เปลี่ยนเป็น แลก  F16 ซักครึ่งฝูงได้ไหมครับ 555

ส่วนตัว ไม่เห็นด้วยเท่าไร เอาของจริงไปแลกของเลียนแบบ

ทำไม เค้าไม่เอาของจริงที่เรามี ไปเลียนแบบ แล้วไปตั้งโชว์ที่บ้านเค้า ทำไมจะต้องเอาแต่ของจริง ที่เรามี ??

เครื่องบินแห่งความคลาสสิคที่ผ่านสมรภูมิมาแล้วมันทรงคุณค่าทางประวัติศาสตร์ยิ่งนัก อย่าว่าแต่ขายเลย เอา F-16 C/D มาแลกผมก็ไม่เห้นด้วยหรอกครับ

ไม่เห็นด้วยเป็นอันขาดครับท่านท้าวฯ...ซื้อพิมพ์เขียวมาสร้างเองดีกว่าถ้าอยากได้จริงๆ  (เอ...ท่านท้าวฯขอถามนิด...เจ้า เอ-1 สกายไรเดอร์เนี่ย...ไปไงมาไงครับท่าน...ถึงมาจอดอยู่พิพิธภัณฑ์เราได้...สงสัยครับ)

ไม่เห็นด้วยครับ เพราะคุณค่าทางประวัติศาสตร์มันต่างกัน ยิ่งถ้าเป็นเครื่องที่เรามีและใช้แล้วยิ่งไม่คุ้มค่ากันครับ เว้นแต่หมกเม็ดอะไรซ่อนมาให้ด้วย อันนี้ต้องพิจารณาเป็นกรณีไปครับ

เครื่องบินไทยแต่ละลำ ต่างมีประวัติศาสตร์เฉพาะตัว บางลำเคยทำภารกิจเพื่อประเทศชาติ บางลำเกี่ยวข้องกับกองบินหรือฝูงบินที่เป็นประวัติศาสตร์ บางลำเคยประจำการในฝูงบินที่ไม่มีแล้วในปัจจุบัน

ในเมื่อทุก ๆ เครื่องย่อมมีประวัติศาสตร์ของตนเอง ก็ไม่สมควรที่จะแลกกับเครื่องบินจำลองที่ไร้ประวัติศาสตร์ครับ

การสร้างเครื่องบินจำลอง ไม่ยากเลย แม้จะไม่มีแบบพิมพ์เขียวก็สามารถทำได้ด้วยซ้ำ แต่เครื่องบินไทย หายไปแล้ว ก็จะหายไปตลอดกาล

ผมขอคัดค้านการแลกเปลี่ยนครั้งนี้อย่างสิ้นเชิงครับ

ถ้าคิดซะว่าเราเป็นนักบินหรือช่างประจำเครื่องที่เคยได้มีโอกาสใช้งาน ดูแลรักษามา จะรู้ทันทีว่าควรจะตัดสินใจเช่นไร

แต่แน่นอนครับ ถ้าแลกเป็นบข.19ค./ง.มางี้ก็เวิร์คๆ เลย

โอ๊ เย่..

ขอถามก่อนนะครับ เครื่องที่แลกมา แค่สร้างเลียนแบบเฉยๆ หรือบินได้ด้วยครับ แล้วถ้าได้มา ทอ.มีโครงการอะไรบ้าง นำมาแสดงโชว์เฉยๆ เหมือน เบเกรต 14 หรือเปล่า ถ้าใช่ก็อย่าเอามาเลยครับ แต่ถ้าเอามาแล้วรักษาสภาพให้บินได้ ถึงวันเด็กนำมาบินโชว์ให้เด็กๆ ดู ถ้าอย่างนี้ผมสนับสนุนครับ แต่เครื่องที่จะแลกคงเป็นเครื่อง A-1 อย่างเดียวเนื่องจากเจ้านี่เองก็ไม่มีประจำการในบ้านเราอยู่แล้ว เครื่องนี้น่าจะเป็นเครื่องที่ ทหารอเมริกัน บินหนีมาตอนเวียดนามแตก ถ้าคืนก็คงไม่แปลกหรอก ยิ่งมีของมาแลกด้วยก็โอเคครับ แต่สำหรับ แบร์แคท เก็บไว้ให้ลูกๆ หลานๆ ได้สัมผัสตัวเป็นๆ เถอะครับ อย่าเอาไปแลกเลย........................

