เค้าเขินกันนะยะ ยัยเด็กทะเล

ฮาดีครับ

เห็นเจ้าสองตัวแล้วนึกถึงสมัยเรียนจังเลยครับ.......................ในหมู่บ้านที่พัก ตอนเป็นนักศึกษา เป็นทาวเฮ้าส์มีหลายหลังคาเรือน เป็นที่รู้ว่ายุคน้าชาติธุรกิจอสังหาฯอู้ฟู่ ดังนั้นตลอดบริเวณยังมีอีกหลายเฟสหลายยูนิตกำลังลงหลักปักฐาน ถัดไปนั้นประมาณสักสิบหลังเห็นจะได้เป็นบ้านเดี่ยว เค้าเลี้ยงหมาแบบนี้แหล่ะ. แต่ไม่ค่อยเห็นเจ้าของบ้านคงจะเป็นผัวหนุ่มเมียสาว..................ที่บ้านของเราอยู่กันหลายคนทั้งประจำและขาจร ที่ว่าขาจรคือเวลาเมามาก็มาค้างเข้าออกสะดวกตลอด24ชม. อะหยั่งว่าหล่ะครับ...แต่ละพระหน่อโลดโผนกานทั้งน้าน.........ข้างบนมีสองห้องนอน คืนไหนเพื่อนพากิ๊กมา ทั้งหมดก็ต้องสละสถานที่หอบหมอนผ้าห่มลงมาข้างล่าง..............เช้าตะวันโด่งใครเรียนบ่ายยังมุดในโปง ก็นี่แหล่ะ ได้เจ้าใส้กรอกตัวดำนี่มาเลียหน้าเลียตาแต่เช้า.............เป็นอย่างนี้มาดีดักจนคุ้นเคย จู่ๆเทอมสุดท้ายใกล้จบ เจ้าไส้กรอกหายหน้าหายตาไป เจออีกที เค้ามีคู่ครองซะแล้ว เป็นไส้กรอกเหมือนกันเด๊ะยังกะแฝด...........เจ้าของคงเห็นมามั่วสุมกับเรามากกลัวจะเสียคน เอ้ย หมา..เลยจัดวิวาให้..................จบทำงานเป็นปี มีโอกาสกลับไปครั้งนั้น เลยลำลึกความหลังกลับไปถิ่นเก่า เห็นนายไส้กรอก และคุณนาย แถมด้วยเจ้าไส้กรอกจูเหนี่ย.โผล่หน้าออกมาจากลูกกรงประตูหน้าบ้านสลอน...แม๊ะ.......มันแจ๋วจริงเพื่อนรัก............... หมาก็แฮปปี้แบบหมา คนก็แฮปปี้แบบคน ไม่รู้บ้านเก่าหลังนั้น ยังเป็น ที่แฮป ปี้ อยู่รึเปล่า.....????

ที่ เธอรีน่าก็มี นิครับ