เรดาห์ก็คือสัญญาณวิทยุความถี่ระดับไมโครเวฟขึ้นไป(เอามือไปอังไว้จะอุ่นๆ ชาๆ เอาไข่เราไปบังไว้จะสูญพันธุ์) แผ่คลื่นโดยการส่ายสายอากาศไปมา และ รับสัญญาณกลับมาแสดงผล(ก็คล้ายๆโซน่าร์อะครับ เพียงต่างกันตรงตัวกลาง(น้ำ,อากาศ)และความถี่ที่ใช้)

ความน่าจะเป็น

ตอบ ข้อ 1. เปิดไม่เปิดเค้าก็เห็นเราครับ เพราะว่าบนท้องฟ้า นอกจากนกแล้ว ก็คงมีแต่เครื่องบินเท่านั้นที่ลอยไปมาได้ แต่ถ้าเปิดเรดาห์เราด้วย ก็จะเป็นการเพิ่มขนาดสัญญาณให้เค้าเห็นเราได้ชัดขึ้น แต่ไม่ต้องกลัวว่าจะสอยกันมั่วๆ นะครับ เค้าแก้ไขกันไว้หมดแล้ว ก็คือ สัญญาณวิทยุพิสูจน์ฝ่าย ถามความถี่หนึ่ง ตอบความถี่หนึ่ง แถมเข้ารหัสได้สะใจจ๊อดมากๆ(นี่ขนาดเทคโนโลยีสมัยสงครามโลกนะเนี๊ยะ ไม่ต้องพูดถึงโหมดดิจิตอลเลย)

ตอบ ข้อ 2. ต้องดูหนังสงครามประเภทเปิดศึกทางอากาศก่อนลุยภาคพื้น ไอ้สิ่งแรกๆ ที่จะโดนสอย ก็ไอ้สถานีเรดาห์นี่แหล่ะ ต้องปิดหูปิดตาฝ่ายตรงข้ามเราก่อน หลบไม่ได้หรอกเพราะ อาวุธสมัยนี้แสนรู้(ถ้าไม่ดูเรื่องความเวอร์ของราคา)

จริงๆ แล้วก็อยากให้ประเทศเราสร้างเองได้บ้าง ดูศักยภาพตอนนี้ซิ เอกชนของเราทำได้เองตั้งหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็น โอเวอร์ฮอนเครื่องเจ็ทแถวๆ ปทุมธานี ซ่อมบำรุงโครงสร้างระดับโรงงาน แถวๆ ดอนเมือง ตาคลี ส่วนเรื่องที่เยวกับคลื่นๆ นี้ก็ให้ดูประเภทวิทยุชุมชน เสียงตามเสาแบบไร้สาย พี่ไทยเราสร้างได้เองตั้งนานแล้ว ไอ้ยิงไวเรสแลนด้วยเครื่องครัวก็มีมานาน(มันก็คลื่นระดับไมโครเวฟนี่น่า) เพียงแต่กองทัพเราไม่สนใจก็เท่านั้นเอง อย่าไปฝันถึงขนาดสร้างเครื่องบินแข่งกับคนอื่นเลย เอาแค่ระบบเรดาห์ที่เขียนโปรแกรมควบคุมด้วยคนไทยก็น่าจะเป็นจุดเริ่มที่ดี

ผิดถูกช่วยแก้ไขให้ด้วยนะครับ...ผมเข้าใจประมาณนี้...

