ในโลกนี้ไม่มีอะไรใครหรือไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบครับ ....... ผมเพิ่งตระหนักในความจริงข้อนี้เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมานี่เอง :(

แผนการเดินทางเป็นอย่างงี้ครับ .....

ใช้บริการ Tiger Airways เที่ยวบินที่ TR 109 ออกจาสุวรรณภูมิ 2 ทุ่ม ไปถึงชางอี 5 ทุ่ม (เวลาเดินทาง 2 ชม.+เวลาสิงคโปร์เร็วกว่า 1 ชม.) แล้วจะหามุมเหมาะ ๆ งีบที่สนามบิน แล้วเช้าตื่นไปแอร์โชว์ .... อยู่จนถึงเย็น แล้วกับที่พัก เสร็จแล้วไปถ่ายรูปสิงคโปร์ยามค่ำคืนสักหน่อย ตื่นเช้าไปแอร์โชว์ต่อถึงเย็น แล้วนั่ง Tiger Airways เที่ยวบินที่ TR 108 ออกจากสิงคโปร์เวลา 6 โมงกว่า ถึงกรุงเทพเรา ทุ่มกว่าครับ

แต่ปัญหาก็คือมันไม่เป็นอย่างงี้สิครับ

เพราะความซวยหนึ่งในล้านย่อมเลือกเกิดกับเราเสมอ ...... ตอนเช็คอินเจ้าหน้าที่บอกว่าจะรับเช็คอินแค่ 90 คนจากทั้งหมด 154 คน เพราะที่นั่งเสีย ผมก็งง แต่ผมต่อคิวแรก เลยโชคดีไป ......... ผมเช็คอินเข้าไปใน Departure Hall ของสุวรรณภูมิ และไปรอหน้า gate จนถึงเวลาอีกครึ่งชั่วโมงเครื่องจะออก ก็ยังไม่ปรากฏว่ามีรายงานการออกเดินทางของ TR 109 ที่ gate แต่อย่างใด เราจึงไปถามเจ้าหน้าที่แถว ๆ นั้นว่าจะติดต่อ Tiger Airways ได้ยังไง เพราะเขาไม่มีสำนักงานในเมืองไทย พอเจ้าหน้าที่ตรวจข้อมูล เขาก็บอกว่า ไฟล์ตอนเช้ายังไม่ได้ไปสิงคโปร์เลยค่ะ

กรี๊ด ซวยสิครับ ...... ตอนนั้นกลัวอย่างเดียวว่าไอ้เราจะโดนห้อยต่องแต่งอยู่ถึงเที่ยวเช้า เพราะถ้าเป็นเช่นนั้นล่ะก็ กว่าจะเข้างานก็เที่ยงพอดี .... ก็นั่งลุ้นอยู่ สรุปก็คือเครื่องเสียครับ ขอเช็คก่อน แล้ว Delay ไป 4 ทุ่มครึ่ง (ซึ่งมันจะถูก Delay อีกครั้งไปถึง 5 ทุ่ม)

และในที่สุดเราก็ได้ขึ้นเครื่องครับ ตอน 5 ทุ่ม ..... นั่นแหละที่ต้องการ กัปตันกล่าวขออภัยกับความไม่สะดวกที่เกิดขึ้น พร้อมบอกสาเหตุของปัญหาว่าตรวจพบไฟสัญญาณเตือนความผิดปกติบริเวณที่นั่งช่วงกลาง จึงต้องตรวจสอบ แม้ว่าจะไม่มีอันตรายจากการเตือนนั้นก็ตาม พร้อมบอกว่ามั่นใจได้ 100% ว่าปลอดภัย และนี้เพิ่งใช้งานมาได้แค่ปีเดียวเท่านั้น พอหันมองไปด้านหลังจึงเห็นว่าเขาจัดให้เรานั่งแค่ 3 แถวหน้า และเว้นไปหลายสิบแถว จึงให้ผู้โดยสารนั่งอีกทีด้านท้าย โดยแถวกลางปิดเทปกาวเอาไว้ว่าแปลนั่งไม่ได้

พูดก็พูดเถอะครับ ตอนนั้น ต่อให้อมเมอร์ไลอ้อนมาพูด ผมก็ยังรู้สึกสยองอยู่ดี แม้ว่ารู้ทั้งรู้ว่ามันไม่มีอะไรหรอก หันไปรอบ ๆ ดูเหมือนผู้โดยสารคนอื่นก็คิดคล้าย ๆ กัน เพราะดูแล้วหน้าตาบอกบุญไม่ค่อยรับ เพราะกลัวครับ

