หน้าแรก    ตั้งกระทู้ใหม่   ตอบคำถาม    เข้าสู่ระบบ      


มีอะไรในช่วง 2 ปี ที่ผ่านมากับ SIHANOUKVILLE PORT กัมพูชา

โดยคุณ : juldas เมื่อวันที่ : 01/03/2011 19:39:14

เป็นท่าเรือที่สำคัญของ กัมพูชา....และในอนาคต คาดว่า ก็น่าจะมีบทบาทที่เริ่มมีความสำคัญมาก ๆ ขึ้น...

 





ความคิดเห็นที่ 1


อันนี้เป็นภาพ น่าจะช่วงสมัยสงครามเวียดนาม....


โดยคุณ juldas เมื่อวันที่ 23/10/2008 01:43:54


ความคิดเห็นที่ 2


หลังจากประเทศจีน ได้บริจาคเรือให้กับ กัมพูชา....

เนื้อข่าว

2005,China donated four 46-meter Class patrol boats,three 20-meter Class patrol boats,one land craft and a small floating dock to Cambodia on Thursday to help combat piracy, transnational crime and smuggling in the kingdom’s waters, an official said.
In a handover ceremony at Cambodia’s southwestern Sihanoukville port, Interior Ministry Secretary of State Am Sam An said the gift was a sign of the strong friendship and cooperation between the two countries.
”I would like to thank the Chinese government deeply for this very important grant,” he said in a speech.
”This is a strong and efficient contribution to the operation of the national marine police to fight against all transnational crime, especially drug smuggling, human smuggling and piracy,” he said.
Cambodia’s small and ageing navy engages in occasional spats with Vietnam and Thailand over disputed coastal waters.
Chinese investment is growing in the kingdom, and Beijing pledged more than 400 million dollars in investments, grants and loans to Cambodia during a visit by Prime Minister Hun Sen earlier July this year


โดยคุณ juldas เมื่อวันที่ 23/10/2008 01:45:44


ความคิดเห็นที่ 3


รวมจำนวน 9 ลำ ซึ่ง จีน สนใจ เข้ามาลงทุนในกัมพูชา มูลค่ากว่า 400 ล้านเหรียญสหรัฐ


โดยคุณ juldas เมื่อวันที่ 23/10/2008 01:47:21


ความคิดเห็นที่ 4


a small floating dock


โดยคุณ juldas เมื่อวันที่ 23/10/2008 01:48:50


ความคิดเห็นที่ 5


เดือน กุมภาพันธ์ 2550

USS GARY ของ ทร.สหรัฐ ได้มาเทียบท่าที่ สีหนุวิลล พอร์ต นับเป็นครั้งแรกในรอบ 30 ปี (น่าจะหลังจาก ปฏิบัติการชิงเรือ มายาเกสต์)

 


โดยคุณ juldas เมื่อวันที่ 23/10/2008 01:51:30


ความคิดเห็นที่ 6


USS GARY ในน่านน้ำของ กัมพูชา


โดยคุณ juldas เมื่อวันที่ 23/10/2008 01:52:44


ความคิดเห็นที่ 7


ผบ.เรือ USS GARY เป็นเชื้อชาติเอเชีย...ซึ่งเรือลำนี้ ประจำการอยู่ที่ ฐานทัพเรือสหรัฐ ที่ โยโกฮาม่า ประเทศญี่ปุ่น....


โดยคุณ juldas เมื่อวันที่ 23/10/2008 01:55:28


ความคิดเห็นที่ 8


เดือน พฤศจิกายน 2550

เรือ USS ESSEX  เป็นเรือ ทร.สหรัฐ ลำที่ 2  ที่ได้เข้ามาเยี่ยม กัมพูชา และได้มีภาระกิจ ช่วยเหลือประชาชนชาวกัมพูชา ด้วยเล็กน้อย..


โดยคุณ juldas เมื่อวันที่ 23/10/2008 01:58:56


ความคิดเห็นที่ 9


ลืมเนื้อข่าวประกอบภาพ ตอนที่ กัมพูชา รับมอบเรือจาก จีน ครับ

Chinese and Cambodian delegations stand on a Chinese naval patrol boat during a handover ceremony at a Cambodian naval base at Ream in Sihanouk Ville province, southwest of Phnom Penh, November 7, 2007. China is giving Cambodia nine naval patrol boats to safeguard oil installations in the Gulf of Thailand, another sign of Beijings deepening ties with the Southeast Asian nation, military officials said. REUTERS/Chor Sokunthea (CAMBODIA)


โดยคุณ juldas เมื่อวันที่ 23/10/2008 02:02:12


ความคิดเห็นที่ 10


เดือน เมษายน 2551

เรือ INS Jyoti และ INS Kora จาก กองทัพเรือ อินเดีย ได้เข้ามาเยี่ยม เยียน กัมพูชา....


โดยคุณ juldas เมื่อวันที่ 23/10/2008 02:04:37


ความคิดเห็นที่ 11


INS Kora

อันนี้ เนื้อข่าว ตอนที่ ทร.อินเดีย มาเยือน กัมพูชา

Indian navy ships arrive in Cambodia for friendship visit
Posted : Tue, 08 Apr 2008 05:32:03 GMT
Author : DPA

Phnom Penh - Indian naval staff began a five-day goodwill visit to
Cambodia, the governor of the south-western port city of Sihanoukville
said Tuesday. He said the 180-metre long INS Jyoti, a replenishment
vessel, and 92-metre long INS Kora arrived Monday and would embark on
a series of exercises with Cambodias navy during the visit.

