ภาพที่นำเสนอนี้ ผม crop มาจากในเวปอะไรจำไม่ได้ (น่าจะเกี่ยวกับเรื่องกบฏต่างๆ ในประวัติศาสตร์) ซึ่งผมเข้าไปหาอะไรอ่านเรื่อยเปื้อย แล้วไปเจอเข้า สะดุดกับ คคห.67 มาก ซึ่งแสดงให้เห็นถึงแนวคิดที่ถูกปลูกฝังในเยาวชนของภาคใต้ รวมทั้งแผนการณ์ที่ถูกวางไว้ในระยะยาว (อ้างตาม คคห.67 ในภาพ)

ผมเพิ่งเจอในปีนี้ 2551 น่าสังเกตว่าข้อความนี้โพสไว้ตั้งแต่ปี 2546 ซึ่งทางรัฐก็คงดำเนินการในทางลับ (จะทำอะไรมั่งผมก็ไม่อาจทราบหรือคาดเดาได้) จนกระทั่งเกิดคดีตากใบ เมื่อ ต.ค.2547

ในปัจจุบันการเมืองยังไม่นิ่ง รัฐมนตรีที่รับผิดชอบโดยตรงตั้งแต่รับตำแหน่งมาก็ยังไม่เห็นเคยลงพื้นที่เลยนะ เป็นเคราะห์กรรมของประเทศไทยจริงๆ

กรรมของประเทศจริง ๆ นะคับ การที่เยาวชนในภาคใต้คิดอย่างนี้ก็ไม่ผิดหรอกครับ เพราะเหตุการณ์ที่นั้น มันบังคับในทุกคนเป็นอย่างนี้
 
ข้อหนึ่ง (เท่าีที่ทราบ) ครูปอเนาะ เสียชีวิตไปก็ไม่ใช่น้อยสร้างความโกรธแค้นให้กับนักเรียน และญาิติ มิตร สหาย อยู่มาก
ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าฝีมือใคร แต่ที่แน่ ๆ ผู้คนเหล่านั้นคิดว่าเป็นฝีมือของทหาร ญาติผมเป็นอาจารย์สอนอยู่ มอ.ปัตตานี เล่าให้ฟังบ่อย ๆ หัวโจ๊กจริง ๆ แล้วคือนักศึกษาและ นักเรียน วัยรุ่น เพราะอาจารย์ใน มอ. พอเอกสารสำคัญหลาย ๆ ครั้ง ที่นำไปสู่ความรุนแรง และคนที่พบมักจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่นานนัก...........

ข้อสอง เราพยายามปราบปรามเค้าด้วยความรุนแรงต่าง ๆ นา ๆ เชื่อเถอะครับเราแก้ไม่ได้แน่นอน เพราะพวกเค้าจะหนีเข้าป่า แล้วใช้ผู้หญิงเป็นสายให้ ไม่มีการใช้โทรศัพท์ ใครไม่ใช่พวกเค้าจะถูกกำจัด ขณะเดียวญาติผู้เคราะห์ร้าย (โดยเฉพาะคนมุสลิม)ก็จะคิดว่าภาครัฐเป็นคนกำจัด ความจริงแล้วไม่ใช่ บางครั้งญาติของเค้าเองเป็นคนฆ่า ก็มี เพราะบุคคลนั้นมาเข้าข้างรัฐ.....

ข้อสาม ตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นอาวุธหรือระเบิดที่ประดิษฐ์ขึ้น บอกตรง ๆ เลยว่าไม่ได้นำเข้ามาจากประเทศทางใต้แน่นอน แต่ได้มาจากทางทะเลเป็นส่วนใหญ่ ทางรถยนต์ก็มี ส่วนใหญ่ก็เป็นอาวุธที่หาซื้อง่ายขนส่งง่าย เช่น กระสุน ฉนวนระเบิด เป็นต้น เพราะภาระกิจของเค้า ง่าย วางแผนก็ง่าย คิดจะทำ ตั้งวงกินเหล้า เข้าป่าหยิบอาวุธ ซุ่ม ยิง กลับบ้าน.......

ข้อสี่ การโจมตีแต่ละครั้ง จะไม่มีแบบแผน (ยกเว้นวางระเบิดจะเป็นฝีมือของคนมีอำนาจในชุมชนและมีตังค์ด้วย) ยากที่จะติดตาม พูดง่าย ๆ ถ้าเราเดินเข้าไปในหมู่บ้าน บางหมู่บ้านเป็นพวกเค้าหมด บางหมู่บ้านก็เป็นพวกรัฐบ้าง เป็นพวกเค้าบ้าง ยากที่จะปราบปรามจริง ๆ นะคับ....

