หลักสูตร คอมมานโดออสเตรเลีย

ในปี ๑๙๙๖ ผมได้มีโอกาสที่จะไปเข้ารับการฝึกในหลักสูตร หลักของคอมมานโดรวมทั้งเข้าร่วมการฝึกในรหัส Night Crocodile โดยหลักสูตรทั้งหมดได้แก่ Commando Amphibious Course ทำการฝึกที่ กองร้อยคอมมานโดที่ 1 ,  มลรัฐ นิวเซ้าท์เวล ,หลักสูตร . Commando Training & Induction Course สถานที่ทำการฝึก ศูนย์ฝึก Pakkapanyal   , มลรัฐ นิวเซ้าท์เวล, Commando Roping Course ทำการฝึก Houseworthy Barrack , 4^th Royal Australia Regiment, และการฝึกในรหัส Night Crocodileพื้นที่การฝึก  เมือง ทาวส์วิล ,มลรัฐ   ควีนส์แลนด์ ซึ่งในครั้งนั้น เป็นช่วงวิกฤติ เศรษฐกิจพอดี แต่ว่าโชคดีที่ กองทัพออสเตรเลียออกค่าใช้จ่ายให้ทั้งหมด ชุดปฏิบัติการของผม มี ๔ คนรวมผมด้วย มีน้องยศร้อยโทไปคนหนึ่ง  และลูกน้องระดับจ่าอวุโสไป ๒ คน โดย ๑ ในสองคนนั้น จบหลักสูตรนักทำลายใต้น้ำมาแล้ว โดยมีอีกคนก็จะเชี่ยวชาญเรื่องเงื่อนเชือกมากเป็นพิเศษ งานนี้ เราพร้อมรับมือทุกรูปแบบแต่ก็ไม่ลืมว่าเรามาเอาความรู้ไม่ใช่มาเป็นครู

การเดินทางเดินทางโดยสายการบินจิงโจ้แท้ หรือแควนตัส ในวันแรกที่มาถึง ก็ ประทับใจกับเจ้าหน้าที่ศุลกากรมา เนื่องจากว่า มีกฎว่าห้ามนำของกินเข้าประเทศ บังเอิญว่า ซื้อมันฝรั่ง เลย์ ขึ้นไปบนเครื่อง พอขาลง ก็ผ่านด่าน เจ้าหน้าที่ ก็ บอกว่าเอาเข้าไม่ได้ เราก็ปฏิบัติตามยื่นซองมันฝรั่งเลย์ที่ยังไม่ได้แกะให้ หลังจากที่เดินคล้อยไปเล็ก น้อย ก็ได้ยินเสียง ไล่หลังมา ว่า ? Hey ? we?ve already got some snack? โถ อยากกิน ไม่บอก  ส่วนเจ้าหน้าที่ที่มาคอยดูแลเรา เป็นทหารเหล่าข่าว พูดไทยได้ชัดพอสมควร ชื่อ จ่า  มิค ราบี้  ซึ่งเราเรียกแกว่า ลุงมิค เพราะ แก่กว่าพวกเราทั้งหมด หลังจากนั้น เราก็เข้าที่พักที่ ค่ายของทหารเรือ ฐานทัพเรือ เพนกวิน ซึ่งอยู่ในแถบ มิดเดิลเฮด , ซิดนีย์ มลรัฐนิวเซาท์เวล โดยที่ เมื่อไปถึง มียามใส่ชุดสีน้ำเงิน ผูกเนคไทเรียบร้อย  ขอตรวจรถและบัตรประจำตัว ซึ่ง ที่ยามจะมีรายชื่อพร้อมรูปพวกเรารออยู่แล้ว ซึ่งยามเหล่านี้ไม่ได้เป็นทหารเหมือนหน่วยทหารบ้านเรา แต่ เป็นลูกจ้างบริษัทยาม ซึ่งการที่จะมาเป็นยามไม่ง่ายเหมือนในประเทศไทยนะครับ ยามหรือเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจะมีหลายแบบ ตั้งแต่ตำสุดคือยามธรรมดา ไม่พกปืน แต่จะมีกระบอง สเปรย์พริกไทย ในระดับนี้ต้องผ่านการอบรม และสอบใบอนุญาตจากรัฐบาลก่อน ในการอบรมจะมี เรื่อง กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการรักษาความปลอดภัย , การป้องกันตัว , การใช้อาวุธกระปอง สเปรย์ , การปฐมพยาบาล เมื่อสอบผ่านถึงจะมาสมัครเป็นยามได้ แต่ถ้าจะเป็นยามที่พกปืน ต้องมีใบอนุญาต อีกระดับหนึ่ง ต้องมมีการอบรม มีการสอบทั้งกฎหมายและการใช้อาวุธ ถ้าไม่ผ่านก็อด , อีกระดับทีน่าสนใจคือ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยบุคคล ซึ่ง จะต้องมีการอบรมและการสอบ เช่นกัน โดยที่ใบอนุญาตจะเป็นปีต่อปี ที่พักเป็น ห้อง ๒ ห้องมีเตียง ๒ ชั้น มีโต๊ะเขียนหนังสือ และตู้อยู่ข้าง พออยู่ได้ ดีกว่าโรงนอนทหารไทยแน่นนอน  หลังจากที่ถึงไม่นาน พวกเราก็เดินทางไปยัง กองร้อยคอมมานโดที่ ๑ ซึ่ง อยู่ห่างไปไม่ถึง ๑ กม. ซึ่งที่นั่น รอบเป็นรั้วตาข่าย มีกลุ่มอาคารชั้นเดียว มีตู้คอนเทนเนอร์เรียงราย รวมทั้งมีโรงยิมขนาดกลาง อยู่ เมื่อเข้า ไปถึง ก็มีนายทหารยศ พันตรี ออสเตรเลีย มาต้อนรับ โดยที่ มาทราบภายหลังว่า ท่านนั้น เคยอยู่หน่วย เอสเอเอส ของ ออสเตรเลีย และเคยเข้าปฏิบัติการในเวียดนามในช่วงสงครามเย็น  เมื่อไปถึง ไม่มีอะไรมากอกจากบอกว่าพักผ่อนให้สบาย พรุ่งนี้พบกันตอน ๐๘๐๐ วัน  หลังจากนั้นเราก็พากันเดินทางกลับที่พัก และ รับประทานอาหาร การกินข้าว เจ้าหน้าที่ประสานงาน ลุงมิค ของเราเป็นผู้พาไป โดย ทางค่ายได้ให้บัตรแถบแม่เหล็กใช้ในการรูดเพื่อ ผ่านเข้าแถว รอรับอาหาร  อาหาร ก็เป็น แบบออสซี่ มีสเต๊กเนื้อ ,สตูว์เนื้อแกะ , ผักสารพัด แต่ความสมบูรณ์สู้โรงอาหารหน่วยจู่โจม อเมริกันไม่ได้  แต่บรรยายการของฐานทัพเรือ เพนกวิน นั้น สวยมาก ในส่วนสโมสรก็ เท่าๆกับรีสอรท์หรูในประเทศไทย แรกผ่านไปง่าย

