อาวุธที่สำคัญของ F/A-18 E/F ซุปเปอร์ ฮอร์เนต อีกแบบหนึ่งคือระบบเรดาร์ APG-79 (AESA; Active Electronically Scanned Array) ซึ่งสามารถส่งพลังคลื่นความถี่ไปทำลายระบบอิเลคทรอนิคส์ หรือ ระบบเรดาร์ของข้าศึกที่อยู่ห่างไกลออกไป 160 กม. เป็นการโจมตีทางอิเลคทรอนิคส์ (Electronic Combat) ซึ่งขีดความสามารถนี้เทียบชั้น F-22 และ F-35 ทีเดียว จะเห็นว่าเรดาร์นี้ทำให้ ซูเปอร์ ฮอร์เนต สามารถนำไปปฏิบัติการได้ทั้งขับไล่สกัดกั้น โจมตีเป้าหมายภาคพื้น และใช้ระบบเรดาร์โจมตีทางอิเลคทรอนิคส์

ส่วนระบบเรดาร์ของ F-15 SG ของสิงคโปร์ ติดตั้งเรดาร์ AESA เช่นกันคือระบบเรดาร์ APG-63 (V) 3 ซึ่งมีขีดความสามารถสูง มีระยะทำการที่ไกล มีความเร็วในการประมวลผล สามารถวางการเคลื่อนที่ของเป้าหมายขณะเคลื่อนที่ ภาพเป้านิ่งมีความละเอียดชัดเจน รวมทั้งสามารถใช้เรดาร์กวาดหาเป้าในอากาศในห้วงอากาศแคบๆ โดยเฉพาะ ดังนั้น จึงสามารถติดตามเป้าหมายขนาดเล็ก เป้าหมายเคลื่อนที่ช้าๆ และเป้าหมายที่บินอยู่ในระดับต่ำ...

จากที่กล่าวข้างต้นจะเห็นว่าระบบเรดาร์ AESA นั้นมีประสิทธิภาพและขีดความสามารถสูงกว่าระบบเรดาร์แบบเดิมแน่นอน แต่ที่อยากจะทราบก็คือว่าระบบเรดาร์ APG-63 (V) 3 มีขีดความสามารถในการโจมตีทางอิเลคทรอนิคส์เหมือนเรดาร์ APG-79 หรือไม่