ถ้า ท.อ. อยากได้ สปัด และ นิเออปอร์ต มาตั้งแสดงในพิพิธภัณฑ์จริง ๆ  ผมว่าตั้งเป็นโครงการสร้างขึ้นมาเองจะดีกว่าไหมครับ ? แบบก็น่าจะมีอยู่แล้ว (หรือถ้าไม่มีก็ไม่น่าจะหายาก) วัสดุอุปกรณ์ล้วนจัดหาได้ในประเทศ งบประมาณถ้ามีไม่พอก็จัดงานหาเงินเพิ่มเอาซิครับ ทำได้ทั้งนั้นครับถ้าผู้ใหญ่สนับสนุนอย่างจริงจัง

เก็บหมีแมวเอาไว้เถอะครับ ให้คนรุ่นหลังได้ชื่นชมและภาคภูมิใจใน บ.ข. แบบที่เราเคยมีจำนวนประจำการมากที่สุด (189-204 ลำ) ประวัติการรบก็พอมี (ไม่รู้ตอนนี้เหลืออยู่อีกกี่ลำ) ขืนแลกให้ฝรั่งไปเดี๋ยวมันก็เอาไปซ่อมไปขายต่อบินปร๋อที่บ้านมันให้เรายอกใจเล่นเปล่า ๆ

ไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ !!!

ต่อให้ USA สร้าง Spad และ Nieuport ทั้งฝูงเพื่อนำมาแลกกับเครื่องในพิพิธภัณฑ์ของเราแค่ 2 เครื่อง ก็ไม่คุ้มครับ เครื่องที่สร้างใหม่โดยใช้แปลนเดิม ไม่ได้มีคุณค่าเทียมเท่ากับเครื่อง 2 เครื่องของเราเลย

ถ้าแค่อยากได้เครื่องเอาไว้บินให้เด็กดูเล่นๆ วันเด็ก แค่ซื้อเครื่องมาก็พอ เรื่องตัวลำไม่เกินมือช่างอากาศไทยหรอกครับ ยังงัยก็ไม่คุ้ม

ยกเว้นมี AIM-120 ซุกใต้ปีกเจ้า Spad และ Nieuport  มาซักลำละ 6 นัด ก็ O.K. ถือว่าเจ้า A-1 และ F-8F ได้ทำการรับใช้ชาติครั้งสุดท้าย

เห็นด้วยกะทุกท่านครับ

จะไปแลกทำไม คุณค่ามันต่างกันมากนะครับ

ไม่เห็นด้วยครับ เครื่องของ ทอ. นั้น เปรียบเสมือนวีรชนของชาติที่ได้สร้างเกียรติประวัติในการปกป้องชาติ

ประวัติศาสตร์และเกียรติคุณมันมีอยู่ในนั้นครับ

ลำนี้อยากแลกกะอะไรก็เชิญตามสบายครับ

แต่ Bearcat เนี่ยขอร้อง....อย่าได้คิดแลกเชียวยังไงก็ไม่ยอมอ่ะครับ

อืม.. จะเอาเครื่องสร้างเลียนแบบ (เครื่องเก๊)

แลกกับเครื่องเก่า (เครื่องแท้)

เหมือนเอาพระปลอม มาแลกพระแท้

ป้าดโธ้....................คิดได้ไงเนี่ย

ไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ เพราะอย่างที่หลายๆท่านบอก ของเทียมที่สร้างขึ้นใหม่นั้น ไม่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์เลย ถ้าเทียบกับ ของจริง  อย่างแบร์แคท และถึงแม้ว่าเราจะไม่มี เอ 1 ประจำการ แต่เครื่องที่อยู่ในพิพิธภัณฑ์ ทอ.ก็มีประวัติในการรบในภูมิภาคนี้เช่นกัน ผมว่า พิพิธภัณฑ์การบินโบราณในสหรัฐฯ คิดอะไรง่ายไปหน่อยครับ แต่ถ้าจะแลกกันจริงๆล่ะก็ ขอสปั๊ด กับ นิเออร์ปอร์ตตัวจริงได้ไหม หรือไม่ ถ้าจะเอาเครื่องจำลองมาแลกจริงๆ สองลำจำลองนั่น แลกกับ เอ 1 ลำเดียวก็แล้วกันครับ

