การแบ่งเป็นค่ายมหาอำนาจก่อนสงครามโลกครั้งที่ 1

               1. Triple  Enténe  มีฝรั่งเศส  อังกฤษ  รัสเซีย  ต่อมารัสเซียถอนตัวออกจากสงครามในปี 1917 เพราะเกิดการปฏิวัติภายในประเทศ  อังกฤษจึงมาเจรจาให้อิตาลีย้ายค่ายโดยสัญญาว่าจะยกดินแดน 5 รัฐริมฝั่งทะเลเอเดรียติกให้คือ สโลเวเนีย โครเอเชีย บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา ยูโกสลาเวีย และ อัลบาเนียให้แก่อิตาลีเนื่องจากอิตาลีต้องการมีอิทธิพลในทะเลอาเดรียติก  และต่อมาสหรัฐอเมริกาเข้าสู่สงครามโดยอ้างว่าเรือดำน้ำของเยอรมนีทำให้ชาวอเมริกันซึ่งโดยสารในเรือสินค้าของอังกฤษแล่นอยู่ในน่านน้ำเสรีตาย ส่วนญี่ปุ่นเข้าข้างอังกฤษเพราะเคยเซ็นสัญญาเป็นพันธมิตรทางนาวีกับอังกฤษใน ค.ศ. 1902

              2. ค่าย Triple  Alliance  มีเยอรมนี ออสเตรีย-ฮังการี และอิตาลี  ต่อมาตุรกีเข้าร่วมเป็นพันธมิตรด้วย

              ก่อนเกิดสงครามโลกครั้งที่  1  รัสเซียต้องการหาทางออกทะเลน้ำอุ่นและพันธมิตรในคาบสมุทรบอลขานจึงมาเซ็นสัญญากับประเทศในคาบสมุทรบอลขาน โดยอ้างว่ารัสเซียเป็นชนเผ่าสลาฟด้วยกัน เรียกสนธิสัญญานี้ว่า  PAN  SLAVISM  ซึ่งสัญญานี้กระทบกับอิทธิพลของจักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการีเพราะส่วนมากประเทศในคาบสมุทรบอลขานอยู่ในอิทธิพลของออสเตรียฮังการี Triple  Entén =  F,  Eng. ,Rus. + Jan.+ (U.S.A.+It.เข้า1917)

Triple  Alliance =  G., Aus.-H., It. (ออก 1917)+ Tur. )

(Sarajevo)นครหลวงของแคว้นบอสเนียเมื่อวันที่  28 มิถุนายน

                1914   รัฐบาลออสเตรียฮังการีจึงประกาศสงครามต่อเซอร์เบียเมื่อวันที่  28  มิถุนายน  1914  รัสเซียซึ่งสนับสนุนเซอร์เบียเพราะ     เซอร์เบียเป็นสมาชิกขององค์กร (Pan- Slavism) จึงระดมกำลังทหารขณะที่เยอรมนีซึ่งเป็นพันธมิตรกับออสเตรีย-ฮังการรีได้เรียกร้องให้รัสเซียหยุดระดมกำลังทหาร  แต่รัสเซียปฏิเสธ  เยอรมนีจึงประกาศสงครามกับรัสเซียในวันที่  1  สิงหาคม  1914  และต่อฝรั่งเศสซึ่งสนับสนุนรัสเซียในวันที่  3  สิงหาคม  1914

               ในวันที่  4  สิงหาคม  เยอรมนีก็บุกเบลเยียมซึ่งได้ได้รับการประกันความเป็นกลางมาตั้งแต่  ค.ศ. 1839  การบุกเบลเยียมทำให้อังกฤษประกาศสงครามต่อเยอรมนี  เมื่อวันที่  4  สิงหาคม  1914 ความขัดแย้งระดับภูมิภาคระหว่างออสเตรีย-ฮังการีกับเซอร์เบียจึงกลายเป็นสงครามระหว่างนานาประเทศ  ต่อมาก็มีประเทศต่างเข้าร่วมสนับสนุนกลุ่มสัมพันธมิตรของตน  การรบได้ขยายตัวไปยังดินแดนส่วนต่าง ๆ  จนกลายเป็นสงครามโลกในที่สุด

