ล่อเป้าครับ กระทู้นี่ล่อเป้า ถ้ามันจะเลยเถิด ก็ลบได้เลยครับ

คือผมอยากจะตั้งกระทู้ในมาแชร์ความรู้สึกกับทุก ๆ ท่านในฐานะที่พวกเราก็เป็นนักสังเกตุการณ์ทางทหารด้วยกัน

ผมว่าผมเห็นด้วยกับคำขอโทษของท่านนายกครับ

คราวนี้ขอแบ่งเป็นสองประเด็นคือ 1) การกล่าวขอโทษในครั้งแรก 2) การกล่าวว่าจะยอมกราบใครก็ได้ถ้าจะทำให้สถานการณ์สงบ

1) การกล่าวขอโทษในครั้งแรก

ผมเห็นด้วยเต็ม ๆ เลยครับ

มันอาจจะขัดใครพวกเรา เพราะเราเป็นฝ่ายถูกกระทำ ซึ่งก็เข้าใจได้ และผมก็รู้สึกเช่นนั้นเหมือนกัน แต่ครับแต่ ผมว่าเรากำลังอยู่ในสงครามการก่อการร้าย ซึ่งประชาชนสำคัญที่สุด (อันที่จริงก็สำคัญในทุกสงคราม) ที่ผ่านมามีหลายเหตุการณ์ที่ผู้ก่อความไม่สงบนำไปเป็นเงื่อนไขในการดึงมวลชน........การกล่าวขอโทษ แม้ว่าจะฟังดูขัดหู จะฟังดูเหมือนยอมแพ้ แต่ผมว่านี่แหละครับคือการรุกในเชิงจิตวิทยา ในสงครามจิตวิทยาที่เราตั้งรับมาตลอดทั้งในบ้านและนอกบ้าน เราได้รุกครั้งปรกก็ครั้งนี้แหละครับ

ทำไม???

กลุ่มก่อความไม่สงบทั้งพลูโล เบอร์ซาตู BRN หรือล่าสุด RKK มีสายและข่ายงานในหมู่บ้านแทบทุกหมู่บ้าน กลุ่มนี้เหล่านี้สามารถฉีดแนวความคิดสุดโต่ง แนวความคิดที่ว่ารัฐไทยกดขี่และพยายามทำลายวัฒนธรรมในพื้นที่ ฯลฯ ซึ่งเงื่อนไขส่วนใหญ่ที่กลุ่มเหล่านี้ใช้ก็หนีไม่พ้นเหตุการณ์ที่ตากใบ ที่เป็นความผิดพลาดของเรา (ผมว่าอันนี้เราต้องยอมรับว่าส่วนหนึ่งเราก็พลาดเช่นกัน)

การขอโทษ แม้ว่าจะไม่สามารถเรียกคืนความผิดพลาดได้ แต่มันให้ผลทางจิตวิทยามากมาย มันแสดงถึงการผ่อนปรนและปราณีปรานอม การพร้อมที่จะอ้าแขนรับชาวบ้านกลับเข้ามาให้รัฐ ด้วยการเปลี่ยนความรู้สึกว่ารัฐไทยไม่ได้เป็นอย่างที่กลุ่มผู้ก่อความไท่สงบพยายามสร้างภาพ

2) การกล่าวว่าจะยอมกราบใครก็ได้ถ้าจะทำให้สถานการณ์สงบ

อันนี้สิครับที่แปลก ๆ คือ ผมก็ได้ดูคำพูดของท่านนายก (และเชื่อว่าทุก ๆ ท่านได้ดู) ซึ่งมีนักข่าวถามเกี่ยวกับสถานการณ์ในภาคใต้ นายกรัฐมนตรีก็ตอบประมาณว่า "ตอนนี้ผมยังไม่รู้ว่าจะทำยังไง ถ้าจะให้เหตุการณ์สงบ จะให้ผมไปกราบใครก็ยอม"

นี่แหละครับผมว่าคือความผิดพลาด

คือผมค่อนข้างแน่ใจว่ามันเป็นคำพูดเชิงประชด ๆ เล็กน้อย (คือในความหมายประมาณว่า ผมรักเธอ แต่เธอไม่รักผม จะให้ผมไปกราบใครให้เธอมารักก็ยอม) แต่นายกรัฐมนตรีก็ไม่ควรจะหลุดปากพูดออกมาขนาดนี้ ท่านนายกก็ควรจะต้องคำนึงถึงศักดิ์ศรีของนายกรัฐมนตรีแห่งราชอาณาจักรไทยด้วยครับ

บางทีคำพูดเล็ก ๆ น้อย ๆ มันสร้างความอึดอัดได้มากครับ ซึ่งท่านสุรยุทธ์คงคิดไม่ถึงมาก่อน และต่อไปก็ขอเรียกร้องให้ท่านระมัดระวังคำพูดสักนิดนึงครับ

ความเห็นของผม ไม่ได้หมายความว่าผมสนับสนุนรัฐประหาร เพราะผมก็มีจุดยืนที่ชัดเจนว่าผมไม่ยอมรับการการทำใด ๆ อันไม่เป็นประชาธิปไตยแบบนี้ แต่ ผมว่า เราควรจะต้องแยกสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วกันสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป ออกจากกันครับ เราห้ามรัฐประหารไม่ได้แล้ว เพราะมันเกิดขึ้นมาแล้ว และทุกคนที่รักประชาธิปไตยก็เสียใจกันทุกคน แต่เราสามารถทำสิง่ที่จะเกิดขึ้นต่อไปให้ดีที่สุด ไม่ซ้ำรอยกับเหตุการณ์ที่ประชาชนไทยต้องเสียชีวิตเพราะคนไทยด้วยกันทั้งสามครั้งครับ

ผิดพลาดประการใด ผมขอน้อมรับคำติติงครับ