แต่สิ่งที่ผมชื่นชมอยู่อย่างหนึ่งก็คือ แม้ว่าจะมีปัญหาเล็ก ๆ แค่นี้ แต่เขายอมเสียชื่อเสียงของสายการบิน สั่งกราวน์เครื่องจนมั่นใจว่าเครื่องปลอดภัยจริง ๆ เพราะถ้าเขาห่วงชื่อเสียงและปล่อยให้บินไปทั้ง ๆ ที่ยังมีปัญหา อะไรจะเกิดขึ้นก็ยากที่จะคาดเดาครับ :)



ถึงแล้วจ๊า Changi International Airport หนึ่งในสามสนามบินที่ดีที่สุดในโลก ...... แต่เวลานี่สิ ถึงตอนตี 3 กว่าครับ เวลานี้ผมควรจะงีบอย่างมีความสุขแล้วนะครับ กว่าจะผ่าน Costom กว่าจะออกจาก Budget Terminal กว่าจะไปถึง Terminal 2 กว่าจะหามุมเหมาะ ๆ นอนตรง Observer Deck .... 4ตีครึ่งครับ .... แอร์หนาวสุด ๆ ๆ นอนสั่นหงั่ก ๆ ๆ สัก 2 ชม.ก็ต้องตื่นแล้วครับ ฮ่วย

เรานั่ง MRT ออกมาจากสนามบินเพื่อไปขึ้นรถ Shuttle Bus ที่บริเวณสถานี Expo ครับ ..... โดนไปดอกแรกแล้วครับ ค่ารถ 5 เหรียญ ... เราไม่รู้จะไปกินข้าวเช้าที่ไหน เลยซื้อน้ำกับขนามปังไปประทังชีวิตทั้งเช้าทั้งเที่ยง

อีกแล้วครับ รายการเที่ยว ๆ อด ๆ นี่รู้สึกผมจะถนัดนักเชียว :oops:

และในที่สุดก็ถึงแล้วครับ Changi Exhibition Center ที่สร้างมาใหม่เพื่องานนี้โดยเฉพาะ



งานกว้างงงงงงงงดีครับ มีอากาศยานจากทั้งกองทัพสิงคโปร์และกองทัพสหรัฐมาร่วมงาน พร้อมทั้งนิทรรศการภายใน เราลองไปดูกันเรื่อยๆ ครับ

ลำแรก AH-64D Apache ของกองทัพอากาศสิงคโปร์ครับ สิงคโปร์รวมหน่วยบินทุกหน่วยไว้ในกองทัพอากาศทั้งหมดเพื่อจะได้ประหยัดกำลังคน โดยสิงคโปร์สั่งซื้อ AH-64D จำนวน 8 ลำในโครงการ Peace Vanguard เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาครับ ฮ.เจ๋งครับ และสวยมาก



ถัดมาอีกลำเป็น CH-47SD Chinook ครับ ฮ.ลำเลียงขนาดหนัก



และลำนี้ครับ สวยบาดใจเลย F-16D Block 52+ ของกองทัพอากาศสิงคโปร์

กองทัพอากาศสิงคโปร์ (RSAF) สั่งซื้อ F-16 ใน 4 โครงการครับ โครงการแรกคือ Peace Carvin เป็น F-16A/B Black 15 ซึ่งตอนนี้อยู่กับกองบิน 103 ของไทย ส่วนอีก 3 โครงการหลังจากนั้นคือ Peace Carvin II/III/IV เป็น F-16C/D Block 52 ทั้งสิ้นรวมทั้งหมดราว 62 ลำครับ โดยใน Peace Carvin IV เป็น Block 52+ ซึ่งได้รับการปรับปรุงพิเศษ โดยใช้ระบบ Avionic จากอิสราเอลครับ



งานนี้ติดมาเต็มแม็กจริงๆ ครับ ด้านนอกติดจรวดนำวิถีอากาศสู่อากาศพิสัยกลางแบบ AIM-120 AMRAAM (ของจริง) ด้านในติดจรวดนำวิถีอากาศสู่อากาศพิสัยใกล้แบบ AIM-9 Sidewinder ด้านในเข้ามาติดระเบิดนำวิถีด้วยเลเซอร์แบบ GBU-12 ส่วนกระเปาะสองอันนั้น ด้านซ้ายคือกระเปาะชี้เป้า LITENING จากอิสราเอล และด้านขวาคือกระเปาะนำร่อง LANTERN จากสหรัฐครับ ด้านข้างลำตัวจะเห็นถังน้ำมันเสริมที่ขนานไปกับลำตัวหรือ CFT ส่วนบริเวณหลังคือระบบอิเล็กทรอนิคที่เพิ่มเข้าไปครับ

F-16 ลำนี้ถือเป็นหนึ่งใน F-16 ที่ดีที่สุดในโลกครับ

ถัดมา มาดูลำอื่นกันบ้างครับ

เริ่มจากลำนี้ B-1B Bomber ตัวเป็น ๆ ดิ้นได้ ส่งตรงจากกองทัพอากาศสหรัฐครับ ฝูงนี้เคยไปทิ้งระเบิดที่อัฟกานิสถานมาด้วยครับ



