ปืนกลอากาศที่ติดอยู่หลังใบพัดนั้นจะใช้ระบบยิงลอด-วงใบพัดที่
พัฒนาโดยAnthony H. G. Fokker โดยจะติดตั้งอุปกรณ์กรจัดลำดับ
การยิงร่วมแกนกับเครื่องยนต์(interrupter gear)เพื่อกำหนดจังหวะการยิง
ให้สำพันธ์กับจังหวะการหมุนของใบพัด(synchronized Machine-gun)โดย
กระสุนจะไม่ลั่นเมื่อใบพัดหมุนผ่านปากลำกล้อง  เท่าที่รู้ครับเดียวรอท่านอื่นนะครับ

ข้อแรก

ก่อนหน้าที่จะมีการทำเฟืองจับจังหวะกองทัพฝรั่งเศส (สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง) ใช้วิธีเอาแผ่นเหล็กมาครอบใบพัีดเอาไว้ครับ ถ้าลูกปืนวิ่งไปหาใบพัดมันจะกระเด้งออกมาเอง ได้ผลมากครับเว้นแต่ว่าลูกปืนที่กระเด้งกลับมามันจะไปทางไหนเท่านั้น อาจจะเป็นเครื่องยนต์ หรือว่าแสกหน้านักบินก็ได้

ข้อสอง

เท่าที่เคยเห็นก็ไม่มีมาตรวัดครับ (แค่บางรุ่น) ต้องเดาเอาเอง กดไกแล้วแชะๆ เมื่อไหร่หมดแน่นอนครับ แต่ผมก็ไม่รู้แน่เหมือนกันว่ามีรุ่นไหนที่ทำออกมาบ้าง

ตอบข้อสามครับ

ตำแหน่งของกล่องกระสุนก็แ้ล้วแต่่เครื่องบินครับ แต่ส่วนมากจะเป็นช่องอยู่ไม่ไกลจากปืนเท่าไหร่ ปืนที่ปีกก็เก็บไ้ว้ที่ปีก ที่ลำตัวก็เก็บไว้ที่ลำตัว

ขนาดกระสุนที่ใช้ก็มีหลายประเภทครับเรียกว่าแล้วแต่ประเทศที่ใช้เลยซึ่งส่วนมากในยุคแรกๆ จะเป็นกระสุนปืนไรเฟิลธรรมดาๆ ที่ทหารราบเขาใช้กัน (.30) แล้วภายหลังก็มีการขยายขนาดให้ใหญ่ขึ้นครับ (.50 หรือใหญ่กว่า)

ความจุกระสุนจะสวนทางกับขนาดปืนครับ (แหงอยู่แล้ว) ยิ่งปืนใหญ่มากยิ่งจุกระสุนได้น้อย เช่น BF-109G-6 ของเยอรมันที่ใช้ปืนกล MK108 ขนาด 30 มิลลิเมตรนี่ใส่กระสุนได้น้อยมากแค่ 150-200 นัดเท่านั้น ในขณะที่ P-51 ซึ่งใช้ปืนกลขนาด .50 (12.7x99mm) สามารถใส่กระสุนได้ถึงกระบอกละ 400 นัด (มี 6 กระบอก คิดเอาเองครับ)

ถ้าอ้างอิงจากเกม IL-2 นะครับ
เครื่อง BF-109 มันมีบางรุ่นที่มีมาตรบอกจำนวนกระสุนอยู่
แต่ส่วนใหญ่แล้วไม่มีครับ นักบินจะใช้วิธีนับเป็นวินาทีเอา(ยิงไปก็นับไปจำไว้)
อย่างเครื่อง P-51 ไรนี่ยิงได้น่าจะเกือบ20วินาทีได้ครับ�(มันมีคู่นอก คู่ในอีกนะครับ�คู่ในจะจุเยอะกว่า) เมื่อก่อนตอนหัดบินต้องท่องไว้เลยครับไม่งั้นหมดไม่รู้ตัวจะยุ่ง