Officers and crew would also spearhead a blood donation drive, visit
orphanages and compete in a friendly volleyball tournament.

It is not the first visit of INS Jyoti, which first docked at the
countrys only deepwater port, 240 kilometres from the capital, on a
similar mission in June 2006.

In November of that year, an Indian delegation visited to discuss
specific areas of cooperation with the Cambodian navy including
training, maintenance and repairs of artillery, tanks, trucks and
demining equipment.


The Cambodian navy recently received several ships from China to bulk up its sea border patrol capacity, but remains under-equipped and under-trained compared to other regional navies after years of civil war and poverty. It has also received assistance and training from the US.

The Indian ships are due to depart Friday, Say Hak said


โดยคุณ juldas เมื่อวันที่ 23/10/2008 02:08:13


ความคิดเห็นที่ 12


เดือน พฤศจิกายน 2551

USS MUSTIN ของ ทร.สหรัฐ ประจำการอยู่ ฐานทัพเรือ ซานดิเอโก้ กองเรือที่ 7 ที่ดูแลน่านน้ำฝั่งแปซิฟิก น่าจะหลังจากเสร็จภาระกิจ...ก็แวะมาเทียบท่าที่ สีหนุวิลล์ พอร์ต


โดยคุณ juldas เมื่อวันที่ 23/10/2008 02:12:56


ความคิดเห็นที่ 13


USS MUSTIN ในน่านน้ำ กัมพูชา


โดยคุณ juldas เมื่อวันที่ 23/10/2008 02:14:35


ความคิดเห็นที่ 14


ประเทศไทย ที่เป็นเพื่อนบ้านกัน กลับมีระหอง ระแหง กัน...ก็เพราะจาก การเมืองภายในของ ประเทศไทย เอง...

กองทัพเรือ กัมพูชา ก็คงกำลังเริ่มพัฒนา และปรับตัว อย่างจริงจัง...เพื่อรองรับกับ ความมั่งคงในด้านการรักษาผลประโยชน์ทางทะเล ของ กัมพูชา...

และ จีน กับ สหรัฐ  ก็คงจะสนใจ การลงทุนกับ กัมพูชา ในเรื่องการขุด เจาะพลังงานธรรมชาติ....

แทนที่ มันจะเป็นโอกาส ของ ปตท. แห่งประเทศไทย ที่จะได้ร่วมมือกับ กัมพูชา....

ไม่ได้มองโลกในแง่ร้าย...แต่เมื่อมองถึงผล ที่ ไทย กับ กัมพูชา แตกคนกันขนาดนี้ โดยผ่านการ ยุยง ให้แตกกันในเรื่อง สัญญลักษณ์ ทางดินแดน บนเขาพระวิหาร....มันก็น่าจะเป็นผลสำเร็จที่ทำให้ จีน จะมีโอกาส มากกว่าใคร...และตัด ไทย ออกไป น่าจะเกือบสิ้นเชิง....(เห็นตอนนี้ แกนนำ กำลังจะไปจีน..นิ..)


โดยคุณ juldas เมื่อวันที่ 23/10/2008 02:24:54


ความคิดเห็นที่ 15


อ้าว...ความเห็น น๊องงง Champ ไปไหนซะแล้ว..

มาเพิ่มเติมข้อมูลครับ...

เดือน พฤษภาคม 2550

HMAS ADELAIDE ของ ทร.ออสเตรเลีย หลังจากแวะที่ ท่าเรือ ซางงี ของ สิงคโปร์ มาแวะ สีหนุวิลล์....เท่าที่ดู ทร.ออสเตรเลีย น่าจะค่อนข้างมีสัมพันธ์ที่ดี กับ กัมพูชา เพราะมี เรือรบ มาแวะจอดเทียบท่าหลายครั้ง...


โดยคุณ juldas เมื่อวันที่ 23/10/2008 03:44:49


ความคิดเห็นที่ 16


เดือน เมษายน 2551

เรือ Depuy De Lome ของ ทร.ฝรั่งเศส  เรือลำนี้ สามารถปฏิบัติการได้ถึง 350 วันต่อปีครับ...

กัมพูชา คงชักชวนให้หลาย ๆ ประเทศ ได้มาลองใช้ท่าเรือ สีหนุวิลล์...น่าจะเป็นการฝึกฝน และดูข้อจำกัดของ สีหนุวิลล์ เพื่อเตรียมการพัฒนาอย่างจริงจัง ในความเห็นผมนะครับ....


โดยคุณ juldas เมื่อวันที่ 23/10/2008 03:49:42


ความคิดเห็นที่ 17


อุ๊ย...ข้อมูลผิดพลาด...เบลอครับ...USS MUSTIN แก้ไขเป็นเดือน ตุลาคม 2551...เดือนนี้ แหล่ะครับ...
โดยคุณ juldas เมื่อวันที่ 23/10/2008 03:59:05


ความคิดเห็นที่ 18


จากบทความนี้...ไม่รู้ผมเข้าใจความหมายถูกรึเปล่า ? คือ สหรัฐ ก็สนใจในแหล่งน้ำมันของ กัมพูชา จน กัมพูชา เกือบได้เป็น ประเทศกลุ่มก่อการร้าย โดยเฉพาะโจรสลัด ทางทะเล รึเปล่า ?