                2. ปัจจัยที่นำไปสู่สงครามโลก  ที่สำคัญมีดังนี้

                2.1  ลัทธิชาตินิยม แนวความคิดชาตินิยมที่เกิดขึ้นในฝรั่งเศสและเยอรมนีทำให้สัมพันธมิตรระหว่างประเทศทั้งสองตึงเครียดเพราะฝรั่งเศสซึ่งเคยพ่ายแพ้ เยอรมนีในสงคราม 1870-1874  ต้องการแก้แค้นและแย่งชิงแคว้นอัลซาซ-ลอแรน  ซึ่งเป็นแหล่งอุตสาหกรรมสำคัญที่เยอรมนียึดไปกลับคืน  เซอร์เบียพยายามรวบรวมชนเผ่าสลาฟในคาบสมุทรบอลข่านให้เป็นอันหนึ่ง

อันเดียวกัน  รัสเซียซึ่งต้องการความช่วยเหลือพวกสลาฟในคาบสมุทรบอลขานจึงเห็นเป็นโอกาสที่จะขยายอำนาจและอิทธิพลเข้าไปในคาบสมุทรบอลขาน  ลัทธิชาตินิยมของพวกสลาฟจึงมีผลกระทบต่อความมั่นคงของจักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี

                2.2 ลัทธิจักรวรรดินิยม  การขยายอำนาจและแย่งชิงดินแดนของประเทศมหาอำนาจเพื่อเข้าควบคุมคาบสมุทรบอลขานและตะวันออกกลาง  รวมทั้งแอฟริกาเหนือ ทำให้เกิดข้อพิพาทระหว่างประเทศที่ตึงเครียดดังกล่าวจึงพัฒนานำไปสู่การเกิดสงคราม

                 2.3 ลัทธินิยมทหาร  ประเทศต่าง ๆ ในยุโรปแข่งขันกันสะสมอาวุธและสร้างแสนยานุภาพทางทหารด้วยการเพิ่ม

งบประมาณป้องกันประเทศและขยายเวลารับราชการทหารให้นานขึ้น  การแข่งขันเสริมสร้างกองทัพบกระหว่างเยอรมนีกับฝรั่งเศสและการแข่งขันกันสะสมอาวุธทางทะเลระหว่างอังกฤษกับเยอรมนี  ทำให้อังกฤษซึ่งเป็นประเทศมหาอำนาจทางทะเลไม่พอใจ  บรรยากาศของความหวาดระแวงและไม่ไว้ใจกันจึงเริ่มก่อตัวขึ้น

                2.4  ระบบพันธมิตรในยุโรป  การที่ยุโรปแบ่งออกเป็น  2  ค่าย คือกลุ่ม  Triple  Alliance  ซึ่งประกอบด้วย  เยอรมนี ออสเตรีย-ฮังการีและอิตาลี  กับกลุ่ม  Triple  Enténe  ซึ่งประกอบด้วย  อังกฤษ  ฝรั่งเศส และรัสเซียทำให้ประเทศทั้งสองค่ายต่างเผชิญหน้ากันในวิกฤติการณ์ ต่าง ๆ และต่างสนับสนุนกลุ่มของตน การเจรจาแก้ไขปัญหาและการประนีประนอมระหว่างกัน

จึงยากที่จะเกิดขึ้นเพราะแต่ละกลุ่มปฏิเสธที่จะยอมโอนอ่อนให้กับฝ่ายตรงกันข้ามเนื่องจากเกรงว่าจะเป็นการเสียศักดิ์ศรี

( ที่เหลืออ่านได้ที่  http://thaimilitary.multiply.com/journal/item/20 ครับ ไม่อยากเปลืองที่เปล่าเพราะมันเยอะมากกกกกกคราบบ และยังจะมี ครั้งที่ 2 และ สงครามเย็นตามมาอีก 2 ชุดครับผม )