ผมว่าแล้วแต่กรณีครับ อย่างอิสราเอลนี้เคยรบกับอาหรับที่รุมกินโต๊ะอย่างหนักก็ยังชนะมาได้ แต่ถ้าจะเอามาสู้กับจีนผมว่าคงลำบาก
1.กรณีที่ให้ อิสราเอล เป็นเกาะแบบ ไต้หวัน   แล้วถูกจีนโจมตีถ้าจีน คิดจะยกพลขึ้นบกจริงก็ต้องทำลายกองกำลังทางน้ำของอิสราเอลให้หมดก่อนที่จะมาคุกคามการยกพลขึ้นบกและจะต้องคุ้มกันไม่ให้กองทัพอากาศอิสราเอลขึ้นมาทำอันตรายเรือยกพลขึ้นบกได้
    (แบบที่เยอรมันเปิดยุทธการซ๊ไลอ้อนกับอังกฤษโดยมีเป้าหมายว่าหากจะขึ้นเกาะอังกฤษต้องทำลายกองทัพอากาศอังกฤษให้หมดเสียก่อน แต่ไม่ประสบความสำเร็จเลยไปเล่นทางรัสเซ๊ยแทน)
   ทีนี้ก็ต้องใช้เรือระดมยิงชายฝั่งอิสราเอลอีกก็คงจะต้องลำบากหน่อยกว่าจะยกพลขึ้นบกได้ก็อ่วมพอดี  ทหารอิสราเอลต้องกรำศึกหนักกับคลื่นมนุษย์ที่ขึ้นมาอย่างต่อเนื่องและมีคุณภาพไม่ใช่น้อย หากจีนบุกหลายด้านของเกาะคงจะต้านทานยาก
   หากไม่สำเร็จจีนคงจะทำการทิ้งระเบิดด้วยเครื่องบินทำลายเมืองต่างๆ(ซึ่งกองทัพอากาศอิสราเอลคงไม่ยอมง่ายๆ)และใช้ขีปนาวุธทำลายที่ตั้งสำคัญต่างๆของอิสราเอล(แบบที่สหรัฐทำให้อิรักเป็นง่อย)ผมว่ากว่าจีนจะยึดเกาะอิสราเอลได้คงจะหลายปีและสูญเสียอย่างหนัก

2.จุดที่จะมาเปลี่ยนให้จีนถอยหลังกลับผมว่าน่าจะเป็นการช่วยเหลือของสหรัฐถ้าพี่แกมีเอี่ยวเมื่อไหร่จีนลำบากแน่ๆครับ อีกอย่างคือหากลองเชิงแล้วทำลายกองทัพเรือกับอากาศของอิสราเอลไม่สำเร็จทั้งที่ตนเองเสียหายหนักแล้วก็คงจะหาทางเจรจาสงบศึกและถอยทัพกลับไปเองละครับ(แบบเยอรมันในยุทธการซีไลอ้อน)

จบและครับความคิดผม(คิดเอาเอง)ได้แค่นี้ละครับ

แล้วก็คงจะหาทางเจรจาสงบศึกและถอยทัพกลับไปเองละครับ(แบบเยอรมันในยุทธการซีไลอ้อน)

ที่กล่าวนี้หมายถึงเยอรมันเลิกล้มแผนยกพลขึ้นบกไปเอง แต่ทำการทิ้งระเบิดทุกวันแทน ไม่มีการเจรจาสงบศึกนะครับ(บอกไว้ก่อนเดี๋ยวโดนหาว่ามั่วครับ อิอิ)

ในมุมมองของผมนะครับ อิสราเอลชนะสงครามอาหรับและเก่งก้จริงอยู่

แต่ที่ทำให้ดูมันเหมือนชนะอย่างขาดลอยและสวยงามนี่ผมก็ไม่เห็นด้วยเท่าไหร่นักว่าเป็นเพราะฝีมือมันเก่งสุดๆ

ทางฝ่ายอียิปต์นี้เองก็เกิดความไม่มั่นคงภายในการเมืองอย่างหนัก ในการโจมตีของอิสราเอลที่ใช้เครื่องบินในวันรบวันแรก อียิปต์ก็ได้มีการสั่งปิดเรดาห์ทัวประเทศเพราะ ปธน.จะเดินทางโดยเครื่องบิน แต่เกรงกลัวกองทัพตัวเองจะสอย เลยสั่งปิด ซึ่งก็ดันตรงกับจังหวะของอิสราเอลที่โจมตี (ก็ยอมรับว่าข่าวกรองเก่ง)

