เห็นว่าสรุปน่าสนใจดีครับแล้วจะลองหาบทความอื่นๆมาให้อีกhttp://www.geocities.com/ekonomiz/article2003_3/article2003sep08p1.htm

ค่าเงินบาท

เศรษฐศาสตร์จานร้อน :  โดย ศุภวุฒิ สายเชื้อ   กรุงเทพธุรกิจ  วันที่  8  กันยายน  2546

เรื่องค่าเงิน เป็นสิ่งที่เข้าใจยาก และการทำนายค่าเงิน ให้ถูกต้องแม่นยำ ยิ่งเป็นเรื่องที่ยากกว่า นอกจากจะทำนายไม่ถูกแล้ว ยังอาจถูกทางการต่อว่าได้อีกด้วย

แต่ผมคิดว่าคนส่วนใหญ่จะเห็นพ้องต้องกันว่า ค่าเงินบาทในขณะนี้อ่อนเกินไป จึงมีการทำนายว่า ค่าเงินบาทจะต้องแข็งขึ้นอีกในอนาคต เมื่อมีความเชื่อเช่นนั้น นักเก็งกำไรจึงหันมาซื้อเงินบาท เพราะเมื่อค่าเงินบาทแข็งขึ้น เขาก็จะได้รับผลกำไรอย่างรวดเร็วและด้วยความเสี่ยงที่ต่ำ

ทั้งนี้ เพราะหากไม่มีใครเชื่อว่า ค่าเงินบาทจะอ่อนลงและพวกเก็งกำไรร่วมกันเข้าซื้อเงินบาทเป็นจำนวนมากค่าเงินบาทก็จะเพิ่มขึ้นตามที่พวกเขาต้องการ

อย่างไรก็ดี การเก็งกำไรนั้น จะต้องประเมินปัจจัยพื้นฐานด้วย หากเศรษฐกิจไทย อยู่ในสภาวะที่ย่ำแย่ไม่มีการขยายตัว และความสามารถในการแข่งขันกับต่างประเทศอยู่ในระดับต่ำ ค่าเงินบาทก็คงจะไม่สามารถแข็งค่าได้ คงมีแนวโน้มที่จะอ่อนตัวมากกว่า ซึ่งในกรณีนี้นั้น นักเก็งกำไรค่าเงินบาท คงแย่งกันขายเงินบาทมากกว่า

คำถามคือ อะไรคือปัจจัยพื้นฐานที่ทำให้หลายคนเห็นว่าค่าเงินบาทในขณะนี้อ่อนเกินไป คำตอบหนึ่งก็คือ การเกินดุลบัญชีเดินสะพัด

ซึ่งขณะนี้ประเทศไทยเกินดุลบัญชีเดินสะพัดประมาณ 600 ล้านดอลลาร์ต่อเดือน การเกินดุลบัญชีเดินสะพัด คือ การที่ประเทศไทยมีรายได้เป็นเงินตราต่างประเทศมากกว่ารายจ่าย เมื่อมีเงินตราต่างประเทศเก็บเอาไว้มากแล้ว ความต้องการเงินต่างประเทศเพิ่มอีกก็มีน้อยลง ทำให้เราต้องการขายเงินตราต่างประเทศออกไป และถือเงินบาทแทน ทำให้ค่าเงินบาทแข็งค่าขึ้นนั่นเอง

แต่บางคนอาจจะแย้งว่า ประเทศไทยเกินดุลบัญชีเดินสะพัดติดต่อกันมา 5 ปีแล้ว ค่าเงินบาทก็ไม่จำเป็นต้องแข็งตัวขึ้นอย่างต่อเนื่อง คำตอบคือ เมื่อก่อนเราต้องเกินดุลบัญชีเดินสะพัด เพราะเราต้องหาเงินตราต่างประเทศส่วนเกินมาใช้คืนหนี้ต่างประเทศที่เราสร้างขึ้นในช่วงที่เศรษฐกิจฟองสบู่