Commando Amphibious course

                วันรุ่งขึ้น เราก็พบ กับเพื่อนร่วมชั้นเรียน  ซึ่ง เป็นกำลังพลมาจากกองพันทหารราบที่ ๔  และมีนายทหาร จาก เอสเอเอส มาร่วมทำการฝึกด้วยซึ่ง นายทหารท่านนั้นมีแผนจะปรับย้ายมาเป็นผู้บังคับกองร้อยที่นี่ แน่นนอนว่า กำลังพลของเอสเอเอสมีพื้นฐานอยู่แล้ว แต่การที่จะมาเป็นนายคนที่สมบูรณ์นั้นควรจะได้มีโอกาศที่จะร่วมทุกข์กันก่อน เพราะหน่วยประเภทนี้ต้องการคนที่มีลีกษระผู้นำสูงสามารถปฏิบัติเป็นตัวอย่างได้ไม่ใช่ผู้นำแบบมือไข้วหลังชี้นิ้ว  พอคนเริ่มเข้ามาเยอะเริ่มมีการจัดระเบียบเหมือน หลักสูตรทั่วไป มีการทำโทษบ้างแต่ไม่มาก วันนี้เรายุ่งเกือบทั้งวันในการเบิกสัมภาระ ต่าง เพราะเราไม่มีอุปกรณ์ทางทหารอะไรติดตัวมาเลยยกเว้นชุดกับรองเท้า เราก็ได้เบิก เป้ , กระเป๋ากระสุน สายโยงบ่า รวมทั้ง แจกรองเท้าหนังสีน้ำตาลให้ฟรี ๑ คู่ แลวันนี้น เราก็ได้รับปืน สตายเออร์ หน้ากากดำน้ำ,  ฟิน ( ตีนกบ ) ชูชีพ , แสนปลิงค์ , ชุดพลุและควันสัญญาณ , Strobe light ชุดกันน้ำ  gor ? Tex , เข็มทิศ อุปกรณ์อีกหลายอย่าง ซึ่ง เพื่อใช้ในการฝึกตลอดระยะเวลา อีกประมาณ ครึ่งเดือนข้างหน้า

