1. ซูดาน รบมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 2003

เสียชีวิตประมาณ 200,000 คน

สงครามการเมืองนี้ที่เกิดขึ้นในรัฐดาร์ฟูร์ ได้เพิ่มระดับความรุนแรงขึ้นอีกครั้งในปี 2003

จากการต่อสู้ระหว่างกลุ่มชนเผ่าจันจาวีต ซึ่งเป็นกลุ่มติดอาวุธ ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลซูดาน

กับกลุ่มติดอาวุธต่างๆ และผลก็คือการล้มตายของบรรดาเผ่าเร่ร่อนไปกว่าแสนคน

ส่วนสงครามกลางเมืองที่ยืดเยื้อมากว่า 20 ปี ในครั้งก่อนนั้น เชื่อว่ามีคนถูกฆ่าไปกว่า 2 ล้านคน

2. แคชเมียร์ รบมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1947

เสียชีวิตประมาณ 70,000 คน

อินเดียและปากีสถานเริ่มต่อสู้เพื่อแย่งชิงแคว้นแคชเมียร์ หลังจากที่ได้รับเอกราชจากประเทศอังกฤษในปี 1947

ทั้งคู่อ้างความเป็นเจ้าของเหนือดินแดนแห่งนี้ อินเดียต้องการแค่บางส่วน แต่ปากีสถานต้องการทั้งหมด

ที่สำคัญ ทั้งคู่มีหัวรบนิวเคลียร์ในครอบครอง

3. เม็กซิโก รบมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 2006

เสียชีวิตประมาณ 3,100 คน

เพื่อเป็นการตอบโต้ฐานอำนาจของบรรดาพ่อค้ายารายยักษ์ และความทารุณโหดร้ายซึ่งมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น

ประธานาธิบดี ฟิลิปเป้ คาลเดรอน จึงส่งกองกำลังทหาร จำนวนกว่าพันนายเข้าไปคอยจับตาสอดส่องในพื้นที่ของบรรดาพ่อค้ายาในแปดรัฐ

4. ปากีสถาน รบมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 2001

เสียชีวิตประมาณ หลายร้อยคน (ส่วนใหญ่เป็นชนพื้นเมือง)

ด้วยความช่วยเหลือจำนวนมากที่หลั่งไหลมาจากกลุ่มตาลีบัน และอัลเคด้า ทำให้บรรดากลุ่มผู้นำชนพื้นเมืองที่ต่อต้านรัฐบาล

ยังคงสามารถยืนหยัดได้มาจนถึงทุกวันนี้ โดยที่ล่าสุด นางเบนาซีร์ บุตโต ผู้ที่มีแนวโน้มว่าจะได้รับการเลือกตั้งให้เป็นนายกรัฐมนตรี

และน่าจะทำให้สถานการณ์ดีขึ้น กลับต้องมาเสียชีวิตด้วยระเบิดพลีชีพ

5. ตุรกี รบมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1984

เสียชีวิตประมาณ 35,000 คน

พรรคแรงงานเคอร์ดิสถาน ได้พยายามต่อสู้เพื่อให้ได้มาซึ่งดินแดนของชาวเคิร์ดในตอนใต้ของประเทศตุรกี

ด้วยการมุ่งโจมตีเป้าหมายที่สำคัญของชาวตุรกี แล้วหลบหนีกลับเข้าสู่ดินแดนทางตอนเหนือของอิรัก ทำให้รัฐบาลตุรกีตะบะแตก

ไฟเขียวให้กองทัพข้ามเขตแดนไปจัดการกับบรรดากบฏชาวเคิร์ดถึงประเทศอิรักตั้งแต่เดือนตุลาคมที่ผ่านมา

6. ปาเลสไตน์ รบมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 2007 (นับเฉพาะปี 2007)

เสียชีวิตประมาณ 200กว่าคน

หลังจากผลการเลือกตั้งทั่วไปในปี 2006 ได้หยิบยื่นอำนาจให้กลับกลุ่มฮามาส แต่ทางกลุ่มติดอาวุธฟาตาห์ และชาติตะวันตก

