วันที่ 11 มีนาคม 1992 เป็นวันสถาปนากองเรือเฉพาะกิจภาคที่ 3 มีการก่อสร้างกองบัญชาการที่ตำบลวิชิต อำเภอเมือง จังหวัดภูเก็ต ต่อมาวันที่ 27 มีนาคม 2009 จึงเปลี่ยนชื่อเรียกมาเป็นทัพเรือภาคที่ 3 มีพื้นที่รับผิดชอบรวมทั้งสิ้น 6 จังหวัด ประกอบไปด้วย ระนอง พังงา ภูเก็ต ตรัง กระบี่ และ จังหวัดสตูล

          หน้าที่หลักคล้ายคลึงกับทัพเรือภาคอื่น สิ่งที่แตกต่างก็คือรับผิดชอบทะเลอันดามัน กับไม่มีอัตราเรือประจำการอย่างแท้จริง แต่ใช้วิธีหมุนเวียนเรือจากทัพเรือภาคอื่น พอครบกำหนดจะมีเรือชุดใหม่เข้ามาทำหน้าที่แทน สาเหตุที่ต้องทำแบบนี้มีหลายประการ หนึ่งในนั้นก็คือระบบโครงสร้างพื้นฐาน เพื่อรองรับการประจำการเรือรบและเจ้าหน้าที่ ประกอบไปด้วยฐานทัพ ท่าเรือ อู่สำหรับซ่อมบำรุงตามวงรอบ รวมทั้งการฝึกฝนกำลังพลทุกระดับชั้น ซึ่งที่นี่ยังมีไม่เพียงพอกับความต้องการ

          จากแผนที่จะเห็นได้อย่างชัดเจนว่า ประเทศไทยมีทะเลโอบล้อมจำนวน 2 ฝั่ง แต่ไม่มีทะเลเชื่อมต่อติดกันเป็นทางตรง ต้องเดินทางผ่านช่องแคบมะระกา ใช้เวลาเร็วสุดประมาณ 3วัน แต่เป็นเส้นทางที่มีการจราจรหนาแน่น อาจติดแหงกเหมือนทางด่วนก็เป็นได้ ถ้าอยากได้เส้นทางที่มีเรือพาณิชย์ไม่มาก ต้องไปอ้อมช่องแคบซุนดาของอินโดนีเซีย ก่อนวกมาทางช่องแคบมะละกา ผ่านมาเลเซียตะวันตกเข้าสู่พื้นที่จังหวัดสตูล ซึ่งจะเสียเวลาและสิ้นเปลืองเชื้อเพลิงมากกว่ากัน

          ทะเลอันดามันทิศใต้ติดกับน่านน้ำมาเลเซีย เยื้องมาทางซ้ายมือเป็นเกาะสุมาตราของอินโดนีเซีย เลยลงไปอีกนิดก็จะเป็นสิงคโปร์ ซึ่งค่อนข้างไกลจนถือว่าไม่เกี่ยวข้องกัน และถ้าขึ้นมาทางเหนือจะได้เจอน่านน้ำพม่า ทะเลอันดามันมีอีกชื่อหนึ่งก็คือทะเลพม่า ฉะนั้นแล้วไม่ว่าอย่างไรเราคงหนีพม่าไม่พ้น เลยไปอีกหน่อยก็คือบังคลาเทศ ค่อนข้างห่างไกลมากไม่น่ามีปัญหา แต่บังเอิญว่าบทความนี้อาจมีปัญหา เพราะสิ่งที่เป็นประเด็นร้อนแรงในเวลานี้ คือภัยคุกคามจากเรือดำน้ำเพื่อนบ้านนั่นเอง

          เมื่อมีการจัดตั้งทัพเรือภาคที่ 3 อินโดนีเซียเป็นชาติเดียวที่มีเรือดำน้ำจำนวน 2 ลำ แต่อินโดนีเซียมีพื้นที่กว้างขวางใหญ่โต เอาเรือดำน้ำมาดำหาหอยหาปูในทะเลภูเก็ต ใช้คำว่าเป็นไปไม่ได้เลยน่าจะใกล้เคียงที่สุด เราไม่จำเป็นต้องส่งเรือลำใหญ่ทันสมัยมาประจำการ แต่หลวงปู่เค็มให้ตั้งอยู่ในความไม่ประมาท จึงมีการจัดหาเรือขนาดเล็กเข้ามาทำหน้าที่

          ภาพบนขวาคือเรือหลวงทยานชล เป็นเรือตรวจการณ์ปราบเรือดำน้ำชั้นเรือหลวงคำรณสินธุซึ่งเรามีอยู่ 3 ลำ ระวางขับน้ำ 475 ตัน ยาว 62 เมตร กว้าง 8.22 เมตร กินน้ำลึก 4.5เมตร ติดตั้งโซนาร์ DSQS-21 มีแท่นยิงตอร์ปิโดเบาแฝดสามเป็นอาวุธหลัก รวมทั้งรางปล่อยระเบิดลึกกับแท่นยิงระเบิดลึก โดยมีปืนใหญ่ 76/62 กับ ปืนกล 30 มม.ลำกล้องแฝดไว้ป้องกันตัว อาวุธครบครันเพียงแต่ว่าเรือขนาดเล็กเกินไป ที่จะออกไปไล่ล่าเรือดำน้ำกลางทะเลอันดามัน ซึ่งมีคลื่นลมแรงจัดโดยเฉพาะช่วงหน้ามรสุม เรือลำนี้เหมาะสมกับภารกิจใกล้ชายฝั่งมากกว่า และนี่ก็คือมือวางอันดับหนึ่งทัพเรือภาคที่ 3

          มือวางอันดับสองคือเรือหลวงคีรีรัฐ (ภาพล่างขวา) เป็นเรือคอร์เวตชั้น PF-103 จากอเมริกาซึ่งเรามีอยู่ 2 ลำ ระวางขับน้ำเต็มที่ 1,172 ตัน ยาว 82.5 เมตร กว้าง 9.9 เมตร กินน้ำลึก4.2 เมตร ติดตั้งโซนาร์ DSQS-21 พร้อมแท่นยิงตอร์ปิโดเบาแฝดสาม แม้ไม่ใหญ่โตเมื่อเทียบกับคลื่นลมทะเลอันดามัน แต่พอถูๆ ไถๆ ได้เมื่อเทียบกับภัยคุกคาม ปัญหาก็คือเรือลำนี้ประจำการมาแล้ว 45 ปี ต่อให้มีการซ่องบำรุงตามวงรอบอย่างดี ทว่าอะไรต่อมิอะไรย่อมเสื่อมสภาพตามกาลเวลา ใครเลยจะรู้ว่าระบบเรดาร์ก็ดี ระบบโซนาร์ก็ดี ทำงานได้เต็มประสิทธิภาพมากน้อยแค่ไหน พูดง่ายๆ ก็คือเรือเก่าเกินไปจนใกล้ปลดระวาง

           ตัดกลับมายังปี 2019 แบบเร็วฟ้าผ่า ปัจจุบันเพื่อนบ้านพัฒนากองทัพเรือจนใหญ่โตกว่าเดิม เรือดำน้ำในทะเลอันดามันมีมากขึ้นกว่าเดิม เริ่มจากสิงคโปร์ซึ่งเป็นภัยคุกคามน้อยที่สุด พวกเขามีเรือดำน้ำมือสองจากสวีเดนจำนวน 4 ลำ และกำลังสั่งซื้อเรือดำน้ำใหม่จากเยอรมันจำนวน 4 ลำ เพื่อนำมาทดแทนของเดิมในอนาคตข้างหน้า แต่อย่างที่รู้ว่าสิงคโปร์ไม่ได้อยู่ติดประเทศไทย โอกาสรุกล้ำน่านน้ำโดยความไม่ตั้งใจเป็นไปไม่ได้เลย

