ทอ.   บข. ใหม่ก็รอต่อไปครับ ของใหม่ก็ 737-800 ไงครับ

ทร.   เห็นมีข่าวว่า กำลังขอ งบ ในการต่อเรือ LPD เปลี่ยน อ.ว.ป ที่ยิงจากเรือชั้น เจ้าพระยา อาจจะเปลี่ยนจาก C-801 มาเป็น C-802 ครับ รวมถึงจะปรับปรุงเรดาห์และระบบอำนวยการรบใหม่หมดด้วย และก็สั่งซื้อ ฮ. MH-60S  2ลำ น่าจะได้รับในปี 2009

ทบ. รถเกราะล้อยาง BTR-3E จากยูเครน ที่โด่งดังขณะนี้(มั้ง)

การจัดซื้อจัดหาอาวุธ เป็นเรื่องละเอียดอ่อนมาก หากกระทำโดยขาดความถี่ถ้วน แทนที่จะทำให้กองทัพแข็งแกร่ง เป็นที่เกรงขามแก่เพื่อนบ้าน ก็จะกลายเป็นจุดที่ทำให้เกิดการแข่งขันสะสมอาวุธ จนกลายเป็นสงครามเย็น และอาจทำให้ระบบการทูตเกิดความลำบากตามมา

สมัยก่อนเรามี เอฟ.5 เอ/บี แค่ 5 ลำ รถถังก็มีแค่ เอ็ม.24 เอ็ม.26 ทันสมัยที่สุดก็ เอ็ม.41 เรือรบก็ รล.แม่กลองน่ะคับเรือธง ทหารบกพร้อมรบแค่ 6 กองพล  เพื่อนบ้านเราก็หง๋อง ๆ เอาอย่างลาว-พม่ายังไม่มี บข.ไอพ่น สิงคโปร์ ฟิลิปปินส์ ก็ เอฟ.5

แต่พอเราขยับปรับปรุง ซื้ออาวุธรุ่นใหม่ อานุภาพสูงเข้ามาเท่านั้น เพื่อนบ้านก็ขยับตัวกันเกรียวกราว จนเดี๋ยวนี้ ชักจะกลายเป็นการสร้างคอลเล็กชันอาวุธ อวดบารมีกันมากกว่าคิดที่จะรบกัน เพราะทุกประเทศต่างก็เป็นสมาชิกอาเซียน ลาว พม่า เขมร ต่างก็กู้เงินไทยไปพัฒนาประเทศกัน สิงคโปร์ก็ค้าขายทำธุรกิจแข่งกับมาเลเซียอย่างเอาเป็นเอาตาย

ระบบเศรษฐกิจที่ไม่เอื้ออำนวย ตลอดจนสถานการณ์บ้านเมืองที่ยังไม่เข้าที่ รัฐบาลรักษาการณ์ไม่จัดทำโครงการณ์ขนาดใหญ่ เพื่อเซฟเงินของชาติไว้ให้รัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งชุดหน้าเป็นผู้ตัดสินใจ ผมว่าถูกต้องแล้ว

ทำไปแล้วเศรษฐกิจพัง เงินในคลังไม่เหลือ ถึงได้อาวุธดี แต่คนยากจนเต็มแผ่นดิน อาวุธอะไรก็ช่วยไม่ได้ดอกคับ

ปืนอะไร ขอแค่ยิงโดนไม่ตายก็พังแน่นอน โจรใต้ใช้แค่ปุ๋ยยูเรียคลุกโซล่า ก็ยังล่อทหารตำรวจที่ถือปืนทันสมัย ใช้รถถังรถเกราะเป็นเถิดเทิง ไม่เห็นมีโจรที่ไหนออกมาเรียกร้องขอซื้อเอฟ.18 ซู.30 หรือกรีเป้น ไว้หวดกับเอฟ.16ของรัฐบาลซักกะลำ

ความหมายของสงครามอยู่ที่ประชาชน ความรัก สามัคคี ร่วมใจสมานฉันท์ ไม่ก่อความขัดแย้ง ก่อม็อบไร้สาระแค่จะเอาชนะกัน นั่นต่างหากคับ ที่ข้าศึกมันกลัว เพราะถ้าจะรบกัน ไม่มีใครเกี่ยงปืนดอกคับ จับอะไรได้ กระทั่งหนังสะติ๊กก้อต้องเหนี่ยวไว้ก่อน

คนเคยรบ เคยปะทะข้าศึกมาแล้วย่อมรู้ดี ความแตกแยกของประชาชนในแผ่นดิน น่ากลัวกว่ามิก.29 หลายพันเท่าคับ

