จาก http://www.pantown.com/board.php?id=428&area=4&name=board4&topic=172&action=view ครับ ตอนนี้ ผมติดต่อสอบถามจากเว็บตำบลน้ำเชี่ยวแล้ว ทราบว่าท่านยังอาศัยอยู่ที่เดิม สุขภาพยังค่อนข้างดี แต่ไม่ทราบว่าการดำเนินชีวิตประจำวันมีอะไรติดขัด ขัดสนบ้างหรือไม่ พี่ๆน้องๆในบอร์ดท่านใดอยู่ใกล้ท่านบ้างครับ พอจะมีข้อมูลเพิ่มเติมของท่านบ้างไหม แล้วถ้าผมจะไปเยี่ยมท่าน ที่ท่านใดสนใจร่วมเดินทางบ้างมั้ยครับ (แต่ยังไม่รู้ว่าจะไปยังไงเลยครับ)
ถ้าพี่กระจิบจะไปจริง ๆ ผมขอแปะไปด้วยครับ
ผมอยากคุยกับคนที่อยู่ในเหตุการณืในวันนั้นจริง ๆ มานานแล้ว จะได้เอาข้อมูลไปเขียนบทความลงทั้ง blog ทั้งเว็บ....ผกลัวว่า เมื่อท่านเสียชีวิตไป ประวัติศาสตร์ของไทยมันก็จะตายไปพร้อมกันด้วย
ยังไง ถ้าพี่จะไปจริง ๆ ฝากโพสบอกหน่อยนะคร้าบบบบบ
ปล. ถ้าจะไปจริง ๆ ผมว่าจะปริ้นโปสเตอร์ยุทธนาวีเกาะช้างไปฝากแกด้วย
ไปด้วยครับ แต่เดือนนี้ไม่ว่างเลย จะว่างอีกทีก็หลังจากวันที่ 5 มิถุนายน ไปแล้วนะครับ
จะไปวันไหนรบกวนกระจิบบอกด้วยนะครับ ถ้าว่างไปด้วยแน่นอน
เชื่อมั๊ยครับ
ชาวบ้านน้ำเชี่ยวละแวกบ้านแกว่ากันว่าแกไม่ค่อยเต็ม
เด็กๆรุ่นหลังเกิดมาก็รับข่าวสารมาจากพ่อแม่พี่น้อง
ว่าแกไม่ค่อยเต็ม ทั้งที่แทบจะไม่มีคนรู้ back ground แกเป็นใคร ทำอะไรมาก่อน ทำอะไรใช้แผ่นดินมามากว่า ที่จะไปว่า ไปดูถูกเหยียดหยาม ทั้งๆที่บางคนยังหนีทหารอยู่เลย
แม้แต่คนใกล้ๆตัวผมเนี่ยเองแหละ เป็นตัวอย่างที่ดี (เผอิญว่าเป็นคนท้องที่ น้ำเชี่ยว-หนองโสน )ถามว่ารู้จักรึเปล่า เค้าก็ว่ารู้จัก แกไม่ค่อยเต็ม พอเล่าเรื่องนี้ให้เค้าฟังถึงกับอึ้ง! ไม่เคยรู้มาก่อนว่าแกเคยเป็นทหารเรือในยุทธนาวี
เด็กๆที่ตราดรู้จักแต่งานตราดรำรึก (ก็มันมีคอนเสริตน่ะ)
เนี่ยแหละ ประเทศไทย
นี่คือการศึกษาในประเทศของเรา
นี่คือ คุณค่าของประวัติศาสตร์
นี่คือ บุคคลากร ปูชนียบุคคลของชาติ
แกคือคนที่ชาวบ้านหาว่าไม่เต็มเต็ง
ช่วยตอบผมหน่อย ทำไมคนห่างไกล ถึงเห็นคุณค่า แต่ชาวบ้านคนใกล้ตัว กลับมองไม่เห็น ?
แก้ไขคำผิดครับ ทำอะไรใช้แผ่นดิน เป็น ทำอะไรให้แผ่นดิน
พอแนะนำการเดินทางให้ได้ครับ แต่ไม่อาจร่วมเดินทางไปด้วยได้ครับ ไม่งั้นอาสาพาไปได้ครับผม
ติดทั้งงานทั้งเรียนทั้งอาทิตย์ 7 วันมีวันหยุดเลยคับ
นี่คือหนึ่งในวีรบุรุษของชาติ (อาจมีที่อื่นอีกแต่เรายังค้นหาไม่พบ) ที่สมควรได้รับการคารวะจากคนในชาติและคนรุ่นหลังควรจะเอาไปเป็นแบบอย่างครับ มากกว่าจะมาบอกว่า 'คนนี้ ไม่เต็มเต็ง' ผมไม่ใช่ทหารครับแต่ก็ยกย่องเชิดชูคนที่ยอมสละทุกอย่างที่มีมารับใช้ประเทศชาติ ผมเห็นท่านนักรบผู้นี้แล้วชวนให้นึกถึงทหารอังกฤษในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 1 บางคนมีงานประจำมีฐานะ แต่ยอมอาสามารบเพื่อประเทศชาติ เพียงเพื่อจะกลับมาพบว่าคนแนวหลังทอดทิ้งพวกเขาให้อยู่ข้างถนนทั้งที่ ลอยด์ จอร์จ เคยบอกเอาไว้ว่าเมื่อสงครามสิ้นสุดพวกเขาจะได้กลับสู่ดินแดนที่ควรคู่ให้วีรบุรุษอยู่อาศัย
เสียใจด้วยที่ผมไม่อาจไปด้วยได้เพราะกำลังเรียน (ฝากเยี่ยมให้ด้วยหรือเปล่าครับ) แต่ขอบคุณที่แนะนำมาครับ สักวันผมจะไปปรากฎกายอยู่ตรงหน้าท่านด้วยตนเองก่อนที่ท่านจะจากโลกนี้ไปเพื่อให้ท่านได้ทราบว่าท่านจะไม่ถูกลืมครับผม