แต่ในขณะนี้ เราใช้หนี้คืนไปจนไม่ต้องใช้หนี้คืนอีกแล้ว ในกรณีของรัฐบาลก็คืนเงินกู้ไอเอ็มเอฟจนหมดแล้ว ในส่วนของภาคเอกชนนั้นหนี้ต่างประเทศก็ลดลง จากจุดสูงสุดที่ 92,000 ล้านดอลลาร์ในปี 2539 เหลือเพียง 36,000 ล้านดอลลาร์ในขณะนี้ ซึ่งเป็นระดับที่ใกล้เคียงกับหนี้ต่างประเทศของภาคเอกชนไทยในปี 2536 ซึ่งเป็นช่วงก่อนฟองสบู่จะก่อตัว

เมื่อเงินทุนไม่ต้องไหลออกเพื่อใช้คืนหนี้เหมือนแต่ก่อน การเกินดุลบัญชีเดินสะพัดจึงเสมือนกับเงิน (หรืออำนาจซื้อ) ที่เหลือใช้ ทั้งนี้ โดยปกติแล้ว ประเทศกำลังพัฒนาเช่นไทย ย่อมไม่สมควรที่จะนำเงินทุนส่วนเกินไปลงทุนในต่างประเทศอย่างต่อเนื่อง เพราะการลงทุนในต่างประเทศ คือ การเอาเงินออมของคนไทยไปลงทุนสร้างงานและสร้างความเจริญให้กับประเทศอื่น แทนที่จะลงทุนเพื่อพัฒนาประเทศไทยเอง

ดังนั้น ในระยะยาวประเทศไทยจึงไม่จำเป็นต้องมีการเกินดุลบัญชีเดินสะพัด อาจต้องมีการขาดดุลบัญชีเดินสะพัดเล็กน้อยด้วยซ้ำ เพราะเราอาจต้องการนำเข้าเงินทุนจากต่างประเทศบ้าง เพื่อเพิ่มการลงทุนในประเทศ ทำให้เศรษฐกิจขยายตัวในอัตราที่สูงขึ้นด้วย

แต่สมมติว่า เราเอาความสมดุลของบัญชีเดินสะพัดเป็นจุดที่ทำให้เกิดดุลยภาพ คำถามที่ตามมา คือ ค่าเงินบาทที่ระดับใดจะทำให้การเกินดุลบัญชีเดินสะพัดลดลงเหลือศูนย์ จากการประเมินของ เมอร์ริล ลินช์ ภัทร เราสรุปว่า ค่าเงินบาทที่ทำให้บัญชีเดินสะพัดเกิดความสมดุลคือ 34-38 บาท ต่อหนึ่งดอลลาร์สหรัฐ

แต่การทำนายค่าเงินนั้น (ดังที่ผมกล่าวข้างต้น) อาจเกิดความผิดพลาดได้อย่างมาก เพราะอันที่จริงแล้ว ควรเปรียบเทียบเงินบาทกับเงินสกุลต่างๆ ที่ประเทศไทยค้า-ขายด้วย ไม่ควรนำไปเปรียบเทียบกับเงินดอลลาร์สหรัฐเพียงอย่างเดียว

สมมติว่าค่าเงินดอลลาร์สหรัฐแข็งตัวขึ้นอย่างมาก เทียบกับเงินดอลลาร์สกุลหลักอื่นๆ เช่นเยนและยูโร ในกรณีดังกล่าวค่าเงินบาทจะอ่อนตัว เมื่อเทียบกับเงินดอลลาร์สหรัฐก็ได้

แต่จะแข็งขึ้นมากเมื่อเทียบกับเงินสกุลอื่นๆ อันจะทำให้ประเทศไทยสูญเสียการเกินดุลการค้าและบริการกับประเทศดังกล่าว ทำให้การเกินดุลบัญชีเดินสะพัดของไทยลดลง แต่ค่าเงินบาทเมื่อเทียบกับเงินดอลลาร์สหรัฐก็ลดค่าลงไปพร้อมกัน