F/A-18F จากฝูงบินขับไล่โจมตี 102 (Strike Fighter Squadron 102: VFA-102) ประจำการ ณ เรือบรรทุกเครื่องบิน USS Kitty Hawk ครับ



ลำนี้ F-15C จากฝูงบินขับไล่ยุทธวิธีที่ 44 (44th Tactical Fighter Squadron) จากฐานทัพอากาศคาเนดะ ประเทศญี่ปุ่นครับ



ลำนี้พิเศษหน่อยครับ เพราะมีดาวสีเขียว 2 ดาวเขียนคำว่า MiG-23 อยู่ ทำให้รู้แน่ว่าลำนี้เคยสอย MiG-23 มา 2 ลำ ผมจึงรีบวิ่งไปถามนักบินครับว่าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อไหร่ ที่ไหน ยังไง ..... นักบินตอบว่า Cold War และ Sorry, I dont know. Thats before my time. สรุปคือเขาจำไม่ได้ครับเพราะเขามาทีหลัง พร้อมยิ้มแหยะ ๆ :twisted: .... แต่เขาแนะนำให้ผมไป search ดูครับ รับรองเจอ จึงพบว่า F-15 ลำนี้ยิง MiG-23 ของกองทัพอากาศอิรักตก 2 ลำในสงครามอ่าวครั้งแรกเมื่อวันที่ 27 ม.ค. 1991 โดย LTC Jay T. Denney ผู้บังคับฝูงบินขับไล่ทางยุทธวิธีที่ 60 ซึ่งเป็นหน่วยแรก ๆ ที่เข้าสู่อิรักครับ



F-16CJ จากฝูงบินขับไล่ยุทธวิธีที่ 14 (14th Tactical Fighter Squadron) ฐานทัพอากาศโอกินาวาครับ F-16CJ มีภารกิจหลักคือเป็น Wild Weasel ซึ่งมีหน้าที่ปราบ SAM หรือจรวดต่อสู้อากาศยานก่อนที่กำลังหลักจะเข้าถึงครับ นับว่าเป็นภารกิจที่เสี่ยงและต้องใช้ความสามารถของนักบินเป็นอย่างมาก

KC-135T ครับ เครื่องบินเติมน้ำมันกลางอากาศครับ



ด้านในครับ ถ้าไม่ใช้เติมน้ำมัน มันก็สามารถใช้ขนส่งสิ่งของได้ครับ



ท่อเติมน้ำมันกลางอากาศ (Boom) ของมันครับ ท่อแค่นี้ราคาก็หลายล้านแล้วครับ



แล้วก็พระเอกของงานครับ Airbus A380 ทะเบียน F-WWOW รหัสการสร้าง 001 ซึ่งเป็นลำแรกจากสายการผลิต โดยทำหน้าที่เป็นตัวทดสอบและบินโปรโมตในงานต่าง ๆ ครับ



ยังมีที่น่าดูอีก 2 ลำครับ คือลำนี้ T-50 Golden Eagle จากเกาหลีใต้ครับ จะมาบินโปรโมตในงานนี้ด้วยครับ



และลำนี้ก็มาครับ M-348 Maggy จากอิตาลีครับ ทั้งสองลำนี้ กำลังแข่งกับ Hawk 128 จากอังกฤษ ในโครงการจัดหาเครื่องบินฝึกลำใหม่ของสิงคโปร์ครับ ..... แต่ T-50 มาแรงที่สุดครับผม

จบจากเครื่องที่ตั้งแสดงบินพื้นแล้ว เราไปชมนิทรรศการด้านใน Hall กันดีกว่าครับ

ในวัน Public Day หรือวันที่เปิดให้ประชาชนทั่วไปเข้าชม พบว่าของต่าง ๆ หายไปเยอะครับ และแทบทุกบูทก็กั้นแถบเอาไว้ไม่ให้เข้า เหอ ๆ ๆ ๆ

เข้ามาก็เจอเจ้านี่ครับ ที่นั่งชั้นหนึ่งใน A380 ของสิงคโปร์แอร์ไลน์ :)



เช่นเจ้านี่ครับ T-50 ของ KAI (Korean Aerospace Industry)



Gripen ก็มาเป็นโมเดลครับ



ส่วน EADS จองบูทขนาดใหญ่เพื่อโปรโมตสินค้าของบริษัทลูกของตนทั้ง Airbus Industry ซึ่งขายเครื่องบินโดยสาร, EADS astrium ที่ทำดาวเทียม THEOS ให้เรา, Airbus Military ซึ่งขายเครื่องบินทางทหาร และ Eurocopter ซึ่งขายเฮลิคอปเตอร์ครับ :D



