นักเขียนที่ดีต้องรู้จักวิธีการทำอาหารไว้กินตอนหน้าหนาว นาทีนี้ผมรู้จักวิธีการดองเค็มแล้วครับ ฮา... อ่านผลงานใหม่ล่าสุดของผมกันหน่อยนะครับ พอขำๆไม่ต้องคิดมากเพราะคนเขียนเองไม่ได้คิดอะไรเลยเอามันส์อย่างเดียว

ต้นฉบับอยู่ตรงนี้ครับ ==> Republic of Korea Navy and Japan Maritime Self-Defense Force Part II

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

กองทัพเรือเกาหลีใต้และกองกำลังป้องกันตนเองทางทะเลของญี่ปุ่นภาค 2

    หลังจากที่ผู้เขียนได้เขียนถึงกองทัพเรือเกาหลีใต้ไว้เมื่อหลายเดือนก่อน จากนั้นก็หายไปทำโน่นนั่นนี่จนสาแก่ใจตัวเอง(หรือเปล่า) บัดนี้ถึงเวลาอันควรแล้ว ที่จะเอางานดองชิ้นนี้มาจัดการต่อให้เสร็จสมบรูณ์ ก่อนอื่นเราไปทบทวนเรื่องเก่าจากบทความเดิมกันก่อนนะครับ ซึ่งเนื้อหาทั้งหมดจะเป็นของกองทัพเรือเกาหลีใต้ แล้วต่อด้วยกองกำลังป้องกันตนเองทางทะเลญี่ปุ่นในบทความนี้กันเลยครับ

http://thaimilitary.blogspot.com/2015/08/republic-of-korea-navy-and-japan.html


 

  
Japan Maritime Self-Defense Force 

    กองกำลังป้องกันตนเองทางทะเลญี่ปุ่น หรือ Japan Maritime Self-Defense Force หรือ JMSDF ได้ถือกำเนิดในปี 1954 พูดง่ายๆก็คือกองทัพเรือญี่ปุ่นยุคหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ด้วยเหตุผลเกี่ยวกับรัฐธรรมนูญญี่ปุ่นจึงต้องเปลี่ยนมาใช้ชื่อนี้แทน JMSDF มีขนาดใหญ่กว่ากองทัพเรือเกาหลีใต้อยู่พอสมควร มีเรือรบและเรือช่วยรบน้อยใหญ่เข้าประจำการถึง 154 ลำ และอากาศยานทุกชนิดรวมกันถึง 346 ลำด้วยกัน (ไม่รวมหน่วยามฝั่งญี่ปุ่นที่แยกออกไปต่างหาก) ซึ่งถ้านับเฉพาะเรือรบและเรือช่วยรบที่สำคัญๆแล้วจะประกอบไปด้วย

       - เรือดำน้ำโจมตี จำนวน 17 ลำ
       - เรือพิฆาตบรรทุกเฮลิคอปเตอร์ดาดฟ้าเรียบ (หรือเรือบรรทุกเฮลิคอปเตอร์) จำนวน 4 ลำ
       - เรือพิฆาตป้องกันภัยทางอากาศ จำนวน 8 ลำ
       - เรือพิฆาตปราบเรือดำน้ำ จำนวน 18 ลำ
       - เรือพิฆาตอเนกประสงค์ (หรือเรือฟริเกต) จำนวน 11 ลำ
       - เรือพิฆาตคุ้มกัน (หรือเรือคอร์เวต) จำนวน 6 ลำ
       - เรือสนับสนุนการยกพลขึ้นบกดาดฟ้าเรียบ จำนวน 3 ลำ
       - เรือกวาดทุ่นระเบิด จำนวน 27 ลำ
       - เรือตรวจการณ์อาวุธนำวิถี จำนวน 6 ลำ
       -เรือฝึกแบบต่างๆ จำนวน 8 ลำ (รวมเรือดำน้ำฝึกหัดจำนวน 2 ลำ)
       - เรือสนับสนุนขนาดใหญ่แบบต่างๆ จำนวน 22 ลำ