ผมว่า เครื่องบินไทย จอดเฉยๆในประเทศไทย ยังดีกว่าไปบินอยู่ในต่างประเทศครับ

ปล.ท่าน seekmen   ครับ แบร์แคทที่บินได้นี่ของ TANGO ครับ ของทอ. ที่พิพิธภัณฑ์ยังไม่ได้ซ่อมครับ

สรุปคือไม่แลกครับ(ตามความเห็นที่ออกมา)

ส่วนเรื่องเครื่องจำลองไม่ต้องเพราะยังไงแล้วถ้าต้องการจริง คุณกระจิบกับพี่ต้อมจัดห้ายยยยยยยยย จะเอามาตราส่วนขนาดไหนบอกมา อิอิ

....ไม่เห็นด้วยอย่างแรงครับ...ไอ้กันชอบเอาเปรียบเรา....(และชาวบ้าน)...

แหม..ทำไมมาถามคำถามพื้นๆอย่างนี้ครับ อะไรที่มันสร้างยากกว่ามันก็ย่อมมีค่ามากกว่านะซิครับไม่น่าถามเลย

เครื่องบินรบรุ่นสงครามโลกครั้งที่1 นี่ไทยเราเคยสร้างมาใช้เองแล้วนับร้อยเครื่องครับ เทคโนโลยี่นี่แทบไม่มีอะไรเลย อาศัยแต่ฝีมือช่างไม้ ดูแล้วเหมือนว่าวติดเครื่องยนต์ (ที่น่าจะมีแรงม้าแค่เท่าเครื่องตัดหญ้า)เท่านั้นเอง

ส่วนเครื่องบินยุคปลายสงครามโลกครั้งที่สองนี่มีชิ้นส่วนประกอบกันเป็นร้อยชิ้น วิธีสร้างต้องใช้แม่แบบโยงยึด ซับซ้อน กว่าจะขึ้นรูปวัสดุชิ้นงานได้ซักชิ้น ต้องหล่อ ต้องกลึงขึ้นรุปกันอุตลุด ทำออกมาใหม่ได้ก็จริงแต่ต้องลงทุนมหาศาลมากกว่า เจ้าว่าวติดเครื่องตัดหญ้าหลายสิบเท่านาครับ ถึงแม้ว่าเจ้า สกายเรดเดอร์ มันไม่เคยประจำการใน ทอ. ก็ตามทีเถอะ แต่คุณค่าของมันถือว่าขึ้นชั้นเครื่องบินคลาสสิค ในสงครามเวียดนามเลยนาครับ ทำเป็นเล่นไป

เครื่อง A-1  ขอแลกกับ เครื่องจำลอง ต้นแบบ เครื่องบินในหนัง Fly Boys ต้องเป็นเครื่องที่ปรากฎในหนังเท่านั้นนะ....เพราะ เวลาตั้งโชว์ ในพิพิธภัณฑ์ ก็ยังมีความหมาย และเป็นสิ่งที่ดึงดูดนักท่องเที่ยว ได้....เพราะปัจจุบัน เครื่อง A-1 ก็มีแต่ตัวเครื่อง ไม่ได้แสดงประวัติศาสตร์ ของเครื่องที่ตั้งแสดงอยู่แต่อย่างใด...ก็น่าจะให้กับผู้ที่เห็นคุณค่า ของ พิพิธภัณฑ์ เครื่องบินโบราณ สหรัฐ ไป...

ส่วน แบร์แคท...ให้ฟรี ๆ ก็ได้ เพื่อความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ...แต่ในเงื่อนไขที่ว่า ไทย จะให้เฉพาะ ต่อเมื่อ บ.แบร์แคท จะต้องทำการปรับปรุงให้บินได้จริง....และให้คงเครื่องหมาย และสัญลักษณ์ ที่เครื่องบินลำนั้น เคยประจำการในกองทัพไทย...ภายใต้การควบคุมและดูแล การทำเครื่องหมายโดยทาง พิพิธภัณฑ์กองทัพอากาศไทย และจะต้องนำส่งกลับคืนแก่ไทย เมื่อ บ.แบร์แคท ลำดังกล่าว ไม่สามารถทำการบินจริงได้ต่อไปแล้ว...

