วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการสอน เด็กหลายคนตั้งใจมาวันนี้เพื่อมารอดูว่าอาจารย์ผู้สอนจะบอกข้อสอบหรือแนวการสอบอย่างไร ในห้องอารมณ์แบ่งเป็น 2 ฝ่ายชัดเจน ในขณะที่ผมวางหนังสือยังไม่ได้สอนอะไร นิสิตผู้หญิงชิงถามก่อนว่า ?..คิดอย่างไรกับการปฏิรูปการปกครองเมื่อวาน? โดยที่มีนิสิตอีกคนชิงตอบก่อนผมว่า ?อะไรไม่รู้ รู้แต่ว่า ท็าก กกกกก สินออกไป?  ก็เรียกเสียงฮือฮาได้พอสมควรจนผมต้องระงับ

ผมเรียกทั้งสองคนออกมาหน้าห้อง ซึ่งเป็นห้องเรียนรวมมีนิสิตต่างคณะมาลงทะเบีนเรียนด้วยด้วย เนื่องจากเป็นวิชาเปิด ผมถามคำถามพื้นฐานของการเรียน การสอนวิชานี้ว่า นิยามของ ดีมานด์ คืออะไร อธิบายมาให้ครบสมบูรณ์

ทั้ง 2 คนต่างเขียนกระดานด้วยความชำนาญ เนื่องจากเป็นคำถามง่ายๆ และทั้งสองคนอธิบายคล้ายๆกัน คือ คำตอบส่วนที่ 1 เป็นการพรรณนาถึงนิยามของดีมานด์ ส่วนที่ 2 เป็นกราฟอธิบาย ส่วนที่ 3 เป็นการอธิบายด้วยพีชคณิต ผมถามคำถามต่อไปว่าให้พิสูจน์ทีละคน ทั้งสองคนตอบได้ดี คล้ายๆกัน

ผมสรุป โดยมีเด็กทั้งสองอยู่ข้างๆ ว่า ผมสอนคุณให้เป็นนักเศรษฐศาสตร์ ดังนั้นเมื่อคุณจะตอบคำถามใดๆ คุณ ?ต้อง?สามารถตอบได้ด้วยการพรรณา อธิบายให้คนอื่นฟังและรู้เรื่องได้ด้วยหลักฐานที่มี (กราฟ+พีชคณิต) และต้องพิสูจน์ได้ ไม่เพียงแต่เฉพาะคำตอบ คำถามด้วยเช่นกัน เพราะในอนาคตเราไม่ทราบว่า ?เรา? จะเป็นผู้ตั้งคำถามหรือไม่

ผมให้นิสิตทั้งสองกลับไปนั่งที่ ผมถามนิสิตชายว่า การตะโกนอย่างนั้นเป็นลักษณะของนักเศรษฐศาสตร์หรือไม่ เค้าตอบว่าไม่ ผมถามต่อว่า เพราะอะไร

เพราะไม่เข้าคุณสมบัติของนักเศรษฐศาสตร์