                ในวันรุ่งขึ้นถัดมา การออกกำลังกายมีทั้งวิ่งและว่ายน้ำ โดยจะทำการวิ่ง ก่อน ใช้เวลาประมาณ ๓๐ นาที และลงว่ายน้ำชุดฝึก อีก ๘๐๐ เมตร ขึ้นฝั่งมา ออกกำลังกายอีก  ท่าออกกำลังกาย ก็แบบเดียวกับ หลักสูตรนักทำลายใต้น้ำจู่โจม หลังจากจบว่าน้ำ ก็มารับประทานอาหารซึ่ง ก็ต้องรีบแบบยัดๆหมอน เพื่อไปให้ทันทำการฝึกในตอนเช้า เวลา ๐๗๓๐  ถึง ๑๒๐๐ และ บ่ายก็ฝึกต่อ ตั้งแต่ ๑๓๐๐ ถึง ๑๗๐๐ และ ตอนกลางคืน ฝึกตั้งแต่ ๑๘๐๐ ถึง ๒๒๓๐ ซึ่งเนื้อหาการฝึก ทั้งหลักสูตร

                - แนะนำการใช้ยุทโธปกรณ์  เช่น ชูชีพ  , ชุดพลุและควันสัญญาณ (Day  &  Night  Flare )

                - แผนที่ทาง ทะเล  , การนำทิศ(Navigation)

                - ถอดประกอบเรือยาง  F 470

                - เครื่องยนต์เรือ   ขนาด  25  HP  , และการแก้ไขเหตุติดขัด , การแก้ไขปัญหาเครื่องยนต์เมื่อเครื่องตกน้ำ

                - รูปขบวนเรือ และการบรรทุกคนและยุทโธปกรณ์

                - การนำเรือ  เข้า - ออก  หาดที่มีคลื่นลมแรง

                - การนำเรือ  เข้า - ออก  จากฝั่งที่เป็นหินโสโครก ( Rock - Landing )

                - การขับเรือ , การเทียบเรือ

                - การนำเรือ  ขึ้น-ลง  จากเรือใหญ่  ( เรือยกพลขึ้นบก )

                - การรบในที่ลุ่มแม่น้ำ

ซึ่ง การฝึก เป็นไปอย่างเข้มข้น ซึ่ง เน้นการปฏิบัติมากที่สุด ทุกคน จะต้องผ่านการทดสอบทุกบทเรียน มีการทดสอบซ่อมถ้าไม่ผ่าน สิ่งที่ ยาก บทเรียนหนึ่ง คือการเอาเรือยางเข้าจอดที่หาดหิน ที่มีคลื่นแรง ซึ่ง ถ้าพลาดหมายถึงขาหัก ในการฝึกในรุ่นก่อกน้านี้มีหน่วยรบพิเศษสหรัฐมาร่วมทำการฝึกด้วยผลปรกฏว่า ขาหักจากการฝึกดังกล่าว อีกเรื่องหนึ่ง เป็นแบบฝึกที่ถ้าใครไม่รู้จักแสดงว่าไม่เคยฝึกเรือยางนั่นคือ การหงายเรือ ?Capsize? ซึ่ง จะใช้เมื่อ เรือยางคว่ำ และชุดปฏิบัติการในเรือตั้งพลิกกลับ ซึ่ง ในทะเลที่มีคลื่นลมแรงจะมีโอกาสที่ต้องปฏิบัติ และการปฏิบัตินี้ จะทำให้รู้ว่าทำไม การใช้เชือกจึงมีความสำคัญมากในการปฏิบัติการโดยใช้เรือ เพราะถ้าผูกมัดของไม่ดี สิ่งของยุทโธปกรณ์จะหายหมดเมื่อ เรือคว่ำ แต่ถ้าผูกมัดดี ก็จะไม่หาย แต่การผูกนั้น ไม่ได้ผูกกันมั่วๆนะครับ เขามีวิธีการผูก