          ประเทศต่อมาก็คืออินโดนีเซีย ตอนนี้พวกเขามีเรือดำน้ำมากถึง 5 ลำ และกำลังสั่งซื้อเพิ่มเติมจากเกาหลีใต้อีก 3 ลำ ประเทศนี้ไปไกลมากขนาดประกอบเรือดำน้ำได้เองแล้ว แต่อินโดนีเซียเป็นมหามิตรที่ดีกับประเทศไทย ถ้าจะฮึ่มๆ ใส่มาเลเซียหรือออสเตรเลียก็ว่าไปอย่าง ผู้เขียนจึงขอตัดประเทศนี้ออกไปพร้อมกับสิงคโปร์

          มาถึงประเทศที่อาจเป็นภัยคุกคามในอนาคต เริ่มจากประเทศมาเลเซียซึ่งอยู่ภาคใต้ของเรา พวกเขามีเรือดำน้ำชั้น Scorpene จำนวน 2 ลำ (ภาพบนสุด) เป็นเรือรุ่นใหม่ทันสมัยสูงมากจากฝรั่งเศส ประจำการมาแล้วหลายปีจนลูกเรือมีความชำนาญ โอกาสที่เรือหลวงทยานชลจะตรวจจับพบแทบเป็นไปไม่ได้ จึงสามารถดำผุดดำว่ายใต้ท้องทะเลกระบี่ได้อย่างสบาย โชคดีที่มาเลเซียมีทะเลโอบล้อมหลายด้าน เรือดำน้ำเพียง 2 ลำดูแลพื้นที่ทั้งหมดไม่ไหว และเรายังไม่มีปัญหากระทบกระทั่งขนาดใหญ่กับเขา โอกาสที่เขาจะรุกล้ำน่านน้ำเรามีเหมือนกันแต่ (ตอนนี้) น้อยมาก

          ประเทศต่อมาที่มีเรือดำน้ำก็คือบังคลาเทศ พวกเขาซื้อเรือมือสองชั้น Type 035G จากจีนจำนวน 2 ลำ (ภาพกลาง) มีการปรับปรุงใหญ่จนมีสภาพพร้อมประจำการ และน่าจะใช้งานไปได้อีกสัก 15-20 ปี บังคลาเทศยู่ห่างไกลจากน่านน้ำไทยก็จริง รวมทั้งมีน่านน้ำพม่าทั้งผืนกั้นขวางเอาไว้ แต่อย่าลืมว่าเรือเพิ่งเข้าประจำการได้เพียง 2 ปี อาจเดินทางพลัดหลงมาโผล่ทะเลจังหวัดระนองก็เป็นได้ พม่าเองเพิ่งมีเรือติดระบบโซนาร์รุ่นใหม่เพียงไม่กี่ลำ โอกาสที่เรือดำน้ำบังคลาเทศจะหลุดมาถึงไทยโดยความบังเอิญ ก็พอมีเหมือนกันแม้ค่อนข้างน้อยนิดแต่ก็ถือว่ามี

          เป็นอันว่าประเทศเพื่อนบ้านมีเรือดำน้ำกันครบถ้วน ยกเว้นแค่เพียงไทยแลนด์กับพม่าเท่านั้น ให้บังเอิญปลายเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา มีข่าวใหญ่หักปากกาโคตรเซียนจนงงกันทั้งบาง ภายในปี 2020 พม่าจะมีเรือดำน้ำลำแรก เป็นเรือมือสองชั้น Kilo จากอินเดียที่มีการปรับปรุงใหม่ทั้งลำ (ภาพแทนล่างสุด) พร้อมส่งมอบตามนัดโดยได้รับความเห็นชอบจากรัสเซีย หลังจากเคยส่งทหารไปฝึกวิชาเรือดำน้ำที่ปากีสถาน อีกไม่นานพม่าจะมีเรือดำน้ำมือสองจากอินเดีย (ผ่าง!)

          และนี่ก็คือแจ๊คพอตเงินล้านมะลิแจกโชค น่านน้ำพม่าติดน่านน้ำไทยมากพอสมควร มีปัญหาเรือประมงรุกล้ำข้ามเขตตลอดเวลา (ทั้งสองฝ่ายนั่นแหละ) เคยมีเหตุทำให้เอาเรือตรวจการณ์ส่องปืนใส่กันมาแล้ว แม้ไม่ใช่ปัญหาใหญ่โตถึงขนาดต้องทำสงคราม และความสัมพันธ์ระดับประเทศดีมากจนถึงมากที่สุด แต่เนื่องมาจากมีพื้นที่ติดกันค่อนข้างยาว โอกาสที่มือใหม่หัดดำจะหลงมาโผล่ชายหาดเมืองตรัง ผู้อ่านท่านใดกล้ารับประกันว่าจะไม่เกิดขึ้น?

          ไม่มีใครยกมือผู้เขียนขอเขียนต่อนะครับ ทัพเรือภาคที่ 3 เป็นส่วนใช้กำลังในการปฏิบัติงาน จึงมีแค่เรือตรวจการณ์กับเรือรบไม่ค่อยทันสมัยในยามปรกติ ครั้นเกิดสงครามจึงได้มีการส่งกองเรือที่ดีที่สุด เข้ามาจัดการปัญหาซึ่งก็ถือเป็นเรื่องปรกติ ปัญหาก็คือระยะเวลาในการเดินทาง ถ้าชาวประมงเห็นกล้องเรือดำน้ำไม่ปรากฏสัญชาติ แล้วขึ้นฝั่งมาแจ้งข่าวทัพเรือภาคที่ 3กว่าเรือฟริเกตทันสมัยจากอ่าวไทยจะเดินทางมาถึง เรือดำน้ำลำที่ว่าคงปฏิบัติภารกิจเรียบร้อยแล้ว ครั้นจะเอาเรือหลวงทยานชลหรือเรือหลวงคีรีรัฐเข้าไปจัดการ คำตอบเป็นอย่างไรผู้อ่านทุกท่านคงทราบดีแก่ใจ

          ในเมื่ออันดามันมีเรือดำน้ำเยอะแยะไปหมด และการส่งเรือรบทันสมัยจากอ่าวไทยต้องใช้เวลานาน แล้วเราจะรับมือภัยคุกคามใต้น้ำได้อย่างไร? ลองใช้แผนแบบคนมองโลกในแง่ดีกันก่อนนะครับ

          1 ส่งเครื่องบิน F-16 ไปทำโซนิคบูม เพียงเท่านี้ฝ่ายตรงข้ามก็ปอดแหกยอมแพ้เสียแล้ว แต่นี่เป็นเรือดำน้ำนะเฟ้ย…ถ้าดำอยู่ใต้น้ำคงไม่ได้ยินเสียงเครื่องบิน F-16 แน่นอน เพราะฉะนั้นแผนนี้เป็นอันตกไป

          2 ส่งเครื่องบินกริเพนไปยิงจรวด RBS-15 ใส่เสียเลย กองทัพเรือไม่ต้องทำอะไรมีแค่เรือหนองเหน่งหนองแกละก็พอ ถ้าเรือฝ่ายตรงข้ามลอยลำเหนือผิวน้ำ แล้วบังเอิญเรดาร์จรวดRBS-15 ตรวจจับได้ก็อาจยิงโดน แต่นี่เป็นเรือดำน้ำนะเฟ้ย…ถ้าดำอยู่ใต้น้ำ RBS-15 คงดำใต้น้ำไม่ได้แน่นอน เพราะฉะนั้นแผนนี้เป็นอันตกไป

          3 ซื้อเครื่องบินลาดตระเวนทางทะเลรุ่นใหม่ ติดเรดาร์ตรวจการณ์ระยะไกลพร้อมอุปกรณ์ตรวจจับเรือดำน้ำ ถ้าเรือฝ่ายตรงข้ามลอยลำเหนือผิวน้ำ แล้วบังเอิญเรดาร์ตรวจจับได้ก็อาจหย่อนตอร์ปิโดใส่ได้ แต่นี่เป็นเรือดำน้ำนะเฟ้ย…ถ้าดำอยู่ใต้น้ำเรดาร์ตรวจไม่เจอแน่ ต้องใช้อุปกรณ์ตรวจจับใต้น้ำชื่อว่าโซโนปุย ทิ้งลงมาสู่ท้องทะเลเพื่อค้นหาสิ่งที่อยู่ใต้น้ำ แต่อย่างที่รู้กันว่าโซโนปุยมีขนาดเล็ก ประสิทธิภาพก็ตามขนาดนั่นแหละครับ โอกาสจะตรวจเจออยากพอๆ กับถูกหวยใต้ดิน หลังจากใช้งานยังต้องตามมาเก็บขึ้นฝั่ง (ก็ของมันแพง) การค้นหาแบบเดาสุ่มคือภารกิจฆ่าตัวตาย เพราะฉะนั้นแผนนี้เป็นอันตกไป