ถ้าเขานำกลับไป ทำให้บินได้ โดยคงเครื่องหมายกองทัพอากาศไทย น่าจะดูมีเกียรติ และเหมาะสม เป็นการประชาสัมพันธ์ไปในตัว...และแสดงถึงมิตรภาพระหว่างกัน...

แต่ถ้าจะนำกลับไป ตั้งโชว์เฉย ๆ ก็ไม่ควรให้...เพราะ ตั้งโชว์ ไว้ในประเทศไทย ก็มีค่าเท่ากัน...

- ในความคิดส่วนตัวผมในฐานะที่ชอบ บ.เก่าและ บ.ไทย ผมว่า การที่เขา เอา SPAD  กับ นิเออร์ปอร์ต มาแลก กั บ BEARCAT กับ A-1 ของเรา...............ผมว่าเขาคงมองว่า เรายังไม่มี บ.ทั้งสองแบบ เก็บไว้เลย จึง น่าจะลอง นำ บ.จำลอง1/1 มาแลก ทั้งนี้ ปัจจุบัน จะ หา SPAD กับ นิเออร์ปอร์ต  ตัวจริงแท้ๆ  นั้นคงหาไม่ได้แล้ว  ดังนั้นก็เป็นเรื่องปกติครับ ที่ เขาจะมี พิมพ์เขียว  ขายกันทั่วไปในหมู่ คนเล่นบ.คลาสิคในต่างประเทศ..........เท่าที่ผมทราบ พวกนักเลงบ.เก่า ส่วนใหญ่จะไม่นิยมซื้อ เพราะเขาไม่ค่อยจะขายกัน แต่ จะเอามาแลกกันมากกว่า............แต่การที่จะแลกเปลี่ยนกัน นั้น เขาต้องมองแล้วว่า ของที่นำมาแลกนั้น "คุ้มค่า" "สมน้ำสมเนื้อ"  หรือไม่ ........... ของแบบนี้ มันก็อยู่ที่ ความพอใจ ของทั้ง 2 ฝ่ายครับ ว่า จะ ตกลงกันได้ในระดับไหน

ผมมองว่า การที่เขาเอา บ.SPAD กับ นิเออร์ปอร์ต ที่สร้างขึ้นมาใหม่ หรือ จำลอง 1/1 มาแลก  นับว่าเขายังให้เกียรติเรา ได้ตัดสินใจ............อย่างน้อย มันก็ดีกว่าการที่มาขอซื้อ เอาไปแบบดื้อๆ อย่างที่บอกไปข้างต้น  ว่า บ.ทั้ง 2แบบ ปัจจุบัน คงหา สถาพเดิมไม่ได้แล้ว ก็ต้องสร้างขึ้นมาใหม่.........เรื่องนี้ผมว่า เขา คิดคนละแบบ โดยเขาอาจจะมองว่า " ฉันเอา บ.ของคุณไปทำให้ บินได้ หรือ ไป ฟื้นฟูสภาพให้ดีกว่าเดิม ไม่เอาหรือ?"..........โดยลืม หรือ มองข้าม ความรู้สึก ของ เราไป ลืมไปว่า มันมีคุณค่าทางประวัติศาสตร์มากแค่ไหน?  มีบุคคลที่ผูกพัน หรือ เกี่ยวข้องกับ มันมากขนาดไหน?............

หรือ ถ้า เขาเอาไปจริง แล้ว ทำเครื่องหมาย กองทัพอากาศไทย เพื่อเป็นเกียรติให้เรา   เราจะภูมิใจหรือ? จะบอกกับคนอื่นๆว่า นี่คือเครื่องบินของเราได้เต็มปากหรือ?  อันนี้ก็แล้วแต่ จะคิดครับ ต่างคนต่างความเห็น..............ส่วนเจ้า A-1 ถ้าผมจำไม่ผิด เราขอซื้อ มาจาก เวียดนาม น่าจะเป็น เครื่องของ ทอ.เวียดนามใต้ เดิม.........ก็เหมือนกับ คุณ data ครับว่า ถึงแม้ มันจะไม่ได้เป็น บ.ไทย ไม่ได้ ประจำการอยู่ใน กองทัพอากาศไทย...............แต่ มันก็เป็น ส่วนหนึ่งในประวัติศาสตร์สงครามในภูมิภาคนี้ และที่หลายคนยังไม่รู้ คือ  ช่วงหนึ่งมันเคยมี ฐานบินในประเทศไทย  ผมเชื่อว่า นั่นคือเหตุผลหนึ่งที่ เรา ซื้อ A-1 มาไว้ใน พิพิธภัณฑ์ทอ.