เรือดำน้ำโจมตี

    กองเรือดำน้ำญี่ปุ่นในปัจจุบันมีเรือเข้าประจำการรวมจำนวน 17 ลำ แบ่งเป็นเรือดำน้ำชั้น Oyashio  จำนวน 11 ลำ ทว่าในปี 2015 เรือ SS-590 Oyashio ถูกเปลี่ยนสถานะเป็นเรือฝึก ปัจจุบันจึงเหลือแค่เพียง 10 ลำ เรือทั้งหมดต่อขึ้นโดยอู่ต่อเรือ Kawasaki และ Mitsubishi ระหว่างปี 1994 ถึง 2008 เรือชั้น Oyashio มีความยาว 81.7 เมตร กว้าง 8.9 เมตร ระวางขับน้ำสุงสุดขณะดำ 4,000 ตัน ติดตั้งท่อยิงตอร์ปิโดขนาด 533 มม.จำนวน 6 ท่อยิง สำหรับตอร์ปิโด Type 89 และจรวดต่อสู้เรือรบ UGM-84 Harpoon ใช้เครื่องยนต์ดีเซลและระบบโซนาร์ที่พัฒนาเองหรือร่วมพัฒนากับต่างชาติ ความเร็วสุงสุดผิวน้ำ 12 นอต ความเร็วสุงสุดใต้น้ำ 20 นอต
   
    เรือดำน้ำอีกรุ่นที่ใหม่กว่า ใหญ่กว่า และทันสมัยกว่าคือ เรือดำน้ำชั้น Soryu ซึ่งเป็นรุ่นปรับปรุงของเรือชั้น Oyashio ให้ทันสมัยมากขึ้น โครงการนี้เริ่มต้นในปี 2005 โดยมีแผนที่จะต่อเรือทั้งหมดจำนวน 12 ลำและเข้าประจำการแล้วจำนวน 7 ลำ นั่นจะทำให้กองเรือมีเรือดำน้ำโจมตีรวมทั้งสิ้น  22 ลำ เรือดำชั้น Soryu มีความยาว 84 เมตร กว้าง 9.1 เมตร ระวางขับน้ำสุงสุดขณะดำ 4,200 ตัน เรือเฟสแรกจำนวน 6 ลำได้รับการติดตั้งระบบขับเคลื่อน AIP แบบ Sterling Engine รุ่น Kawasaki Kockums V4-275R จึงสามารถปฏิบัติการใต้น้ำได้มากกว่าเดิม 3 ถึง  5 เท่า (ที่ความเร็วต่ำมากคือประมาณ 4 น๊อต) เรือเฟสต่อไปจำนวน 6 ลำจะยกเลิกระบบขับเคลื่อน AIP แบบ Sterling และเปลี่ยนไปใช้แบตเตอรี่เรือดำน้ำแบบ Lithium Ion แทนการใช้แบตเตอรี่แบบ lead–acid ทำให้ราคาต่อเรือต่อลำสุงขึ้นกว่าเดิมประมาณ 18 เปอร์เซนต์ (จาก 16,000 ล้านบาทเป็น 19,000 ล้านบาท) ญี่ปุ่นได้เสนอแบบเรือ Soryu ในโครงการจัดหาเรือดำน้ำรุ่นใหม่ของออสเตรเลียด้วย แต่ผลการตัดสินที่เพิ่งออกมาสดๆร้อนๆทำให้ญี่ปุ่นต้องอกหัก เพราะผู้ที่ได้รับการคัดเลือกในโครงการนี้คือ แบบเรือ Shortfin Barracuda จากฝรั่งเศส
 

