ผมเคยเข้าร่วมวงเสวนาการเมืองหลายๆครั้งครับ

ซึ่งมีครั้งหนึ่งอดีตเอกอัคราชฑูตไทยท่านหนึ่งซึ่งคนที่สนับสนุนอดีตนายกจะเกลียดมั่กๆ

ท่านได้ออกมากล่าวไว้เองว่า ถึงเวลาแล้วที่ไทยควรจะมีเรือดำน้ำเพื่อปกป้องน่านน้ำของไทย

และที่สำคัญ ควรจะมีการริเริ่มการจัดตั้ง "กองกำลังป้องกันร่วมอาเซียน" เพื่อสร้างดุลย์อำนาจของกันและกันครับ

แต่ในที่นี้ ก็มีหลายคนเหมือนกัน (มะใช่แค่ไอจังคนเดียวหรอกนะ(ต๊าย เรียกซะน่ารัก)) คิดว่าไม่น่าจะเป็นไปได้

แต่ก็มีอีกหลายท่านครับ ที่คิดว่า "น่าเป็นไปได้"

ผมเองจึงหวังอย่างยิ่งครับ ว่าไทยเราจะเป็นผู้ริเริ่มครับ ในการที่จะสร้างความสมานฉันท์กันในภูมิภาคอาเซียน

ลองจินตนาการดูครับ กองทัพอากาศสิงคโปร์ มาเลเซีย ไทย ร่วมมือกัน

กองทัพบกเวียตนาม พม่า ไทย ร่วมมือกัน

กองทัพเรือ สิงคโปร์ ฟิลิปปินส์ อินโดนีเซีย มาเลเซีย ไทย ร่วมมือกัน

มันหลอนเหมือนกันนะเออ...

ในเมื่อท่านบลัดรอแยลจุดธูปเรียกผมมา ผมก็จะมาแสดงความเห็นครับ คือ ทุกอย่างในโลกมีความเป็นไปได้ครับ  แต่ มันมีความเป็นไปได้แค่ไหน?

เอาเป็นว่า เราสอนให้ลูกหลานเรา เลิก เกลียดพม่า ชังเขมร กลัวเวียดนาม ดูถูกลาว อิจฉาสิงคโปร์ ก่อนดีกว่าครับ  แล้วค่อยมานั่งคิดเรื่องการสร้างกองกำลังร่วมในภูมิภาค

เอาตัวเองให้รอด จะได้รึเปล่าก็ไม่รู้?

ความจริงผมก็เห็นด้วยครับที่จะมีกองกำลังอาเซียน แต่ปัญหาก็คือ ในด้านความมั่นคงแล้ว ชาติอาเซียนด้วยกันเองยังมองหน้ากันไม่ติดเลย

ไทยกับพม่า.....เหอ ๆ

มาเลกับสิงคโปร์....ตีกันทุกวัน

มาเลกับฟิลิปปินส์.....มองหน้ากันไม่ติดเรื่องก่อการราย

ไทยกับลาว...เห็นเงียบ ๆ อย่างงี้ ความจริงลาวเขม่นไทยมาก

ถ้าการริเริ่มกองทัพอาเซียนจะเป็นการลดความหวาดระแวงเหล่านี้ก็น่าสน แต่ผลว่าความหวาดระแวงเหล่านี้มากกว่าที่จะทำให้กองทัพอาเซียนพัง

อีกประเด็น ลองคิดดูนะครับว่า ในเมื่อมีการ integrate กองกำลังกันแล้ว มันก็ต้องมีมาตราฐานร่วมกัน การฝึกร่วมกัน ฐานทัพร่วมกัน แต่ทุกวันนี้อาเซียนมี 3 มาตราฐาน (NATO, Russia, China) มีการฝึกทวิภาคีเท่านั้น และรัฐธรรมนูญของแต่ละประเทศไม่เอื้อให้มีการจัดตั้งกองกำลังต่างชาติในประเทศตน

จะทำน่ะดีครับ แต่กว่าจะทำได้ ผมคงมีลูก 2 แล้ว ตอนนี้อาเซียนควรเริ่มก้าวแรก ด้วยการทำ ASEAN community ให้สำเร็จโดยเร็วก่อนครับ

SEATO เป็นความร่วมมือในภูมิภาคเพื่อต่อต้านคอมมิวนิสต์   สมาชิกที่ร่วมใน SEATO ที่ผมจำได้ประกอบด้วย  สหรัฐ   อังกฤษ  ออสเตรเลีย  ปากีสถาน  เวียดนามใต้  ฟิลิปปินส์   และไทย  ครับ

