     ปริมาณตลาดภายในอย่างเดียวสิงคโปร์ก็ตาลุกวาวแล้ว    

     ส่วนมาเลย์นี่ก็ให้สิทธฺพิเศษเรื่องการลงทุนไปแทนก็ได้ครับ    แบบว่าให้ BOI ง่านสุดเป็นกรณีพิเศษ   และอาจมีข้อตกลงพิเศษในเรื่องระบบพิกัดศุลกากรก็ได้   รับรองว่ามันเต้นดิ๊กๆแน่    เพราะตลาดมีขนาดใหญ่กว่าประเทศมันซะอีก   

       ในเมื่อประเทศเราคุมหมดทั้งทางบกทางทะเลและทางอากาศ(เส้นทางบกจากท่าเรือดานังไปจรดพม่า  คือ  ผ่านทางหลวงหมายเลข 9 จากเวียตนามมาตลอดข้ามฝั่งโขงที่สะพานไทย-ลาวแห่งที่สอง   ไปออกพม่าที่ด่านอะไรหวาจำไม่ได้         ส่วนจากเหนือจรดใต้ คือ ทางจากยูนานของจีนผ่านลาวเหนือ  พม่าในส่วนรัฐฉาน   โผล่ที่เชียงราย   ไล่มาจนถึงกทม.และนิคมอุตสาหกรรมภาคตะวันออก)      เท่ากับว่าเราควบคุมเส้นทางคมนาคมที่สำคัญของโลกเลยครับ (คลองกระคงสามารถรองรับเรือพานิชย์ผ่านเข้าออกได้ราวๆ 30% ของเรือที่เดินทะเลทั้งหมดทั้งโลก)     ทางอากาศ  สนามบินหนองงูเหารองรับได้สูงสุด 100 ล้านคนต่อปี   ถ้ารวมสนามบินนานาชาติอื่นๆที่สำคัญทั่วประเทศ   กว่ากว่า 120 ล้านคนแน่ๆ    รับรองว่าจะเป็นจุดศูนย์กลางการบินที่หนาแน่นที่สุดแห่งหนึ่งของโลก     และเส้นทางบกก็คงคับคั่งไม่ด้อยกว่ากันแน่ๆ      แบบนั้นประเทศเราก็จะมีอิทธิพลทางการเมืองต่อประเทศเพื่อนบ้านและประเทศสำคัญในเอเซียใต้และเอเซียตะวันออกไกล      แบบว่าเราปิดเส้นทางทั้งหมด   อ๊วกแตกกันเป็นแถบ.......     ต่อรองได้สุดๆครับ 

    สุดท้าย......ผลกระทบทางด้านทางทหาร     อันนี้แหล่ะครับทำให้มันไม่ได้เกิดสักทีน่ะคลองกระ    ต้องเรียกได้ว่าเป็นคลองมหาอำมตะนิรันด์กาลจริงๆครับ  เพราะกว่า 200 ปีขุดไม่ได้ด้วยปัญหานี้มาโดยตลอด  

  ถ้าจะตัดปัญหาเรื่องการตัดคลองกระได้   เราคงต้องมีกองทัพระดับชาติมหาอำนาจ    โดยมีขนาดกองทัพสักครึ่งหนึ่งหรือหนึงในสามของกองทัพอเมริกาล่ะครับ   ถึงจะรับประกันได้ว่าเราจะสามารถรักษามันเอาไว้ได้          แต่ถ้าเศรษฐกิจมีขนาดมหาหึมาได้จากผลประโยชน์อันมหาศาลจากคลองกระ     ก็คงจะสามารถเลี้ยงดูกองทัพขนาดนั้นได้ครับ      

     แต่ถามกลับคำถามหนึ่งครับว่า   "ใครจะกล้าลงมือทำเรื่องนี้"       เพราะผู้นำทางการเมืองหลายคนของเราก็มีอันต้องเป็นไปแทบทุกคนที่จะพยายามขุดคลองต้องสาปนี้    

    สุดท้ายขอฝากถึงเรื่องสิ่งแวดล้อมครับ      บอกได้ว่าการขุดคลองกระ   คงจะตามมาด้วยผลกระทบในด้านสิ่งแวดล้อมมหาศาลในบริเวณนั้นทั้งหมดเลยทีเดียว    เป็นค่าชดเชยราคาแพงอันหนึ่งครับ

    ประเทศเรานั้นมีทำเลที่เรียกได้ว่าทำเลเพชรครับ      ไม่ใช่ทำเลทองเพราะมันกระจอกไป    ใครๆก็อิจฉา    แต่เสียเรื่องเดียวครับ   คนของเราในทุกวงการ(เน้นว่าทุกวงการ)    มีคุณภาพต่ำกว่าชาวบ้านเขาครับ   