เรือพิฆาตบรรทุกเฮลิคอปเตอร์ดาดฟ้าเรียบ

    JMSDF ประจำการเรือพิฆาตบรรทุกเฮลิคอปเตอร์มาตั้งยุคทศวรรษที่ 70 ประกอบไปด้วยเรือชั้น Haruna จำนวน 2 ลำและเรือชั้น Shirane อีก 2 ลำ โดยปรับปรุงจากแบบเรือพิฆาตปราบเรือดำน้ำมาขยายความยาวของลานจอดและโรงเก็บ อากาศยาน ทำให้สามารถรองรับเฮลิคอปเตอร์ปราบเรือดำน้ำขนาด 10 ตันได้ 4 ลำ เรือติดตั้งระบบอาวุธป้องกันตัวครบครันทั้ง 3 มิติ จึงสามารถทำการรบได้อย่างอิสระเฉกเช่นเรือรบทั่วไป เรือพิฆาตบรรทุกเฮลิคอปเตอร์มีความสำคัญมากในภารกิจปราบเรือดำน้ำ เพราะพื้นที่รับผิดชอบของ JMSDF มีขนาดใหญ่และกว้างขวางมาก มีการตรวจพบการรุกล้ำเข้าน่านน้ำหวงห้ามจากเรือดำน้ำไม่ปรากฎสัญชาติอยู่ บ่อยครั้ง จำเป็นที่จะต้องมีเรือรบขนาดใหญ่บรรทุกอากาศยานได้หลายลำเข้าประจำการ

    เรือชั้น Haruna และ Shirane น่าจะเป็นเรือในอุดมคติของผู้อ่านหลายท่านรวมทั้งผู้เขียนด้วย เพราะได้ติดตั้งระบบอาวุธและอุปกรณ์ต่างๆชนิดแน่นเอี๊ยดเต็มลำ เมื่อวันเวลาผ่านไปยุทธวิธีในการรบก็เปลี่ยนแปลงไป การจัดหาเรือตามแผนยุทธศาสตร์จึงต้องเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย เมื่อพิฆาตบรรทุกเฮลิคอปเตอร์ทั้ง 4 ลำถึงเวลาต้องปลดประจำการ JMSDF ได้ตั้งโครงการเรือพิฆาตบรรทุกเฮลิคอปเตอร์ดาดฟ้าเรียบขึ้นมา ผู้อ่านจะเรียกว่าโครงการจัดหาเรือบรรทุกเฮลิคอปเตอร์ก็ได้นะครับ เพียงแต่ญี่ปุ่นตั้งชื่อเรียกเรือให้แตกต่างออกไปเท่านั้นเอง นัยว่าไม่ให้ผิดไปจากรัฐธรรมนูญของตัวเอง ซึ่งจะมีรายละเอียดอย่างไรบ้างคงต้องคุยกันอีกยาว  และถ้าผู้อ่านยังสับสนว่าเรือที่กำลังพูดถึงมันเป็นอย่างไรกันแน่ ได้โปรดนึกถึงภาพเรือหลวงจักรีนฤเบศที่ไม่มีลานสกีจั๊มพ์เข้าไว้ครับ

    วันที่ 18 มีนาคม 2009 เรือบรรทุกเฮลิคอปเตอร์ชั้น Hyuga ลำแรกคือ DDH-181 Hyuga เข้าประจำการ เรือลำที่ 2 คือ DDH-182 Ise เข้าประจำการในวันที่ 16 มีนาคม 2011 เรือชั้น Hyuga มีความยาว 197 เมตร กว้าง 33 เมตร กินน้ำลึก 7 เมตร ระวางขับน้ำเต็มที่ 19,000 ตัน มีความกว้างและยาวมากกว่าเรือหลวงจักรีนฤเบศนิดหน่อย ทว่ามีระวางขับน้ำสุงสุดมากกว่ากันอยู่พอสมควร ที่น่าสนใจมากก็คือ ระบบเรดาร์และอาวุธต่างๆที่ติดตั้งอยู่บนเรือชั้นนี้มาแบบครบเครื่อง เป็นเรือบรรทุกเฮลิคอปเตอร์ในอุดมคติของผู้อ่านหลายท่านรวมทั้งผู้เขียนอีก แล้ว ติดตั้งเรดาร์ตรวจการณ์ OPS-50 AESA และเรดาร์ควบคุมการยิง FCS-3A ที่พัฒนาเอง ระบบป้องกันตัวระยะประชิด Phalanx CIWS จำนวน 2 ระบบ ระบบท่อยิงแนวดิ่ง MK-41 VLS จำนวน 16 ท่อยิง สำหรับจรวดปราบเรือดำน้ำ RUM-139 VL ASROC จำนวน 12 นัด และจรวดต่อสู้อากาศยานระยะกลาง ESSM จำนวน 16 นัด แท่นยิงตอร์ปิโดเบาปราบเรือดำน้ำแฝดสามขนาด 324 มม.จำนวน 2 แท่นยิง พร้อมระบบเป้าลวงจรวดต่อสู้เรือรบและระบบเป้าลวงตอร์ปิโด
 