อีกอย่างครับ  ทำไม เขา ถึงไม่ไป ดูที่อื่นก่อน ผมว่า ใน เวียดนาม มี BEARCAT อยู่ พอสมควร น่าจะมากกว่าของเราเสียอีก.........เห็นตั้งแสดง ตากแดดตากฝน กลางแจ้ง ยิ่งกว่าของเราด้วยซ้ำ (หรือว่า เวียดนามไม่ขาย?)..............และ ผมว่า ใน อเมริกา น่าจะมี BEARCAT หลงเหลืออยู่เยอะพอสมควรแล้ว  ดูจาก เวปไซต์  หนังสือบ.คลาสสิค  มีอยู่ทั้งใน พิพิธภัณฑ์,สมาคมการบินต่างๆ, บ.แข่ง (air race)............ขนาด BEARCAT ของเราที่ส่งไป บูรณะที่นั่น  ยัง พอมี อะไหล่ หลงเหลืออยู่ใน โรงงานกรัมมัน อยู่เลย........

 ถ้าสมมุติว่า ทอ.เรา อยากแลกจริงๆ  ผมว่า  เรา ต่อลอง เขาไปได้นี่ครับ  คุยกันได้  ถ้าเราไม่เอา SPAD กับ นิเออร์ปอร์ต( จำลอง)   เพราะดูแล้ว มันไม่คุ้มค่า ก็ต่อรองเอา บ.อื่นๆ( เก่า) ก็ไม่เสียหายอะไร  หรือ ไม่ยอมแลก เลยผมว่า ก็ไม่เสียหาย เพราะ ของๆเรา มีคุณค่ากว่าเขามากมายนัก 

สุดท้าย จะ แลก หรือ ไม่แลก ก็สุดแท้แต่ ผู้หลักผู้ใหญ่ ล่ะครับว่า จะยอมให้เขาไป เพราะมองว่า เราก็มี อีกลำ ที่บินได้อยู่แล้ว หรือไม่ ผมว่า  กองทัพอากาศมีคำตอบอยู่ในใจอยู่แล้วล่ะครับ.

ในปี 2503 พิพิธภัณฑ์การบินที่แคลิฟอเนีย  กราบบังคมทูลขอพระราชทาน เครื่องบินสปิทไฟร์ท มาร์ค ๑๙ หนึ่งในสองที่ตั้งแสดงอยู่ในพิพิธภัณฑ์ของกองทัพอากาศ (อีกเครื่องเป็น มาร์ค ๑๔) จากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในโอกาสเสด็จพระราชดำเนินเยือนสหรัฐฯ  ซึ่งกองทัพอากาศได้ดำเนินการตามที่มีการขอพระราชทานในครั้งนั้น  และการพระราชทานในครั้งนี้ ถือเป็นเรื่องเล็กน้อยหากเทียวกับความสัมพันธ์อันดีที่มีต่อกัน และในช่วงดังกล่าว  สหรัฐฯ มอบเครื่องบินขับไล่ไอพ่นจำนวนมากให้กองทัพอากาศไทย  เพื่อใช้ป้องกันประเทศ 

แต่ที่น่าน้อยใจกับการกระทำของสหรัฐฯ คือ เขาเอาไปปรับปรุง(เป็นใบพัดสองชั้น) และเปลี่ยนสีเป็น ทอ.อังกฤษ ครับ

ส่วนในเวียดนามไม่มี แบร์แคท เหลือแล้วครับ

แบร์แคทในโลกมีที่บินได้ ๑๓ เครื่อง  เครื่องสุดท้ายคือของไทย (มูลนิธิอนุรักษ์ฯ) และปัจจุบัน มีแบร์แคท ตั้งโชว์ในโลกนี้ไม่ถึง ๒๐ เครื่อง 