ตอบข้อ1

อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับหลายๆปัจจัยครับ ในขณะที่เราปิดเรดาห์ เค้าปิดเรดาห์ ต่างฝ่ายต่างก็มองไม่เห็นกันครับ ต้องเปิดเรดาห์ขึ้นมากวาดหา ถึงจะเห็น แต่การเปิดเรดาห์ในที่นี้จะเป็นการเปิดเพียงชั่วครู่เท่านั้น ศัตรูก็จะมองเห็นเราแวบขึ้นมาแล้วก็หายไป

แต่ในกรณีที่มี AWAC ด้วยแล้ว ถึงปิดเรดาห์ก็ยังมองเห็นศัตรูได้ เพราะ AWAC จะเปิดเรดาห์ไว้ตลอดเวลา และมีรัศมีที่กว้างไกลกว่าบ.รบมากๆ สมมติ บ.รบเห็นแค่ 100nm แต่ AWAC เห็น 400nm เพราะฉะนั้นจะเป็น AWAC ที่หลบอยู่หลังเราคอยกวาดหาศัตรูให้เรา พอพบเครื่องข้าศึกก็จะส่งข้อมูลมาที่เครื่องเรา เราก็จะเห็นศัตรูโดยที่ไม่ต้องเปิดเรดาห์

ผิด/ถูกยังไง ขออภัยนะครับ รอผู้รู้มายืนยัน

ตอบคร่าวๆ นะครับ จะเรดาร์หรือโซนาร์ ถ้ามีภาคส่ง (active) ฝ่ายที่เฝ้าดักรับอยู่มักจะตรวจจับสัญญาณได้ก่อนที่ตัวเรดาร์จะจับเป้านั้นได้

สาเหตุเนื่องมาจาก ไม่ว่าจะเป็นเรดาร์หรือโซนาร์ จะใช้หลักการวัดระยะเป้าด้วยการปล่อยคลื่นพลังงานออกไป (พลังงานแม่เหล็กไฟฟ้าสำหรับเรดาร์ และพลังงานเสียงสำหรับโซนาร์) จากนั้นก็จับเวลาจนกว่าคลื่นพลังงานนั้นจะสะท้อนกลับมา หารด้วยความเร็วการเดินทางของคลื่นพลังงานนั้น (ความเร็วแสง หรือความเร็วเสียง) ก็จะได้ระยะทางของเป้า (ส่วนทิศทางก็ได้มาจากทิศทางที่ส่งคลื่นไปแล้วสะท้อนกลับมา)

แต่ไม่ว่าจะเป็นคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าหรือคลื่นเสียง เมื่อเดินทางผ่านตัวกลางก็ต้องมีการสูญเสียพลังงาน ซึ่งการที่คลื่นเรดาร์/โซนาร์ต้องเดินทางจากฐานส่ง ไปยังเป้าหมาย และย้อนกลับมายังฐานส่งอีกรอบ หมายความว่าคลื่นพลังงานนั้นต้องเิดินทางเป็นระยะ 2 เท่าของระยะเป้าหมาย ดังนั้นการสูญเสียพลังงานก็ต้องเผื่อการสูญเสียในระยะทาง 2 เท่านั้นด้วย

แต่ฝ่ายที่ดักรับอยู่ปลายทาง จะไม่มีการสูญเสียพลังงานในส่วนของขากลับ หมายความว่าคลื่นพลังงานที่ส่งออกไปไกลจนไม่เหลือพลังงานพอจะสะท้อนกลับได้ แต่ยังมีพลังงานพอให้ตรวจจับอยู่บ้าง ก็ยังถูกตรวจจับจากเป้าหมายที่ดักรับอยู่ปลายทางได้

สรุปว่าหากเราส่งคลื่นพลังงานอะไรออกไป จะถูกตรวจจับได้จากผู้ที่ดักรับอยู่ปลายทาง ไม่ว่าจะเป็นพลังงานคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าหรือคลื่นเสียง แต่เนื่องจากไม่สามารถนับเวลาเดินทางของคลื่นนั้นได้ โดยทั่วไปแล้ววิธีนี้จึงบอกได้แต่ทิศทางของฐานเรดาร์/โซนาร์ ไม่สามารถบอกระยะได้

อ้อ คำว่าเรดาร์ มาจากภาษาอังกฤษว่า RADAR สะกดภาษาไทยใช้ เรดาร์ ครับ ไม่ใช่ เรดาห์