ฝากพี่ทหารในนี้ตรวจแล้วละครับ มันไม่ธรรมดา ยุคนี้แล้ว 

แต่ละหัวข้อมีแต่เสี้ยมให้เกลียดทหาร รู้เลยว่าเป็นคนกลุ่มไหน น่าเบื่อครับบ้านเมืองเราทุกวันนี้ขอระบายหน่อยนะครับ ผมไม่ได้อยู่ข้างไหนฝ่ายไหนสีไหนทั้งนั้น ถ้าตามจังหวัดเกิดเขาคงเรียกพวกสีน้ำเงินมั้ง ผมเบื่อมากเวลาเล่นเฟสหรือยูทูป ด่ากันกระบือแดงบ้าง แมงสาปเหลืองบ้างแล้วสุดท้ายก็โยนมาที่เจ้าหน้าที่ของรัฐต้องตกเป็นเหยื่อ ถ้าจะด่าด่าไอ้พวกนักการเมืองไม่ว่าฝ่ายไหนเสี้ยมให้เกลียดฝ่ายตรงข้ามกันทั้งนั้นละฝ่ายหนึ่งก็ให้เกียดทหารฝ่ายหนึ่งก็ให้เกลียดตำรวจฝ่ายหนึ่งให้เกลียดศาลฝ่ายหนึ่งให้เกลียดDSI  สุดท้ายเจ้าหน้าที่รัฐรับกรรม ไอ้พวกนักการเมืองสบาย น่าเบื่อ

ผมอ่านแล้วไม่เห็นจะเป็นสีไหนนี่ครับ อย่าดึงทุกอย่างเข้ามาเกี่ยวเลยครับ ใช่ว่าทหารจะทำไรไม่ผิดนะครับ ไม่มีใครเสี้ยมให้เกลียดทหารหรอกครับ พวกชาวบ้านไม่พอใจในสิ่งที่ทหารทำเท่านั้นเอง

สิ่งที่ทหารต้องทำคือออกมาตอบคำถามประชาชน และปกป้องประชาชนตามที่ให้สัตย์สาบานไว้. ต้องออกมาบอกประชาชนถึงความจริง เขตแดนอยู่ตรงไหนยังไง? เข้าไปทำกินได้มั้ย? ถ้าบอกว่าได้ทหารก็ต้องออกมาปกป้องประชาชน

ถ้าเขตแดนไม่ชัดเจน ทหารพม่าก็ไม่มีสิทธิที่จะมายิงมาจับประชาชนของเรา ถ้าทหารพม่าเข้ามาทหารเราก็มีสิทธิที่จะปกป้องประชาชนของเราเช่นกัน นี่คือสิ่งที่ชาวบ้านต้องการ  

คำถามคือทำหรือยัง ถ้าทำก็ไม่ควรออกมาแค่ฝ่ายเดียว และที่สำคัญ ทหารคือผู้ที่รับใช้ประชาชนไม่ใช่นักการเมือง

เรื่องเขตแดน ที่ทหารต้องติดต่อไปที่สถานทูต คุณคิดหรอครับว่าทหารที่อยู่ชายแดนมีฐานติดกับฐานของทหารเพื่อนบ้านไม่ว่าจะฝั่งลาวเขมร พม่า เขาจะคุยกันไม่ได้ถ้านายไม่สั่งไว้แล้วที่นายเขาสั่งไว้ที่ต้องติดต่อผ่านทางสถานทูตก็เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการปะทะจากปัญหาเรื่องเล็กจะกลายไปเป็นปัญหาระดับประเทศ และนายของนายทหารก็คือนักการเมืองที่บริหารประเทศครับ เป็นผู้สั่งการมาอีกทีคำสั่งก็ตกลงมาเป็นทอดๆ ปัญหาเขตแดนก็เป็นเรื่องของรัฐบาลหรือนักการเมืองครับเป็นคนจัดการเจรจาทำข้อตกลง งั้นเขาจะเลือกนักการเมืองเข้าไปทำไมครับ ถูกต้องครับทหารต้องรับใช้ประชาชน นักการเมืองนี่ก็ตัวดีเหมือนกันเลยละครับที่ต้องรับใช้ ไม่ใช่พอมีปัญหาก็โยนให้เจ้าหน้าที่ของรัฐ เจ้าหน้าที่ของรัฐเป็นผู้รับคำสั่งจากฝ่ายบริหารก็คือนักการเมืองครับ แล้วยิ่งไปฝั่งชายแดนพม่าไม่ได้เหมือนฝั่งเขมรนะครับ เกิดทหารเขาเข้าไปดุ่มๆแล้วเกิดการปะทะชาวบ้านตายทหารตายจะทำยังไงครับ (ฝั่งเขมรยังพอทนยังพอเกรงๆกันบ้าง)
ยกตัวอย่างให้ดูนะครับทางฝั่งชายแดนเขมรตอนปะทะคราวล่าสุดทหารถูกสั่งให้อยู่ที่ฐานคอยป้องกันแล้วก็สวนกลับเท่านั้น เพราะรัฐบาลเขาสั่งมาแค่นั้น ไม่งั้นคงได้เห็น F-16ออกงานไปแล้ว แต่คำสั่งก็มีเหตและผลของตัวมันเองว่าทำไมถึงสั่งแบบนั้น 
ที่พูดมาไม่ใช่เห็นเรื่องเขตแดนไม่สำคัญนะครับแต่มันอยู่ที่รัฐบาลหรือนักการเมืองเป็นคนจัดการครับทำข้อตกลงกันไปก็ว่าไปครับ คุณจะให้ทหารไปทำข้อตกลงก็แค่ข้อตกลงกันทางทหารไม่ใช่ตกลงกันระหว่างประเทศที่ชาวบ้านจะเข้าไปทำกินได้ สุดท้ายก็เป็นหน้าที่ของนักการเมืองครับ  แต่ส่วนมากนักการเมืองไม่ว่าฝ่ายไหนเขาไม่ค่อยจะอยากยุ่งเรื่องพวกนี้เท่าไรเพราะถ้าทำข้อตกลงผิดพลาด จะเป็นตราบาปติดตัวเป็นจุดอ่อนให้ฝ่ายตรงข้ามไว้ใช้โจมตีในการหาเสียงสมัยหน้า เขตแดนที่ติดต่อกับเพื่อนบ้านถึงยังตกลงไม่ได้ซักที สุดท้ายก็มาลงที่เจ้าหน้าที่รัฐอีกตามเคย นักเรียนเรียนโง่ ก็โทษครู ตำรวจตั้งด่านเยอะก็ด่าตำรวจ แต่เราไม่เคยคิดย้อนไปเลยว่ามันมาจากนโยบายของรัฐบาล เปลี่ยนรัฐบาลที่ก็เปลี่ยนหลักสูตรที  โรงบาลรัฐหมอเก่งๆก็ไปทำงานให้เอกชนหมด ทุกสิ่งล้วนมาจากพวกนักการเมืองทั้งนั้น ทุกอาชีพที่เป็นเจ้าหน้าที่รัฐก็ต้อง เลือกฝั่งเลือกข้างการเมืองทั้งนั้นทุกวันนี้ไม่งั้นอยู่ยากต้องยอมรับครับนักการเมืองแทรกซึมหมด ไม่ว่าจะกี่รัฐบาล 