ตัวอย่างอันเป็นเรื่องจริง ไม่ใช่ข้อมูลโม้ของฝรั่งมีอยู่มากมาย เวียดนาม สู้กับอภิพระยามหาอำนาจทั้งสหรัฐ ออสเตรเลีย ฝรั่งเศส แถมลูกสมุนอีกโขยงใหญ่ รวมทั้งไทยด้วย ยังเอาเวียดนามไม่ลง

โปรดอย่าเข้าใจว่า โซเวียตส่งอาวุธทันสมัยให้เวียดนามฉะกับสหรัฐนะคับ สหรัฐถึงแพ้น่ะ เพราะโซเวียตแกก็เหม็น ๆ เวียดนามที่จะเอาแต่ปืน ไม่ยอมเอาที่ปรึกษาทางทหารของโซเวียต เพราะเวียตนามเข็ดฝรั่งเศส เข็ดการเป็นเจ้าเข้าครองของต่างชาติ เวียดนามขยาดฝรั่งทุกชนิด

จรวด เอส.เอ.2 /ปืนเซกาเซ่ / ปืน เอเค.47 / จรวดอาร์พีจี.2 / ระบบเรด้าร์ที่เหลือมาจากสงครามโลก / ปกบ.อาร์พีเค. / ปตอ.12.7 มม./ ปตอ.40 มม./เครื่องบินขับไล่ มิก.15-17-19 และ 21 จำนวนหนึ่ง / ปืนใหญ่สนามขนาด 130 มม. อาวุธเพียงเท่านี้ แล้วก็ ไม่มาก

เวียดนามสู้กับหมาหมู่มหาอำนาจอย่างเดียวดาย เพื่อนบ้านถูกปั่นหัวด้วยคำว่าคอมมิวนิสต์จนลนลาน ไม่มีใครแม้แต่สหประชาชาติที่จะช่วยเวียดนาม

ถูกใส่ร้าย ถูกข่มเหงรังแก ถูกถล่มปูพรมด้วยระเบิดวันละนับหมื่นลูกทุกวัน ตั้งแต่ พ.ศ.2508 - 2512 หลายเมืองทำนาไม่ได้มาจนทุกวันนี้ มีแต่ระเบิดคลัสเตอร์บอมบ์ (CBU.)เต็มนาไปหมด อย่างเช่นเมืองเว้

เวียดนามมีสิ่งเดียวที่หมาหมู่อเมริกันไม่มี คืออุดมการณ์ที่เด็ดเดี่ยว รวมกันเราสู้ ทางเดียวที่แผ่นดิน และชาติพันธุ์จะอยู่รอด ความรัก ความสามัคคี เสียสละ ทุ่มทั้งแรงกายแรงใจเข้าสู้ ขุดรู ถอดปืนใหญ่ใส่เกวียนลาก ผู้หญิงที่อ่อนแอ เอานาผืนน้อยเข้าสู้ ล้วงความลับทางทหารจากอเมริกันจอมหงี่

เพียงสี่ปี อเมริกันต้องเปิดตูดหนีจากเวียดนามชนิดคว้ากางเกงนุ่งไม่ทัน เป็นครั้งแรกที่สหรัฐได้ลิ้มรสคำว่าพ่ายแพ้ชนิดยับเยิน และซมซานที่สุด แพ้โซเวียต ยังมีหน้าคุย แต่นี่ ดันแพ้คนเอเซีย "ไอ้ลิงเหลือง" ที่อเมริกันดูถูกนักหนา

บรรดาลูกสมุนร่วมรบต่างกลับบ้านนอนจับไข้หนาวสั่น ไม่รู้ว่าเวียดนามจะเอาคืนเมื่อไร

เวียดนามชนะอย่างขาวสะอาด อนุสาวรีย์แห่งความภาคภูมิสร้างขึ้นอย่างมั่นคง ด้วยความรักสามัคคี สมานฉันท์ เสียสละของประชาชนชาวเวียดนาม มนุษย์ตัวเล็กผิวเหลือง ที่ร้อยวันพันปีจะหนีการมีเรื่องมากที่สุด ถ้าชวนไปทำมาหากินเอาด้วย ชวนไปตีกับใคร แกวขอตัว

หันไปดูเกาหลีบ้าง คนเกาหลีมีแต่คนเก่ง จึงแบ่งแยกออกเป็นหลายกลุ่มหลายก๊ก คนที่รู้จักเกาหลีจะรู้ว่า คนเกาหลีมีแต่ผู้นำ ผู้ตามหายาก

ในเกาหลี ความขัดแย้งทางสังคมและการเมืองรุนแรงมาก ผู้คนแตกแยกทางความคิด การเดินขบวนเกิดขึ้นทุกวัน ตำรวจปราบจลาจลต้องทำงานอย่างหนัก ประสบการณ์จึงแข็งปั๋ง เป็นที่ยอมรับไปทั่วโลกว่า เกาหลี คือมหาอำนาจด้านการปราบจลาจลตัวจริงของโลก