กลับได้พยายามกำจัดอำนาจของกลุ่มฮามาส จึงทำให้กลุ่มฮามาสไม่พอใจ และบุกยึดเขตฉนวนกาซา ในเดือนมิถุนายน 2007

7. โซมาเลีย รบมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1991

เสียชีวิตประมาณ 1000 คน (นับเฉพาะเดือนกุมภาพันธ์ ปี 2007 เดือนเดียว)

หลังจากรัฐบาลกลางของประเทศล้มไม่เป็นท่าเมื่อ 16 ปีที่แล้ว ความพยายามในการจัดตั้งรัฐบาลทั้ง 14 ครั้ง

ก็ไม่เคยประสบความสำเร็จเลยซักที แต่แล้วในเดือนธันวาคม 2006 กองกำลังจากเอธิโอเปีย ก็บุกเข้ามาขับไล่กบฏมุสลิมถึงกรุงโมกาดิชู

เมืองหลวงของประเทศเลยทีเดียว ส่งผลให้ผู้คนเสียชีวิตไปนับพัน

8. เชชเนีย รบมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1999

เสียชีวิตประมาณ 200,000 คน

ชาวมุสลิมในเชชเนียเริ่มต่อสู้เพื่อิสรภาพจากรัสเซียมาตั้งต่ปี 1994 ล่วงมาจนถึง 1999 กบฏเชชเนียได้ตัดสินใจส่งกลุ่มผู้ก่อการร้ายเข้าไปในประเทศรัสเซีย

เป็นเหตุให้ วลาดิเมียร์ ปูติน นายกรัฐมนตรีในขณะนั้น ตัดสินใจกรีฑาทัพตอบโต้การกระทำของกลุ่มกบฏเชชเนียถึงแคว้นเชชเนีย

และการต่อสู้ยังคงดำเนินมาจนถึงทุกวันนี้

9. ศรีลังกา รบมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1983

เสียชีวิตประมาณ 67,000 คน

สงครามการเมืองที่ยาวนานมากว่า 20 ปี ระหว่างกลุ่มกบฏพยัคฆ์ทมิฬอีแลม ซึ่งตั้งฐานที่มั่นในการต่อสู้เพื่อิสารภาพอยู่ในบริเวณตอนเหนือของประเทศ

การต่อสู้แบบนองเลือดระหว่างกลุ่มกบฏพยัคฆ์ทมิฬอีแลม และรัฐบาลดำเนินเรื่อยมาจนถึงปี 2000 จกานั้นทั้งสองฝ่ายได้ลงนามในสนธิสัญยหยุดยิง

แต่แล้วไม่นานนี้ รัฐบาลศรีลังกาได้ประกาศถอนตัวจากข้อตกลงหยุดยิง และเข้าปิดล้อมที่มั่นฝ่ายกบฏในเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมา

โดยระยะเวลาเพียง 1 เดือนของความรุนแรง ได้มีผู้เสียชีวิตไปแล้วกว่า 800 คน และคาดการณ์ว่าตัวเลขผู้เสียชีวิตจะยังคงพุ่งสูงต่อไป

10. พม่า รบมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1949

เสียชีวิตประมาณ 600,000 คน

ลำดับนี้ถ้าไม่เอ่ยถึงก็คงกระไรอยู่ครับ

สงครามการเมืองอันยาวนานระหว่างรัฐบาลทหารจอมเผด็จการของประเทศพม่า กับบรรดาชนกลุ่มน้อยต่างๆนั้น จัดได้ว่าเป็นสงครามกลางเมือง

ที่ยาวนานที่สุดเลยก็ว่าได้ การบุกเผาหมู่บ้าน และการเข่นฆ่าของทหารพม่า ทำให้บรรดาชนกลุ่มน้อยต้องเสียชีวิตไปเป็นจำนวนมาก

