ถ้าได้จริงน่าจะมาทั้งกองเรือเลยครับ

มันอยู่ที่หลายปัจจัยครับ เป็นต้นว่า

1. ทร.อยากได้เรือดำน้ำรัสเซียหรือไม่ แค่ไหน ?

2. รัสเซีย อยากได้ข้าวของเราไหม และปริมาณมากน้อยแค่ไหน ??

3. ข้าวที่ท่านว่าอยู่ในสต๊อกมีจำนวนที่แท้จริงเท่าไหร่ และมีคุณภาพพอที่จะส่งออกได้เท่าไหร่ ???

แต่สรุปเบื้องต้นตรงนี้ว่า "ยากมากๆ" แค่ทร.อยากได้ก็ยากแล้วครับ แล้วยังมีปัจจัยอื่นๆ อีกมากมาย

เรือรัสเซียคงยาก ส่วนหนึ่งรัสเซียส่วนใหญ่กินขนมปังเป็นหลักไม่ใช่ข้าว  ถ้าจะเป็นไปได้ก็ต้องไปแลกข้าวกับประเทศที่กินข้าวเป็นหลัก เช่น จีนนี่ได้แน่แต่ ทร. จะเอาหรือเปล่า  เรือดำน้ำกรีซนี่ก็อาจได้เพราะมีวิกฤตเศรษฐกิจและถ้าจำไม่ผิดกรีซไม่ยอมรับมอบ U214 ลำล่าสุดจากเยอรมัน(อ่านจาก web อื่นนานแล้ว)   หรือจะJAS39C/D ของแอฟริกาใต้ก็พอจะได้เศรษฐกิจไม่ดีแถมต้องนำเข้าอาหารด้วย   นอกนั้นมองไม่เห็นทางเลยครับ

การค้าต่างตอบแทนระหว่างประเทศ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับมูลค่าของสินค้าเพียงอย่างเดียว แต่ขึ้นอยู่กับความต้องการของทั้งสองประเทศด้วยครับ โดยปกติแล้วประเทศคู่ค้าจะทำข้อตกลงกันในลักษณะที่เป็นประโยชน์ต่อเศรษฐกิจหรือความมั่นคงของทั้ง 2 ประเทศ ทั้งนี้อาจเป็นการตอบแทนในรูปของสินค้าต่อสินค้า การกำหนดผู้ผลิตวัตถุดิบบางอย่างว่าผู้ขายต้องใช้วัตถุดิบจากประเทศผู้ซื้อ หรือการถ่ายทอดเทคโนโลยี (อย่างเช่นกรณีของ Grippen ทอ.) ซึ่งหากมีกรณีที่ความต้องการตรงกันทั้งสองฝ่ายก็จะเกิดเป็นข้อตกลงการค้าต่างตอบแทนขึ้นได้

น่าเสียดายนะครับ ทั้งๆที่ถ้าแลกได้ก็จะเป็นประโยชน์อย่างยิ่ง

ถ้ารัสเซียไม่กินข้าวเราเอาไปแลก Type 054 มาซัก2-3ลำดีมั้ย ผมว่าจีนน่าจะสนนะ

ผมว่าน่าจะทำได้นะครับ ไม่แน่ใจว่าเราก็เคยทำโครงการแบบนี้กับ กริปเพน หรือป่าวนะครับ ถ้าผิดพลาดขออภัยด้วย ผมมองว่าขึ้นอยู่กับประเทศไหนต้องการข้าวเราบ้าง แล้วประเทศที่ต้องการข้าวมีเรือดำน้ำมั้ย ประมาณนี้รึป่าวครับ ถ้าทำได้ก็เยี่ยมเลยครับ

อืมม์...

ตกลงข้าวที่รัฐบาลรับจำนำมา อยู่ในมือรัฐ มันเป็นข้าวของใครครับ ?