                ในการฝึกของทุกวัน จะมีลำดับขั้นการฝึกดังนี้

                - การกล่าวนำ

                - การชี้แจงมาตรการรักษาความปลอดภัย  บนบกและในทะเล

                - การสอน,  การแสดงตัวอย่าง

                - การปฏิบัติของผู้รับการฝึก

                - การสรุปการปฏิบัติ  และการแก้ไข,ข้อบกพร่อง  

                - การทดสอบ      

โดยใช้สถานที่ ในพื้นที่ อ่าว ซิดย์นีย์  ซึ่งบางที่เป็นชายหาดสวยงามมาก ซึ่งมีนักท่องเที่ยว อยู่ด้วย แต่ก็ไม่ได้ไปยุ่งอะไรกัน โดยสถานที่เหล่านี้ผู้อ่านที่เคยไปออสเตรเลียอาจจะเคยไป และบ่นอิจฉา ว่าโอโห ได้ไปเที่ยวชายหาดด้วย ไม่ต้องอิจฉาหรอกครับ เพราะเวลาฝึกไม่มีโอกาสได้สนใจโลกภายนอกเท่าไร เพราะต้องตั้งใจฟัง ต้องทำตามที่ครูฝึกบอก ทั้งการสอนและการออกกำลังกายนอกเนื้อหาหลักสูตร ที่กล่าวไว้ สถานที่ที่ไปทำการฝึกได้แก่ พื้นที่ โรงเรียนดำน้ำของกองทัพเรือ Navy diving school ,  Balmalro beach, Palm Beach

Mainly beach,  Sydney harbor, Hackberry rive ,  broken bay

ซึ่งวัตถุประสงค์การฝึก ของหลักสูตร Commando Amphibious คือ

 ?ต้องการให้ผู้รับการฝึกสามารถปฏิบัติการและวางแผน ในรูปแบบของ Commando Amphibious Operation

ได้ รวมทั้งสามารถปฏิบัติหน้าที่  Coxswain(สหรั่งเรือ) หรือคนขับเรือนั่นเอง  และ Bowman ( พลหัวเรือ จะเป็นผู้ที่นั่งที่หัวเรือเพื่อ ตรวจการและบอกทิศทาง ) Swimmer Scout (พลลาดตระเวนนำทางน้ำ คือ คนที่ จะต้องลงจากเรือว่ายน้ำไปขึ้นฝั่งก่อนเพื่อตรวจดูพื้นที่ที่จะส่งกำลังส่วนใหญ่ขึ้นสู่ฟั่ง ว่าปลอดภัยหรือไม่

วัตถุประสงค์ย่อย

๑. เพื่อให้ผู้เข้ารับการฝึกทราบและสามารถปฏิบัติตามกฎนิรภัยต่าง ๆ ที่ใช้กับการปฏิบัติการสะเทินน้ำสะเทินบกได้

๒. สามารถใช้งาน แก้ไข เหตุติดขัดและปรนนิบัติบำรุงเรือยางติดเครื่องยนต์ แบบ SEA- PRO

     ๒๕ แรงม้า ของบริษัท MERCURYได้

๓. ให้ทราบถึงขั้นตอนการวางแผนการปฏิบัติการ ยุทธสะเทินน้ำสะเทินบก ในรูปแบบของCOMMANDO

๔. มีขีดความสามารถในการอ่านแผนที่ทางเรือและการเดินเรือเล็ก

๕. สามารถคำนวณกระแสน้ำขึ้นลง และดวงอาทิตย์ขึ้นและตก ดวงจันทร์ขึ้นและตก ในพิกัดต่าง ๆ ได้

๖. สามารถปฏิบัติหน้าที่ Swimmer scout (พลลาดตระเวนนำทางน้ำ) ได้

                การฝึกดำเนินไปทุกวันไม่มีวันหยุด ราชการ ในเดือนแรก ผมเห็น โอเปร่าเฮาส์ หรืออาคารที่คล้ายๆเปลือกหอย ที่ขึ้นชื่อของออสเตรเลีย จากบนเรือยาง ส่วนในยามค่ำ คืน ผมก็ได้ไปเที่ยวนะครับ แต่นั่งเรือยางเที่ยว ในพื้นที่อ่าวซิดย์นีย์  อากาศก็ไม่เท่าไร แค่ ๑๐ องศาเท่านั้นเอง ยังไม่รวมลมกับน้ำที่กระจายทั่วเรือขณะเรือวิ่ง  ก็ธรรมดาครับ ไม่ได้นั่งเรือยอรช์ นี่นา  เรือยางของหน่วยคอมมานโด ใช้ เรือ Zodiac ซึ่ง เป็นเรือยางที่ หน่วยปฏิบัติการพิเศษ ทั่วโลกส่วนใหญ่ไว้วางใจ แน่นนอนว่าราคา แพงหูฉี่ เรือลำหนึ่ง ก็ราคาเกือบ ๓ แสนบาท ยังไม่รวมเครื่องยนต์ ซึ่งในส่วนของเครื่องยนต์ หน่วยปฏิบัติการพิเศษ ออสเตรเลีย จะใช้๒ เครื่องยนต์มาเชื่อมต่อกัน เพื่อประกันความสำเร็จ 