Cambodian Security and
American Oil Interests
by Saigon Charlie

November 2004

Although only recently coming out of the ultra Maoist era of the Khmer Rouge and the legacy of the killing fields, a growing body of evidence is suggesting that the U.S. will soon permanently deploy large scale military forces to the port town of Sihanoukville in the Kingdom of Cambodia in southeast Asia.

Reasons leading to such a deployment include the growing necessity to downscale and reposition the US Asian military footprint in Japan and more specifically, the US Marines in Okinawa. Additionally, with terrorism being the ever present watchword, it has become apparent that a looming requirement is building in which the shipping lanes and oil producing facilities along the eastern seaboard of Thailand, Cambodia and Vietnam’s South China Sea must be better secured; all potential targets in a world where such facilities and shipping lanes have been and continue to be struck by terrorist elements around the world.

It was nearly 30 years ago that the last battle of the Vietnam War was fought and it began only a week after the fall of Saigon in an international shipping lane 60 miles off the Cambodian coast and 8 miles off the island of Poulo Wai (Kao Wai), an island then claimed by Cambodia, Thailand, and Vietnam.

The date was May 12, 1975 when Khmer Rouge forces (using former US Navy PCF Swift gunboats, similar to ones recently made famous by Senator John Kerry) stopped and seized the US flagged cargo ship, the S.S. Mayaguez, while making a cargo run from Hong Kong to Sattahip, Thailand.

The political climate was ripe at the time for retribution and with a new and unproven president at the helm in the White House by the name of Gerald Ford (who had become president after the impending impeachment and subsequent resignation of President Nixon on August 9, 1974), action had to be taken. Then Secretary of State Henry Kissinger presented an powerful argument that "greater issues were at stake than international piracy...and the seizure of the Mayaguez raised questions of international perceptions of American power and will."

Marines wearing gas masks board the SS MayaguezMarines wearing gas masks board the SS Mayaguez

A quickly devised plan was set in motion for what turned out to be a disastrous military operation to retake the ship, eventually leading to the deaths of 38 US military personnel along with 50 additional casualties, including the bombings of the airfield at Sihanoukville and the oil storage and naval facilities at Ream Naval Base. This however is all ancient history now and these events, to most, have been long forgotten.

However, very recent political changes within the Kingdom, including the abdication of the anti-American Vietnam War era king Sihanouk and the appointment and coronation of a new and the more neutral ballet dancer trained King Norodom Sihamoni, have opened the door for Cambodia to join a different world than the one it has belonged to.

Additionally, for the past year and half Cambodia has been unable to function as no legitimate government or coalition has been in place. It has only been in the past couple of months that Prime Minister Hun Sen has consolidated his power, bringing legitimacy and legality to a functioning coalition government. Obviously, this was a prerequisite for any foreign aid agreements, loans or international treaties that might be under consideration.

Although appearing coincidental within weeks after all these events came together, the Bangkok Post on October 26 screamed the headline “Cambodia may be next terror haven” while constuction was moving forward in Phnom Penh for one the largest and most secure US Embassies in the world. With over 180,000 square feet (or comparable in size to 90, 2 story, 3-bedroom homes in a typical American suburb), this $ 40,000,000 monster dwarfs anythin around its location of Wat Phnom and will probably be one of the most secure and largest embassies in the world.

Royal Cambodian Navy boats by Saigon Charlie

The Cambodian "Navy" at their headquarters in Phnom Penh.

Coincidentally, during the same week as the Bangkok Post’s bold headlines about Cambodian terrorism, another article quoted Cambodian officials as saying that Cambodia would not be able to participate in "Team Samurai" due to its inability to put any seaworthy vessels to sea. This East Asian naval war game was intended to practice and train east Asian Naval forces in the hypothetical secrario of interceptin WMDs (Weapons of Mass Destruction) on the high seas, most probably being smuggled from North Korea.

Obviously with no operational navy or air force, Cambodian coasts, borders and airspace are open to anyone and everyone that should choose to violate or operate from them, which is an ideal situation for terrorists possibly wanting to use the Kingdom as a staging ground for acts off the Cambodian coast or in other regional or global terrorist activities.

Cambodia although geographical large by comparison to its regional neighbors is a small country with regards to its population. Having only 13 million, (of which 1.3 million live in the capital of Phnom Penh) the population density, especially along its coasts and borders are significantly less than its neighbors Thailand and Vietnam, which by comparison have 65 million and 83 million respectively. One only has to move along its nearly 500 kilometers of coast by boat, motorbike or foot to see just how remote, isolated and unpopulated the coast and its many islands are.

During the same month of October, ChevronTexaco also officially announced the discovery of up to 400 million barrels of oil and 5 trillion cubic meters of gas 90 miles off the Cambodian coast. This is a first for Cambodia even though for many months the sleepy little port towns expatriates had whispered amongst themselves that there “was gold out there in them there waters” and it had been discovered. As it turned out, the rumors were true.

It is also very interesting to note in the announcement by Te Duong Tara, Director General of the Cambodian National Petroleum Authority Exploration, that since Cambodia has no natural resources to speak of, this find represents a huge potential to the people and government of Cambodia. He also however raised the issue of security against terrorism which was stated as necessary to sustain the exploration and exploitation. With hundreds of wells and platforms on both the Thai side of the Gulf of Thailand and in Vietnams portion of the South China Sea, security is not only a concern for Cambodia but the United States and other regional powers.

Although seldom mentioned outside of Asia, piracy as well as terrorism is a growing threat also. Besides the real and present danger of infrastructure terrorism, high seas piracy in 2003 grew to 445 reported acts (recorded by the International Maritime Bureau), which was almost double the number from the previous year.