          แล้วปรกติเขาไล่ล่าเรือดำน้ำอย่างไร? ถ้าลองหาคลิปวีดีโอประเทศฝั่งนาโต้มาดู พวกเขาจะใช้เรือฟริเกตติดโซนาร์ทันสมัย กับเฮลิคอปเตอร์ติดโซนาร์แบบชักหย่อน ค้นหาเป้าหมายใต้น้ำร่วมกันในพื้นที่รับผิดชอบ เมื่อเจอสิ่งที่น่าสงสัยจะส่งเฮลิคอปเตอร์อีกลำ มาหย่อนตอร์ปิโดปราบเรือดำน้ำใส่จุดดังกล่าว ส่วนเครื่องบินซึ่งเดินทางได้เร็วกว่าและมีระยะปฏิบัติการยาวนานกว่า จะช่วยเห็นหูเป็นตากับประสานงานระหว่างหมู่เรือได้เป็นอย่างดี รวมทั้งอาจเป็นมือหย่อนตอร์ปิโดได้ในบางครั้ง อาทิเช่นอยู่ใกล้เป้าหมายมากกว่า หรือเฮลิคอปเตอร์ไม่มีตอร์ปิโดเหลือติดตัวแล้ว

          เท่ากับว่าว่าเราต้องมีเรือฟริเกตติดระบบโซนาร์ทันสมัย กับเฮลิคอปเตอร์ติดระบบโซนาร์แบบชักหย่อน ทำงานร่วมกับเครื่องบินตรวจการณ์รุ่นใหม่ ที่เขียนมาทั้งหมดทัพเรือภาคที่ 3ไม่มีสักอย่าง ต้องรอกำลังจากทัพเรืออ่าวไทย ที่แม้จะใช้เส้นทางลัดลับสุดยอดก็ตาม กว่าจะแจ้งข่าวสาร กว่าจะเตรียมกำลังพล กว่าจะติดตั้งอาวุธ กว่าถั่วจะสุกงาก็ไหม้เสียก่อน

          แล้วเราจะทำอย่างไรดี ให้สามารถส่งเรือกับเฮลิคอปเตอร์เข้าสู่พื้นที่ภายในไม่กี่ชั่วโมง คำตอบก็คือต้องมีเรือฟริเกตติดโซนาร์ทันสมัย กับเฮลิคอปเตอร์ติดโซนาร์ชักหย่อนอยู่ที่ทัพเรือภาค 3  และที่สำคัญต้องทำงานร่วมกันเป็นทีมได้ดี โดยใช้งบประมาณทีมีอย่างจำกัดจำเขี่ย สิ่งนี้ก็คือประเด็นสำคัญของบทความนี้ ผู้เขียนมีไอเดียบรรเจิด 3 ทางเลือกด้วยกัน

          ทางเลือกที่หนึ่งปรับปรุงเรือเดิมที่มีใช้งาน ตามปรกติทัพเรือภาคที่ 3 จะมีเรือฟริเกตชั้นเจียงหูเป็นเรือรบลำใหญ่ที่สุด แบ่งออกเป็น 2 รุ่นย่อยคือ Type 053HT หรือเรือหลวงบางปะกงภาพบน กับ Type 053HTH หรือเรือหลวงสายบุรีลำล่าง ผลัดกันเข้ามาประจำการฝั่งทะเลอันดามัน ผู้เขียนให้ความสำคัญกับเรือหลวงสายบุรีเป็นพิเศษ เพราะมีการปรับปรุงใหม่ติดอาวุธทันสมัยกว่าเดิมแล้ว รวมทั้งมีลานจอดเฮลิคอปเตอร์ขนาดกลาง รองรับภารกิจปราบเรือดำน้ำได้ดีกว่ากัน

          เรือฟริเกตชั้นเจียงหูมีโซนาร์หัวเรือรุ่น SJD-5A ทำงานคู่กับจรวดปราบเรือดำน้ำ RBU-1200 แต่ทั้งโซนาร์และจรวดเป็นอาวุธโบราณยุคหลังสงครามโลก แทบไม่มีประโยชน์แล้วแต่ผู้เขียนจะไม่ไปแตะต้อง การปรับปรุงจะติดโซนาร์จากประเทศจีนบริเวณท้ายเรือ เป็นอะไรที่เข้ากันได้โดยมีการปรับปรุงเล็กน้อย พิจารณาภาพประกอบถัดไปกันต่อเลยครับ

          นี่คือบั้นท้ายของเรือฟริเกตชั้น Type 053H2G ของประเทศจีน ติดตั้งโซนาร์ลากท้าย Towed Array Sonar System หรือ TASS ขนาดกำลังเหมาะนำมาติดตั้งบนเรือของเราได้ จีนมีโซนาร์ลากท้ายใช้งานอยู่ด้วยกัน 2 รุ่น ได้แก่ H/SJG-208 ซึ่งมีความคล้ายคลึง AN/UQQ-2 SURTASS ของอเมริกา กับ H/SJG-206 ซึ่งมีความคล้ายคลึง AN/SQR-19 ของอเมริกาเช่นกัน โดยมีรุ่นส่งออกใช้ชื่อว่า TLAS-1 ซึ่งปรับปรุงมาจากรุ่น H/SJG-206 อีกที แต่ตัดบางอย่างที่ใช้เฉพาะกองทัพเรือจีนออกไป เราจะขอซื้อโซนาร์ TLAS-1 มาติดบนเรือหลวงกระบุรีกับเรือหลวงสายบุรี

          แค่นี้อาจไม่พอ…เพราะโซนาร์ลากท้ายค้นหาเป้าหมายในโหมด Passive ระยะทำการค่อนข้างไกลก็จริง แต่ให้ข้อมูลแค่เพียงทิศทางของเป้าหมายหรือแบริ่ง ต้องมาวิเคราะห์กำหนดระยะทางเป้าหมายอีกที อาจกินเวลายาวนานจนเรือดำน้ำฝ่ายตรงข้ามหายตัวไป ผู้เขียนต้องการโซนาร์ชักหย่อน Variable Depth Sonar หรือ VDS เข้ามาเสริมทัพอีกแรง โซนาร์ชนิดนี้ค้นหาเป้าหมายในโหมด Active ส่งสัญญาณครั้งเดียวได้ข้อมูลครบทั้งทิศทางและระยะทาง แต่เรือฝ่ายตรงข้ามตรวจจับคลื่นโซนาร์ของเราได้เช่นกัน ฉะนั้นแล้วก่อนใช้งาน VDS…ผู้การเรือต้องคิดไตร่ตรองให้ถ้วนถี่เสียก่อน

          ในภาพประกอบคือบั้นเรือคอร์เวตชั้น Type 056A เป็นรุ่นปราบเรือดำน้ำซึ่งมีจำนวนเรือเพียง 12 ลำ ติดทั้งโซนาร์ลากท้าย (เส้นสีเหลืองสลับดำ) กับโซนาร์ชักหย่อนเคียงคู่กัน โดยใช้พื้นที่ฝั่งซ้ายมือเพียงฝั่งเดียว สังเกตดีๆ จะเห็นว่าเรือทั้งเล็กและแคบสุดๆ แต่ยังสามารถใส่อะไรต่อมิอะไรลงไปได้ เพราะฉะนั้นเรือเราซึ่งใหญ่กว่าย่อมใส่ได้เช่นกัน