ส่วนวิธีแก้ปัญหาเหรอคับ
เชื่อเถอะครับที่ผมคิดได้ รัฐก็กำลังพยายามอยู่ แต่กว่าจะเห็นผลก็คงอีกหลายปี ตอนนี้เราได้แค่ป้องปราม ไปเรื่อย ๆ พยายามสร้างภาพกับประชาชนในสามจังหวัดว่ารัฐเป็นพระเอก

เราคงต้องเสียวีรบุรุษอีกหลายท่าน กว่าภาคใต้ของเราจะสงบ

ปัญหาภาคใต้จะแก้ได้ ก็ต้องให้ภาครัฐให้ความสนใจมากกว่านี้ และต้องให้คนที่มีความรู้ทางภาคใต้จริง ๆ เข้าไปในพื้นที่ ไม่ใช่เอาคนที่ไม่มีความรู้ลงไป เอาคนไม่มีความรู้ลงไป เขาก็แก้อะไรไม่ได้หรอก

เรื่องนโยบายนั้นก็มาถูกทางแล้วคับ เพราะไม่ได้ปราบปรามแบบกวาดล้างเหมือนแต่ก่อน ฆ่าผิดฆ่าถูกก็หมกถังน้ำมันเผา ลูกหลายเค้าเลยแค้นก็เลยต้องมีภาคสองออกมา

ผมก็พยายามพูดให้คนที่เวลาเห็นข่าวก็บอกว่าทำไมไม่ฆ่ามันให้หมดเข้าใจมาตลอด

เห็นใจคุณเฉลิมเหมือนกันคับ

 

เพราะเค้ากลัวลงใต้แล้วจะลอบสังหารแล้วโยนเรื่องให้ว่าโจรใต้ทำ(นานาจิตตัง แต่มีแน่ๆความคิดนี้และก็อาจเกิดขึ้นจริงๆ)

 

แต่ก็นะ มันก็ควรจะเป็นเรื่องแรกๆที่จะต้องทำ

 

ท้ายนี้ใครดู the kingdom ตอนท้ายเรื่องคงได้ยินบางประโยคที่พอตอบปัญหาการก่อการร้ายกับโจรใต้ได้พอประมาณ

แฟนหนังสงครามคับ

 

แล้วมีอีกเรื่องที่ ผู้ก่อการร้าย วางระเบิดเพราะการกวาดล้างของรัฐบาลแล้วลูกเมียเค้าโดนลูกหลงตายไป เค้าเลยมาแก้แค้น

 

หนังคับ แต่เรื่องจริงมีหลายปัจจัย

เข้าใจจิตใจทุกท่านดีฮะ แต่ด้วยการที่เราไม่สามารถแยกแยะ ข้าศึกและคนธรรมดาได้นี้คือปัญหา ทำให้ทหารต้องทำการรุกในแบบรับ เราไม่มีทางเลือกเลย แต่สิ่งที่จะต้องมีการปรับปรุงคือการลาดตะเวน การคุ่มครองครู-นักเรียน ทุกเส้นทาง ที่เป็นจุดเสี่ยงควรใช้ทีมชุดแรกเดินเท้าเข้าไปแทรกซึมก่อน ผมเองเชื่อว่าประฎิบัติการณ์ลับของทหารเราก็ต้องมีอยู่แล้ว และอีกอย่างหนึ่งคือ การเข้าถึงจุดปะทะทหารเราทำได้ไม่ค่อยเร็วนัก อันเนื่องมาจากการขัดขวาง ตามเส้นทาง และการสือสาร ผมอยากจะให้ทางกองทัพ มี AH-6 LITTLE BIRD ใว้ใช้ที่ภาคใต้ซัก 5-10 ลำ เพื่อที่จะเป็นชุดที่เข้าไปช่วยเหลือ หรือกู้ภัย รวมไปถึงการติดตามล่ากลุ่มคนร้าย และยังสามารถส่งทหาร4-6 นายเข้าไปคุ่มกันรถที่ถูกวางระเบิดได้อีกด้วย ด้วยขนาดที่เล็กกะทัดลัด ไม่ว่าถนนสายไหนก็น่าจะลงจอดได้....

แต่พูดไปก็เท่านั้น........ 

ผมว่าเหตุการณ์ในภาคใต้ของเรา มันรุ่นแรงแค่ในระดับนึงเท่านั้น ถ้าเทียบกับในช่วง พ.ศ. 2520-2524 ไม่ทราบท่านสมาชิกหลายท่านในนี้ยังเกิดทัน หรือ ใช้ชีวิตในช่วงนั้นทันหรือเปล่า แค่นั่งรถออกจากกรุงเทพฯออกไปทางอีสาน ไม่ทันใดก็เข้าพื้นที่สีเทาแล้ว   ผมว่าเหตุการณ์ในภาคใต้ของเรามันขึ้นถึงจุดสูงสุดแล้ว เดี่ยวมันจะลดระดับความรุ่นแรงลงมาเรื่อย ๆเองครับ เชื่อคนแก่อย่างผมเถอะ ใจเย็น ๆครับ เวลามันจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้นเอง

หนีเข้าป่า ตามหาก็ไม่น่ายากหรอกครับ ถ้าให้กำลังทางอากาศช่วย
หา ฮ. ติดกล้อง flir ดีๆซักอัน แล้วคอยประสานกับทางภาคพื้นดินก็น่าจะช่วยได้เยอะแล้วครับ
แบบที่เราเห็นทางทีวีบ่อยๆ ที่ตำรวจสหรัฐเค้าไล่จับคนร้ายกัน

ใจเย็น ๆ อีกไม่นานมันก็สงบครับ