กลาโหมล้มซื้ออาวุธแบบ "แพ็คเกจ" 5 แสนล้าน ยุค "ทักษิณ" ชี้นายกฯ สุรยุทธ์ เห็นด้วยเพิ่มงบป้องกันประเทศตามจริง ชี้ถูกตัดงบมาตลอด ขีดความสามารถต่ำที่สุดในภูมิภาค ปลัด กห.ยอมรับ ชี้ไม่มีเงินซื้อได้หมด ซื้อ-ซ่อมตามจำเป็น ระบุใช้ "บาร์เตอร์เทรด" สะดุด

 พล.อ.วินัย ภัททิยกุล ปลัดกระทรวงกลาโหม กล่าวภายหลังการไปตรวจเยี่ยมศูนย์อำนวยการสร้างอาวุธฯ ว่า ได้ชี้แนะเรื่องการมองไปข้างหน้าว่า เราต้องตั้งวิสัยทัศน์ในการพัฒนาขีดความสามารถและการป้องกันประเทศของเราว่าจะวางตัวเองไว้ตรงไหนใน 5 ปีข้างหน้า เพราะเข้าใจว่า พล.อ.สุรยุทธ์ จุลานนท์ นายกรัฐมนตรี คงจะหันมาดูการจัดสรรงบประมาณในการป้องกันประเทศและกระทรวงกลาโหมให้มากขึ้น ที่ผ่านมาขีดความสามารถในการป้องกันประเทศค่อนข้างจะอยู่ในระดับน่าเป็นห่วง จากจัดสรรงบประมาณในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา อยู่ในระดับต่ำมาก ขณะนี้เรียกได้ว่าต่ำที่สุดในภูมิภาคนี้

 ?ปีนี้ท่านนายกฯ ก็มีเจตนาในการจัดสรรงบประมาณมากขึ้น ตามที่พวกเราร้องขอ และชี้ให้ท่านเห็น ดูง่ายๆ จากปี 2540 ที่เกิดวิกฤติเศรษฐกิจ ช่วงนั้นจีดีพีของประเทศอยู่ที่ประมาณ 4.4 ล้านล้านบาท แต่งบประมาณที่เราได้รับอยู่ที่ประมาณ 2.2% ของจีดีพี หรืออยู่ที่ประมาณ 16% ของงบประมาณประเทศทั้งหมด (4.4 แสนล้านบาท) ในปี 2549 จีดีพีของประเทศอยู่ที่ประมาณ 7.5 ล้านล้านบาท งบประมาณของประเทศอยู่ที่ 1.4 ล้านล้านบาท แต่ว่างบประมาณของกลาโหมอยู่ที่ 1.09% ของจีดีพี อยู่ที่ 6% ของงบประมาณ ถือว่าน้อยกว่าปี 2540 ด้วยซ้ำ จะเห็นได้ว่าอยู่ไปได้แค่เลี้ยงตัว พูดไปเป็นข่าวไปทั่วโลกก็อายเขา เพราะเขาจะเห็นขีดความสามารถของกองทัพไทยว่าจะอยู่ในระดับไหน? ปลัดกระทรวงกลาโหม กล่าว

 คงจะต้องมีการนำโครงการพัฒนายุทโธปกรณ์ของกองทัพในระยะเวลา 9 ปี หรือการจัดซื้ออาวุธแบบแพ็คเกจของรัฐบาล พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร มาทบทวนใหม่ทั้งหมด เพราะโครงการแพ็คเกจทั้งหมด 5 แสนกว่าล้าน จะหาเงินจากที่ไหนมา ขณะนี้ไม่มีเงินที่จะมารองรับแพ็คเกจนี้อยู่แล้ว จึงต้องรื้อโครงการเก่าๆ ที่มีอยู่มาดู โครงการใดสามารถดำเนินการได้ก็ต้องทำ อะไรที่ต้องปรับปรุงพัฒนาก็ต้องทำ ต้องดูว่านายกฯ จะจัดสรรงบประมาณในการป้องกันประเทศในปีนี้เท่าไรด้วย

 พล.อ.วินัย ยอมรับว่า โครงการจัดซื้ออาวุธโดยใช้การแลกเปลี่ยนกับสินค้าเกษตร หรือ บาร์เตอร์เทรด มีปัญหาอยู่บางส่วน เพราะการนำผลิตภัณฑ์เกษตรเข้าไปผูกโยงกับการจัดหา ส่งผลกระทบทางเทคนิคพอสมควร อีกทั้งกว่าจะดำเนินการได้ก็ทำให้หลายโครงการต่างๆ ไม่สามารถเดินหน้าไปได้ เพราะข้อจำกัดในการให้คู่สัญญาและคู่ค้ามาดูแลผลิตผลเกษตร ก็ติดขัดไปหมด เช่น เรื่องโครงการแลกลำไยก็มีปัญหา ส่งผลกระทบในการจัดหายุทโธปกรณ์ไม่เป็นไปตามเป้า มิหนำซ้ำงบประมาณก็ค่อนข้างน้อย