ทีนี้อาหรับไม่ได้โจมตีรุมพร้อมกันด้วยนะครับ ผลัดกันรบทีละประเทศๆ (มารยาทดีกานจริงๆ เหมือน 300สปาตา เลยมีธนูแต่มะเอาอยากชนะด้วยทหารราบ)

ส่วนทางไต้หวันเองผมว่าสลับเป็นอิสราเอล คุณภาพประชากรก็ดีขึ้น แต่ก็ไม่มากมั้งเพราะผมมองว่าไต้หวันเองก็ไม่ต่างกับยิวแห่งตะวันออกสักเพียงใด -*- (ไอ้ขี้งกเอ๊ย)

ทางอิสราเอลสาเหตุที่รบชนะเพราะอะไร เพราะความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันก็เป็นอีกประเด็นหนึ่งเนื่องด้วยศาสนายิว ที่กลมกลืนกันสุดๆ ยิวในอเมริกาสนับสนุนเต็มที่ในอาวุธต่างๆ

แต่ไต้หวัน...แง่บๆ เป็นมหามิตรอเมริกาก็จริง แต่ผมว่าอเมริกาไม่มีทางเข้ามาช่วยโดยการส่งกำลังทหารต่อสู้กับกองทัพจีนที่รุกล้ำเข้ามาแน่นอน (ไม่อยากเผชิญหน้ากันเองหรอก proxy war rule) ต่างกันกับยิว...

อีกอย่างมันต่างกันในหลายๆองค์ประกอบ ประเทศที่มีตรีนเกรียนรอบด้าน(อิๆขอมันส์นิดๆ) มักจะต้องเร่งพัฒนาตนเองเสมอ ประชากรจะมีคุณภาพด้วยสถานการณ์บังคับ

เหมือนไทยที่สบายจริงๆ ไม่มีใครมาละเมิดสิทธิ์ในดินแดนเรามานานแสนนาน(มีก็นิดๆ ไม่รุนแรง ยกเว้นล่าสุดเนี่ย แต่ก็ห่างไกลกับคำว่าสงครามเต็มรูปแบบเยอะ)

หากว่าประเทศใดหรือไทย ตกอยู่ภาวะที่ตรีน(ศัตรู)อยู่รอบด้าน ประชาชนจะประหยัด ไม่เล่นหวย ไม่เล่นพนันบอล ขยันทำงาน ทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อประเทศชาติแน่นอน แล้วค่อยวัดกันดีกว่าว่า ภายใต้ความกดดันนั้นๆประเทศไหนจะดึงพลังที่แท้จริงออกมาได้มากกว่ากัน

ฉนั้นผมมองว่า...ไต้หวันไม่ต่างกับยิว

ประเทศเล็กจะชนะประเทศใหญ่ได้ต้องอาศัยเทคโนโลยีที่สูงสุดๆ ขวัญกำลังใจที่สุดยอด ประกอบกับประเทศใหญ่นั้นเองมีความแตกแยกภายในกันเองด้วย

เหมือนดั่งที่กองทัพมองโกลกระจิ๊ดๆ รวมตัวกันต่อต้านและพิชิตจีนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดได้(สมัยก่อนมหาอำนาจโลกคือฮั่นกับโรม)

ผมพูดยาวก็จริงแต่ถามว่าให้แง่คิดในเรื่องใกล้ตัวไรมั่ง...

มองโกลของเจงกิสข่านสิครับ

ตอนก่อนจะรวมกับเผ่าอื่นๆอ่ะ คิดว่าเยอะเหรอ -*-

ตอนหลังเขารวมตัวกันได้จากนับหลายๆเผ่ามากัน ถึงได้ยิ่งใหญ่ -*-

(ก็เหมือนกับอินเดียยุคก่อนแหละ มีกระจิ๊ดๆ ผลัดกันไปทีละเผ่าสองเผ่ารบกับอเล็กซี่เดอะเกรท)

ถ้ารวมกันมันก็เยอะคร้าบ -*-