Cambodia, and more specifically the area around its southern port town of Sihanoukville and its quickly growing oil bunker facilities, deep water piers and eventual offshore platforms, represent important and growing strategic targets. Presently, they seem to the casual observer to be non-secured and with continuing statements by Cambodian officials indicating that they dont have the money or infrastructure necessary to field proper border, air and naval security forces, it seems Chevron/Texaco and by extension US officials, might be somewhat concerned about the situation.

It wasn’t that long ago on October 12, 2000 that the US destroyer U.S.S. Cole was attacked by a boat laden with explosives and was severely crippled, along with 17 crew members being killed and another 39 injured in the blast while refueling in the unsecured port of Aden, Yemen. Shortly after this incident, the French super tanker Limburg was also attacked and severely damaged, once again by a small suicide attack with a boat loaded with explosives. There was an effort however to suppress the second attack and make it appear as an accident knowing the repercussions to global shipping insurance prices if the truth was known.

It is apparent that terrorist groups realize the weakness that independent vessels at sea pose (including warships) and disrupting their free flowing moments can wreck severe havoc on both commercial and military operations. Cambodia, with its strategic position near the tip of the shipping channels to the far east from the Gulf of Thailand is a vital component to maritime security in the region and combined with 1,000s of offshore oil and gas platforms in the Gulf, is of strategic importance for both the region and industrialized nations, especially oil hungry nations such as Japan and Taiwan.

Terrorism has become the new “ism” for America and the free world. This “ism”, like communism before it, is a global fight although this battle is mostly being fought in the shadows of lesser developed nations, from Pakistan to Cambodia. Combined with the real and growing threat of nuclear proliferation in rogue states such as North Korea and Iran and their proximity to large pockets of US forces due to their development or acquisition of long range, nuclear capable rocket forces, the redistribution of the US “footprint” farther away from the threat, becomes even a greater necessity.

Additionally, nations who have been close allies with the United States are now choosing courses that expose them less to a US military alliance. Japan, although deeply divided on the continued US “occupation” of Okinawa by over 40,000 US Marines is growing wary of the continuing incidents between forces stationed there and their civilian population.

Even as recently as October 18, the Japanese Foreign Minister Nobutaka Machimura gave assurances to Okinawan leaders that the Japanese government is committed to reducing the U.S. military presence on Okinawa. Recently the high profile crash of a Sea Stallion helicopter into Okinawa International University on August 13th and yet another reported rape, left citizens throughout Japan bitterly angry about American troops on Japanese soil leading to massive demonstrations around Japan. On October 30th, a decapitated Japanese man whose body was wrapped in an American flag was also found in an insurgent-controlled section of Baghdad. Japanese public opinion about America, its occupation of Okinawa and Japans participation in Iraq it seems will be one of continuing strong protests.

When (U.S. Secretary of Defense) Donald Rumsfeld visited Okinawa last November, he was told by the islands governor, You people are on the active volcano and when it explodes it is going to bring down your entire strategy in Asia in much the way the fall of the Berlin Wall did for the USSR.

Although coincidental once again, in the same edition of the Bangkok Post announcing to the world that Cambodia is the next terrorist haven, a small article appeared in which the US and Japan announced in joint statements that they would hold talks on reducing the controversial US troop presence on Okinawa Island. US Secretary of State Colin Powell said in Tokyo after meetings with Japanese leaders that the two allies would hold a "higher level of dialogue" in "the months ahead" to deal with "reducing our presence in Okinawa and other places."

Younger Koreans are also becoming increasing angry about US policies and their participation in them. Recent events including the beheading of a South Korean translator in Iraq and their decision to send 3,000 troops there, have left Koreans very sour about their involvement in a war faraway when they perceive their enemy to be only minutes away in North Korea.

It seems likely that US policy makers are becoming increasingly aware that forces need to be moved for a variety of reasons, but due to ongoing security concerns in strategic areas such as Southeast Asia and the Far East, the question becomes where?

Sometimes the simplest answer can come from looking at a map. A map easily shows why Afghanistan was and is so important if you need to move the massive oil reserves in the eastern Caspian Sea and the steppes of Kazakhstan to Far East Asian markets and a map will also quickly show why Cambodia could very well figure into US security plans in both the Far East and around the world.

However what a map won’t show you is the fact that the Cambodian government is a new government and one open and receptive to "deals". Large Muslim populations don’t exist in Cambodia by comparison to other countries in the region such as Thailand, Indonesia, Malaysia and the Philippines.

Although Thailand does have ideal naval and aviation facilities on its eastern oil rich gulf coast (Sattahip and Ao/U Tapao), given the continuing high profile problems with Thailand’s Muslim population, Prime Minister Thaksin Shinawatra would be committing political suicide by allowing US troops to be temporarily or permanently deployed once again to Thai soil (US forces were stationed in Thailand during the Vietnam War), especially after his recent orders to send another 7,000 Thai troops to the 3 southern provinces where Muslim uprisings and killings have become an everyday occurrence.

Vietnam, although an ideal location for a far east base as history has shown (i.e. Cam Ran Bay), having in place existing deep water ports, facilities and an ideal location to support the footprint redistribution, is politically out of the question due to the remaining memories of the Vietnam War and the political realities between the two nations. Taiwan is impossible as well as mainland China views Taiwan as nothing more than a renegade province and one which must be returned to the one “China”. Any large scale US military deployments to Taiwan would be perceived as a direct threat to the mainland and its military.