ฝึกขับเรือ

ในการฝึกการใช้เรือนั้นก่อนหน้าที่จะไปขับเรือต้องรู้กฏการจรจรทางน้ำก่อน เรื่องพวกนี้จะรวมถึง การดูประภาคาร สัญญาณไฟต่าง , การใช้แผนที่เดินเรือ ซึงก่อนหน้าที่จะออกไปขับเรือจริงๆเราต้อง สอบ กฎจราจรทางน้ำก่อน หลังจากนั้น จึงเริ่มการฝึก ตั้งแต่การประกอบเรือ การดูแลรักษา การขับเรือ การลากเรือที่เสีย การจอดเทียบเรือใหญ่  เราฝึกขับเรือทุกวันจนคล่อง หลังจากช่วงขับเรือผ่านไปจะเริ่มเข้าสู่การวางแผน การเทคนิคการปฏิบัติการ ซึ่งจะรวมถึงการคำนวณน้ำขึ้นน้ำลง เพื่อกำหนดเวลาที่จะเข้าสู่ฝั่ง , การหาเวลาที่มืดสนิทของในแต่ละเดือน เพื่อหาเวลาที่ทัศนวิสัยจำกัด หรือมืดที่สุดเพื่อ ลดการถูกตรวจพบ โดยข้าศึก เรียนเรื่องการวางแผนประสานงานกับ หน่วยทหารเรือ ทหารอากาศ ,การปฏิบัติการค้นหาและกู้ภัยในการรบ Combat Search and  Rescues

