การรบที่เดียนเบียนฟู ตอนที่3
โดยคุณ : min_linkin
เมื่อวันที่ :
14/02/2007 21:46:57
สถาปนาความมั่นคงค่ายที่เดียนเบียนฟู
นอกจากวัสดุสำหรับการซ่อมแซมสนามบินแล้ว สิ่งอุปกรณ์อื่น ก็ได้ถูกส่งลงยังเดียนเบียนฟู เช่น ลวดหนาม จำนวนถึง 45 ตัน เพื่อใช้เป็นแนวป้องกัน และเป็นสิ่งกีดขวางการเคลื่อนที่ของฝ่ายเวียดมินห์
หลังจากกำลังส่งทางอากาศของฝรั่งเศสได้ถูกส่งลงยังบริเวณเดียนเบียนฟู ตามยุทธการ Castor แล้ว ทางกองกำลังฝรั่งเศสดังกล่าวได้ทำการสถาปนาความมั่นคง โดยให้ความสำคัญเร่งด่วนกับสนามบิน เพราะว่าการส่งกำลังเข้าสู่เดียนเบียนฟู จะเป็นได้ทางเดียวคือทางอากาศ สิ่งอุปกรณ์ และกำลังพล ต่างก็ต้องนำมาจาก ฮานอย
วันที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ.2496 (ค.ศ.1953) ได้มีเครื่องบินเที่ยวบินแรกได้ทดลองบินลงยังสนามบิน ที่เดียนเบียนฟู เป็นเครื่องบินตรวจการณ์ขนาดเล็ก Morane 500 เพื่อทดสอบการใช้สนามบิน ก่อนที่ พล.จ. René Cogny ผู้บัญชาการแค้วนตังเกี๋ย (Tokin Forces Commander) จะมาตรวจเยี่ยมวันรุ่งขึ้น
วันที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ.2496 (ค.ศ.1953) สิ่งอุกรณ์ต่าง ๆ จำนวนถึง 240 ตัน ได้ถูกส่งลงยังบริเวณเดียนเบียนฟู ด้วยเที่ยวบินถึง 248 เที่ยวบิน เพื่อทำการปรับปรุงสนามบินให้สามารถรองรับเครื่องบิน C-47 Dakota และพล.จ.Cogny ได้บินมาตรวจเยี่ยมกำลังพล ด้วยเครื่องบิน Morane 500
วันที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ.2496 (ค.ศ.1953) สนามบินมีความพร้อมสำหรับเครื่อง Dakota ในเวลา 1145 เครื่องบิน Dakota ฝูงแรกก็บินลงยังสนามบินเดียนเบียนฟู ซึ่งก็เร็วกว่าที่หลาย ๆ ฝ่ายวางแผนเอาไว้ว่าจะเป็นราว ๆ ต้นเดือน ธันวาคม แต่การลงดังกล่าวทำให้สนามบินมีความเสียหาย ซึ่งก็ต้องซ่อมแซม ทำให้เริ่มมีการขนแผ่นเหล็ก จำนวนถึง 22,800 แผ่น และ แผ่นรอง 15,450 แผ่น เพื่อปรับปรุงให้ทางขึ้นลงสามารถรองรับเครื่องบินได้ทุกประเภท
นอกจากวัสดุสำหรับการซ่อมแซมสนามบินแล้ว สิ่งอุปกรณ์อื่น ก็ได้ถูกส่งลงยังเดียนเบียนฟู เช่น ลวดหนาม จำนวนถึง 45 ตัน เพื่อใช้เป็นแนวป้องกัน และเป็นสิ่งกีดขวางการเคลื่อนที่ของฝ่ายเวียดมินห์
วันที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ.2496 (ค.ศ.1953) เดียนเบียนฟู มีความพร้อมที่จะรองรับการเคลื่อนย้ายทางอากาศจากที่อื่น ๆ โดยเฉพาะจาก ฮานอย ในการนี้ กองกำลังจากประเทศอณานิคม (อัลจีเลีย โมรอคโค แอฟริกัน) Foreign Legion (นักรบรับจ้าง) และ ทหารราบ ทหารม้า ทหารปืนใหญ่ ทหารช่าง ทหารสื่อสาร และเจ้าหน้าที่การบินภาคพื้น ของฝรั่งเศส ต่างทะยอยเคลื่อนย้ายเข้าสู่ เดียนเบียนฟู