ST Engineering ของสิงคโปร์ก็จองบูทขนาดมหึมาครับ เห็นแล้วน่าภูมิใจแทนคนสิงคโปร์จริง ๆ ครับ 8O



งานนี้ของแจกของแถมไม่อั้นครับ ผมได้หมวก ถุงผ้า โปสเตอร์ เข็มกลัดมาเพียบเลย

---

จบตอนแรกแล้วครับ รอพบกับตอนสอง การแสดงภาคอากาศได้ครับ

อิจฉาคนสิงคโปร์จังที่ผู้นำกองทัพเขามีความคิดก้าวหน้าเมื่อก่อนยังมีเครื่องบินไม่กี่ลำเองแล้วตอนนี้เป็นงัยล้ำหน้ากว่าเราไปแทบไม่เห็นอณูของฝุ่นเลยบ้านเราจะซื้ออะไรแต่ละทีจะต้องมีคนสงสัยไปหมดแต่บ้านเขาประชาชนเขาให้การสนับสนุนเต็มทีโดยทีไม่มีใครสงสัยสักนิดสงกะสัยบ้านเราคงมีผู้รู้มากเกินไปนั้นเอง(สู่รู้ รู้ไม่จริง รู้เพียงแค่ครึ่งๆกลางๆๆ รู้แต่ในบนกระดาษเก่งทฤษฏีแต่ว่าปฏิบัติไม่ได้เรื่อง)อย่างเมื่อก่อนนี้เราจะซื้อเอฟ-16เอดีเอฟมา1ฝูงก้จะมีคนบางพวกตั้งแง่แล้วมือสองอีกแหละซื้อมาทำไมวะบินได้เหรอนี้แต่ไม่เคยแหกตาดูเลยถึงจะมือสองแต่คุณภาพดีเยี่ยมไม่งั้นไอ้กันไม่ยอมขายให้หรอกเพราะว่ามันห่วงaim120ของมันมากๆๆเพราะว่าเครื่องนี้สามารถใช้ไอ้เจ้านี้ได้ด้วย

ไปงานนี้มาเหมือนครับ บอกได้เลยว่า คนไทยเพียบ

ผมออกจะโชคดีหน่อย ที่ไม่ได้ซื้อตั๋วทางเน็ต (เห็นว่าราคา 20 เหรียญ)

งานนี้เอาเข้าจริงปรากฏว่าพี่แกไม่เก็บค่าเข้าชมงาน จะมีก็แต่ค่ารถชัตเติ้ลบัสพาเข้างาน ราคา 5 เหรียญ

เห็นความก้าวหน้าของอุตสาหกรรมอาวุธทางทหารของบ้านเค้า แต่พอมองกลับมาที่บ้านเราแล้วเศร้าใจอย่างบอกไม่ถูก

 

สงสัย F-18 F ในรูปที่คุณโยถ่ายมาคงจะเป็นรูมเมทกับลำที่ผมไปยืนลูบๆอยู่บนเรือ Kitty Hawk เมื่อสองปีก่อนแน่ๆเลยแฮะ (จิงๆแล้วมีรูปอีกลำเลข 113 ด้วยครับ แต่เสียดายที่มะเจอลำของคุณโย)

หุหุ จะเศร้าไปทำไหมครับกับอุตสาหกรรมอาวุธที่ไม่เจริญก้าวหน้า ค่อยๆเป็นค่อยๆไปนะดีแล้วครับ ถ้าก้าวหน้ามากแสดงว่า เราสนับสนุนทางด้านนี้มากกลัวทางด้านอื่นจะได้รับผลกระทบ ประเทศไทยเรายังยากจนอยู่อีกมากครับ ไม่เหมือน สิงคโปร์ ที่คนเขาน้อยและรัฐสามารถดูแลได้ทั่วถึง พัฒนาง่าย ไม่เหมือนบ้านเรา คิดจะทำไรก็ต่อต้านแล้วต่อต้านอีก  ทำนู่นนิดทำนี้หน่อย ก็กลัวนูนกลัวนี้ สรุป
ไม่ต้องทำนะดีแล้ว 55555555555555555555 อยู่กันยังงี้ต่อไป มีปัญหาค่อยว่ากันอีกที นี้แหละคนไทย
 

คุณSKYMAN ผมพึ่งกลับถึงไทยวันนี้เอง มีแวะไป Malaka มา

ของผมวิบากกรรมอยู่ตอนกลับครับคงจะเจอเหมือนๆกัน

ถ้าตามที่คุณ scikobบอก ว่าตกลงให้เข้าฟรี ถ้าเพื่อนผมรู้เข้าเสียใจแย่เลยอุตส่าพยายามจองจนได้ มิน่าทำมั้ยคนมันเยอะจิงๆ