Singapore might be considered but is most probably too close to large Muslim populations and would be difficult to secure and deployments there would be politically unacceptable. Indonesia and Malaysia have majority Muslim populations as well and any US deployments there might meet the same type of stiff resistance shown by elements of the Turkish government during the second Gulf War when the US wanted to use Turkey as a base for the war in Iraq.

Australia and New Zealand are just too far away from the area to be secured. Burma is on the wrong side of the Isthmus of Kra and has gotten even more hard-line in recent weeks, including the sacking of its intelligence chief and others in a move to crush any western leaning tendencies and any moment towards human rights; which leaves only Cambodia as a possible candidate.

Cambodia has the strategic location, a nominal Muslim population and a new government and King. Additionally, it has an ideal deep-water port and large, offshore islands capable of housing large troop deployments and naval facilities, with no indigenous populations to contend with. It also has no operational naval and air forces of its own and its new government seems to be setting the tone that would allow outside “assistance” due to a perceived threat of terrorism against its new found wealth in offshore oil and gas.

Sokimex Oil bunkering facility in Sihanoukville CambodiaAs everyone who is even vaguely familiar with Cambodia knows, infrastructure at all levels is pitifully lacking and maintenance and support for its military practically non-existent. This leaves a situation where 443 kilometers of Cambodian coastline are completely unprotected, as are its numerous islands and its airspace. It would be a simple matter to secure these areas in the quickest possible way (against terrorism) with the deployment of US forces into the port area of Sihanoukville.

It is interesting to note as well that almost in conjunction with the King’s abdication, the consolidation and legitimacy of political power with Prime Minister Hun Sen and the official announcement of the discovery of oil and gas off the coast of Cambodia, that Japan announced a $39.2 million loan to "expand the impoverished countrys main sea port". The money will be used to expand the 160-meter cargo container berth and upgrade cargo handling equipment at the Sihanoukville port. The loan was the second for the port project following the previous loan of about $40 million five years ago. Combined with a new joint US/Cambodia military arms depot being built somewhere in the area, could port development be taking on an alternative use?

With IMF studies calculating a drop in Cambodian GDP and an 11.5% drop in exports in 2005, (due to mainly WTO quotas and lack of competitiveness on next year’s textile manufacturing, Cambodia’s number one export), one has to question why such a loan for a port with dwindling products to ship? Has someone cornered the market on Cambodian cashew nuts or fig oil instead?

Cambodias oil port bunker expansion in SihanoukvilleMaybe an alternative explanation for the expansion, construction and deepening of the port itself is for ships bringing cargo into Cambodia. But if that is the case, what could that possibly be?

Japan wants 40,000 US Marines, their dependents and their equipment out of Okinawa yesterday and is most likely going to have to foot the bill for their movement. Could an alternative rational however for these heavy cranes (being financed by Japan) be for far heavier items than standard Maersk shipping containers, let’s say instead for re-located US Marine equipment including 60 ton M-1A1 Main Battle Tanks?

It is also very interesting to note the amount of high end civilian construction in the area including a new golf course along one of the most developed and famous beaches on the coast, a new 5-star beach resort that has taken the entire beach and valley it occupies, a new airfield with no obvious airline or airplanes from which to operate in and out from it and new Monte Carlo type casinos with heliports.

The companies that have or are now building these multi-million dollar projects are only a few and are tightly tied together working under names such as Ariston, Naga and Soka. It seems almost like the money boys know something, as Sihanoukville is a sleepy little town on the best of days with tourism measured in dozens per day, which doesnt seem to justify the spending of 10s of millions of dollars for “tourism” infrastructure. Thousands of US military and civilian personnel would however change all this.

The relocation of large numbers of US armed forces to the area could possibly change this "sleepy little port" into something along the lines of the old Subic Bay in the Philippines if they were placed ashore. It would however leave these troop highly exposed under existing conditions and unless the Cambodian government was willing and able to grant large concessions of land, a base the size necessary for a large contingent of US Marines and the security necessary for them on the mainland would be politically and economically difficult to say the least.

The problem could however be easily solved if you found an island (maybe two?) off the coast where both the islands and their occupants were literally out of sight and out of mind to the mainland residents. It would also be easier to secure. Combine that with a deep water harbor, an airfield and a location on a strategic oil and sea lane, you might just have the ideal facility to secure an unsecured coast as well as protect strategic regional resources.

It seems Sihanoukville might have just the ticket in the form of the second largest island in Cambodian, Koh Rong and its smaller sister island of Koh Rong Samloem. With no development of any kind including villages, roads, etc. except for approximately 100 indigenous Khmer families, this huge island with 8-10 kilometer beaches is ideally suited for a military base and combined with its sister island’s deep water harbor, you have established the perfect base location within the region with no fuss and no muss.

Are the US Marines coming to Cambodia? No one will confirm it but yet no one will deny it either. Rumors were rampant for months about offshore oil and gas and they are rampant again about 25,000 US Marines coming to Sihanoukville.

Time will tell as it always does but it appears from the outside looking in that Sihanoukville could play a role once again in American and world history, and that role might be sooner than later.