ในส่วนของการฝึกเป็นพลลาดตระเวนนำทางน้ำ ซึ่ง เป็นกำลังพลในชุดคนแรกที่จะต้องขึ้นฝั่ง ในการฝึก จะสมมติพื้นที่ ให้เป็นพื้นที่เป้าหมาย และ จะจอดเรืออยู่ห่าง จาก ฝั่งพอสมควร ให้รอดพ้นจากการตรวจการ แล้วจึงส่ง พลลาดตระเวนนำลงไป โดย จะ ต้องว่าน้ำเป็นคู่ ใส่ ตีนกบ หน้ากากดำน้ำ พร้อมอาวุธปืนเล็กยาว ว่ายน้ำเข้าฝั่ง เมื่อใกล้ฝั่งถึงพื้นที่ที่พอเดินได้จะเริ่มถอดตีนกบ เตรียมอาวุธให้พร้อมถอดหน้ากาก และค่อยเคลื่อนที่ เพื่อตรวจพื้นที่ การฝึกปฏิบัติมีทั้งกลางวันและกลางคืน ในการทดสอบ จะให้เข้าปฏิบัติโดยมีข้าศึกเพื่อทดสอบการตอบสนอง ของผู้ปฏิบัติ ในการปฏิบัติงานจริง ผู้ที่ จะเป็นพลลาดตระเวนนำทางน้ำนั้น จะต้อง มีประสบการณ์พอสมควร พูดง่ายๆว่าต้องเก๋า และเก่งพอสมควร เมื่อเรียนการปฏิบัติเป็นบุคคลจบ คราวนี้ก็เป็นการฝึกภาคสนาม ภารกิจแรกเป็นการ ลาดตระเวนพิสูจน์ทราบ เกาะและพื้นที่ปากแม่น้ำ ซึ่งเป็นการลาดตระเวนกลางวัน และกลางคืน โดยจะต้องไปตั้งฐานบนเกาะ ซึ่ง ช่วงนั้นฝนเจ้ากรรม ก็โปรยมา อย่างต่อเนื่องในช่วงหัวค่ำ ตามด้วยความหนาวเป็นปกติอยู่แล้วในป่าบนเกาะ ไม่ใช่อุปสรรดเท่าไร ผลการปฏิบัติ ไม่พบความเคลื่อนไหว แต่การฝึกครั้งนั้นได้ฝึกการขับเรือ ทางยุทธวิธีตามลำน้ำ และการซ่อนเรือ ในภารกิจต่อมา  เป็นการสมมติสถานการณ์ว่า หน่วยคอมมานโดจะต้องปฏิบัติการ เข้าตีโฉบฉวยต่อที่หมาย บนพื้นที่บนเกาะแห่งหนึ่ง ที่หมายโดยจะต้องขับเรือยางจากท่าเรือของกองร้อยคอมมานโดไปขึ้นเรือลำเลียงพล ที่สามารถขน เรือยางได้  และเดินทางไปยังจุดปล่อย เราเริ่มเดินทางในตอนเช้า การพยากรณ์อากาศบอกว่า สภาพคลื่นลม ไม่ดีเท่าไรนัก คลื่นสูงมาก ลมแรง ซึ่งอยู่ในระดับที่ อาจจะต้องงดการฝึก ซึ่ง เป็นการเสี่ยงมากเพราะ เป็นการปฏิบัติการในเวลากลางคืน ในทะเลลึก รวมทั้ง กำลังพลอาจจะยังไม่ชำนาญพอ  แต่ผู้อำนวยการฝึก ตัดสินใจให้ฝึกต่อ แน่นอนละครับ หน่วยคอมมานโดไม่ใช่คนขับเรือข้ามฝาก  คลื่นเริ่มแรงขึ้น หลายคนเริ่มเมาเรือ แต่ยังต้องทำงานตามคำสั่ง ไม่ว่าจะเป็นการผูกมัดรัดตรึง ของที่อยู่บนเรือของตัวเอง การจัดเตรียมยุทโธปกรณ์ที่จะใช้ในการปฏิบัติงาน การปฏิบัติตามคำสั่งอื่นๆของครูฝึก  ตัวผมเอง อาเจียนไป ผูกเงื่อนไป พอมีโอกาสได้เดินไปที่เรือ ทหารเรือเองที่เป็นลูกเรือลำนี้แท้ ก็อาเจียน  เมื่อความมืดมาเยือน ฝนเริ่มตก อุปสรรคประการสำคัญ ของผู้รับการฝึก คือ คือ อุณหภูมิที่ต่ำ  ซึ่งเป็นผลให้ในบางภารกิจ มีผู้ป่วยจากโรค hypothermia (สูญเสียความ ร้อน ในร่างกายมากเกินไป) จำนวน ๕ นาย  โดยมี ๑ นาย ต้องส่ง รพ.เนื่องจากอาการหนัก ซึ่ง เป็นที่น่าแปลก ทหารไทยไม่เป็นไรเลย และแล้วเมื่อ ถึงเวลาที่กำหนด ต้องมีการนำเรือลงจากเรือใหญ่ ฝนยังคงตก Sea state code[1] =  3 คลื่นสูง ๓ ถึง๕ เมตร  ชุดปฏิบัติการของไทย ก็ลงในเรือ เรือยางลงน้ำเรียบร้อยคนขับเรือลงไปก่อน กำลังพลส่วนใหญ่ลงตามคลื่นแรงขึ้น และทันใดนั้นเอง คลื่นใหญ่ ซัดบริเวณ หัวเรือใหญ่ที่เรือยางเกยอยู่  ทำให้เรือยางลอยขึ้นเล็กน้อยหลุดออกจากหัวเรือและพลิกคว่ำทันที ทุกคนได้ปฏิบัติตามที่ฝึกมา ทันที บรรยากาศที่มีแต่คลื่นลม ความมืด โดยรอบ ไม่เป็นอุปสรรคมากเพราะความเคยชิน รวมทั้งเราเชื่อฟังครูดีมากการผุกมัดสิ่งของการผูกมัดสัมภาระทุกอย่างไม่มีหายหลังจากที่เรากู้เรื่อขึ้นมาได้ และสามารถเดินทางต่อได้ อากาศในตอนนั้น รวมลมและน้ำ ที่คอยพัดความร้อนจากร่างกายคงราวไม่เกิน ๕ องศา เซลเซียด เสื้อผ้าเปียกทุกซอกมุม ถ้าดุหนังเรื่องไททานิค ตอนที่ แจ็ค พระเอกของเรื่องจมอยู่ในน้ำและปากสั่น ผมว่าผมเข้าใจความรู้สึกนั้นได้ดี ทีเดียว  ในการฝึกปฏิบัติ จะแต่งตั้งให้ครูฝึกทำหน้าที่ควบคุม เรียกว่า   officer in charge  ( OIC )                                                 

ซึ่งจะเป็นผู้มีอำนาจสูงสุดในการตัดสินใจ  ส่วนใหญ่จะเป็นผู้ที่มีประสบการณ์ หรือมีความรู้ความชำนาญในเรื่องดังกล่าว ไม่จำเป็นต้องเป็นนายทหารสัญญาบัตร  OIC เป็นผู้มีอำนาจในการสั่งยุติการฝึก, การเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ  OIC สามารถอยู่ได้ที่บนฝั่ง และใน พื้นที่การฝึก ขึ้นอยู่กับชนิดของการฝึก ในกรณีที่ฝึกใน พื้นที่ห่างไกลฝั่ง   และที่สำคัญที่สุดคือหน้าที่ในการดูแลเรื่องความปลอดภัยของกำลังพลในการฝึก ก่อนการฝึกจะต้องกำกับดูแลการเตรียมพื้นที่การฝึก การตรวจสอบความปลอดภัยของอุปกรณ์  โดยจะต้องกำหนดจุดนัดพบ กับรถพยาบาลในการส่งผู้ป่วย บนรถพยาบาลจะมีโทรศัพท์มือถือ (เคลื่อนที่) ใช้ในการติดต่อกับ รพ. และธุรการทั่วไป