     ไอ้ตัวกระผมก็อยากจะภูมิใจสักครั้งก่อนตายว่าได้เกิดมาเป็นคนของประเทศร่ำรวย  พัฒนาแล้ว  และเป็นชาติมหาอำนาจหน้าใหม่แบบเกาหลีใต้(ถ้าทำได้รับรองรวยกว่ามัน 2-3 เท่าครับ)     อยากเห็นทร.มีเรือบรรทุกบ.ขนาดกลางสัก 3 -4 ลำ  มีกองเรือฟรีเกต  เรือพิฆาตสัก 60 - 70 ลำ   เรือดำน้ำสัก 20 -30 ลำ     ทอ.มีเครื่องบินรบเฉียดพันแบบทอ.อินเดีย     ทบ. มีรถถังสัก 3000 -4000 คัน   ยานเกราะ 5000- 6000 คัน       ถ้าคลองนี้ถูกขุดและมีการพัฒนาอย่างถูกต้อง   เราก็คงได้เห็น    แต่อย่างว่าล่ะครับ  ใครจะกล้า   บางทีหลานผมโตแล้วอาจจะต้องมานั่งเถียงกันแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆครับจนวันสิ้นโลก 

ส่วนตัวมีความรู้จำกัดครับเรื่องคลองกระ เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับประเด็นที่สำคัญหลายข้อ เศรษฐกิจทั้งจุลภาคและมหาภาคและระหว่างประเทศ สังคมและวัฒนธรรม โครงสร้างประชากร การเมืองภายในและระหว่างประเทศ  สิ่งแวดล้อม  ความมั่นคงและผลประโยชน์ประเทศชาติ

ขอกล่าวถึง ความคุ้มค่าทางเศรษฐกิจ อาจารย์ของผมที่ศึกษาเรื่องนี้ ให้ความเห็นว่า เป็นโครงการขนาดใหญ่ที่มีความคุ้มทุนต่ำและเสี่ยงต่อการล้มเหลวสูง อาจจะนำไปสู่การล้มละลายทางเศรษฐกิจของชาติด้วยซ้ำ ท่านพูดว่า ประเทศเราควรใช้ความได้เปรียบทางภูมิศาสตร์ สร้างมูลค่าทางเศรษฐกิจมากกว่า ท่านอธิบายเปรียบเทียบง่ายๆ ว่า เราต้องใช้งบประมาณและเวลาอันมหาศาลกับโครงการเดียว เราอาจจะมองว่า มันคุ้มค่า เราจะเป็นศูนย์กลางในหลายๆด้าน แต่ด้วยขนาดและมูลค่าทางเศรษฐกิจอันมหาศาล ประเทศที่ไม่ได้สำคัญมากและยังเปราะบางอย่างไทยเรา สามารถจะจัดการกับรายละเอียดและอุปสรรคหลายๆประเด็นได้หรือไม่ ยกตัวอย่างว่า งบประมาณราวๆ 2 หมื่นล้านเหรียญสหรัฐกับระยะเวลาโครงการราว 10-15 ปี แค่งบประมาณบานปลายสัก 3-4 เปอร์เซ็นต์หรือโครงการล่าช้าสัก 2 เดือน ลองจินตนาการดูครับ ท่านยังกล่าวเสริมว่า ประเทศที่ได้รับผลกระทบอื่นก็มีทรัพยากรเพียงพอที่จัดการกับการแข่งขันนี้ อย่ามองว่าประเทศอื่นหยุดนิ่งนะครับ ประเทศที่พัฒนากว่าเรา มีพลวัติทางเศรษฐกิจที่เร็วกว่าเรา เขามีปัจจัยภายในที่สนับสนุนการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจที่ดีกว่าเรา สำหรับตัวผมมองว่า ถึงแม้จะสร้างเสร็จ ถึงเวลานั้น ประเทศคู่ค้าอาจจะเลือกใช้บริการจากประเทศอื่นไปแล้วก็ได้ การดึงดูดนักลงทุนและแผนการตลาดระหว่างประเทศก็เป็นปัจจัยที่สำคัญอีกอย่างหนึ่งนะครับ จุดสำคัญคือ แนวคิดพื้นฐานโครงการนี้พึ่งพาผลประโยชน์ต่างๆจากต่างประเทศ หรือถ้าโครงการให้มูลค่าทางเศรษฐกิจทางอุตสาหกรรมขนส่งสินค้าและบริการระหว่างประเทศและอุตสาหกรรมอื่น ทั้งต้นน้ำและปลายน้ำ แต่ มันก็ต้องมีผลกระทบต่อภาคอุตสาหกรรมอื่น เช่น อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว มูลค่าทางเศรษฐกิจส่วนนี้ก็จะสูญเสียไปครับ ไม่มีโครงการใดๆที่ให้ประโยชน์เพียงด้านเดียวครับ ลองถามใจเราดูจากบทเรียนสนามบินสุวรรณภูมิของเราครับ