ในประเทศไทยมีแบร์แคท เหลือ ๓ เครื่อง 

ของกองทัพอากาศ มีหนึ่งเครื่อง(ที่เขาจะแลกนี่หละ  แลกก็หมดทันที)

อีกเครื่องเป็นของมูลนิธิอนุรักษ์ ใช้งบประมาญมากกว่า ๑๐ ล้านในการทำให้บินได้ แล้วจะเอาไปแลกกับสปัดราคาไม่กี่แสนบาท  คุ้มไหมครับ 

เครื่องที่สามกำลังบูรณะเพื่อเข้าวัง  

ส่วน A-1 ในเวียดนาม  มีหลายเครื่อง  ที่สมบูรณ์แบบ  แต่กองทัพอากาศเวียดนามประกาศขายเครื่องละมากกว่า ๒ ล้านเหรียญสหรัฐฯ ตก ๘๐ ล้านบาท จะเอาสปัดราคา แสนกว่าบาทไปแลก  เจ้าของสปัดคงคิดว่าไม่คุ้ม  เพราะเวียดนามเขาไม่แลกเขาขาย   เขาตั้งใจจะแลกกับไทย ซึ่งไม่มีเครื่องยนต์  สำหรับ A-1 เครื่องนี้ที่มาที่ไปนั้นเดิมตั้งแสดงอยู่ที่หน้ากองบังคับการฐานบินนครพนม  (ใครไม่เชื่อลองเข้าไปดูที่เวบของฐานบินนครพนม จะเห็นเครื่อง A-1 หมายเลขนี้  จอดตั้งแสดงอยู่ครับ)

สิ่งที่ผมกลัวอีกอย่างหลังจากแลกเครื่องบินแล้วคือกลัวว่าเครื่องบินมันจะไม่ได้เอามาตั้งโชว์ในพิพิธภัณฑ์นะซิครับ ผมกลัวว่าเขาจะนำไปขายต่อให้เศรษฐีมะริกันที่ นิยมเครื่องบินคลาสสิค จะเอามาโมดิฟาย แล้วเอามาบินเล่นกันสนุกๆ มากกว่าครับ ถ้าอย่างนั้นก็เสียความรู้สึกสุดๆเลยครับ

เครื่องแบร์แคท  สปิตรไฟร์ มัสแตง  เท็กซาน รวมทั้ง เครื่องบินค่ายคอมมิวนิสต์ อย่าง Su-31  หรือ Yak19 นี่ถือเป็นเครื่องบินยอดนิยมที่เศรษฐีมะริกันนิยมเอามาบินแข่งกัน ทั้งแบบความเร็วและแบบผาดแผลง หรือ แอโรบอติคส์ ครับ นิยมเอามาโม.ใส่เครื่องยนต์กันสุดๆเปลี่ยนประทุนครอบที่นั้งนักบิน เปลี่ยนชุดควบคุมเครื่องวัดการบินกันใหม่หมดจนแทบไม่เหลือคุณค่าเครื่องบิน คลาสสิค เอาไว้เลย นอกจากตัวถังภายนอกแค่นั้นเอง ดังนั้นเรื่องอะไหล่ของเครื่องบินประเภทนี้ จึงไม่ค่อยน่าห่วงเท่าไหร่ครับ เพราะถึงของเดิมๆไม่มีแต่ก็สามารถดัดแปลงเอาของใกล้เคียงกันแปลงใส่แทนกันได้ อย่าง เครื่อง แบร์แคท ของแทงโก้ นั่นไงครับ เอาเครื่อง ซี-123 มาใส่แทนได้เฉยเลย

ดังนั้นผมว่าเราอย่าไปบ้าจี้แลกเครื่องบิน กับ เขาเลยครับ สู้เก็บเอาไว้ดีกว่า ทั้งสองตัวแหละ เผื่อวันหน้าเรารวยเมื่อไหร่ค่อยนำออกมาซ่อมเองก็ยังไม่สายครับ เครื่องบินพวกนี้ ถือเป็นเครื่องบินคลาสสิค ที่ทั่วโลกรู้จักกันดีก้ามันหมดแล้วก็หมดเลยนาครับ หาไม่ได้อีกแล้วครับ