 
    เรือบรรทุกเฮลิคอปเตอร์ชั้น Hyuga ออกแบบมาเพื่อภารกิจปราบเรือดำน้ำ รวมทั้งการช่วยเหลือผู้ประสบภัย การอพยพคนจากภัยสงคราม และเป็นฐานบินกลางทะเลได้อีกด้วย สามารถบรรทุกอากาศยานได้สุงสุด 18 ลำ ประจำการด้วยเฮลิคอปเตอร์ปราบเรือดำน้ำรุ่น SH-60K Seahawk และเฮลิคอปเตอร์ลำเลียงรุ่น  MCH101 ซึ่งในปีนี้เองเรือ DDH-182 Ise ได้ออกปฎิบัติการจริงร่วมกับเครื่องบินปีกหมุนแบบเอียงรุ่น V-22 Osprey ของอเมริกา ในภารกิจลำเลียงความช่วยเหลือให้กับผู้ประสบภัยแผ่นดินไหวที่เมืองคุมาโมโตะ ญี่ปุ่นเป็นลูกค้ารายแรกที่สั่งซื้อเครื่องบิน V-22B Block C Osprey จำนวน 17 ลำ มีมูลค่ารวมทั้งโครงการอยู่ที่ 3 พันล้านเหรียญ เครื่องบินเฟสแรกจำนวน 5 ลำมูลค่า 332 ล้านเหรียญ จะสามารถจัดส่งให้ญี่ปุ่นได้ในเดือนมิถุนายน 2018 เครื่องบินอเนกประสงค์รุ่นใหม่สามารถลงลิฟท์ขนส่งของเรือชั้น Hyuga ได้อย่างพอดี

    เรือบรรทุกเฮลิคอปเตอร์ลำถัดไปคือเรือชั้น Izumo มีการจัดหาเข้าประจำการจำนวน 2 ลำเช่นกัน เรือลำแรก DDH-183 Izumo เข้าประจำการวันที่ 25 มีนาคม 2515 ส่วนเรือลำที่ 2 DDH-184 Kaga ทำพิธีปล่อยลงน้ำวันที่ 27 สิงหาคม 2015 และพร้อมเข้าประจำการในเดือนมีนาคม 2017 เรือชั้น Izumo มีความยาว 248 เมตร กว้าง 38 เมตร กินน้ำลึก 7.5 เมตร ระวางขับน้ำเต็มที่ 27,000 ตัน สามารถบรรทุกอากาศยานได้ 28 ลำ มีขนาดใหญ่กว่าเรือชั้น Hyuga แบบบังกันมิด ติดตั้งระบบเรดาร์ต่างๆใกล้เคียงกันมากแต่ใช้ระบบอาวุธแตกต่างออกไป เพราะมีเพียงระบบป้องกันตัวระยะประชิด Phalanx CIWS จำนวน 2 ระบบ และระบบป้องกันตัวระยะประชิด SeaRam CIWS จำนวน 2 ระบบ ผู้เขียนเข้าใจว่ามีพื้นที่รองรับระบบท่อยิงแนวดิ่ง MK-41 VLS อยู่แล้ว ระบบเรดาร์ควบคุมการยิงก็รองรับจรวดต่อสู้อากาศยาน ESSM อยู่แล้ว ต้องรอดูกันต่อไปว่าจะมีการติดตั้งในภายหลังหรือไม่ 