โดยคุณ juldas เมื่อวันที่ 23/10/2008 04:25:44


ความคิดเห็นที่ 19


ผมว่าเอาตามสังหรณ์ที่เกิดขึ้น ว่าทำไมฝรั่งมังค่าจึงสนใจเขมรมากในเวลานี้ อาจะเป็นเพราะกลุ่มอาเซียนมีความเข้มแข็งขึ้นประการหนึ่ง รวมไปถึงการพัฒนาเศรษฐกิจ วิชาการ และกำลังรบของประเทศสมาชิกอาเซียนมีความก้าวหน้ามาก

....ในกลุ่มสมาชิกอาเซียนทั้งหมด ก็มีลาว เขมร พม่า 3 ประเทศนี้เท่านั้น ที่ยังอยู่ท้าย ๆ แถวอยู่ พม่าจีนยึดเอาเป็นฐานต้านอิทธิพลอเมริกามานานแล้ว ส่วนลาวก็เข็ดฝรั่ง ที่อยู่ดี ๆ ก็เอาเครื่องบินไปไล่ยิงเขาถึงในบ้าน จึงเหลือเขมรเพียงประเทศเดียว ที่มีสภาพคล้ายขอทาน ใครหย่อนเงินลงกระป๋องก็รับหมด

....จีนก็ดี อเมริกาก็ดี อินเดียก็ดี ออสเตรเลียก็ดีที่ผลัดกันไปเยี่ยมเขมรจนตีนท่าไม่แห้ง ดูเหงือกแต่ละคนก็รู้แล้วคับ ว่าต้องการเอาเขมรเป็นบริวารไว้ต้านอิทธิพลของอีกฝ่ายหนึ่ง

....เชื่อว่า ไม่มีอะไรกดดันไทยในกรณีเขาพระวิหารดอกคับ โดยเฉพาะอเมริกายังก็ต้องเอาไทยเป็นตัวหลัก เพื่อยันอิทธิพลจีนที่แผ่มาทางพม่า

....แต่เป็นเหตุบังเอิญ ที่ทุกฝ่ายดันพร้อมใจมาเคาะประตูบ้านเขมร และก็มากันถี่ เพื่อดูลู่ทาง ยังงี้งัยคับ อีตาฮุนเซนจึงได้ขึ้นหม้อ ฟ้องฝรั่งเรื่องเขาพระวิหารซะเลย
โดยคุณ X-1 เมื่อวันที่ 23/10/2008 22:09:42


ความคิดเห็นที่ 20


During the same month of October, ChevronTexaco also officially announced the discovery of up to 400 million barrels of oil and 5 trillion cubic meters of gas 90 miles off the Cambodian coast. This is a first for Cambodia even though for many months the sleepy little port towns expatriates had whispered amongst themselves that there “was gold out there in them there waters” and it had been discovered. As it turned out, the rumors were true.

 

ประมาประเมินความมั่งคั่ง ของ กัมพูชา แบบง่าย ๆ โดยตั้งสมมติฐาน จากการสำรวจของ Chevron Texaca (สมมติว่ามันมีปริมาณดังกล่าว)

มีน้ำมัน ประมาณ 400 ล้าน บาร์เรล ถ้าราคาตลาดในขณะนั้น

ราคาตลาดมูลค่าน้ำมัน ณ ราคา 70 เหรียญ/บาร์เรล = 28,000 ล้านเหรียญ

ราคาตลาดมูลค่าน้ำมัน ณ ราคา 100 เหรียญ/บาร์เรล = 40,000 ล้านเหรียญ

มีแก๊สธรรมชาติ 5.5 ล้าน ล้าน Cubic Meter

1 Cubic Meter = 35.315 Cubic Fleet

ก็จะมีแก้สธรรมชาติ = 194,232,500,000 Cubic Fleet หรือ 194 ล้าน ล้าน Cubic Fleet

ราคาตลาดแก้ส 8.418 เหรียญ / 1,000 Cubic Fleet

มูลค่าแก้สธรรมชาติ จะประมาณ 1,635,049,185,000 ดอลล่าร์ หรือ

1,635,049 ล้านเหรียญ

ไม่รู้ผมคำนวณถูกรึเปล่า....

โดยคุณ juldas เมื่อวันที่ 23/10/2008 23:39:43


ความคิดเห็นที่ 21


และเมื่อรวมมูลค่าทั้ง แก้ส และ น้ำมัน จะประมาณ 1,700,000 ล้านเหรียญ...ทั้ง จีน และ สหรัฐ ก็คงอยากจะคบหา...

เรื่อง การแผ่อิทธิพลทางการทหาร ผมว่าประเทศเหล่านี้ คงไม่ได้มองยุทธศาสตร์ทางนั้นแล้ว...น่าจะมองเรื่องผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ ที่พวกเขาน่าจะได้รับมากกว่า...

ซึ่งผมก็มองว่าตอนนี้ กัมพูชา กำลังทวงถามเรื่องศักดิ์ศรี และสถานะประเทศ ที่ไม่ได้เป็นลูกน้องใคร....

โดยคุณ juldas เมื่อวันที่ 24/10/2008 00:07:59


ความคิดเห็นที่ 22


เห็นด้วยกับท่านจูลดาสครับ

แต่ก่อนเขมรเป็นประเทศที่ค่อนข้างล้าหลัง เพราะสงครามกลางเมือง และจัดว่าเป็นประเทศยากจนมาก ๆ ประเทศหนึ่ง
ไม่มีคุณค่าทางเศรษฐกิจในสายตาของประเทศอภิมหาอำนาจทั้งหลาย จึงไม่ค่อยมีใครให้ความสนใจ