กลัวกันจังเรื่องปัญหาเรื่องเล็กจะกลายไปเป็นปัญหาระดับประเทศ ทหารฝ่ายตรงข้ามบุกข้ามแดนมาจับมาฆ่าคนของเรา เรากลัวจะเป็นปัญหาระดับประเทศหรือ? ทหารพม่าข้ามมาได้แปลว่าเขาไม่กลัวใช่มั้ย? แล้วเราทำไมกลัว? ผมรู้ทหารต้องรับนโยบายมาจากนักการเมือง แต่นี่คือเรื่องเฉพาะหน้า ทหารมีคำสั่งที่ชัดเจนเรื่องปกป้องอธิปไตย ห้ามมีกองกำลังติดอาวุธข้ามแดนมาเด็ดขาด ถ้ามีต้องเข้าทำการ ตรวจสอบ ตรึง ปะทะ ผลักดันแล้วแต่เหตุการณ์ เรื่องนี้ชัดเจน แม้แต่นักการเมืองก็ยังไม่มีสิทธิสั่งเปลี่ยน เป็นหน้าที่โดยตรงของทหาร เป็นคำสั่งแรกของทหารประจำชายแดนไม่ใช่หรือ

คำถามคือเมื่อเกิดเหตุทหารอยู่ไหน ทำไมปล่อยให้มีกองกำลังติดอาวุธเข้ามาจับมายิงชาวบ้าน ถ้าพื้นที่ที่ชาวบ้านเข้าไปทำมาหากินไม่ใช่เขตแดนไทย ทำไมไม่บอกไม่ห้าม ทำไมชาวบ้านบอกว่าทหารให้เข้าไปทำมาหากินได้ เมื่อบอกว่าได้ทหารต้องเข้ามาดูแล ไม่ใช่ให้ชาวบ้านจับอาวุธขึ้นสู้เอง

คตส.ข้างบนของผม หมายถึงสิ่งที่ชาวบ้านเขาต้องการ และหน้าที่ของทหาร 

ส่วนปัญหาของบ้านเมืองเราเป็นเพราะเราไม่รู้หน้าที่ของตนเอง  เช่นเขาให้เลือกคนดีเข้าสภา ไม่ใช่คนที่ให้มากกว่า

กฎหมายให้สวมหมวก ไม่สวม พอตำรวจจับบอกโดนรังแก หาเงินส่งนาย หมวกแพง แต่รถแพงกว่าซื้อได้ ต่อไปคงต้องออกกฎ ซื้อหมวกก่อนถึงซื้อรถได้ ไม่ก็แพคเกตคู่ไปเลย ราคารถพร้อมหมวก 2 ใบ. 

เป็นการแสดงความคิดเห็นที่สุดยอดมาก ผมอ่านของทั้งสองท่านต่างมีเหตุผลและมุมมองที่ดีทั้งคู่เอา  อีกครับกระทู้แบบนี้ผมชอบมากทำให้ผมฉลาดขึ้นมากที่ได้คิดตาม ขอบคุณจริงๆครับ

เรื่องนี้เหมือนเคยได้ยินข่าวว่าทางกองทัพ และหน่วยงานของรัฐบอกว่า เกิดในเขตพม่าครับ ไม่ใช่เขตทับซ้อน ดังนั้นจึงไม่อยู่ในอำนาจของทางกองทัพที่จะทำอะไรได้ ซึ่งหากเป็นไปอย่างที่ทางรัฐแจ้ง ทางเดียวที่ทำได้และควรทำคือ รัฐบาลจะต้องยื่นประท้วงประท้วงโดยกระทรวงการต่างประเทศไปยีงกระทรวงต่างประเทศพม่า คำถามคือ ได้ทำหรือเปล่า