วันที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ.2496 (ค.ศ.1953) ค่ายของกองกำลังฝรั่งเศสได้ถูกตั้งชื่อว่า GONO ภายใต้การบังคับบัญชาของ พล.จ.Gilles อย่างไรก็ตามหน้าที่จริง ๆ ของ พล.จ.Gilles นั้นเป็นผู้บัญชาการกองกำลังส่งทางอากาศ ของกำลังส่งทางอากาศทั้งหมดในภาคพื้นอินโดจีน หลังจากกำลังในส่วนต่าง ๆ ได้ถูกส่งลงยังเดียนเบียนฟู ตามขั้นตอนที่ 1 ของยุทธการ Castor แล้วเขาต้องกลับไปทำหน้าที่อย่างเดิม คือเป็นผู้บัญชาการกองกำลังส่งทางอากาศของฝรั่งเศสในภาคพื้นอินโดจีน โดยกลับไปนั่งทำงานที่ ฮานอย นอกจากนี้ พล.จ.Gilles นั้นก็มีสุขภาพที่ไม่ค่อยดีนัก
ทางหน่วยเหนือจึงวางแผนสับเปลี่ยนผู้บัญชาการค่ายที่เดียนเบียนฟูจาก พล.จ.Gilles ไปเป็น พ.อ.Christian de la Croix de Castries (เหล่าทหารม้า) ผู้ซึ่งได้รับการคัดเลือกจาก พล.อ.Navarre เนื่องจากมีความประทับใจความสามารถของ พ.อ.Christian จากการทัพที่เยอรมันในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 การสับเปลี่ยนการบังคับบัญชาเริ่มขึ้นในวันที่ 8 ธันวาคม พ.ศ.2496 (ค.ศ.1953) ส่วน พล.จ.Gilles ได้กลับไปยังฮานอยและกลับสู่ฝรั่งเศส ในวันที่ 2 มีนาคม พ.ศ.2496 (ค.ศ.1953) เนื่องจากปัญหาสุขภาพ
หลังจาก พ.อ.Christian มารับตำแหน่งก็ทำการพัฒนาค่ายให้มีความมั่นคงแข็งแรง ต่อจาก พล.จ.Gilles โดยแบ่งค่ายออกเป็น 9 ส่วนหลัก ๆ มีชื่อดังต่อไปนี้ Anne-Marie, Béatrice, Claudine, Dominique, Eliane, Françoise, Gabrielle, Huguette, Isabelle (เป็นชื่อของผู้หญิงทั้งหมด มีบางคนกล่าวว่าเป็นชื่อของผู้หญิงที่ พ.อ.Christian รัก)
วันที่ 22 ธันวาคม พ.ศ.2496 (ค.ศ.1953) รถถัง M-24 (Schaffee) แยกชิ้นส่วนจำนวน 6 คัน ได้ถูกยกโดยอากาศยานปีกหมุน (ฮ.) มาลงและประกอบที่เดียนเบียนฟู รถถังอีกจำนวน 4 คันได้ถูกยกตามมาในวันที่ 9 มกราคม พ.ศ.2497 (ค.ศ.1954) ทำให้มีรถถังประจำการที่เดียนเบียนฟู 10 คัน แบ่งออกเป็น 3 หมู่รถถัง หมู่ละ 3 คัน และ รถบังคับการ 1 คัน ในเดือนธันวาคม พ.ศ.2496 (ค.ศ.1953) นั้นแทบจะกว่าได้ว่า ค่ายของกองกำลังฝรั่งเศสที่เดียนเบียนฟูมีความมั่นคงแข็งแรงเป็นอยากมาก และต่างก็เชื่อว่ายากที่ฝ่ายเวียดมินห์จะสามารถทำการเข้าตีให้แตกได้....................