ทำไมประเทศไทยจึงไม่ต้องการให้ค่าเงินบาทแข็งตัว การแข็งตัวของค่าเงินบาท จะทำให้สินค้าและบริการต่างประเทศราคาถูกลง เราก็จะนำเข้าสินค้าและบริการดังกล่าวมากขึ้น ในขณะที่เราจะส่งออกน้อยลง เพราะราคาสินค้าและบริการของเราคิดเป็นเงินตราต่างประเทศจะมีราคาแพงขึ้น กล่าวคือ การแข็งค่าของเงินบาท คือ กลไกเพื่อลดการเกินดุลบัญชีเดินสะพัดที่ตรงไปตรงมาที่สุด

แต่การทำเช่นนั้น คือ การลดการขยายตัวทางเศรษฐกิจของไทยและเพิ่มการขยายตัวให้กับประเทศคู่ค้า ซึ่งขณะนี้นักเศรษฐศาสตร์ส่วนใหญ่ที่มองภาพเศรษฐกิจโลกโดยรวม จะมีความเห็นว่า ประเทศไทยพร้อมกับประเทศเอเชียอื่นๆ โดยเฉพาะ จีนและญี่ปุ่น จะต้องยุตินโยบายตรึงค่าเงินของตนกับเงินดอลลาร์สหรัฐได้แล้ว

เพราะประเทศสหรัฐจะต้องสามารถขยายตัวอย่างต่อเนื่องในปลายปีนี้และปีหน้า โดยจะต้องไม่ทำให้สหรัฐขาดดุลบัญชีเดินสะพัดเพิ่มขึ้นอีก (จากปัจจุบันที่สูงขึ้นถึง 550,000 ล้านดอลลาร์ต่อปี)

กล่าวคือ เอเชียกำลังจะถูกกดดันให้เกื้อกูลเศรษฐกิจสหรัฐโดยการปล่อยให้เงินของตนแข็งค่าขึ้นเมื่อเทียบกับเงินดอลลาร์สหรัฐนั่นเอง

แต่หากมองสภาวะของเศรษฐกิจไทยในขณะนี้แล้ว ก็จะเห็นว่า ไม่มีความจำเป็นต้องปล่อยให้ค่าเงินบาทแข็งขึ้น ทั้งนี้ เพราะขณะนี้อัตราเงินเฟ้อของประเทศไทยอยู่ในระดับต่ำมาก โดยเฉพาะเงินเฟ้อพื้นฐาน (core inflation) ซึ่งเท่ากับ 0.2% ในช่วงมกราคม-สิงหาคม ของปีนี้ หากค่าเงินบาทแข็งขึ้น ราคาสินค้าส่งออกและสินค้านำเข้าที่คิดเป็นเงินบาทก็จะลดลงไป ทำให้ระดับราคาสินค้าในประเทศลดลง จนทำให้อัตราเงินเฟ้อติดลบได้

นอกจากนั้น การที่ไทยจะส่งออกได้น้อยลงและนำเข้ามากขึ้น (ทำให้การซื้อสินค้าที่ผลิตในประเทศลดลง) ก็ไม่ค่อยจะเหมาะสมเท่าไหร่ เพราะขณะนี้ อุตสาหกรรมไทยก็ยังใช้กำลังการผลิตเพียง 65% เท่านั้น

กล่าวคือ หากมองจากภาพของความสมดุลของเศรษฐกิจโลกโดยรวมแล้ว ค่าเงินของประเทศเอเชีย รวมทั้งไทยจะต้องแข็งค่าขึ้นอย่างมาก แต่หากมองจากผลประโยชน์ของประเทศไทยโดยเฉพาะแล้ว ก็จะเห็นว่าไม่จำเป็นต้องปล่อยให้ค่าเงินบาทแข็งค่าขึ้นแต่อย่างใด

ดังนั้น การรับมือกับการเก็งกำไรค่าเงินบาทคงจะเป็นเรื่องที่ประเทศไทยจะต้องเตรียมรับมือต่อไปอีกนานครับ

ชะอุ๋ย ผมลืมดูปีที่เขียนครับ555 มัน 4 ปีมาแล้วคงจะใช้ไม่ได้กับตอนนี้ แต่อย่างน้อยคงได้ความรู้บ้างหล่ะนะครับ

ขอโต๊ดครับ.......