ขอบคุณครับ

ผมเคยให้ความเห็นใว้ว่า เราเป็นประเทศกำลังพัฒนาขั้นกลาง ซึ่งกำลังจะเป็นประเทศกำลังพัฒนาขั้นสูง (GDP per capita PPP มากกว่า USD 10,000.-) ในอีกราวๆ 5-10 ปีข้างหน้าครับ ควรมองว่า เราจะวางนโยบายแบบใดเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนและปรับตัวอย่างไรในสังคมโลก จะสะท้อนให้เห็นถึงความเป็นจริงมากกว่าครับ ส่วนตัวก็อยากเห็นประเทศเราพัฒนาครับ อาศัยและเรียนต่างประเทศก็หลายปี เรายังต้องพัฒนาอีกหลายด้านครับ โครงการนี้จะพัฒนาประเทศได้รวดเร็วเป็นไปได้ยากครับ แค่ช่วงเปลี่ยนถ่ายจากประเทศกำลังพัฒนาขั้นกลางเป็นประเทศกำลังพัฒนาขั้นสูงยังใช้เวลาราวหนึ่งศตวรรษ การเปลี่ยนถ่ายไปสู่ประเทศที่พัฒนาแล้ว ไม่อยากกล่าวถึงครับ ผิดพลาดประการใดน้อมรับคำติชมครับ ขอบคุณครับ

นี่ขนาด ดีลแรก 6 ลำ เสี่ยโยยังเขิลสื่อแทบจะย้ายรังหนี ถ้าเป็นร้อยลำเสี่ยไม่หนีไปบวชเลยหรอครับ ^^

ถ้าเป็นไปตามที่ ท่าน  neosiamese กล่าวไว้ ผมเชื่อว่ากองทัพระดับนั้นคงไม่ถือว่าเว่อร์เกินความเป็นจริงหรอกครับ อุตสาหกรรมทางทหารของเราคงจะพัฒนาไปเยอะพอสมควรเลยครับ แข่งกับ ST Engineering หรือ KAI ได้สบายๆ

ผมด้วยอีกคนที่อยากเห็น ตอนนี้ก็ศึกษาเรื่องนี้อยู่

ถ้าเกิดขึ้นได้เศรษฐกิจเราจะพัฒนาแบบก้าวกระโดด  คอนเฟิมส์

อันดับแรกคือการสร้างงานต่อมาก็ระบบลอจิสติก และก็อื่นๆตามมามากมายมหาศาล

ผมชอบคำพูดของท่าน  neosiamese  ที่ว่า

 คนของเราในทุกวงการ(เน้นว่าทุกวงการ)    มีคุณภาพต่ำกว่าชาวบ้านเขาครับ   

เสริม ประเทศเราจบก็สูง มหาลัยอย่างดังแต่การทำงานระดับกระจอกไม่ได้เรื่อง

ดูอย่างประเทศเพื่อนบ้าน จบไม่สูง มหาลัยไม่ดังแต่ทำงานระดับมืออาชีพ   งงจริงๆ

ไม่ต้องขุดหรอกครับ

เด๋วน้ำก็ท่วมโลกแล้วล่ะ

ฮ่าๆ

 น่านดิครับตามที่คุณ min_linik ว่าอาจไม่ต้องขุดก็ได้เพราะน้ำกำลังท่วมโลก...5555555     แต่ก็เคยดูภาพในพันทิพย์ที่เขาอ้างว่าเอามาจากนาซาทีดร.เมืองไทยมักจะอ้างถึง     มันท่วมซะจนภาคใต้กลายเป็นเกาะแก่งไปเลย   มาเลย์เซียกลายเป็นหมู่เกาะ    ภาคกลางเราหายไปเลย   เวียตนามใต้หายไปเกือบหมด  เขมรเหลืออยู่หน่อย   ถ้ามันเป็นจริงถึงเวลานั้นคงไม่ต้องขุดจริงๆล่ะครับ

ผมเป็นชาวประจวบเกิดและโตที่นี่ขอค้านเต็มกำลังครับ

เมื่อเราเป็นทางลัดระหว่างมหาสมุทรวันหนึ่งเมื่อเกิดสงครามโลกจุดยุทธศาสตร์ที่จะโดนยึดเป็นจุดแรกๆไม่พ้นเราแน่  และอย่าพูดเลยว่ามันจะไม่เกิดเพราะมันล่อกันมาแล้วสองครั้ง