แต่หลังจากเชฟรอน ประกาศพบน้ำมันดิบและก๊าซธรรมชาติมหาศาลในอ่าวไทยในเขตน่านน้ำเขมร เท่านั้นแหละ พวกพี่ท่านทั้งหลายแห่เข้าหายังกะแมลงวันรุมตอม...ยังงั้นแหละ และเป็นอะไรที่มีนัยสำคัญต่อการที่ฮุนเซ็นกร่างใส่ไทยเราโดยไม่เกรงอก
เกรงใจหรือคำนึงถึงมิตรภาพและบุญคุญใหญาหลวงทั้งหลายแหล่ที่ไทยมีต่อเมรเลย (เค้าเรียกว่า เนรคุณ เสียดายข้าวแดง
แกงร้อนที่เคยเผื่อแผ่ไปให้ตอนมันตกยากจริง ๆ เทให้สุนัขกินมันยังจะรู้บุญคุณเรากว่าอีกเป็นไหน ๆ )

ฉะนั้นเหตุผลเรื่องผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ และแปหล่งพลังงานจองเขมรจึงมีน้ำหนักมากที่สุดครับ

โดยคุณ ท.กองหนุน เมื่อวันที่ 24/10/2008 05:25:52


ความคิดเห็นที่ 23


ถ้ามาวิเคราะห์ ดูว่า ระหว่าง จีน และ อเมริกา เราจะได้ประโยชน์การได้สัมปทานระหว่างสองฝ่ายนี้ ถ้าเราไม่ได้สัมปทานซะเอง

1. ระหว่างจีนและอเมริกา ได้สัมปทานแล้ว จะนำขึ้นกลั่นที่ไหน
      ผมว่าเรามีโอกาสมากไม่น้อยเหมือนกัน ที่จะมีการลากท่อน้ำมันขึ้นมากลั่นในฝั่งไทย ประเทศไทยเราเป็นประเทศที่แข็งแกร่งเรื่องปิโตรเคมีที่สุดในภูมิภาคอยู่แล้ว การที่เค้าจะลงทุนกับเขมรใหม่ทั้งหมด เป็นเรื่องยากมาก ๆ ลงทุนมหาศาล สู้นำมาแปรรูปในประเทศเราแล้วส่งขายจะง่ายกว่า

2. ทั้งสองประเทศ มั่นใจ และไว้ใจ เขมร ได้แค่ไหน
      เขมรเป็นประเทศกึ่งเผด็จการ เอาแน่เอานอนกับคนอย่างฮุนเซนได้รึ....
การลงทุนมหาศาล แล้วเป็นอย่างไนจีเรียจะทำไง

3. ประเทศไทย จะสามารถแสวงหาผลประโยชน์ จากการลงทุน ของทั้งสองประเทศ อย่างไร
    แรงงาน แน่นอนวิศวกร  ช่างเทคนิค เขมรจะมีเหรอ คนไทยสิ ถูก....
เป็นโอกาสสำหรับแรงงานไทยอีกทางหนึ่งเลยทีเดียวครับ เขมรไม่มีการพัฒนาการศึกษาเลยก็ว่าได้ กว่าจะพัฒนาคนให้มีศักยภาพ เท่ากับไทย สิงโปค์ มาเลเซีย อีกนาน แต่ละประเทศก็มีจุดแข็งจุดอ่อนด้านแรงงานแตกต่างกัน แต่้ผมว่าไทยเราได้เปรียบสุด ๆ

โดยคุณ tantongs เมื่อวันที่ 25/10/2008 05:59:03


ความคิดเห็นที่ 24


ในมุมมองผม ขอตอบท่าน tantongs

1. ระหว่างจีนและอเมริกา ได้สัมปทานแล้ว จะนำขึ้นกลั่นที่ไหน
      ผมว่าเรามีโอกาสมากไม่น้อยเหมือนกัน ที่จะมีการลากท่อน้ำมันขึ้นมากลั่นในฝั่งไทย ประเทศไทยเราเป็นประเทศที่แข็งแกร่งเรื่องปิโตรเคมีที่สุดในภูมิภาคอยู่แล้ว การที่เค้าจะลงทุนกับเขมรใหม่ทั้งหมด เป็นเรื่องยากมาก ๆ ลงทุนมหาศาล สู้นำมาแปรรูปในประเทศเราแล้วส่งขายจะง่ายกว่า

การเมืองไทยที่ไม่มีความแน่นอน ยังมีกลิ่นอายของการรัฐประหาร และมีความอ่อนไหวง่าย ในการสร้างความขัดแย้งระหว่างไทย กับ กัมพูชา มีตัวอย่างให้เห็นในกรณี เขาพระวิหาร และถ้า ไทย กับ กัมพูชา เกิดความขัดแย้งขึ้นอีก ถ้าไทยมีการรัฐประหารอีก และถ้ากลุ่มคณะสร้างความขัดแย้งที่ผ่านมา ขึ้นมามีอำนาจในการปกครองอีกในอนาคต ความเสี่ยง มันยังมีอยู่ และแสดงความไม่แน่นอนกว่า การลงทุนเอง และในการลงทุนหลัก 2-5 พันล้านดอลล่าร์ หรือต่อให้ถึง หมื่นล้านดอลล่าร์ ถ้าเทียบกับมูลค่าของน้ำมันและก๊าซธรรมชาติ 1 ถึง 1.7 ล้าน ล้านดอลล่าร์ ถึอว่าเป็นต้นทุนที่ต่ำมาก และเงินลงทุนเหล่านี้ ก็ไม่ได้ให้กัมพูชา เป็นเงินลงทุนที่กลับสู่ภาคเอกชนของประเทศผู้ได้รับสัมปทาน ผู้รับสัมปทาน จีน หรือ สหรัฐ จะมีแต่ได้กับได้ มากกว่าครับ..