          โซนาร์ลากท้าย TLAS-1 ระยะตรวจจับไกลหลายสิบกิโลเมตร แต่ต้องเข้าใจนะครับว่ายิ่งไกลแรงส่งยิ่งน้อย อาจเจออะไรบางอย่างแต่ระบุไม่ได้ว่ามันคืออะไร ส่วนโซนาร์ชักหย่อนซึ่งจีน (อาจ) พัฒนาขึ้นมาเอง ข้อมูลที่หาได้มีระยะตรวจจับประมาณ 15 กิโลเมตรกว่า ขนาดเท่านี้ได้เท่านี้ก็ถือว่าตรงตามมาตรฐาน การปรับปรุงเรือจะใช้เงินลำละ 30 ล้านเหรียญ

          ทำไมถึงเป็น 30 ล้านเหรียญ? อธิบายง่ายๆ ได้ดังนี้…

          เรือคอร์เวตชั้น Type 056 รุ่นใช้งานทั่วไป ระวางขับน้ำสูงสุด 1,365 ตัน ยาว 89 เมตร กว้าง 11.6 เมตร กินน้ำลึก 4.4 เมตร มีราคาลำละ ‘200 ล้านเหรียญ’ ส่วนเรือคอร์เวตชั้นType 056A รุ่นปราบเรือดำน้ำ เพิ่มโซนาร์ลากท้าย โซนาร์ชักหย่อน ระบบอำนวยการรบปราบเรือดำน้ำ รวมทั้งระบบดาต้าลิงค์สื่อสารเฮลิคอปเตอร์ มีราคาลำละ ‘230 ล้านเหรียญ’

           เพราะฉะนั้นเราจะใช้เงิน 30 ล้านเหรียญต่อเรือ 1 ลำในการติดตั้งโซนาร์จีนตามภาพ โดยขอแถมแท่นยิงตอร์ปิโดแฝดสามมาด้วย เพราะโซนาร์ของเราเป็นรุ่นส่งออกน่าจะถูกกว่ากัน พอได้มาแล้วต้องจัดซื้อตอร์ปิโดปราบเรือดำน้ำ ผู้เขียนขอเลือก YU-7 ของจีนจำนวน 16 นัด เพราะเป็นรุ่นเก่าราคาไม่น่าเกิน 10 ล้านเหรียญ นอกจากจีนจะใจปล้ำขายรุ่น YU-11 ให้ ซึ่งในโลกแห่งความเป็นจริงเป็นไปไม่ได้เลย ที่เลือกรุ่นนี้เพราะต้องนำมาใช้งานบนเฮลิคอปเตอร์ด้วย

          เราะจะสร้างหมวดบินปราบเรือดำน้ำฝั่งทะเลอันดามัน ด้วยเฮลิคอปเตอร์ Z-9D จากจีนจำนวน 4 ลำ มีระบบโซนาร์ชักหย่อนจำนวน 2 ระบบ เวลาทำงานให้บินไปกับอีกลำซึ่งติดตอร์ปิโด จะต้องประสานงานกับเรือฟริเกตที่ลอยลำอยู่ในทะเล ถ้าน้ำมันหมดให้บินลงมาเติมบนเรือฟริเกต ใช้วิธีนี้จะมีระยะเวลาปฏิบัติการนานที่สุด เฮลิคอปเตอร์ 1 ลำราคาประมาณ 15ล้านเหรียญ โซนาร์ชักหย่อน 2 ตัวพร้อมอะไหล่ผู้เขียนให้ 10 ล้านเหรียญ งบประมาณส่วนนี้จึงเท่ากับ 70 ล้านเหรียญ

          ระบบโซนาร์ 60 ล้านเหรียญ + ตอร์ปิโด 10 ล้านเหรียญ + เฮลิคอปเตอร์ 70 ล้านเหรียญ = 140 ล้านเหรียญหรือ 4,309.9 ล้านบาท ใช้ระบบจีนทั้งหมดการปรับปรุงน่าจะไม่ยาก แล้วเราจะได้ของทุกอย่างตามภาพวาดนี้ครับ

          แท่นยิงจรวด C-802A ท้ายเรือหายไป 4 นัด มีการปรับปรุงระบบระบายอากาศตรงนี้เล็กน้อย จำเป็นต้องทำแบบนี้เพราะไม่มีทางเลือกอื่น จะเอาแท่นยิงตอร์ปิโดมาติดข้างลานจอดเฮลิคอปเตอร์ ลานจอดของเราก๊องแก๊งเกินไปและสั้นเกินไป เวลาเฮลิคอปเตอร์ลงจอดอาจเกิดอุบัติเหตุโดยไม่ตั้งใจ ผู้อ่านอาจคิดว่าแพงเกินไปหรือเปล่า แต่ถ้าไม่มีเฮลิคอปเตอร์ 4 ลำมาด้วยกัน เท่ากับเสียเงินปรับปรุงเรือเพียงลำละ 1,000 ล้านบาท และอย่างที่รู้ว่าถ้าไม่ซื้อเฮลิคอปเตอร์มาด้วยกัน โอกาสที่จะได้ซื้อในปีถัดไปหรือปีถัดไปมีค่าเท่ากับศูนย์ เสียเงินก้อนโตทีเดียวจบเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด

          มีอีกเรื่องที่ค่อนข้างประหลาดนิดหน่อย ผู้เขียนเลือกใช้ระบบเป้าลวง C-Guard รุ่น 6 ท่อยิงจำนวน 4 แท่นยิง ทำงานร่วมกับระบบตรวจจับสัญญาณเรดาร์ ES-3061 ซึ่งติดตั้งอยู่ก่อนแล้ว ใช้ยิงได้ทั้งเป้าลวงจรวดต่อสู้เรือรบและเป้าลวงตอร์ปิโด (บนเรือหลวงนเรศวรใช้ยิงเป้าลวงตอร์ปิโดอย่างเดียว แต่พื้นที่บนเรือหลวงกระบุรีมีค่อนข้างจำกัด) การติดตั้งและปรับปรุงไม่น่าจะยุ่งยาก เพราะเป็นระบบง่ายๆ ไม่ผูกมัดระบบอำนวยการรบ เราจะได้ใช้ระบบเป้าลวงมาตรฐานกองทัพเรือไทย

          ทางเลือกที่หนึ่งผ่านพ้นไปแล้ว มาดูทางเลือกที่สองซึ่งยากกว่ากันบ้าง เรือฟริเกตชั้น F-122 ของเยอรมันยังเหลืออยู่อีก 2 ลำ ในภาพคือเรือชื่อ F-213 Ausburg ทำภารกิจสุดท้ายเสร็จสิ้นแล้วตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ เรือมีระวางขับน้ำ 3,680 ตัน ยาว 130.5 เมตร กว้าง 14.6 เมตร กินน้ำลึก 6.3 เมตร มีโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์ Super Lynx ได้ถึง 2 ลำ ถือเป็นจุดแข็งในการไล่ล่าเรือดำน้ำ ทางเลือกที่สองก็คือซื้อเรือมือสองจากเยอรมันมาใช้งาน

          ชมภาพเรือเมื่อประมาณ 2 เดือนที่แล้วกันบ้าง ทุกอย่างยังคงสภาพดีจากการดูแลรักษา อาวุธและอุปกรณ์ทุกชนิดยังอยู่ที่เก่า ยกเว้นแค่เพียงจรวดต่อสู้เรือรบถูกถอดออกไป ใช้เครื่องยนต์ CODOG ไม่สิ้นเปลืองเหมือนกับเรืออเมริกา ใช้อาวุธใกล้เคียงกับกองทัพไทยใช้งาน ไม่รู้จะไปหาเรือแบบนี้จากที่ไหนมาได้อีก ถ้าเยอรมันยอมขายไฉนเลยที่เราจะปฏิเสธ

          ส่วนภาพนี้คือเรือชื่อ F-214 Lubeck มีแผนปลดประจำการในปี 2021 เราขอซื้อ F-213 โดยให้เขาปรับปรุงเรือมาให้เรียบร้อย อาวุธที่เขาไม่ให้ช่วยถอดออกไปด้วยเลย แล้วเร่งให้เขาปลดประจำการ F-214 เร็วกว่าเดิม ให้ F-213 มาไม่เกินกลางปี 2020 และ F-214 มาห่างกันไม่เกิน 12 เดือน เพียงเท่านี้เราก็จะมีของเด็ดโดนใจ อาจวุ่นวายไปบ้างและได้ของใหญ่เพิ่มเข้ามา แต่เราจะมีเรือฟริเกตอาวุธครบ 3 มิติใช้งานได้อีก 15-20 ปี แก้ปัญหาใหญ่ฝั่งทะเลอันดามันได้ในระดับหนึ่ง