วันที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ.2496 (ค.ศ.1953) ค่ายของกองกำลังฝรั่งเศสได้ถูกตั้งชื่อว่า GONO ภายใต้การบังคับบัญชาของ พล.จ.Gilles อย่างไรก็ตามหน้าที่จริง ๆ ของ พล.จ.Gilles นั้นเป็นผู้บัญชาการกองกำลังส่งทางอากาศ ของกำลังส่งทางอากาศทั้งหมดในภาคพื้นอินโดจีน หลังจากกำลังในส่วนต่าง ๆ ได้ถูกส่งลงยังเดียนเบียนฟู ตามขั้นตอนที่ 1 ของยุทธการ Castor แล้วเขาต้องกลับไปทำหน้าที่อย่างเดิม คือเป็นผู้บัญชาการกองกำลังส่งทางอากาศของฝรั่งเศสในภาคพื้นอินโดจีน โดยกลับไปนั่งทำงานที่ ฮานอย นอกจากนี้ พล.จ.Gilles นั้นก็มีสุขภาพที่ไม่ค่อยดีนัก
ทางหน่วยเหนือจึงวางแผนสับเปลี่ยนผู้บัญชาการค่ายที่เดียนเบียนฟูจาก พล.จ.Gilles ไปเป็น พ.อ.Christian de la Croix de Castries (เหล่าทหารม้า) ผู้ซึ่งได้รับการคัดเลือกจาก พล.อ.Navarre เนื่องจากมีความประทับใจความสามารถของ พ.อ.Christian จากการทัพที่เยอรมันในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 การสับเปลี่ยนการบังคับบัญชาเริ่มขึ้นในวันที่ 8 ธันวาคม พ.ศ.2496 (ค.ศ.1953) ส่วน พล.จ.Gilles ได้กลับไปยังฮานอยและกลับสู่ฝรั่งเศส ในวันที่ 2 มีนาคม พ.ศ.2496 (ค.ศ.1953) เนื่องจากปัญหาสุขภาพ
หลังจาก พ.อ.Christian มารับตำแหน่งก็ทำการพัฒนาค่ายให้มีความมั่นคงแข็งแรง ต่อจาก พล.จ.Gilles โดยแบ่งค่ายออกเป็น 9 ส่วนหลัก ๆ มีชื่อดังต่อไปนี้ Anne-Marie, Béatrice, Claudine, Dominique, Eliane, Françoise, Gabrielle, Huguette, Isabelle (เป็นชื่อของผู้หญิงทั้งหมด มีบางคนกล่าวว่าเป็นชื่อของผู้หญิงที่ พ.อ.Christian รัก)
วันที่ 22 ธันวาคม พ.ศ.2496 (ค.ศ.1953) รถถัง M-24 (Schaffee) แยกชิ้นส่วนจำนวน 6 คัน ได้ถูกยกโดยอากาศยานปีกหมุน (ฮ.) มาลงและประกอบที่เดียนเบียนฟู รถถังอีกจำนวน 4 คันได้ถูกยกตามมาในวันที่ 9 มกราคม พ.ศ.2497 (ค.ศ.1954) ทำให้มีรถถังประจำการที่เดียนเบียนฟู 10 คัน แบ่งออกเป็น 3 หมู่รถถัง หมู่ละ 3 คัน และ รถบังคับการ 1 คัน ในเดือนธันวาคม พ.ศ.2496 (ค.ศ.1953) นั้นแทบจะกว่าได้ว่า ค่ายของกองกำลังฝรั่งเศสที่เดียนเบียนฟูมีความมั่นคงแข็งแรงเป็นอยากมาก และต่างก็เชื่อว่ายากที่ฝ่ายเวียดมินห์จะสามารถทำการเข้าตีให้แตกได้....................