2. ทั้งสองประเทศ มั่นใจ และไว้ใจ เขมร ได้แค่ไหน
      เขมรเป็นประเทศกึ่งเผด็จการ เอาแน่เอานอนกับคนอย่างฮุนเซนได้รึ....
การลงทุนมหาศาล แล้วเป็นอย่างไนจีเรียจะทำไง

เช่นเดียวกัน แล้วจะไว้ใจ ไทย ได้หรือ...ถ้ามีการรัฐประหาร แล้วปิดโรงกลั่น สร้างข้อต่อรองเพิ่มเติม....ประเทศที่ไม่เคารพกฎหมายสูงสุดของตนเอง...ในทางธุรกิจ ก็ควรจะเป็นประเทศที่ไม่เคารพกฎหมายต่อประเทศอื่นด้วยเช่นกัน....และถ้าไม่ไว้ใจ ฮุนเซน ไม่ว่า จีน หรือ สหรัฐ ในแง่การเมือง ก็ต้องหนุนหลังบุคคลที่คาดการณ์ว่า จะสืบอำนาจต่อจาก ฮุนเซน...

3. ประเทศไทย จะสามารถแสวงหาผลประโยชน์ จากการลงทุน ของทั้งสองประเทศ อย่างไร
    แรงงาน แน่นอนวิศวกร  ช่างเทคนิค เขมรจะมีเหรอ คนไทยสิ ถูก....
เป็นโอกาสสำหรับแรงงานไทยอีกทางหนึ่งเลยทีเดียวครับ เขมรไม่มีการพัฒนาการศึกษาเลยก็ว่าได้ กว่าจะพัฒนาคนให้มีศักยภาพ เท่ากับไทย สิงโปค์ มาเลเซีย อีกนาน แต่ละประเทศก็มีจุดแข็งจุดอ่อนด้านแรงงานแตกต่างกัน แต่้ผมว่าไทยเราได้เปรียบสุด ๆ

ในแง่แรงงาน ถือเป็นผลประโยชน์ที่เล็กน้อย ถ้าเทียบกับมูลค่าของแหล่งพลังงาน...คำถาม ก็คือ แล้ว ไทย หาเรื่อง ทะเลาะกับ กัมพูชา ทำไม...ทั้งที่ ไทย กับ กัมพูชา สามารถจัดการผลประโยชน์ตรงนี้ได้ โดยไม่ต้องมีคนกลางเลย...

ลองตั้งคำถามว่า...ใครเป็นผู้ก่อปัญหาสร้างความขัดแย้งขึ้นมาทำไม....แล้วผู้ก่อสร้างปัญหาความขัดแย้งขึ้นมา ก็ชี้ประเด็นมาที่ การขุดเจาะน้ำมันโดยตรง...แล้วผู้ก่อความขัดแย้งขึ้นมา ก็มีข่าวว่า กำลังจะเดินทางไป จีน...และผู้ก่อความขัดแย้งขึ้นมา ก็เป็นผู้สนับสนุน จีน แสดงอย่างเห็นได้ชัดตลอดมา...และผู้สร้างความขัดแย้ง ขึ้นมา ก็เรียกร้องให้ ปตท. กลับมาเป็นของรัฐตามเดิม...ที่สามารถสั่งการ และควบคุมได้...ถ้ามองให้เชื่อมโยงกัน มันก็เชื่อมโยงกันได้ครับ...

ผมก็ยังไม่เห็นว่า ไทย จะได้ผลประโยชน์อะไรมากมาย ถ้า กัมพูชา ขุดเจาะแหล่งพลังงานธรรมชาติ ถ้าแหล่ง บล็อค A อยู่เขตน่านน้ำกัมพูชา เอง....และปัจจุบันไทย กับ กัมพูชา ก็แสดงท่าทีว่าจะมี สงคราม ต่อกัน...


 

โดยคุณ juldas เมื่อวันที่ 25/10/2008 20:12:26


ความคิดเห็นที่ 25


ผมดูข่าวผู้เชี่ยวชาญเขาบอกว่าเขมรเขามีเเก็สธรรมชาติขนาดใหญ่

มหาอำนาจเลยหวังว่าจะได้มีส่วนร่วมกับขุมทรัพนี้

โดยคุณ su-35superflanker เมื่อวันที่ 29/10/2008 00:42:09


ความคิดเห็นที่ 26


ข้อมูลปริมาณน้ำมันดิบของแต่ละประเทศ 

จีน                  18,260   ล้านบาร์เรล

อินเดีย              5,700   ล้านบาร์เรล

อินโดนีเซีย        4,600   ล้านบาร์เรล

มาเลเซีย           3,100   ล้านบาร์เรล

บรูไน                1,200   ล้านบาร์เรล

พม่า                 1,000   ล้านบาร์เรล

เวียดนาม              600   ล้านบาร์เรล

ไทย                    583   ล้านบาร์เรล

http://www.nationmaster.com/graph/ene_oil_res-energy-oil-reserves

 

ปริมาณการใช้น้ำมันดิบ : สหรัฐ - 19.48 ล้านบาร์เรล / วัน

ปริมาณการใช้น้ำมันดิบ : จีน - 18.81 ล้านบาร์เรล / วัน

http://www.cnbc.com/id/33550165/World_s_Biggest_Oil_Reserves?slide=1

โดยคุณ INTANIA เมื่อวันที่ 01/03/2011 08:39:14