    เรือบรรทุกเฮลิคอปเตอร์ลำแรกสุดเพิ่งเข้าประจำการในปี 2009 ก็จริง ทว่าโครงการนี้ไม่ใช่เรื่องใหม่แต่อย่างใด ปลายทศวรรษที่ 50 JMSDF ได้เริ่มต้นโครงการสำคัญภายใต้ชื่อ CVH Project โดยได้ออกแบบเรือขึ้นมาจำนวน 2 แบบเรือคือ CVH-A ระวางขับน้ำสุงสุด 23,000 ตัน สามารถบรรทุกเฮลิคอปเตอร์ปราบเรือดำน้ำ HSS-2 Sea Kings จำนวน 18 ลำ และเครื่องบินลาดตระเวนปราบเรือดำน้ำ S2F Trackers จำนวน 6 ลำ แบบเรือที่ 2 คือ CVH-B มีความยาว 166.5 เมตร กว้าง 26.5 เมตร กินน้ำลึก 6.5 เมตร ระวางขับน้ำเต็มที่ 14,000 ตัน  สามารถบรรทุกเฮลิคอปเตอร์ปราบเรือดำน้ำ HSS-2 Sea Kings จำนวน 18 ลำ โครงการนี้เกิดขึ้นเพื่อคุ้มกันกองขบวนเรือสินค้า จากเรือดำน้ำโจมตีรุ่นใหม่ของโซเวียตคือ Type XXI (Whisky และ Foxtrot) โดยการแปรขบวนเรือจะใช้เรือฟริเกตปราบเรือดำน้ำจำนวน 4 ถึง 6 ลำ เฮลิคอปเตอร์ HSS-2 Sea Kings จำนวน 12 ลำ และเครื่องบิน S2F Trackers อีกจำนวน 4 ถึง 6 ลำ สับเปลี่ยนหมุนเวียนกันทำภารกิจตลอดการเดินทาง
 

   
    ปี 1959 JMSDF ได้ตัดสินใจเลือกแบบเรือ CVH-B ที่มีขนาดเล็กกว่า เพราะมีราคารวมถูกกว่าแบบเรือ CVH-A อยู่พอสมควร ทั้งค่าใช้จ่ายต่างๆตลอดอายุการใช้งานก็ต่ำกว่ากันมาก แบบเรือ CVH-B จะใช้ระบบขับเคลื่อนเช่นเดียวกับเรือพิฆาตป้องกันภัยทางอากาศชั้น 35DDG ซึ่งเป็นเรือรบติดอาวุธนำวิถีต่อสู้อากาศยานลำแรกสุดของญี่ปุ่น ราคารวมทั้งโครงการอยู่ที่ 1 หมื่นล้านเยนต่อลำ แยกเป็นเงินของญี่ปุ่น 62.8 เปอร์เซนต์และของอเมริกา 37.2 เปอร์เซนต์ตามลำดับ อย่างไรก็ตามในปี 1961 รัฐบาลญี่ปุ่นได้ตัดสินใจยุติโครงการนี้ เนื่องจากเกรงว่าจะมีข้อขัดแย้งกับรัฐธรรมนูญ มีความกังวลเรื่องการแข่งขันสะสมอาวุธจะรุนแรงมากขึ้น และประสบปัญหาสำคัญสุดก็คือเรื่องงบประมาณ เพราะโครงการ 35DDG ใช้งบบานปลายมาก ทำให้สามารถต่อเรือพิฆาตได้เพียง 1 ลำคือ JDS Amatsukaze ในราคา 9.8 พันล้านเยน

เรือพิฆาตป้องกันภัยทางอากาศ

    JMSDF ประจำการเรือพิฆาตป้องกันภัยทางอากาศจำนวน 8 ลำ โดยเป็นเรือรบติดตั้งระบบเอจิสจำนวน 6 ลำ ต้นปี 1990 ญี่ปุ่นเริ่มต้นโครงการเรือพิฆาตขนาด 9,500 ตันพร้อมเทคโนโลยีสุดทันสมัยจากอเมริกา โดยใช้แบบเรือ  Arleigh Burke Flight II ของอเมริกามาปรับปรุงให้ตรงตามความต้องการของตัวเอง วันที่ 25 มีนาคม 1993 หรือ 3 ปีถัดมา เรือพิฆาตชั้น Kongo ลำแรกคือ DDG-173 Kongo เข้าประจำการ ส่วนเรืออีก 3 ลำได้ทยอยเข้าประจำการจนครบภายใน 5 ปี  ช่วยแบ่งเบาภาระจากเรือพิฆาตชั้น Hatakaze ที่มีระบบเรดาร์และอาวุธทันสมัยน้อยกว่ากันพอสมควร