ปล.ที่เป็นอังกฤษ นั้นเพราะชาติต่างๆหลายชาติยังเป็นอาณานิคมของอังกฤษ 

องค์การนี้เลิกไปอาจจะเพราะไม่ประสบผลสำเร็จในการต่อต้านสงครามและคอมมิวนิสต์ 

ต้องถามว่าจะมีองค์การนี้ทำไม  ในเมื่อชาติต่างๆในอาเซียน ๑๐ ชาติ มีการปกครองต่างกันอยู่อย่างสงบสุขดีแล้ว  องค์การเหล่านี้บางทีก็ถูกต้งขึ้นมาโดยมหาอำนาจ  เพื่อ  ขายอาวุธ ของตนเอง

SEATO ขอโทษทีครับผมหมายถึงแค่ อาเซียน ไม่รวมสหรัฐ   อังกฤษ  ออสเตรเลีย  ปากีสถาน นะครับแค่อาเซียน

ชาติต่างๆในอาเซียน ๑๐ ชาติ มีการปกครองต่างกันอยู่อย่างสงบสุขดีแล้ว  ก็อาจจริงครับ

แต่อย่าลืมว่า ทุกวันนี้ เราอาเซียนร่วมมือกันแค่หลวมๆ ชาติในอาเซียนในตอนนี้เราแข่งขันกันในทุกด้าน ไม่ว่าทางด้านทหาร หรือเศรษฐกิจ

มีข้อขัดแย้งและมีการกระทบกระทั่งกันอยู่ตลอด เพียงแต่มันยังไม่ได้ที่เท่านั้นเอง

ดูอย่างเราสิครับ รอบบ้านเราเคยกระทบกระทั่งกันก็บ่อย ทั้งเคยรบ และเกือบรบกันก็มี เราไม่ได้ต่างกันอยู่อย่างสงบสุข จริง ๆ เราแค่ไม่รู้ว่าฟางเส้นสุดท้ายจะขาดลงเมื่อไหร่

ถ้าเราสามารถรวมตัวกันได้ก็จะดีไม่น้อยนะครับ เพื่อประโยชณ์ของเราเอง เพือ่ความร่วมกันในทุกๆด้าน ลดการกระทบกระทั่งระหว่างกัน เพื่อความมั่นคงที่ยั่งยืนสงบสุข เรามีมิตรมากดีกว่ามีศัตรูนะครับ

จะว่าไปแนวคิดนี้ก็เข้าท่าดีนะครับ (ถ้าทำได้)

ซีโต้ เวอร์ชั่นปัจจุบัน

ระบบอาวุธมาตรฐานเดียวกัน ยิ่งถ้าหากจัดซื้อร่วมกันได้ก็จะส่งผลดีถึงเรื่องงบประมาณและการจัดการด้านโลจิสติกส์

อำนาจการเจรจาต่อรองสูงขึ้นโดยเฉพาะกรณีที่ต้องใช้กำลังทหารเป็นแบ็ค

ป้องปรามประเทศสมาชิกถูกรังแกจากประเทศนอกกลุ่ม

ลดความหวาดระแวงและความขัดแย้งในภูมิภาค

ป้องกันยูเอ็นและมหาอำนาจอื่น ๆ เข้ามาแทรงแซงด้วยกำลังทหาร กรณีเกิดวิกฤติการณ์ในภูมิภาค เราสามารถบอกพี่ ๆ ทั้งหลายว่า ปัญหาของเรา ๆ จัดการเองได้

นึกได้แค่นี้แหละครับ

รับรองได้ว่า บรรดาพี่ใหญ่ทั้งหลายเค้าคงไม่ยอมให้เกิดขึ้นได้หรอก กระทบถึงผลประโยชน์ของพวกพี่ ๆ เค้าเต็ม ๆ ให้มันแยกมันหวาดระแวงกันเองไปเรื่อย ๆ อย่างนี้ดีแล้ว เรา (พี่เบิ้ม) จะได้ขายอาวุธได้เยอะ ๆ รวมถึงเข้าไปตักตวงบีบบังคัญบางประเทศให้โอนอ่อนผ่อนตามความต้องการทางธุรกิจของบริษัทเอกชนของตน เช่น ธุรกิจปิโตรเลี่ยม การเงินการธนาคาร ฯลฯ ก็ทำได้ง่าย แถมยังใช้บางประทศเป็นรัฐกันชนได้อีกด้วย ปล่อยให้รวมกันไม่ด้ายย....หรอก เดี๋ยวเด็กมันจะแข็งเมืองกำเริบเสิบสานเอา...