เกาหลีจึงต้องตกเป็นเมืองขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า จากจีน ก็ญี่ปุ่น จากญี่ปุ่น ก็อเมริกัน

ทุกวันนี้ เกาหลีก็ยังคงถูกแบ่งเป็นสองประเทศ ด้วยเส้นขนานที่ 38 ณ หมู่บ้านปัน มุม จอน

เยอรมัน ทำลายกำแพงเบอร์ลิน เวียดนามลบเส้นขนานที่ 17 รวมแผ่นดินกลับเข้ามาเป็นหนึ่งเดียวได้สำเร็จ ทุกวันนี้ มีเพียงเกาหลีประเทศเดียว ที่มีสองแผ่นดิน สองรัฐบาล สองกองทัพ สองเศรษฐกิจ และ ประชาชนแบ่งเป็นสองฝ่าย หากพ่ออยู่เกาหลีเหนือ ต้องเป็นศัตรูกับลูกที่อยู่เกาหลีใต้

กองทัพเกาหลีเกรียงไกรแค่ไหน ทุกท่านคงรู้กันดี แต่ว่า มีเครื่องบิน เรือรบ รถถัง อาวุธชนิดไหนบ้างที่สามารถรวมแผ่นดินเกาหลีกลับมาเป็นหนึ่งเดียว มีอาวุธไหนบ้างที่ทำให้เกาหลีเป็นเกาหลีที่มีเอกราชอย่างเต็มภาคภูมิ ไม่มีหรอกคับ

เพราะคนเกาหลีไม่รักกัน แตกแยกกัน ทะเลาะกัน แก่งแย่งชิงดีชิงเด่น รักความสบายภายใต้หว่างขาของต่างชาติ มันจึงต้องเป็นเช่นนี้แหล่ะท่าน

แล้วเราล่ะ จะเป็นแบบเวียดนามหรือเกาหลีดี? 

อิรัก เป็นอีกบทเรียนหนึ่งของความแตกแยก เพราะซัดดัมเผด็จการ แบ่งแยกประชาชน แบ่งแยกนิกาย ใครไม่เห็นด้วยต้องถูกฆ่า

สหรัฐรู้ดี เมื่อเข้ายึด ก็ตอกลิ่มอันใหญ่เข้าใส่สุหนี่-ชีอะห์ และเคิร์ด

มันก็เลยแบ่งฝ่ายเอาระเบิดวิ่งชนกันเอง แทนที่จะพร้อมใจกันวิ่งชนทหารอเมริกันซึ่งยืนกอดอกดูหัวเราะก้าก ๆ

เพราะสุหนี่อยากเป็นใหญ่ ชีอะห์ก็อยากเป็นใหญ่ เคิร์ดก็อยากแยกประเทศเป็นของตัว ทุกคนล้วนเอาแต่คิดถึงประโยชน์ของฝ่ายตัว รับดอลล่าร์ แล้วก็ติดระเบิดฆ่ากันเอง

การต่อต้านอเมริกาในอิรัก ไร้พลัง ไร้ความหมาย ไม่สมราคาคุย ที่ว่าจะทำให้อิรักเป็นเวียดนามแห่งที่สองของอเมริกา

ระหว่างอยากได้อาวุธใหม่ กับความสามัคคีของคนไทย ผมยอมเห็นทหารถือปืน เอ็มวัน กาแรนท์ได้

แต่ทนเห็นความแตกแยกของคนไทยไม่ได้คับ

พวกท่านทั้งหลายทั้งปวงไม่เคยเห็นใจนักบินเขาบ้างเหรอกว่าเขาเหล่านั้นจะมาเป็นนักบินได้มันของง่ายนักเหรอกับการที่เขาต้องมาตายด้วยเครื่องบินที่เก่าใร้สมรรถภาพอย่างเช่นเอฟ-5ซึ่งใช้มานานแล้วเกือบ40ปีผมได้เห็นข่าวเครื่องบินตกนักบินตายรู้สึกเสียดายแทนกองทัพที่ต้องเสียบุคคลากรมือดีๆครอบครัวของเขาเหล่านั้นจะรู้สึกที่ต้องขาดกำลังครอบครัวไปถ้าจะปลดเอฟ-5ไปจะไม่ว่าสักคำเพราะโครงสร้างมันไปไม่ไหวแล้วถึงจะปรับปรุงให้ดีแค่ไหนสักวันหนึ่งโครงสร้างของมันก็ไปไม่ไหวอยู่ดีพวกท่านทั้งหลายเป็นกันซะอย่างนี้พอกองทัพจะซื้ออะไรใหม่ๆมาทดแทนของเก่าพวกท่านก็ตั้งป้อมจะค้านลูกเดียวผมไม่ได้หมายความถึงว่าให้เราสะสมอาวุธแต่ให้ซื้อเท่าที่จำเป็นและมีคุณภาพ