และมีมากกว่า 1 ล้านคนที่ต้องตกอยู่ในสภาพไร้ที่อยู่อาศัยและผู้อบยพ

11. อัฟกานิสถาน รบมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 2001

เสียชีวิตประมาณ 25,000 คน

หลังจากเหตุการณ์ 9/11 ทำให้สหรัฐฯ ตัดสินใจยกกองกำลังทหารบุกอัฟกานิสถาน เพื่อกวาดล้างฐานอำนาจของกลุ่มตาลีบัน

แต่ทุกวันนี้ ยังคงมีทหารของทั้งสหรัฐฯ และกองกำลังนาโต้ รวมถึงกองกำลังสหประชาชาติ จำนวนกว่า 46000 นาย ประจำอยู่ที่อัฟกานิสถานเพื่อต่อสู้กลุ่มกบฏ

แต่รายงานอย่างเป็นทางการ ระบุว่าสมาชิกของกลุ่มอัล เคด้า ที่กบดานอยู่ในอัฟกานิสถานนั้นได้เพิ่มขึ้น 4 เท่าตัว

12. โคลัมเบีย รบมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1964

เสียชีวิตประมาณ 3000 คน (ต่อปี)

กลุ่มกบฏมาร์กซิสต์ที่ได้รับเงินสนับสนุนเงินทุนจากพ่อค้ายาเสพติด พยายามจะโค่นล้มระบบชนชั้นของประเทศ

ส่วนกองกำลังอิสระฝ่ายขวาก็พยายามที่จะปกป้องเหล่าบรรดาเศรษฐีเจ้าของที่ดินทั้งหลาย ความซวยจึงตกอยู่กับประชาชนตาดำๆ

ที่ตกอยู่ท่ามกลางการต่อสูืที่เลวร้าย โดยไม่รู้อีโหน่อีเหน่

13. อัลจีเรีย รบมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1992

เสียชีวิตประมาณ 200,000 คน

สงครามการเมืองทั้งหมดได้เกิดขึ้นเนื่องจากทหารได้ยกเลิกการเลือกตั้ง เพราะเห็นว่าพรรคการเมืองอิสลามมีแนวโน้มว่า

จะชนะการเลือกตั้ง แต่ ณ ปัจจุบัน ดูเหมือนความขัดแย้งได้เริ่มลดลงแล้ว เหลือเพียงการสนับสนุนของกลุ่มอัล เคด้า

ที่แอบหนุนหลังการลอบวางระเบิดของกลุ่มก่อการร้ายอยู่

14. อิรัก รบมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 2003

เสียชีวิตประมาณ 74,000 คน (เฉพาะทหารสหรัฐฯ ทั้งช/ญ เสียชีวิตรวม 3,600 คน)

นับตั้งแต่อิรักได้ถูกสหรัฐฯใช้กองกำลังทหารบุกยึด การปะทะยังคงมีให้เห็นอยู่เป็นประจำ จนอิรักสามารถจัดตั้งรัฐบาล ความสงบเรียบร้อยที่หวังไว้ก็ยังไม่เกิดขึ้น

อีกทั้งนิกายชีอะห์ และซุหนี่ย์ ได้เริ่มต้นความขัดแย้งรุนแรงขึ้น จนถึงขั้นต้องตัดสินกันด้วยชีวิต

15. คองโก รบมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1998-ปัจจบัน

เสียชีวิตประมาณ 4,000,000 คน

การเลือกตั้งครั้งแรกในรอบ 40 ปีนั้น ควรจะเป็นตัวยุติสงครามกลางเมืองอันยาวนานในคองโก แต่กองกำลังทหารที่ภัคดีต่อฝั่งผู้ฝ่ายแพ้การเลือกตั้ง

เกิดแข็งข้อ ไม่พอใจ และไม่ยอมรับผลการเลือกตั้ง สงครามนองเลือดจึงเกิดขึ้นอีกครั้งหนึ่ง