ด้วยความเชื่อ  ศาสนา และวัฒนธรรมระหว่างภาคใต้กับตอนบนแล้ววันหนึ่งถ้าเราโดนแทรกแทรงจากพวกนายทุนเราอาจจะมีสภาพไม่ต่างกับเกาหลีเหนือกับเกาหลีใต้  และอย่าพูดว่าไม่มีทางเป็นไปได้เพราะแค่โฟนอินอย่างเดียวแดงกับเหลืองก็จะตีกันตายแล้วถ้าทุนต่างชาติที่เงินหนาๆมันจะขนาดไหน

ทางออกที่ดีคือการสร้างท่าเรือขนาดใหญ่ที่ระนองและเชื่อมทางรถไฟระหว่าง เวียดนาม ลาว และไทย  ให้สินค้าที่มาจากจีนเข้าที่เวียดนามแล้วขึ้นรถไฟผ่านลาวมาออกที่ระนองไปอินเดีย    สินค้าที่มาจากอินเดียก็เข้าระนองออกไปเวียดนาม  ทำอย่างนี้ย่นเวลาที่ไม่ต้องอ้อมมาเลไปได้ หนึ่งถึงสองวัน  ซึ่งเราก็กำลังทำอยู่ครับ

    เส้นทางที่พิจารณาความเป็นไปได้สูงสุดรู้สึกว่าจะเป็นเส้นทาง A-9 ครับถ้าผมจำไม่ผิด    จะตัดผ่านแถวย่านสงขลาโน่นครับ   เพราะมีแนวสันเขาน้อย   ผิดกับทางด้านประจวบแนวสันเขาสูงชันยากแก่การขุดและยังใกล้ชายแดนพม่ามากเกินไป    รวมทั้งต้องอ้อมผ่านภาคตะวันออกของเรา  ดังนั้นจึงมีระยะในทะเลไกลกว่า       ส่วนแนว A-9 แนวนี้จะอยู่ตรงกลางระหว่างไทย-มาเลย์กัยไทย-พม่าครับ    ระยะทางขุดค่อนข้างยาว   แต่ด้วยเทคนิคการขุดสมัยใหม่จะใช้เวลาประมาณ 5-6 ปีเท่านั้นโดยไม่มีการใช้ระเบิดนิวเคลียร์ขุดเลย     จะมี 4 เลน   โดยเรือขนาด 250,000 ตันสามารถข้ามผ่านคลองได้  เฟสแรกจะขุดแค่ 2 เลนก่อน (เลนละคลอง One way)        และระยะทางในทะเลจะสั้นกว่าโดยเดินทางดิ่งไปหาแหลมญวนเลย    ม่ต้องผ่านเข้ามาใกล้เขตภาคตะวันออกของเรา   และทะเลส่วนนี้ก็มีความลึกมากว่ากันมากด้วย     เพราะที่แนวประจวบนั้น   ปากทางเข้าออกคลองตื้นมากครับ   เรือขนาดใหญ่ระดับ 200,000 ตันจะมีปัญหา     

      ที่เราถูกญี่ปุ่นโจมตีเป็นประเทศที่สองต่อจากสิงคโปร์ก็เพราะศักยภาพเรื่องคลองกระนี่แหล่ะครับ    เพราะญี่ปุ่นกะว่าเมื่อทำการยึดครองเอเซียอาคเนย์ได้หมดแล้วจะทำการขุดคลองเองและทำการควบคุมคลองกระเองโดยตัดประเทศเราออกไป  แบบคลองปานามาครับ    ถึงเราไม่ขุด    แต่ด้วยลักษณะภูมิประเทศแล้ว   ชาติมหาอำนาจไม่ว่าชาติไหน   ก็ต้องเข้าโจมตีเราเป็นประเทศแรกๆก่อนอยู่ดีครับ   เพื่อควบคุมเส้นทางยุทธศาสตร์ที่สำคัญ      ดังนั้นจะขุดหรือไม่ขุดก็โนแน่ๆ    ดังนั้นเมื่อโดนแน่ๆชัวร์ๆก็ขุดไปเลยครับ    แล้วเอาเงินที่ได้จากพลังทางเศรษฐกิจมาสร้างกองทัพขนาดใหญ่    แบบว่าใครคิดจะยึดครองจุดยุทธศาสตร์นี้   ก็จะต้องจ่ายค่าผ่านทางแพงระยับเลยทีเดียวครับ       

     ไม่ต้องกลัวหรอกครับ   ยังไงซะถ้าสงครามระดับโลกเกิดขึ้น   เราก็โดนตื๊บเป็นประเทศแรกๆแน่นอนครับ

ผมยังยืนยัน เหมือนทุกครั้ง

 ท่าเรือ ปากบรา  กับรถไฟรางคู่ ทั่วประเทศ เพื่อทำด้าน logistic หากทำได้  คลองไทย ไม่จำเป็นครับ