          นอกจากนี้จะขอซื้อเฮลิคอปเตอร์ Sea Lynx จำนวน 4 ลำ (จาก 20 กว่าลำ) ปรับปรุงใหม่หมดพร้อมติดโซนาร์ชักหย่อนครบทุกลำ จะให้ประจำการบนเรือหรือบนฝั่งยังไงก็ได้ ไว้อีก15-20 ปีค่อยปลดประจำการพร้อมกับเรือ ลูกประดู่ไทยคุ้นเคยเฮลิคอปเตอร์ตระกูลนี้ดีอยู่แล้ว จึงไม่ยากเลยที่จะใช้งานได้ในเวลาอันสั้น

         และนี่ก็คือภาพเรือที่ปรับปรุงใหม่จากเยอรมัน แท่นยิงจรวดต่อสู้อากาศยานหายไป เรดาร์ควบคุมการยิงทั้งปืนและจรวดหายไป แท่นยิงจรวด RAM บนโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์ก็หายไป ย้ายเรดาร์ตรวจการณ์ 3 มิติจากท้ายเรือมาไว้ที่หัวเรือ สองกราบเรือสร้างแท่นวางเรือยางกับเครนขนาดเล็ก โดยจะถอดเครนเดวิดซึ่งเกะกะมากออกไปก่อน ห้องยิงตอร์ปิโดปราบเรือดำน้ำยังอยู่ที่เดิม นี่คือจุดแข็งของเรือห้ามหายโดยเด็ดขาด ปรับปรุงโซนาร์หัวเรือรุ่น DSQS-23BZ ให้ทันสมัยเหมือนรุ่น DSQS-24C ซึ่งเป็นโซนาร์รุ่นมาตรฐานตัวใหม่กองทัพเรือไทย มีเรดาร์เดินเรือติดมาด้วยแค่ 1 ตัวก็พอ เราจะนำเรือมาติดตั้งอาวุธและอุปกรณ์ภายในประเทศ โดยใช้อาวุธและอุปกรณ์จากจีนอีกแล้วครับท่าน ติดตั้งครบถ้วนจะมีหน้าตาประมาณนี้

          ปืนหลักเป็น 76/62 มม.กระบอกเดิม ที่อยู่ถัดไปเป็นปืนกล AK630 เวอร์ชันจีน ด้วยอัตรายิง 4,000-5,000 นัดต่อนาที จึงเรียกว่าเป็น CIWS รุ่นควบคุมด้วยมือได้เช่นกัน ใช้เรดาร์ควบคุมการยิง Type 347G คุมปืนทั้ง 2 กระบอก โดยมีระบบออปโทรนิกส์ Kolonka สำหรับควบคุม AK630 ในเวลาฉุกเฉิน  มีปืนกล 12.7 มม เสริมทัพอีกจำนวน 2 กระบอก

          ผู้อ่านอาจนึกสงสัยว่าทำงานร่วมกันได้หรือ? ทำงานได้แน่นอนเพราะผู้เขียนลอกการบ้านพม่ามาอีกที เรือเขาตั้งไม่รู้กี่ลำทำได้เรือเราก็ต้องทำได้ เรดาร์ควบคุมการยิง Type 347Gก็มีใช้งานบนเรือหลวงสายบุรีอยู่แล้ว สามารถใช้อะไหล่ร่วมกันได้อย่างสบายแฮ ส่วนปืนกล AK630 โผล่มาได้อย่างไรกัน? ในเมื่อกองทัพเรือไม่สนใจ Common Fleet อีกแล้ว แล้วผู้เขียนจะมามัวสนใจไปใยเล่า ในเมื่อ AK630 เวอร์ชันจีนถูกกว่า Phalanx มากก็เอาตัวนี้แหละ

          ใส่จรวดต่อสู้เรือรบ C-802A จำนวน 4 นัดไว้ป้องกันตัว จะได้แบ่งกันใช้งานกับเรือหลวงสายบุรี ผู้อ่านอาจมีคำถามว่าใส่ได้หรือ? ในเมื่อเรือมาจากตะวันตกแต่จรวดมาจากจีน จรวดต่อสู้เรือรบมีราคาแพงมากก็จริง แต่ใช้อุปกรณ์น้อยนิดและไม่วุ่นวายกับระบบอื่นๆ ในเมื่อเรือตรวจการณ์ยาว 45 เมตรของพม่าติดได้ ในเมื่อเรือคอร์เวตอายุ 50 กว่าปีของอิหร่านติดได้ ไฉนเลยเรือไทยซื้อต่อจากเยอรมันจะติดไม่ได้ ส่วนตอร์ปิโดเบาปราบเรือดำน้ำ แบ่ง MK46 Mod 5 มาใช้งานไปก่อนก็แล้วกัน

          มีระบบเป้าลวง C-Guard รุ่น 6 ท่อยิงจำนวน 4 แท่นยิง มีปืนกลขนาด 20 มม.จำนวน 2 กระบอกคอยคุมหลัง บนหลังคาโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์ติดของหนัก จรวดต่อสู้อากาศยานFL-3000N รุ่น 8 ท่อยิงจากจีน เรือลำนี้จึงมี CIWS ถึง 2 ระบบด้วยกัน ที่ระยะ 8 กิโลเมตรเป็นหน้าที่จรวด FL-3000N ถ้าหลุดมาที่ 3 กิโลเมตรค่อยถึงคิว AK630 และถ้ายังหลุดเข้ามาได้อีกละก็…เรายังมีระบบเป้าลวง C-Guard เป็นปราการด่วนสุดท้าย

          ผู้เขียนเลือกใช้อาวุธจีนเพราะราคาไม่แพง รวมทั้งอะไรบางอย่างใช้งานร่วมกับเรือเก่าได้ ถามว่าราคารวมทั้งโครงการเท่าไหร่? ให้ตอบเป็นตัวเลขชัดเจนไม่ได้หรอก แต่ไม่เกิน 140ล้านเหรียญอย่างแน่นอน เราจะได้เรือฟริเกตมือสองจำนวน 2 ลำ (อายุน้อยกว่าเรือหลวงรัตนโกสินทร์ 2 ปี และ 3 ปีตามลำดับ) เฮลิคอปเตอร์ปราบเรือดำน้ำมือสองอีก 4 ลำ และมีจรวดต่อสู้อากาศยานรุ่นใหม่ติดบนเรือ แต่จะไม่มีโซนาร์ลากท้ายกับโซนาร์ชักหย่อนท้ายเรือ ต้องพึ่งพาโซนาร์ชักหย่อนบนเฮลิคอปเตอร์ทั้ง 4 ลำ โดยมีเรือฟริเกตขนาด 3,680 ตันเป็นศูนย์บัญชาการ และเป็นเรือรบลำใหญ่ที่สุดของทัพเรือภาคที่ 3

          ก่อนจบบทความเร่งด่วนบทความนี้ มาถึงทางเลือกที่สามที่ไม่ต้องเสียเงินแม้แต่บาทเดียว เมื่อไหร่ก็ตามพม่ามีเรือดำน้ำประจำการ ให้เราส่งเรือฟริเกตลำใหม่พร้อมเฮลิคอปเตอร์S-70B มาฝึกซ้อมปราบเรือดำน้ำที่ฝั่งทะเลอันดามัน

           เอ็งมาข้ากวาด-เอ็งมาข้าจุ่ม-เอ็งมาข้าปิง การฝึกซ้อมที่ดีที่สุดคือการฝึกซ้อมกับของจริง ในเมื่อมีของจริงมาให้ฝึกซ้อมแล้วคุณจะช้าอยู่ใย บทความนี้คงต้องจบแต่เพียงเท่านี้ ตามอ่านเพื่อให้กำลังใจกันต่อสวัสดีครับ 