ผมก็คิดว่าอย่างนั้นละครับ บรรดาพี่ใหญ่ทั้งหลายเค้าคงไม่ยอมให้เกิดขึ้นได้หรอก  ดูอย่างเกาหลีเหนื-ใต้ซิครับ กำลังเจรจารวมประเทศก็มีอันต้องล่ม

แต่ด้วยเหตุผลทั้งหมดนี่ละครับผมถึงอยากให้เกิดขึ้น ผมยังนึกไม่ออกเลยว่าถ้าเราไม่มีประโยชณ์กับ สหรัฐแล้ว เราจะเอาอำนาจอะไรไปต่อรองกับยูเอ็นและมหาอำนาจอื่น ๆ เข้ามาแทรงแซงด้วยกำลังทหาร กรณีเกิดวิกฤติการณ์ในภาคใต้ของ เรา กลัวมันจะเหมือนติมอร์

...ความหวาดระแวงซึ่งกันและกัน (จนขนาดถึงขั้นกระทบกระทั่งกัน) นี่แหละครับ ที่เป็นอุปสรรค อย่างใหญ่หลวง ของความสมานฉันท์ ตราบใด ที่ ทุกชนชาติ ยังไม่ลบเลือนความแค้นในอดีต ไม่ยอมลืมประวัติศาสตร์อันเจ็บปวดในอดีตไปได้...อย่าหวังเลยว่า จะเกิด วงไพบูลย์ร่วมกันแห่งภูมิภาคเอเชียอาคเนย์ ได้เลยครับ...

...โดยเฉพาะประเทศที่เคยบาดหมาง เป็นอริราชศัตรูกันมาแต่ปางก่อน...

...ที่รวมกันอยู่ (อย่างหลวม ๆ) ได้ทุกวันนี้ก็เพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจร่วมกัน ก็เท่านั้นแหละครับ ลองจัดสรรปันแบ่งไม่ลงตัวกันดูสิ มีผลประโยชน์ทับซ้อนขัดแย้งกันเมื่อไหร่ ได้ตีกันตายยยย...

ปัญหาคือ ภูมิภาคเราหวาดระแวงกันเองครับ ที่นาโต้ร่วมมือกันได้เพราะมีศัตรูร่วมกันครับ (โซเวียต) ซึ่งถามว่าจริงๆแล้วนาโต้รักกันไหม ผมว่าไม่ครับ หลายๆประเทศขัดแย้งกัน ขนาดเกือบๆเกิดสงครามครับ(ตุรกี กริซเรื่องเกาะเกาะไซปรัส ) แต่เพราะว่านาโต้มีโซเวียตศัตรูที่ยิ่งใหญ่เลยต้องร่วมมือกันครับ เพื่อความอยู่รอดของชาติ เพราะฉะนั้นผมคิดว่า ตอนนี้เราไม่มีภัยคุกคามจากภายนอกเราก็คงไม่มีทางร่วมมือกับหรอกครับ

ปล.สุดท้าย ถ้าคนในภูมิภาคนี้ยังไม่รู้จักเลิกสอนให้ประชาชนดูถูกชนชาติอื่นข้างเคียง สอนให้เกลียดประเทศเพื่อนบ้าน ยึดติดกับอดีตมากเกินไป เราก็ไม่มีทางร่วมมือกันได้ครับ

แถวๆชายแดนไทยพม่า ทหารไทยตายไม่รู้ต่อกี่นายต่อปี เพราะโดนทหารพม่ายิง  แต่บางครั้งเราก็ยิงทหารพม่าตายเหมือนกัน / เพื่อนผมที่อยู่ภาคใต้มันบอกผมว่าเดินราดตระเวนตามถนน มันเครียดเลยขอไปสูบบุหรี่แถวหลังขบวนแปปนึง ไอ้คนที่เดินอยู่หน้าแถวแทนเพื่อนผม โดนระเบิดที่ฝังอยู่แถวๆนั้นที่โจรใต้วางไว้ระเบิด มันบอกผมว่าเพื่อนทหารตัวลอย เพราะแรงอัดของระเบิดนอนตายหลายคน แต่มันไม่เป็นข่าวเท่านั้นเอง