บาร์เตอร์หรือเคาน์เตอร์เทรดทำได้อยู่แล้วครับ รัสเซียไม่กินข้าวเจ้า ไม่กินแป้งข้าวเจ้า

แต่เอาไปแลกไปขายกันประเทศอื่นที่บริโภคข้าวเจ้าอีกทีได้

อัฟริกาใต้กินข้าวนึ่งครับ ข้าวในสต๊อกเอาไปทำข้าวนึ่งแลกเครื่องบินได้

แต่...มันคงไม่เกิดขึ้นหรอกครับ อย่างเก่งก็ทิ้งไว้สองสามปี เสียค่าปรับปรุงคุณภาพข้าว

ไปรอบสองรอบ ค่าโกดังอีกเป็นสิบๆ เดือน แล้วสุดท้ายก็ขายให้บริษัทอะไรก็ไม่รู้ในราคา

สุดประทับใจเพราะไม่มีโกดังจะเก็บแล้ว ส่วนทำไมไม่คิดเอาไปแลกเรือแลกจรวดอันนี้

ไม่อยากคิดครับ เดี๋ยวอกุศล

ปัญหามันอยู่ที่เค้า ไม่ใช่เราครับ

ถ้าเรามีความสำคัญกับเค้า เราขอเค้าก็ให้แล้วล่ะครับ

แต่เราไม่ได้สำคัญอะไรขนาดนั้น

ดูง่ายๆอย่างทวาย เรารออะไรหนอ

เพราะเราไม่มีเงินทุน ลยต้องกาคนร่วมทุน ก็ตามจรบญี่ปุ่นอยู่ แต่เงียบมากๆ

สุดท้าย เราต้องพึ่งตัวเองครับ ะรอให้ใครช่วยคงยาก

ปอลิง ถ้าผมเป็นรัสเซีย คงไม่เอาด้วยอ่ะ ยุ่งยาก จะเอาไปขายต่อยังไง

ถ้าเอาราคาคงไม่ใช่ที่ไทยเสนอแน่ๆ

ครับ ต้องคิดว่าเป็นประเทศเขาทำไมเขาถึงจะมาอยากได้ข้าวเราครับ ขืนเอาเขาก็เสียเปรียบสิครับ

ประเทศที่กินข้าว ต้องการข้าวและมีเรือดำน้ำก็...เกาหลีเหนือครับ แต่ทรคงไม่เอา

ถ้า ทร. ขอ คงยาก มากกกกกกก แต่ถ้า  ??? ไม่แน่ 

เกาหลีใต้ ก็กินข้าว นะ...

ถ้า ซื้อเรือดำน้ำ เกาหลีใต้ เป็นดอลล่าร์...แล้วให้ เกาหลี ซื้อข้าว กลับ โดยเทียบเป็น เงินวอน (แต่รับเงินเป็น ดอลล่าร์)...โดยไม่ต้องแลกเปลี่ยน...ส่งข้าวออก คุณภาพตามมาตรฐานส่งออก ไม่ขายเหมา...มูลค่าการซื้อขาย ก็ตามมูลค่า ค่าแรง หรือ เฉพาะมูลค่าเทคโนโลยี่ ของ เกาหลีใต้ แค่นั้น...จะได้หรือเปล่า...

ผมไม่แน่ใจว่าปัจจุบันเกาหลีใต้ปลูกข้าวเพียงพอบริโภคในประเทศหรือเปล่า ถ้าไม่พอการเอาข้าวไป เช่า/ซื้อเรือดำน้ำ U209 มือสอง 1 ลำผมมองอาจมีหวังแต่เป็นระหว่างรัฐต่อรัฐ ครับ อีกอย่าง ทร. ก็ส่งคนไปฝึก ดูงานเรือดำน้ำที่เกาหลีแล้วแสดงว่าน่าจะมีการตกลงอะไรกันบางอย่างแล้ว

เข้าใจว่าจีน ปลุกข้างได้มากกว่าเราแต่ส่งออกน้อยกว่าครับ ดังนั้น โอกาศที่จะทำได้ คงน้อย... ผมว่าจริงๆแล้ว ประเทศต่างๆคงอยากได้เงินมากกว่า... และถึงแลก จะคุ้มไหม เขาจะให้ตันล่ะเท่าไหร สมมุติเรือ ลำล่ะ 15000ล ข้าวตันล่ะ 9000 บาท หารออกมากต้องใช้ข้าว 1.67ล้านตัน... 