อ้างอิงจาก

            กองทัพเรือ

                http://www.thaifighterclub.org/webboard.php

http://www.seaforces.org/marint/German-Navy/Frigate/F-213-FGS-Augsburg.htm

https://twitter.com/ItaMilRadar/status/1088033627944960000/photo/2

https://navaltoday.com/2019/02/13/german-frigate-augsburg-returns-from-final-deployment/

https://jabietz.de/fregatte-luebeck/category/aktuelles-zur-f214/

https://web.facebook.com/pg/fregatte.augsburg/posts/

http://www.nac3.navy.mi.th/

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Challenger-class_submarine

https://thediplomat.com/2017/08/indonesia-commissions-first-attack-submarine-in-34-years/

https://siamrath.co.th/n/69349

http://www.military-today.com/navy/type_056_class_corvette.htm

https://forums.bharat-rakshak.com/viewtopic.php?t=7249&start=2640

https://thediplomat.com/2018/09/the-chinese-surface-fleets-growing-anti-submarine-warfare-capabilities/

เอกสารดาวน์โหลด: PLAN Towed Array and Acoustic Decoy

เอกสารดาวน์โหลด: Naval ASW Sonar Review

มีความเห็นคล้ายๆกันครับที่ดูๆแล้วกำลังรบทางเรือเราเป็นรองเพื่อนบ้านมากแล้ว. ส่วนแนวทางก็เพื่อให้รวดเร็วและใช้เงินน้อยสุด  ก็ใช้สองแบบ คือ upgrade เรือชั้นเจียงหูทั้ง 4 ลำด้วยอาวุธจีนทั้งหมด (เอาทุกอย่างที่ท่าน superboy จะเอาไปใส่) โซนาท้ายเรือก็เอาแบบเรือ type 56 (เรือชั่นเจ้าพระยา 2 ลำ เอาปืนใหญ่ท้ายเรือออก ยกพื้นทำลานจอด ฮ.). จากนั้นกลั้นใจซื้อเรือเยอรมันมือสองมาทั้ง 2 ลำอุปกรณ์เหมือนเดิมแต่ overhual ใหญ่ให้เหมือนใหม่ รวมได้เรือรบจริงๆที่ปราบเรือดำน้ำได้ดี 6 ลำ ในราคาเท่ากับเรือใหม่ 1 ลำ. 

          เรือหลวงเจ้าพระยากับเรือหลวงบางปะกงเป็นเรือที่ผมปรับปรุงบ่อยครั้งมาก แต่อีกสักครั้งจะเป็นอะไรกับภารกิจปราบเรือดำน้ำ เพราะเรือยังไม่เคยปรับปรุงใหญ่เหมือนเรือหลวงกระบุรีกับเรือหลวงสายบุรีมาก่อน ความทันสมัยจึงมีน้อยกว่ากันแบบเทียนไม่ติด รวมทั้งจรวดต่อสู้เรือรบ C-801 น่าจะใกล้หมดอายุการใช้งานแล้ว แต่หมดเมื่อไหร่หรือหมดไปแล้วไม่ทราบเหมือนกัน

          ถ้านำเรือมาติดตั้งระบบโซนาร์ท้ายเรือ  แทนยิงตอร์ปิโด ระบบ ESM ระบบเป้าลวง รวมทั้งซื้อตอร์ปิโดเบาของจีนมาใส่สัก 6-8 นัด ราคาน่าจะประมาณ 40 ล้านเหรียญหรือ แถวๆ 1,200 บาท ใช้เวลาติดตั้งไม่น่าเกิน 6-8 เดือน เราจะก็ได้เรือหน้าตาประมาณนี้ (ลำบน)

          ที่ถอดจรวดออกไป 4 นัดเกี่ยวข้องกับระวางขับน้ำด้วย เพราะโซนาร์ก็ดี แท่นยิงตอร์ปิโดก็ดี หรือห้องสำหรับเจ้าหน้าที่โซนาร์ก็ดี ทำให้เรือหนักขึ้นกว่าเดิมโดยความตั้งใจ

          ถัดไปอีก 2 ปีจรวดต่อสู้เรือรบ C-801 หมดอายุการใช้งาน กองทัพเรือตัดสินใจถอดออกและไม่ทำอะไรต่อ เราก็จะมีเรือฟริเกตผปราบเรือดำน้ำหน้าตาประมาณนี้ (ลำล่าง) ก็พอถูๆ ไถๆ ใช้งานไปจนปลดประจำการได้

          แต่ถ้าอยากปรับปรุงให้เทียบเท่าเรือหลวงกระบุรีกับเรือหลวงสายบุรี โดยการเปลี่ยนระบบอำนวยการรบ เปลี่ยนเรดาร์ตรวจการณ์ เปลี่ยนเรดารควบคุมการยิง เปลี่ยนปืนกล 37 มม.แท่นคู่เป็นรุ่นใหม่ ปรับปรุงปืน 100 มม.แท่นคู่ให้ทันสมัยขึ้น (แต่ไม่ได้เปลี่ยนป้อมปืน) แล้วใส่จรวด C-802A เข้ามาอีก 4 นัด ราคาปรับปรุงเรือพร้อมจรวดต้องมีอย่างน้อย 50 ล้านเหรียญหรือประมาณ 1,500 ล้านบาทหรือมากกว่า รวมของเดิมเท่ากับ 2,700 ล้านบาทเข้าไปแล้ว นี่ยังไม่มีเฮลิคอปเตอร์ปราบเรือดำน้ำนะครับ ราคา 2 ลำกันเท่ากับ 5,400 ล้านบาทไม่รู้จะคุ้มหรือเปล่า (ลำบน)

          แล้วถ้าเอาแบบที่ท่าน rayong ต้องการคือสร้างลานจอดเฮลิคอปเตอร์ เอาให้ยาวไปถึงท้ายเรือคลอบคลุมโซนาร์ด้วยเลย ราคาแพงกว่าเดิมแน่นอนอาจจะสัก 5-10 ล้านเหรียญ และใช้เวลาปรับปรุงมากกว่าเดิมอีกหลายเดือน ต้องมาทดสอบหลังปรับปรุงเสร็จอีกครึ่งปี ถ้าปรับปรุงแบบนี้ต้องใช้กันยาวๆ 25 ปีขึ้นไป ต้องมาดูสภาพเรืออีกว่าแข็งแรงมั่นคงขนาดไหน เพราะใช้เงินค่อนข้างมากถ้าทำแล้วไม่ดีก็แย่เลย (ลำล่าง)

          เรือหลวงกระบุรีกับเรือหลวงสายบุรีคือทางเลือกที่ไม่มีทางเลือก เฉพาะค่าปรับปรุงเรือพันกว่าล้านบาทเท่านั้นเอง แต่เรือหลวงเจ้าพระยากับเรือหลวงบางปะกงต้องคิดมากๆ คิดหนักๆ แล้วก็คิดนานๆ หน่อย

เล่าความหน้าแตกตัวเองเล็กน้อย ผมตั้งใจตั้งชื่อบทความว่า The Andaman Crysis ประโยคสุดท้ายมาจากเกมส์ที่สมัยก่อนฮิตกันมาก เป็นคำพ้องเสียงกับ Crisis ที่แปลว่าวิกฤต ปรากฏว่าโดนเพื่อนด่าครับ...บอกว่าทำอะไรให้เด็กเคารพนับถือบ้าง เมื่อคืนเลยต้องมาแก้ไขเท่าที่ทำได้ เป็นผู้ใหญ่แล้วนะตัวเอง *__+

คุณบอยครับ....

