ในวันที่ 14 มีนาคม พ.ศ.2497 (ค.ศ.1954) ทางด้านบริเวณ Gabrielle ซึ่งเป็นเขตความรับผิดชอบของ กองพันที่ 5 กรมทหารราบที่ 7 อัลจีเลีย (5th Battalion 7th Algerian Rifles: ร.7 พัน.5 อล.) ภายใต้การบังคับบัญชาของ พ.ต. De Mecquenem ได้ทำการตรวจความพร้อมรบของกำลังพล เพื่อให้มีความพร้อมสำหรับการเข้าตีของฝ่ายเวียดมินห์ ที่จะเกิดขึ้นคืนวันเดียวกัน 

              Gabrielle เป็นแนวตั้งรับที่มีที่มั่นดัดแปลงแข็งที่สามารถเรียกได้ว่ามีความแข็งแรง มากสุดในบรรดา ที่มั้นดัดแปลงแข็งแรงของแนวตั้งรับหลักทั้ง 8 แห่ง แข็งแรงมากจนกระทั่ง ผู้บังคับหน่วยปืนใหญ่ที่เดียนเบียนฟูกล่าวว่าไม่มีทางที่ Gabrielle จะสามารถถูกทำลายด้วยปืนใหญ่ นอกจากนี้ พ.ต. De Mecquenem และ พ.ต.Kah ผู้ที่มาผลัดเปลี่ยนตำแหน่ง ได้ประสานกับนายทหารติดต่อ (นตต.ป.สนาม) ของหน่วยปืนใหญ่ ในเรื่องของบริเวณช่องทางสำคัญที่เวียดมินห์น่าที่จะใช้เข้ามา และให้ทำเป็นกลุ่มเป้าหมาย เพื่อความสะดวกในการขอยิงปืนใหญ่ ส่วนอาวุธกระสุน และอาหาร ก็ได้ร้องขอไปยังหน่วยเหนือก็ได้รับการส่งกำลัง จนมีความสามารถทำการรบได้ถึง 4 วันต่อเนื่อง  

               เวลาประมาณ 1500 วันเดียวกัน ได้มีการอพยพผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องออกจาก Gabrielle ตกบ่าย พ.ต.De Mecquenem และ พ.ต.Kah ได้สังการแจกจ่ายอาหารร้อน ๆ และปริมาณที่จำนวนมากให้กับกำลังพลใน Gabrielle ส่วนนายทหารก็จะมาทานข้าวรวมกันเป็นมื้อสุดท้าย นอกจากนี้ยังประสานไปยังหน่วยเหนือร้องของ C-47 ดาโกต้า ให้ติดแฟร์ เพื่อที่ช่วยในการส่องสว่างสนามรบ ในตอนกลางคืน และทำการกำหนดที่บังคับการสำรอง เพื่อไม่ให้ซ้ำรอยกับ Béatrice ที่เป็นอัมพาทไป เมื่อโดนทำลายด้วยกระสุนปืนใหญ่ในชุดแรก ๆ

เวลา 1800 วันเดียวกัน มินห์ก็เริ่มทำการยิงอาวุธสนับสนุน ทั้งเครื่องยิงลูกระเบิดหนักขนาด 120 มม. และปืนใหญ่ขนาด 105 มม. ลงยังบริเวณ Gabrielle ถึงแม้ที่มั้นดัดแปลงแข็งแรงใน Gabrielle จะมีความแข็งแรงสามารถรองรับการโจมตีจากปืนใหญ่ได้ แต่ก็ไม่สามารถทนทานต่อการระดมยิง อย่างหนักและเป็นเวลานาน ในที่สุดเวลา 2000 คลังเก็บกระสุนของกองร้อยที่ 4 (ร้อย.4) ของ ร.ท. Moreau ได้ยุบตัวลง เลยมาถึงเวลา 2200 ที่บังคับการกองร้อย ของ ร้อย.4 ก็ถูกทำลายลง ทำให้ ร.ท.Moreau เสียชีวิตไปในที่บังคับการ (ภรรยาของ ร.ท.Moreau  เพิ่งเดินทางมาถึง ฮานอยก่อนหน้านี้เพียงไม่กี่วัน ในฐานะ สมาชิกคนหนึ่งของ French Women's Army Corps) นอกจากนี้ ค. 81 มม.จำนวน 2 กระบอก ได้ถูกทำลายลง และ ค.120 ที่ส่งกำลังมาช่วยจาก กรมที่ 5 Foreign Legion ภายใต้การควบคุมของ ร.ท.Clergé ตกอยู่ภายใต้การยิงอย่างหนัก ร.ท.Clergé ได้พบว่าวิทยุสื่อสารของตนถูกทำลาย จึงได้วิ่งไปที่ โรงอาหารเพื่อใช้วิทยุร้องขอปืนใหญ่สนับสนุนเพิ่มเติม

           เมื่อกองบังคับการของ ร้อย.4 ถูกทำลายลง กำลังของกองทัพประชาชนเวียดมินห์ กรมที่ 88 และ 102 ของกองพล 308 ก็ค่อย ๆ คลืบคลานเข้าไปใกล้ Gabrielle (การเข้าตีครั้งนี้ ไม่ได้ใช้คลื่นมนุษย์ อย่างครั้งที่เข้าตี Béatrice) เมื่อรามกำลังได้ประมาณอัตราส่วน 8:1 (ปกติหลักนิยมของสหรัฐฯ จะนิยมให้ฝ่ายเข้าตีที่กำลังมากว่าฝ่ายตั้งรับอย่างน้อย 3:1) ก็เริ่มทำการตีเจาะ Gabrielle ยังบริเวณกองร้อยที่ 4 เข้ามาในพื้นที่การรบหลัก 

            พ.ต.De Mecquenem และ พ.ต.Kah จึงตัดสินใจใช้กำลังกองหนุนเข้าทำการตีโต้ตอบจำนวน 2 หมวด (ตอนเช้า 0730 วันที่ 15 มีนาคม พ.ศ.2497 (ค.ศ.1954) กองหนุนมีกำลังพลรอดชีวิตมาเพียง 7 นาย)  ทางกองหนุนก็ไปรวมกับกำลังพลที่เหลือของ ร้อย.4 ทำการตีโต้ตอบ กำลังเวียดนามที่เจาะเข้ามา ปืนใหญ่ของฝรั่งเศสก็ระดมยิงอย่างหนัก ซึ่งก็ได้สร้างความเสียหายอย่างหนักให้กับกำลังเข้าตีหลักของเวียดมินห์ เวลา 0230 ปืนใหญ่ของเวียดมินห์ก็หยุดยิงชั่วคราว