                ในที่สุดการฝึกสุดท้ายสิ้นสุดลงด้วยภารกิจสุดท้าย ที่มีสภาพอากาศแบบเลวร้ายสุดๆจบลง ทุกคนปลอดภัยรอดกลับมา โดยที่มีประสบการณ์เรือคว่ำ ติดมาด้วย ถึงแม้จะคว่ำ เราก็สามารถปฏิบัติภารกิจต่อไปได้ โดยที่ยุทโธปกรณ์อยู่ครบทุกชิ้น ทุกคนในทีมไม่มีอากรตกใจหรือตื่นกลัวใด ท่ามกลางสภาพอากาศที่เลวร้าย ครูฝึกหลายคนก็ได้กล่าวชมพวกเราว่าสามารถปฏิบัติได้ดี  หลังจากแทรกซึมกลับเอาเรือขึ้นจากน้ำ งานที่ทำประจำหลัก การฝึก ก็คือ การปรนิบัติบำรุง  เรือ และเครื่องยนต์ รวมทั้ง ยุทโธปกรณ์ทุกชิ้น โดยเฉพาะเครื่องยนต์ที่ เราต้องดูแลเป็นพิเศษ จากให้เครื่องยนต์ติดเครื่อง ในถังน้ำจืดเพื่อการทำความสะอาดนั้น เป็นสิ่งที่ต้องทำในการที่จะถอดเครื่องยนต์เก็บ ที่โรงเก็บ เรือ หลังจากทำงานดังกล่าวเกือบ ครึ่งวัน  เราก็ต้องเจอกับการการทดสอบข้อเขียน ยังรอคอยเราอยู่  การทดสอบ ครูฝึกให้เวลาเรามากกว่า ทหารออสเตรเลีย ๓๐ นาที เพราะเหตุผลทางภาษา กำลังพลในชุดปฏิบัติการไทย ก็ทำได้ผ่านทุกคน

การทดสอบทุกอย่างจบลง  ก่อนจะปิดการฝึกสิ่งที่ขาดไม่ได้คือการวิจารณ์การฝึก หรือการทบทวนหลังการปฏิบัติ เป็นการสำรวจความคิดเห็นของนักเรียนที่มีต่อหลักสูตร และ ความเห็นของครูที่มีต่อนักเรียน ทั้งนี้ จะมีแบบสอบถามเพื่อประเมินผลของการจัดการฝึก เพื่อนำไปปรับปรุงการฝึกในรุ่นต่อไป การปรุงหลักสูตร จะมีการกระทำอยู่ตลอด ในส่วนพิธีการปิดการฝึกแบบง่าย ง่ายกว่าพิธีการของกองทัพบกในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มาก คนที่มีเป็นประธานในพิธีก็ ผู้อำนวยการฝึก ยศ พันตรี มากล่าว อะไรนิดหน่อย  และที่เป็นประเพณีนิยมของทหารออสเตรเลีย คือ บาร์บีคิว โดยจะมีเตา และอาหารดิบ พวกหมู เนื้อ ไก่ที่หมักไว้  ไส้กรอก และผัก หัวหอม มะเขือเทศ และขนมปัง โดยมี เบียร์ และ น้ำอัดลมกระป๋อง ทุกอย่างฟรี ในงานนี้ ทหารไทย ก็อิ่มตามระเบียบ  เราได้มีโอกาสฝึกภาษาไดมากก็ช่วงนี้ เพราะช่วงอื่นจะฟังซะมาก การปฏิบัติที่ใช้เสียงน้อย เพราะ เป็นการใช้สัญญาณมือ ชุดปฏิบัติการของเราถือเป็น ชุดปฏิบัติการกลุ่มแรกที่จบหลักสูตรนี้ ซึ่ง ก่อนหน้านี้ ก็มี ทหารหน่วยรบพิเศษไทยมาฝึกแต่ เป็นหลักสูตร ผู้นำหน่วยคอมมานโด ซึ่ง จะเน้นการวางแผนการปฏิบัติและการฝึกแก้ปัญหา แต่คราวนี้เป็นหลักสูตรพื้นฐานที่คอมมานโดออสเตรเลียถือว่าเป็นหลักสูตรหลัก เพราะ ประเทศออสเตรเลียเป็นเกาะ การใช้เรือหรือการปฏิบัติการสะเทินน้ำสะเทินบก มีความจำเป็นมาก  หลังจากจบการฝึกในวันรุ่งขึ้น ก็เป็นการ ปฏิบัติการในเมือง ไม่ใช่รบในเมืองนะครับ แต่ เป็นการเที่ยวในตัวเมืองซิดย์นีย์  เมืองที่ ทหารจนๆอย่างพวกเราใฝ่ฝันจะมา เที่ยวกับเขาบ้าง ในห้วงที่ผ่านมา เราเห็น ทิวทัศน์ของเมือง แต่เวลากลางคืน จากในน้ำ พอผมไปเราว่า ผมขับเรือยาง ชมเมืองซิดย์นีย์ หลายคนบอกว่าอิจฉา แต่มันไม่สนุกหรอกครับ ถ้าไม่บ้าอย่างพวกผม เพราะ เรือยางไม่ใช่เรือยอรช์ มันไม่นิ่มเหมือน ดูในหนังหรอกครับ การเที่ยวแบบพลเรือน เริ่มขึ้นทันทีในเช้าวันเสาร์ เราได้เรียนรู้การนั่งรถเมล์ ในฐานนะที่ผมเป็นเทียบเท่าหัวหน้าคณะ การดูงาน ( ทำงานด้วย ) ก็นำเที่ยว เราศึกษาแผนที่ตั้งแต่ตอนกลางคืน ทุกอย่างมีการวางแผน ช่วงแรก ทุกคนจะเดินทางด้วยกัน เพื่อแนะนำพื้นที่ขั้นตน หลังจากนั้น ผมได้ปล่อยเดี่ยวเพื่อให้ลูกน้องผมได้ฝึกการใช้ภาษา บ้าง แถบที่เราอาศัยอยู่นั้นไม่ค่อยมีคนไทย  แต่เมื่อไปซิดนีย์ คนไทยเยอะ แต่ก็ไม่มีประโยชน์เพราะเราไม่รู้จักใครเท่าไร  ถ้าเป็นของฝาก จากออสเตรเลีย หนีไม่พ้น ครีม เดวิดโจน  ครีมรกแกะ  กับ ตุ๊กตาหมีโคล่าแบบที่เป็นตัวหนีบ ของถูกฝากได้หลายคน ซึ่งในการซื้อของฝากภาษาไม่เป็นปัญหาเพราะไปเจอเจ้าคนขายที่เป็นคนไทย