ยังมีทางเลือกที่ 4 อีกนะครับ... คุณบอย คือ P-8  "โพซิดอน"  ครับ   

แสดงว่าคุณบอย  ไม่ได้ไปใช้บริการเสีนนาน  เลยลืมชื่อนี้ไปเสียแล้ว 555555

เรือชั้นเจ้าพระยาทุ้ง 2 ลำถ้าจะปรับปรุง สมมุติราคารวม 5400  ล้าน อืม ผมขอกันงบลงมาโดย C802 พร้อมแท่นยิงผมยกมาจากที่อยู่ตอนท้ายของเรือหลวงกระบุรีทั้ง 2 ลำ. คือ ให้แต่ล่ะลำมี C802 แค่ตรงกลางลำ 4 ลูกก็พอ. อีกเรืองคือ การติดตั้งลานจอด ฮ. ก็ลดราคาค่าแบบลงได้เพราะใช้แบบเดิมที่เคยทำกับเรือกระบุรี (พื้นฐานก็เรือเจียงหูเหมือนกัน) ราคารวมๆน่าจะไม่เกิน4500 ล้านบาท ผมคิดว่าน่าสนใจกับอายุใช้งานอีก 15 ปีที่เหลือ

ส่วนถ้าจะซื้อเรือชั้นนี้มาเพิ่ม ผมคิดว่าเรือชั้นเบรเมนของเยอรมันน่าสนใจกว่าเพราะอาวุธครบทั้ง 3 มิติเลย

สมมุติว่า ทร. อนุมัติในหลักการของท่าน superboy ทุกอย่าง  แล้วปัญหาก็เกิดมีเรื่องงบประมาณมาจากไหนดี  ผมก็ขอเสนอให้ไหนๆฝั่งอันดามันก็จะใช้อาวุธจีนเต็มขั้น ก็ขอเสนอให้นำนำเรือดำน้ำ S26T 2 ลำมาประจำการฝั่งอันดามัน ส่วนลำที่ 3 ขอยุติการสั่งซื้อแต่เจราจากับจีนเปลี่ยนเงินที่ยังเหลือประมาณ 10,000 ล้านบาทมาใช้ซื้อ ฮ. 4 ลำ และปรับปรุงเรือรบชั้นเจียงหูทั้ง 4 ลำ(บรรทุก ฮ.ได้ทุกลำ) ให้เทียบเท่าเรือรบ type 56 A เท่านี้ อาจยังไม่พอต้องของบจากรัฐบาลเพิ่มอีกราวๆ 5,000 ล้านบาทในการจัดซื้อเรือพี่เลี้ยงเรือดำน้ำ 1 ลำ พร้อมกับปรับปรุงฐานทัพเรือฝั่งอันดามันด้วย

คราวนี้มองภาพกองเรือรบฝั่งอันดามัน ก็จะมี เรือรบชั้นเจียงหู 4 ลำ  เรือดำน้ำ 2  เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งชั้นปัตตานี 2 (เสนอปรับปรุงติดจรวด C802) เรือพี่เลี้ยงเรือดำน้ำ 1  ฮ. ปราบเรือดำน้ำ Z-9D 4  เท่านี้น่าจะพอถูไถไปได้   

ส่วนเรือชั้นเบรเมน 2 ลำ พร้อม ฮ. lynx 4  ต้องรอ ทร. จัดงบประมาณประจำปีส่วนอื่นมาใช้(งบน่าจะประมาณ 10,000 ล้านบาท)    และมีหน้าทีเสริมทั้งฝั่งอ่าวไทย และฝั่งอันดามัน โดยฝั่งอ่าวไทยจะมี เรือรบชั้นนเรศวร  2  ชั้นภูมิพล 2  เรือคอเวตชั้นสุโขทัย 2 เรือตรวจการณ์ไกลฝั่งชั้นกระบี่ 2 (เสนอต่อเพิ่มอีก 1 )  เรือดำน้ำ 2 (เสนอตั้งโครงการใหม่เลยจากสวีเดนหรือเกาหลี 2 ลำ)  ฮ. ปราบเรือดำน้ำ 6  อย่างนี้น่าจะพอเหมาะพอสมครับ  

ปล. ผมสงสัยว่าแท่นยิงจรวด sea sparrow ของเรือชั้นเบรเมน สามารถดัดแปลงติดจรวด ESSM ได้หรือเปล่าครับ ถ้าได้แจ๋วเลย

สำหรับเครื่องบินปราบเรือดำน้ำ  ผมไม่แน่ใจว่าสนามบินทหารเรือสงขลาจะยาวพอสำหรับ เครื่องบินขนาด P-8 หรือเปล่า เพราะตอนสมัยก่อนเคยเห็นแต่ เครื่อง Nomad กับเครือง dornier  ส่วนเครื่อง F27 รู้สึกคุ้นๆว่าลงได้ น่ะครับ อาจต้องโยก F-27 มาลงสงขลาคุมฝั่งทะเลภาคใต้ตอนล่าง แล้วถ้ามี P-8 หรือ P-3 มือสองมาจริงก็มาไว้ที่อู่ตะเภา ครับ

สนามบินสงขลายาว 1,500 เมตรเท่านั้น ครับ เครื่องบินไอพ่นขึ้นลงไม่ได้ครับ ยกเว้น "กิพเพ่น"

ผมอยากให้เรือดำน้ำ "ลำที่ 2" ถูก P-8 เบียดไปก่อน  ครับ  (เรือดำน้ำ 1 ลำ แลก P-8 ได้ 2 ลำ)

เรือฟริเกตตระกูลเจียงหูที่ยังประจำการอยู่ของจีน น่าจะเหลือแค่ Type 053้H3 รุ่นนี้รุ่นเดียวแล้วล่ะครับ ปรับปรุงใหม่แล้วใส่ปืนกล 30 มม.6 ลำกล้องแทนปืนกล 37 มม. ใส่จรวด FL-3000N แทนจรวดโคทรัลเวอร์ชันจีน ไส้ในของเรือแตกต่างจากรุ่นเราพอสมควร ส่วนที่เหลือไม่ไปไปอยู่หน่วยยามฝั่งก็ปล่อยออกให้มิตรสหาย ขนาดบังคลาเทศได้รับบริจาคไปยังเป็นรุ่น 053้H2G มีโรงเก็บเฮลิคอปเตอร์แล้วเลย 

ท่าน airy ครับผมศิษย์เก่า 'เบบี้บริ๊ง'  กินข้าวกลางวันเสร็จเริ่มอบอุ่นร่างกายตามลำพัง นัดเจอเพื่อนสองทุ่มแต่กว่าจะเข้าร้านก็เกือบห้าทุ่ม ตีสองร้านปิดมาต่อที่ซอยมหาดไทยอีกสักพัก กลับถึงห้องเกือบตีห้าครั้นพอเจ็ดโมงเช้าไปทำงานต่อ

ตอนนั้นเพิ่งเรียนจบ ตอนนั้นเพิ่งได้งาน และตอนนั้นยังไม่ผ่านโปร แรดดีไหมละครับ 5555555

ผมว่าเอา "เบรเมน f122" มาชัก 3 ลำดีกว่าครับ "ง่ายกว่า ได้เร็วกว่า ใหญ่กว่า ประหยัดกว่า" ปรับปรุงง่ายกว่าค่อยๆทำตามงบประมาณ

ยุทธศาสตร์ปัจจุบันนี้ เรือเล็กกว่า 3,000 t ไม่ค่อยเหมาะกับ Blue Navy เสียแล้วครับ เพราะเรือต้องสู้กับเครื่องบิน เรือดำน้ำและจรวดร่อน (เรือกับเรืออยู่ห่างกัน 100 กิโลก็ชัดกันได้แล้ว)

"คุณบอย" ผมเดาว่าอยู่แถวลาดพร้าว วังทองหลาง บางกะปิ หรือรามคำแหงแน่ๆ อยู่ย่านเดียวกับผมเลย ผมอยู่ประดิษฐ์มนูธรรม ตรงข้าม"เซ็นทรัลอิสวิว" แต่ชีวิตอีก 60% ชอบอยู่ต่างจังหวัด ปราณบุรี(สามร้อยยอด) และสัตหีบ(บางเสร่)

ถ้าจะเลือกP8 ขอเป็นคู่นี้เถอะ ผมชอบปริมาณ

ท่าน airy ต้องมีอับดุลเอ๊ยแน่ๆ เลย ผมเคยอยู่ลาดพร้าว 87 ค่อนมาทางเลียบด่วน แต่ย้ายมาอยู่ต่างจังหวัดหลายปีแล้วครับ ให้ไปรัชดา-ห้วยขวางบอกได้คำเดียวว่าหลง