จากที่ได้ถามผู้รู้จริงๆนะครับ สิ่งที่ดีที่สุดคือการทำให้ค่าเงินบาทมีเสถียรภาพ ไม่ผันผวน เพราะผู้นำเข้าและส่งออกจะได้ประมาณการค่าใช้จ่ายได้จริงและถูกต้องแม่นยำที่สุด แต่ในทางปฏฺบัตินั้นเป็นไปได้ยากมากเมื่อมีการลอยตัวเงินบาทสมัยนี้ มันก็เลยต้องไปดูปัจจัยนั่นๆนี่ๆไปเพื่อเป็นการทำให้เกิดความเสี่ยงน้อยที่สุดครับผม

ค่าเงินบาทจะอ่อนจะแข็งยังไง มีผลน้อยกว่าค่าเงินไม่มีเสถียรภาพ

อย่างก่อนรัฐประหารเงินบาท39-40 เดือนสองเดือนขึ้นมา 34-35 ใครรับออเดอร์ไว้เดือนกันยา ผลิตเสร็จส่งได้เดือนมกราเงินหายไปเกือบ5บาท  ตรงจุดนี้เขาเดือดร้อนกันครับ เพราะการผลิตล็อตใหญ่ๆเพื่อส่งออกกินเวลานานครับดูกันเป็นไตรมาส  บางอย่างออเดอร์ล่วงหน้ากัน6เดือน 9เดือน

ก็ต้องดูๆกันไปครับ แบงค์ชาติไม่รู้จะไหวหรือเปล่า เงินบาทตลาดOFFSHORE ชักคะเย่อกันมาเป็นเดือนๆแระ แต่ค่าเงินในบ้านไม่ขยับเลย ตอนนี้แบงค์ชาติใช้เงินไปเกือบ200,000ล้านแล้วมั้งครับที่จะพยุงเงินบาทให้มีเสียรภาพ รวมนู่นรวมนี่คงสามแสนกว่าล้านในเวลา2-3เดือนมานี่ สร้างสุวรรณภูมิได้อีก2แห่ง.....เสียดาย

ขอลองหน่อยขอโทษที

Anna Nicole Wacked Out Of Her Mind In Clown Makeup!

QuickList Play All Playing All 0 video Play Next  Remove videos as I watch them Manage | Save | Clear Rate this video: 304 ratings Save to Favorites Add to Groups Share Video Post Video Flag as Inappropriate

ในเรื่องเงินบาทจะแข็งหรืออ่อนก็ไม่ดีทั้ง2อย่างละครับ

เพราะว่าถ้าเงินบาทแข็งตัวมากเกินไป ก็จะทำให้เศริษฐกิจของประเทศชะล้อตัวครับ เป็นเหตุมาจากการที่เรานำสินค้าไปขายต่างประเทศแต่ได้เงินกลับมานิดเดียว แต่ถ้าเงินบาทอ่อนมากจนเกินไป เงินบาทของเราก็จะไล่ออกนอกประเทศมากจนเกินไป อาจทำให้เกิดภาวะเศรษฐกิจแบบปี40ที่ไทยเราโดนทุบค่าเงินบาทจนเงินทุนสำรองต้องหมดไปเพื่อแค่นำเงินทุนสำรองไปรักษาค่าเงินบาท เพราะฉะนั้นผมคิดว่าควรจะอยู่ที่ 40 กว่าบาทต่อ 1 ดอล์ลาร์จะดีไหมคับ

เงินบาทอ่อน หรือ แข็ง ยังไม่สำคัญครับ แต่ต้องมีเสถียรภาพ จะทำให้ผู้ส่งออกและนำเข้าสามารถคาดการณ์ต้นทุนที่เกี่ยวข้องหรือรายรับจากการส่งออก และต้นทุนการนำเข้าวัตถุดิบได้

การอ่อนค่าหรือแข็งค่า บ.ส่วนใหญ่จะดำเนินการเกี่ยวกับต้นทุนการดำเนินงาน และต้นทุนการผลิตแทนครับ