ส่วนตัวผม ก็ เดินทางทุกรูปแบบ นั่งเรือข้ามฝากไปต่อรถ เมล์ ลองนั่งแท็กซี่ดู บ้าง

คอมมานโดออสเตรเลียในการฝึกการใช้บันได

การใช้เชือกบนอาคารดูชุดเอาว่า ของประเทศไหนครับ

แต่สถานที่ เป็นที่ออสเตรเลีย

หน่วยปฏิบัติการพิเศษไทยกับคอมมานโดออสเตรเลีย

Thai & Aussies

Location : 4 RAR

เรื่องที่เอาลง อยู่ในหนังสือเล่มนี้ครับ

แต่คงหาซื้อไม่ได้เพราะ เป็นหนังสือที่ผมเขียนเอง  เอาไว้ให้เพื่อนๆที่สนใจ ครับ

เนื้อหา ส่วนมาเขียนจากประสบการณ์, รวมกับการค้นคว้า ครับ

การฝึกการลงและขึ้น

ปกติการใช้เชื่อทั่วไปจะฝึกการลงอย่างเดียว แต่ นี่เป็นการฝึกกรณีที่ลงเลยจุดที่จะเข้าอาคารหรือ ต้องการขึ้น ไปในชั้นที่ต้องการ 

ภาพหมู่

น่าสนใจมากเลยคะ ขอบคุณที่นำเรื่อง-ภาพมาฝากคะ

อยากจะขอแนะนำนิดคะ ... การย่อ-ขยายขนาดรูป ทำได้ง่ายๆ ส่วนตัวใช้โปรแกรม Paint ที่แสนง่าย จนไม่ค่อยมีใครสนใจ ในเครื่องคอมของเราที่ล่ะคะ หากไม่เคยใช้ ให้กดปุ่ม Start มุมซ้ายล่าง ไปที่ Program ---> Accessories ----> Paint คะ 

วิธีย่อขยายรูป เปิดภาพที่ต้องการย่อขยาย ไปที่แถบ Image ด้านบน แล้วเลือกหัวข้อย่อยที่สอง Streych/Skew คะ แล้วไปเปลี่ยนตัวเลขตรง Horizonal (แนวนอน) และ Vertical (แนวตั้ง) ปรกติเวลานำภาพถ่ายจากกล้องดิจิตอลมาลงที่นี่ ส่วนตัวจะย่อจาก 100% เป็น 40% ซึงจะได้ภาพขนาดประมาณ 40-50 KB พอสบายๆคะ