เกาหลีกินข้าวเมล็ดสั้นแบบที่ท่านเด็กทะเลว่าไว้ครับ

แต่ชนิดข้าวไม่ใช่ประเด็นหรอกครับ

แต่อยู่ที่รัฐบาลนี้เคยคิดบ้างหรือเปล่าที่จะเอาข้าวในสต๊อคไปทำอะไรที่มันเกิดประโยชน์

แทนที่จะเก็บไว้เป็นชาติรอขายขาดทุนให้บริษัทเอกชนอะไรก็ไม่รู้

ล่าสุดขายข้าวให้เอกชนได้สองสามแสนตันแต่ก็ยังไม่ยอมบอกราคาขายให้สาธารณชนรับรู้

อ้างว่าจะทำให้มีปัญหากับราคาขายล๊อตต่อไป เฮ่อ...เหนื่อยใจครับ

ระบบข้าวเราปั่นป่วนไปหมด ยอดส่งออกลดลงเพราะราคารับซื้อในประเทศสูงเกินจริง ราคา

FOB เราจึงแพง ขายสู้ใครเค้าไม่ได้ ข้าวทุกเกรดเราแพงกว่าเวียตนาม ข้าวหอมมะลิที่ว่าแน่ๆ

เจอข้าวพม่าข้าวอินเดียเข้าไปตลาดก็วายเป็นแถบๆ

ขายข้าวอยู่ครับ ลูกค้าที่เคยซื้อหายไปเป็นปีแล้ว ลูกค้าที่เคยใช้บริการส่งออกให้ก็ลดลง

ตลาดข้าวไทยมันเปลี่ยนไป ไม่ต้องบอกนะครับว่าดีขึ้นหรือเลวลง

ผมจึงไม่เชื่อว่า รัฐจะมีแนวคิดเอาข้าวไปแลกกับอะไร ทั้งๆ ที่มันเป็นแนวคิดที่ดีทีเดียว

ได้สินค้าที่ต้องการแถมได้ระบายข้าวออกจากสต๊อกโดยเสียเม็ดเงินน้อยที่สุด

เรื่องข้าวตามจริงถ้ารัฐยอมรับความจริงว่าต้องขาดทุนก็หมดเรื่อง แล้วใช้วิชาการต่างๆมาแปรรูปข้าวให้เกิดประโยชน์ เช่น ทำเป้นแป้งข้าวจ้าวขาย(จำได้ญี่ปุ่นเคยสนใจ)  เอาข้าวมาหมักทำแอลกอฮอร์ (รวมถึงพวกผลไม้ที่มีน้ำตาลด้วย เช่น เงาะ ลำไย)  ทำปุ๋ยหมัก(ดีกว่าปล่อยเน่า)  ทำข้าวสุกกระป๋อง (จำได้ตอนเด็กมีวิจัยออกทีวีหลังสงครามร่มเกล้าไม่นาน) ฯลฯ  เยอะแยะ ขอแค่ไม่งอมืองอเท้า  หัดใช้หัวสมอง ใช้นักวิชาการที่มีในประเทศเยอะแยะ โรงงานอุตสาหกรรมเกษตรเราก็มาก  นึกแล้วนึกถึงผุ้บริหารบ้านเมืองไทย  ข้าราชการ พ่อค้าประชาชนสมัยก่อน ปี 2535 เค้าทำงานได้แบบมืออาชีพกว่าสมัยนี้จริงๆ ครับ

จีนชอบกินข้าวเวียนามครับ  นำเข้าเยอะทุกปี  นำเข้าข้าว  กัมพูเจียด้วย  แลกกับ  อาวุธทั้งหลายแหล่นั่นไง

ประเทศที่เราน่าจะเอาสินค้าเกษตรไปแลก  น่าจะเป็นเกาหลีเหนือมากกว่าครับ  ให้เกาหลีเหนือ  ตีซี้รัสเซีย

ขออาวุธจากรัสเซีย  แล้วเอามาแลกข้าวกับเรา  ฮ่าๆ......หรือไม่ก็เอาข้าวไปแลกน้ำมันครับ  แล้วก็เอาน้ำมันไปแลก

อาวุธอีกที  ถ้าเราได้น้ำมัน  เอาไปแลกที่ไหนเขาก็เอาครับ   ขาดทุนไม่ว่า  ขอให้แลกเหอะ  ดีกว่าอยู่เปล่าๆ......