เห็นด้วยเรื่องลำใหญ่นะครับ ต่ำกว่า 2,500 ตันผมว่าเล็กเกินไปอย่าซื้อเลย ต้องมีพื้นที่เผื่อไว้ติดอาวุธในอนาคตด้วย ไม่รู้ทำไมหลายคนอยากได้ Type 056 ลำเท่าแมวน้อยกันนัก ไปเอาเรือเกาหลีใต้แบบฟิลิปปินส์ดีกว่าตั้งเยอะ

แบบJose Rizal Class ก็พอได้นะครับ ใช้Radar Sonar CMSของเกาหลีไปเลย แต่อินทริเกตเข้ากับRTN link จะได้ลดงบประมาณ วางระบบไว้รองรับHarpoonแต่ยังไม่ติดตั้ง มีแค่ปืนOTO 76กับ30mm เพิ่ม K Asroc(ของต้องมี) มีAW159 (asw full option)ก็ได้แล้วครับ

"เรือหยุนได 2,500 t" ลำนี้  เคยเสนอทัพเรือมาก่อน  กว่า 10 ปีมาแล้ว  ยังมีโมเดลอยู่ที่ทัพเรืออยู่เลย (เดาว่าทหารเรืออยากได้ลำใหญ่กว่านี้) พอเห็นตัวจริงแล้วผมว่าไม่เลวเลย  รู้สึกระวางเรือตามข่าว"ปิน"บอกว่ามากถึง 2,800t เลยนะ  (ที่ไหนได้พวก"ปิน"มันแปลงเป็นช๊อดตันเสียงั้น short tons ไม่ใช่ Long tons) รับช่าวสารจากประเทศนี้ต้องระวัง และทันเค้าด้วย  เค้าจะขี้อวดหน่อย ได้นิดได้หน่อยก็ยังเอา 

ตอนนี้ราคาเหล็กโลกกำลังถูก  อู่ต่อเรือในเกาหลีใต้กำลังว่างงาน  เรื่องราคาเรือน่าจะต่ำสุดสุดแล้ว  ควรรีบฉวยโอกาส  คิดอะไรไม่ออกก็เอา "หยุนได 2,500t" ก็ดี เรด้าเกาหลีก็ได้ (Tales เหมือนกัน) จรวดเกาหลีก็มี หรือโดดไปที่เรือ 4,500t หรือ 5,000t เลยก็ได้ เพราะถ้ายังมองไปที่อุปกรณ์ตะวันตกมันจะแพง  (คนละโครงการกับท่าจีนลำที่ 2 นะ) มันควรเป็นโครงการของฝั่งอันดามันต่างหาก

ผมเห็นใจฟิลิปปินส์มากกว่านะครับ ให้เขาได้โม้บ้างอะไรบ้างหลังจากไม่มีเรือใหม่มาแสนนาน แต่คนไทยบางคนก็โม้เก่งนินทาเก่งไม่แพ้ชาติไหน แทนที่จะสร้างบรรทัดฐานที่ดีดันเดินตามหลังเขาต้อยๆๆ ศีลเสมอกันว่าอย่างนั้นเถอะ

อันที่จริงมีเรืออีกลำที่ผมชอบมาก เรือฟริเกตชั้น Karel Doorman ของเนเธอร์แลนด์ซึ่งตอนนี้เหลืออยู่แค่ 2 ลำ ติดอาวุธและเรดาร์เหมือนเรือไทยยิ่งกว่าเรือเยอรมันเสียอีก เอามาปรับปรุงท่อยิง VLS กับเรดาร์ควบคุมการยิงเล็กน้อย ให้ใช้งานจรวด ESSM ได้เป็นอันว่าจบข่าว แต่โครงการเรือฟริเกตใหม่ทดแทนค่อนข้างล่าช้า ทำให้เรือปลดประจำการปี 2025 รวมทั้งเรือเบลเยี่ยมที่เหมือนกันเป๊ะอีก 2 ลำด้วย

ถึงตอนนั้นเรือจะมีอายุ 30 ปี กับ 32 ปี นำมาปรับปรุงใช้งานอีก 15 ปีน่าจะยังคุ้มอยู่หรือเปล่า???

พูดถึงเนเธอแลนด์ นึกถึง Damen เจ้าของแบบเรือ LHD Enforcer 11,000t ที่ปรากฎอยู่ในเวบ Damen แต่บริษัทได้งดประชาสัมพันธ์และลบจากเวบไปกว่า 10 ปีแล้ว เป็นเรือที่น่าสนใจมากครับ

1. เป็นเรือดาษฟ้าเรียบตั้งแต่หัวจรดท้าย ระวาง 11,000 ตัน

2. มี Hangar อยู่ชั้นล่าง

3. มีอู่เรือที่ท้องเรือเหมือน LPD

4. มีชั้นที่พักอยู่ระหว่าง hangar กับอู่เรือ

เป็นเรือที่เหมือนเรือ LHD ของฝรั่งเศษขนาด 26,000t  แต่มีแต่มีระวางขับน้ำน้อยกว่า ขนาดเท่ากับเรือจักรกรี  กองทัพเรือน่าจะซื้อแบบมาให้ บริษัท ยูนิไทย ชิปยาดและเอ็นจิเนีย เป็นผู้ต่อก็คงจะดีมาก ได้ทั้งเรือ และการต่อในประเทศ ซึ่งรูปแบบนี้จะได้รับการสนับสนุนมากกว่าไปสั่งต่อต่างประเทศ และตอนนี้ Demen ก็มีนโยบายต่อเรือในประเทศลูกค้าแล้ว เพื่อให้ราคาเรือไม่แพงมาก 

ผมมีรูปภาพอยู่แต่อยู่ในคอมเก่าที่เสียและเก็บอยู่ในโกดัง ไม่สามารถหามาให้ชมภาพกันได้ครับ

Enforcer LHD 11,000t แบบเหมือนเรือ LHD ชั้น Mistral ของฝรั่งเศส  แต่ยังไม่เคยมีลูกค้าสั่งสร้างครับ

ส่วนตัวผมอาวุธในระบบ AWS rocket system ยังคงประทับใจในความสามารถในการกดดันเรือดำน้ำ ประเทศมหาอำนาจก็ยังใช้ระบบอาวุธแบบนี้อยู่อย่าง 

- RBU-6000 รัสเซีย อินเดีย

http://roe.ru/eng/catalog/naval-systems/shipborne-weapons/rpk-8/

- ASW SAAB 601

https://www.youtube.com/watch?v=6rXc9FUGfEU

ผมชอบระบบนี้จาก ตรุกี

Rocketsan จาก Aselsan

http://www.roketsan.com.tr/en/urunler-hizmetler/deniz-sistemleri/denizalti-savunma-harbi-dsh-roketi-ve-atici-sistemi/

https://www.youtube.com/watch?v=gr_Jyz1-Bbk

หลายคนอาจจะเชื่อมั่นในเทคโนโลยีสมัยใหม่อย่างอาวุธนำวิถี แต่ประเทศไทยไม่ได้มีเงินมากนัก อาวุธประเภทนี้ช่วยปิดช่องว่างบนความขาดแคลนได้เพราะมีราคาที่ถูกกว่า ตอร์ปิโดนำวิถี และมีขั้นตอนการเตรียมการยิงที่ง่ายและเร็วกว่าการปล่อยระเบิดลึก

https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/russia/11765101/Putin-eyes-Russian-strength-in-Atlantic-and-Arctic-in-new-naval-doctrine.html

รู้สึกว่า RPK-8 ของรัสเซีย น่าจะหนักหน่วงที่สุดแล้ว (ในบรรดา RPG ปราบเรือดำน้ำ)  คล่องตัวดีกว่าระเบิดน้ำลึกธรรมดาเสียอีก  น่าจะลองซื้อมาใช้ดูครับ แม้ว่าโอกาสเผชิญหน้าเรือดำน้ำแบบนี้จะมีไม่มากนัก  แต่ถือว่ามีครับ  ราคาน่าจะประมาณที่ทำให้ไม่ต้องคิดนาน 

หากใช้แล้วติดใจเราสามารถ ผลิตใช้เองได้เลยด้วยเทคโนโลยี่ที่เรามีในขณะนี้