ผมว่านอกจากผู้ก่อการร้ายจะใช้ไม่ได้แล้ว ทหารก็ยังใช้ไม่ได้ด้วย = =

แบบนั้นที่ว่ายิงครบ 200 นัดเข็มแทงฉนวนมีโอกาศหัก ทหาร1คนแบกกระสุนไป 120-150นัด เสี่ยงไปไหม

ถ้าอาวุธไม่ทน เชื่อถือไม่ได้ เราก็เสียเปรียบเค้าครับ แถมค่าบำรุงรักษาอีกบาน และจุกจิกมากด้วย

อ่า เป็นไอเดียที่ดีครับ แต่ผมเกรงว่า ฝ่ายคนดี (เจ้าหน้าที่รัฐ) จะลำบากกว่าคนร้ายเพราะ คนร้ายที่ได้ปืนไป คงเอาไปโม ให้ใช้งานได้สะดวกขึ้น คนร้ายไม่ต้องกลัวปัญหาเรื่องสิทธิบัตรอะไรเสียด้วย ไงๆ ก็ปืนเถื่อนอยู่แล้ว โมได้สบายใจ

แต่ฝ่ายเจ้าหน้าที่เนี่ยสิครับ เราเป็นฝ่ายถูกกฎหมาย จะไปดัดไปแปลงปืนเองก็คงทำไม่ได้ ต้องจำยอมใช้ปืนที่มีอายุการใช้งานจำกัด โดยที่ทำอะไรก็ไม่ได้ ส่วนฝ่ายงบประมาณ ก็ลำบากใจที่ซื้อปืนมา 1 กระบอก ต้องเตรียมงบซ่อมบำรุงเอาไว้ด้วย เดี๋ยวเข็มหัก กระสุนติด เลนส์มัว ตามวงรอบ 

สงสัยจะแพงหละครับรายการนี้  

ขึ้นชื่อว่าอาวุธปืนแน่นอนมันต้องทานจากการใช้งาน แต่จะให้มันเหมือนกล้องถ่ายรูปกระดาษแบบถ้ายได้ 36รูปแล้วทิ้งมันก็คงไม่ได้หรอกครับ

ถ้าท่านไดเคยดูหนังเรื่อง เดรส คนหน้ากากมหากาฬ์ (ไม่แน่ใจอ่ะ ว่า ทมิฬ หรือ มหากาฬ) จะเห็นถึงวิธีป้องกันไม่ให้คนรายเอาอาวุธของเจ้าหน้าที่ไปใช้ ซึ่งปัจจุนันก็มีแล้วแต่เป็นการจดจำลายนิ้วมือ แต่ถ้าในหนังน่าจะเป็นการวัดจากแรงกดที่ด้ามปืน+ลายนิ้วมือ+ ดี เอ็น เอ

เดาเอาครับ ^^