วิเคราะห์คำตัดสินคดีพระวิหาร

จะดีมากถ้าออกมายินยันให้มันชัดๆไปเลยเพราะทุกวันนี้อะไรๆก็ดูครุมเครือเหลือเกินไหนจะ กองทัพ รัฐบาล บลาๆ

ไปคนล่ะทิศเลยแต่ล่ะหน่วยงานฝั่งนึงบอกอย่างนู้น กลุ่มนึงบอกอย่างนี้ ไม่รู้จะฟังใครดี

การทำอะไรให้คลุมเคลือ เป็นหลักปฏิบัติของนักกฏหมายบ้านเรามานานแล้วครับ แม้แต่การออกกฏหมายก็ต้องทำให้คลุมเคลือทำกว้างๆ ครับ

เป้า ประสงค์ของการทำให้คลุมเคลือก็เพื่อให้คลอบคลุมกับเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝัน ครับ นั่นคือหลักการของนักกฏหมายบ้านเมืองไทยเท่าที่เคยร่วมงานมาครับ เช่น กฏหมายอนาจาร จะมีคำว่า "ไม่ขัดต่อศีลธรรมอันดี" ซึ่งจะกว้างมากคลอบจักรวาลมากครับ ศีลธรรมอันดี แล้วอะไรดี ใครตัดสิน อ้างอิงจากไหน?  ซึ่งจะแตกต่างจากหลายประเทศครับ เช่น เยอรมัน ระบุไว้ชัดเจนครับว่าเห็นอวัยวะแต่ไหนถึงถือว่าอนาจาร ร่องนม หัวนม เพราะอวัยวะร่างกายมีแค่นั้นคงไม่มีงอบเพิ่มหรอก
 

เคยถามเหมือนกันว่าทำไมเวลาออกกฏหมายต้องคลุมเคลือ คำตอบคือ ถ้าไม่ออกอย่างงี้แล้วจะเขียนว่าไงละ........

สรุป คือ นักกฏหมายที่ออกกฏหมายไม่มีความรูมากพอที่จะกำหมดครับ ส่วนช่างเทคนิคก็เขียนภาษากฏหมายไม่เป็น =_="

เลยกลายเป็นหลักปฏิบัติถึงทุกวันนี้ครับว่า

..

"จงทำใหคลุมเคลือ" ซะจะได้ไม่มันตัว

ตามหลักการก็ต้องฟังประกาศจากรัฐบาลนั่นแหละครับ ผมเชื่อว่า เรื่องนี้ในคณะทำงานของรัฐบาล (กระทรวงการต่างประเทศ) คงมีแนวทางอยู่แล้ว ซึ่งเรื่องเหล่านี้ เราซึ่งเป็นผู้ติดตามอยู่ในวงนอก ยังไม่จำเป็นต้องรู้ขนาดนั้น (เพราะรู้ไปก็ทำอะไรไม่ได้ นี่พูดกันตรงๆ) ซึ่งก็เป็นอย่างท่านฑูตวีระชัยได้กล่าวไว้ว่า เรื่องนี้ ยังต้องไปเจรจากันอีกครั้ง ซึ่งการเจรจานี้ จำเป็นจะต้องไม่เผยไต๋ เพราะจะทำให้คู่เจรจาเขานำไปอ้างได้ เพราะฉะนั้น ตอนนี้สำหรับผม ผมไม่เรียกว่า คลุมเคลือ แต่ควรเรียกว่า ยังไม่สมควรเปิดเผยข้อมูลละเอียดเท่านั้นเอง

ส่วนเรื่องกฎหมาย ผมอยากอธิบายเหลือเกิน แต่นอกประเด็น ขออนุญาตอธิบายสั้นๆ ว่า ในแวดวงวิชาชีพไม่ว่ากฎหมายหรือศาสตร์ใดๆ ก็ล้วนแต่มี "ศัทพ์เฉพาะทาง" ด้วยกันทั้งนั้นครับ คำเหล่านี้ ถ้าเป็นผู้อยู่ในแวดวงนั้น จะเข้าใจว่าหมายถึงอะไรครับ ซึ่งก็แน่นอนครับว่า รายละเอียดของความเข้าใจ อาจแตกต่างกันไปได้ ตามแต่ละบุคคล แต่ที่จะเข้าใจแบบหัวไปทางหางไปทางนั้นเป็นไปไม่ได้ เว้นแต่เข้าใจผิด

ทำอะไรยังไงก็ใด้ อย่าให้เป็นมวยล้มตอนตีสี่ก็แล้วกัน

คำพูดที่ผมเห็นว่ามันมีประเด็นในข่าวก็คือ นายกรัฐมนตรีกล่าวว่า " ไม่เคยยอมรับคำพิพากษาของศาลโลก และยืนยันจะรักษาความสัมพันธ์ของ 2 ประเทศ และหลังจากนี้การดำเนินการใดๆ จะขอความเห็นชอบจากรัฐสภา ตามมาตรา 190 "

อ่าน 3 รอบก็ยังแกะไม่ออกว่าต้องการพูดให้งง  หรือ คนพูดงง หรือ จริงๆมันไม่ต้องงง เพราะจุดเรื่มต้นกับจุดจบมันมาบรรจบตรง MOU ที่ไม่เกี่ยวกับศาลโลก !!

คิดว่ารัฐบาลได้บทเรียนจากอดีตว่า ถ้าพูดว่าไทยมีภาระผูกพันธ์ที่ต้องปฏิบัติตามก็จะเป็นผลเสียกับรัฐบาล ก็เลยพูดใหม่ว่าไม่เคยยอมรับคำพิพากษา ซึ่งคำพูดกับการปฏิบัติมันต่างกัน ทำให้สับสนมาก มันมาถึงขั้นนี้แล้ว หน้าที่ของรัฐบาลคือทำให้ดีที่สุดในการรักษาผลประโยชน์ของชาติ ตามที่กฎหมายระหว่างประเทศจะอำนวยให้ รัฐบาลควรจะต้องเข้าใจด้วยว่า การบอกว่าไม่ยอมรับ ไม่เคยยอมรับนั้น มันจะพันตัวต่อไปว่ารัฐบาลมีหน้าที่ต้องรักษาอธิปไตย เมื่อไม่ยอมรับก็ต้องป้องกันทุกตารางนิ้ว