ถึก ทน น่าเชื่อถือ ไม่ซับซ้อน เรียกว่าแทบไม่ต้องเปลี่ยนอะไรมากก็รับใช้ได้อีกยันศตวรรษหน้าเลยมั๊ง(ยกเว้นว่าจะมีปืนแบบใหม่ๆที่ไม่ได้ใช้กระสุนแบบนี้)  

พูดง่ายๆคือ ของมันดีอยู่แล้ว จะไปเปลี่ยนทำไม?  

(ปืนแบบm2นั้นก็มีการอัพเกรดมาเรื่อยๆ แต่โดยกลไกระบบภายใน จะยังคล้ายๆเดิมอยู่ ) 

สมรรถนะเชื่อถือได้ อานุภาพพอสมควรครับ กลไกง่าย ๆ ไม่ซับซ้อนนัก คงใช้ไปจนกว่าจะเปลี่ยนแบบกระสุนอย่างท่านไอซี่ว่านั่นแหละครับ
ตัวที่เห็น ๆ ใช้กันอยู่นี่ชื่อ M2HB ครับ ปรับปรุงเมื่อปี 1933 ตอนนี้สหรัฐเริ่มเปลี่ยนไปใช้ M2E3 แล้ว

ถึงจะไม่ปลด..แต่ก็มีการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงเป็นระยะๆครับ..ลองเอาภาพถ่ายของM2ตอนช่วงสงครามโลก

กับภาพM2ที่ใช้งานในปัจจุบันมาเทียบกันดูจะพบว่าชิ้นส่วนเล็กๆน้อยๆบางอย่างหน้าตาเปลี่ยนไป

เคยอ่านในท็อปกันฉบับหนึ่งที่ลงบทความเกี่ยวกับเรื่องM2โดยเฉพาะ.เค้าบอกไว้ว่า

มีอยู่ช่วงหนึ่งเคยมีการพิจารณาจัดหาปืนแบบใหม่ๆมาแทนM2หนึ่งในนั้นคือ

M85(รู้สึกว่าจะเป็นปืนรุ่นเดียวกับที่ใช้งานบนป้อมผบ.รถของรถถังM60A1)ซึ่งเคยเกือบเข้ามาแทนที่m2

แต่ผลการใช้งานพบว่าไม่เสถียรภาพเท่าที่ควร...จึงไม่ได้แจ้งเกิด

และยังมีอีกบริษัทนึ่งเสนอแบบปืน12.7ม.ม.เข้าสู่การพิจารณาด้วยถ้าจำไม่ผิดรู้สึกว่าจะชื่อ Dover Devil

แต่ไม่ได้แจ้งเกิดเหมือนกัน...ปัจจุบันแผนแบบของปืนที่บริษัทนี้เสนอ..ถูกกองทัพสิงคโปร์ซื้อแบบไปเพื่อ

ผลิตเป็น ปืนCIS 50 ใช้งานในกองทัพสิงคโปร์เองครับ

ความจริงยังมีปืนอีกหลายแบบที่ผลิตมาเกือบร้อยปีแล้วแต่ทุกวันนี้ยังผลิต หรือ ใช้งานอยู่ แต่อาจไม่บรรจุเป็น

ปืนหลัก เช่น ปืนพกบราวนิ่งไฮเพาเวอร์ หรือ ปืนตระกูลโคลท์1911ก็ยังเห็นมีใช้งานอยู่อีกเยอะครับ

ทนและใช้งานได้ทุกสภาวะอากาศไงครับ เลยไม่มีการผลิตรุ่นใหม่มาเพื่อทดแทนแต่อาศัยการปรับปรุงกลไกเอา

นอกจากถึกกับทน ใช้งานง่าย ก็ร่วมถึงติดตั้งเข้ากับยานพาหนะรถถัง เครื่องบิน เรือ อะไรแบบนี้ได้หมดโดยไม่ต้องดัดแปลงมากเลยล่ะครับ

เช่นตั้งแต่ยุคสงครามโลกจนถึงสงครามเย็นตอนต้น M2ถูกเลือกเป็นอาวุธหลักของเครื่องบินขับไล่ชื่อดังๆหลายรุ่นของอเมริกาเลยล่ะ  ในขณะที่โซเวียต ยุโรป เปลี่ยนปืนเป็นว่าเล่น

ในตระกูลปืนกล 12.7มม.หรือ.50นิ้ว นั้นก็เห็นจะมีแต่M2กับDshkที่อยู่มานานตั้งแต่ยุคสงครามโลกครั้งที่2จนถึงปัจจุบัน แต่M2ได้รับการพัฒนาที่มากกว่าหลายรูปแบบในขณะที่Dshk จะเหลือแค่ติดตั้งบนยานเกราะ เรือเร็ว อาวุธประจำฐานซะมาก ในขณะที่รัสเซียเองก็เริ่มผลิตปืนทดแทนอย่างNSV Kord เข้าติดตั้งกับยานเกราะหรือทหารราบ

พี่โบ้ไม่ยอมให้เปลี่ยน มีใช้แพร่หลายแม้แต่ประเทศที่เป็นศัตรู

ใช้กันครึ่งโลกได้แล้วมั้งครับเจ้านี่เนี่ย

ของที่ใช้ได้ดีก็ใช้ไปเถอะครับ

การไม่เปลี่ยนรุ่นบ่อยก็มีข้อดีคือเรื่องของสายการผลิตและการดูแลรักษาครับ

เปรียบเทียบก็เหมือน Toyota ทัั้งที่รถไม่มีอะไรเลยวิ่งก็ไม่แน่โครงเครงๆ แต่ทนจนลืม เวลาซ่อมก็หาอะไหล่ง้ายง่าย

จะบอกว่ารถเค้าขายได้มากที่สุดหรอ...ไปดูยอดขายได้ครับรถซีดาน Honda ขายได้มากกว่า...

แต่ที่ทำให้ Toyota หาอะไหล่ง่ายคือ พี่แกเล่นไม่ยอมเปลี่ยนเครื่องเลยครับ แม้แต่รถที่พึ่งออกอย่าง Vios ปัจจุบัน

ไปดูที่รหัสเครื่องได้ครับตัวเดิม.....ซึ่งคนก็แอบเซ็งแต่ก็ทำให้กลายเป็นหลักประกันว่า อะไหล่เพียบ.....

ปืนก็เช่นกัน เปลี่ยนรุ่นบ่อย ก็ต้องเปลี่ยนสายการผลิต อเมริกาชนะสงครามโลกได้ก็เพราะหลักการนี้ซึ่งถูกพัฒนาเรื่องการบริหารจัดการโดย อ.มหาลัยท่านหนึ่ง(ลืมชื่อครับ ถ้าอยากทราบจริงๆ เดี๊ยวไปค้นเอกสารเอาชื่อมาให้อีกที) ซึ่งต่อมา อ.ท่านนี้ก็ไปวางรากฐานการผลิตให้ญี่ปุ่นทำให้ญี่ปุ่นผลิตได้ถูกจนตีอเมริกาแตกในด้านการผลิต ก่อนอเมริกาจะสร้างนวัตกรรมใหม่ทางอินเตอร์เน็ตมาทวงตำแหน่งคืน.....เริ่มออกทะเลแล้ว....

สรุปว่ามันเป็นเรื่องของเศรษฐศาสตร์ การบริหารจัดการการผลิตแหละครับ