    เรือชั้น Kongo มีความยาว 161 เมตร กว้าง 21 เมตร กินน้ำลึก 6.2 เมตร ระวางขับน้ำเต็มที่ 9,500 ตัน ติดตั้งระบบอำนวยการรบ  Aegis และเรดาร์ตรวจการณ์ 3 มิติ AN/SPY-1D ติดตั้งปืนใหญ่ Oto-Breda 127/54 มม. จำนวน 1 กระบอก ระบบป้องกันตัวระยะประชิด Phalanx CIWS จำนวน 2 ระบบ จรวดต่อสู้เรือรบ Harpoon จำนวน 8 นัด แท่นยิงตอร์ปิโดเบาปราบเรือดำน้ำแฝดสามขนาด 324 มม.จำนวน 2 แท่นยิง และระบบท่อยิงแนวดิ่ง MK-41 VLS จำนวน 90 ท่อยิง สำหรับจรวดปราบเรือดำน้ำ RUM-139 VL ASROC รวมทั้งอาวุธสำคัญคือจรวดต่อสู้อากาศยานระยะไกล SM-2 และ SM-3 ที่ยิงได้ไกลถึง 500 กิโลเมตร

    หลังโครงการเรือพิฆาตชั้น Kongo สิ้นสุดลง โครงการเรือพิฆาตชั้น  Atago ก็เริ่มต้นเดินหน้าอย่างเต็มตัวในปี 2000 โครงการสำคัญนี้ได้รับการจัดหาเรือในเฟสแรกจำนวน 2 ลำ โดยเข้าประจำการในปี 2007 และ 2008 ตามลำดับ เรือชั้น Kongo มีความยาว 165 เมตร กว้าง 21 เมตร กินน้ำลึก 6.2 เมตร ระวางขับน้ำเต็มที่ 10,000 ตัน และใช้แบบเรือพิฆาตชั้น Kongo มาปรับปรุงให้ทันสมัยมากกว่าเดิม ใช้ระบบอำนวยการรบรุ่นใหม่กว่าคือ  Aegis Baseline 7 phase 1 ใช้ปืนใหญ่รุ่นใหม่  Mk-45 Mod 4 127/62 มม. ใช้จรวดต่อสู้เรือรบ Type 90 (SSM-1B) ที่ญี่ปุ่นพัฒนาเอง และเพิ่มจำนวนท่อยิงแนวดิ่ง MK-41 VLS เป็น 96 ท่อยิง

    นอกจากเรือพิฆาตระบบเอจิสจำนวน 6 ลำแล้ว โครงการ 27DD Destroyer Project หรือเรือพิฆาตชั้น  Atago เฟส 2 ก็เดินหน้าแล้วเช่นกัน เพื่อรองรับภัยคุกคามจากอาวุธนำวิถีและขีปนาวุธที่เริ่มรุนแรงมากขึ้นทุกวัน เรือชั้น 27DD Destroyer Project มีระวางขับน้ำ 8,200 ตันใช้แบบเรือพิฆาตชั้น  Atago มาปรับปรุงให้ทันสมัยมากขึ้น โดยจะเป็นเรือรบลำแรกของญี่ปุ่นที่ใช้ระบบขับเคลื่อน COGLAG (COmbined Gas turbine eLectric And Gas turbine) กำหนดการส่งมอบเรือลำแรกในปี 2020 เรือชั้น 27DD จะมาทดแทนเรือพิฆาตชั้น Hatakaze ในจำนวนเท่ากันคือ 2 ลำ เท่ากับว่า JMSDF จะคงจำนวนเรือพิฆาตป้องกันภัยทางอากาศไว้ที่ 8 ลำ

