จัดเป็นหนังสือหายาก (มากถึงมากที่สุดเล่มหนึ่งครับ) ขนาดคนในกองทัพเอง เท่าที่ทราบมา ตอนแรก ๆ ยังได้ไม่ครบก็มีครับ หายากมาก ๆ ครับ

 อะไรผู้กองยังอยู่อีก

555

Master and Commander: The Far Side of the World (2003) <--- เรื่องนี้ก็มีครับ และจะเห็นผลจากปืนใหญ่โบราณเหมือนกันครับ (เด็กเรือโดนตัดขา)

ขอเสริมคุณ Champ ครับ

สำหรับกระสุนลูกแตกนั้น ถึงแม้ในรัชสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช เราก็ยังไม่ได้บรรจุเข้ามาใช้เสียทีเดียวนะครับ ฝรั่งเศสคิดได้ และ นำมา(อาจจะมีนัยทางการเมืองแฝงหรือเปล่า ?)

สุดท้ายก็ไม่ได้ใช้ครับ  แต่ทางสยามได้สืบทราบ จึงมีการขอร้อง (แกมบังคับ) จนในที่สุดฝรั่งเศสต้องทดลองยิงให้ดูครับ

ปืนลูกแตกที่มีบันทึกไว้ อย่างเป็นหลักฐาน ก็น่าจะเป็นยุค ร.4 แล้วครับ คราวสงครามที่ไปตีเชียงตุง โดยกองหลังที่ได้รับการฝึกแบบทหารสมัยใหม่ ถ้าจำไม่ผิดจะคุมไปโดย ร้อยเอก ยอร์ช น๊อก(ต่อมาได้เป็น กงศุลอังกฤษประจำสยาม ) ได้ใช้กระสุนปืนลูกแตก เข้ารบกับ ทัพพม่าในคราวนี้ครับ แต่เนื่องจากการจัดกำลังหน่วยยังน้อยอยู่ จึงทำหน้าที่รบถ่วงเวลา เพื่อให้ กองทัพหลักได้ถอยไปก่อนครับ

ปืนใหญ่ที่มีรูป เหรา ที่คุณ champ บอกมา ปัจจุบันอยู่ที่พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติพระนคร ครับ ค้นพบจากทะเล บริเวณเกาะสีชัง ครับ

จะมีลักษณะต่างจากปืนจากยุโรปที่เราเห็นกัน โดยจะมี รังเพลิงด้านหลังนะครับ (งงไหมเนี่ย...อิ ๆ )

เวลาบรรจุกระสุน ก็จะใส่ไปในรังเพลิงแล้วยิงออกไปครับ ซึ่งต่างจากการบรรจุทางปากกระบอกแบบที่เราท่านคุ้นเคยกันทางภาพยนต์ครับ

ปืนที่บรรจุด้านหลังปากกระบอกแบบนี้ ข้อดีคือยิงได้เร็วกว่า ปืนที่บรรจุทางปากกระบอกครับ

แต่ข้อเสียสำคัญของปืนที่บรรจุทางท้ายกระบอกในยุคนั้นคือช่วงนั้นวิทยาการการหล่อโลหะยังไม่ก้าวหน้าครับ ทำให้การยิงแต่ละครั้งจะมีก๊าซที่เกิดจากการลั่นของดินขับรั่วออกมาจากท้ายปืนซึ่งทำให้ระยะยิงลดลง และบ้างครั้งการยิงอาจจะผิดพลาดจนระเบิดคาลำกล้องก็ได้ครับ ปืนแบบนี้จึงไม่ค่อยจะมีการใช้แพร่หลายนัก ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะพบว่าติดในเรือซึ่งต้องการการยิงอย่างรวดเร็วครับ