เรือพิฆาตปราบเรือดำน้ำและเรือพิฆาตอเนกประสงค์

           โครงการสำคัญอีก 1 โครงการของ JMSDF ก็คือ 25DD Class Destroyer Project เป็นโครงการจัดหาเรือพิฆาตปราบเรือดำน้ำขนาด 5,000 ตัน ทดแทนเรือชั้น Hatsuyuki จำนวน 3 ลำในเฟสแรก และทดแทนเรือชั้น  Asagiri จำนวน 8 ลำในเฟสถัดไป (แต่อาจจะไม่ครบทุกลำ)  โครงการเฟสแรกได้มีการสั่งต่อเรือไปแล้วจำนวน 2 ลำ ใช้งบประมาณปี 2013 และ 2014 ใช้หมายเลขเรือ DD-119 และ DD-120 เข้าประจำการปี 2018 และ 2019

    เรือชั้น 25DD มีความยาว 151 เมตร กว้าง 18.3 เมตร กินน้ำลึก 5.3 เมตร  ระวางขับน้ำปรกติ 5,000 ตัน ระวางขับน้ำเต็มที่ 6,800 ตัน โดยใช้แบบเรือพิฆาตชั้น Akizuki มาปรับปรุงให้ทันสมัยมากกว่าเดิม ทว่าเปลี่ยนมาใช้ระบบขับเคลื่อน COGLAG  ติดตั้งปืนใหญ่ Mk-45 Mod 4 127/62 มม.จำนวน 1 กระบอก ระบบท่อยิงแนวดิ่ง MK-41 VLS จำนวน 16 ท่อยิง สำหรับจรวดปราบเรือดำน้ำ RUM-139 VL ASROC จำนวน 12 นัด และจรวดต่อสู้อากาศยานระยะกลาง ESSM จำนวน 16 นัด  ระบบป้องกันตัวระยะประชิด Phalanx CIWS จำนวน 2 ระบบ จรวดต่อสู้เรือรบ Type 90 (SSM-1B) จำนวน 8 นัด แท่นยิงตอร์ปิโดเบาปราบเรือดำน้ำแฝดสามขนาด 324 มม.จำนวน 2 แท่นยิง นอกจากเฮลิคอปเตอร์ปราบเรือดำน้ำจำนวน 1 ลำแล้ว จะประจำการอากาศยานไร้คนขับอีกจำนวน 1 ลำด้วย ติดตั้งเรดาร์ตรวจการณ์ OPS-50 AESA และเรดาร์ควบคุมการยิง FCS-3A FCS-3A แบบฝังติด 4 ตัวรอบเสากระโดง

    โครงการถัดไป DDR Destroyer Revolution Project จะเริ่มต้นในปี 2021 เป็นการจัดหาเรือรบรุ่นใหม่ทดแทนเรือชั้น  Murasame และอาจจะรวมเรือชั้น Asagiri จำนวนหนึ่งด้วย แบบเรือ DDR Destroyer ทันสมัยมากขึ้น .ใช้ระบบเรดาร์ทั้งหมดทันสมัยมากขึ้น ลดการตรวจจับของเรดาร์หรือ Stealth มากขึ้น ใช้อาวุธทันสมัยมากขึ้นอาทิเช่น ระบบป้องกันตัวระยะประชิดแบบ Laser ที่พัฒนาเอง (มีแผนจะติดตั้งกับเรือพิฆาตระบบเอจิสชั้น 27DDเป็นลำแรกสุดหลังพัฒนาเสร็จแล้ว) แต่ก็ยังเป็นการใช้แบบเรือ 25DD มาปรับปรุงใหญ่เหมือนเดิมอยู่ดี โครงการนี้ยังไม่เริ่มต้นนะครับจึงอาจมีการเปลี่ยนแปลงแบบเรือสุดท้ายได้ ข้อมูลอันน้อยนิดที่ผู้เขียนพอหามาปะติดปะต่อได้ ช่วยให้เราพอมองเห็นภาพกองเรือพิฆาตปราบเรือดำน้ำในอีก 20 ปีข้างหน้าได้ไม่มากก็น้อย