รัฐบาลจะเรื้อปัดฝุ่นโครงการมาทำอีกครั้งหรือครับท่าน intelligent

เพราะผมสนใจเรื่องนี้มากครับ   ถ้ามีข่าวสารจากสื่อมวลชนกรุณาช่วยทำลิ้งค์ให้ติดตามด้วยนะครับ  จะเป็นการกรุณาอย่างยิ่ง   เพราะโครงการทางอุตสาหกรรมนี้เป็นหนึ่งในโครงการหลักสำคัญของประเทศแต่เดิมครับ   

   เดิมจะให้สนามบินดอนเมืองเป็นศูนย์ซ่อมบำรุงเครื่องบินโดยสารครับ  จะใหญ่ทันสมัยติดอันดับต้นๆในเอเชียเลยทีเดียว   และเป็นศูนย์ขึ้นลงเครื่องบินเช่าเหมาลำและให้เช่าโรงเก็บสำหรับเครื่องเช่าเหมาลำและเคร่องของเศรษฐีทั้งหลายครับ      แต่เห็นกระแสจะให้สนามบินดอนเมืองเป็นสนามบินคู่กับสุวรรณภูมิครับ   เลยงงว่าตกลงจะเอายังไงกันแน่  

  ส่วนงานซ่อมเครื่องบินทหารจะให้ทาง TAI เป็นตัวยืนหลักครับ     ส่วนการผลิตเครื่องบินนั้น  ทางญี่ปุ่นจะเป็นผู้ลงทุนทั้งหมดครับ   เราจะทำหน้าที่เป็นแค่ฐานการผลิตเฉกเช่นเดียวกับอุตสาหกรรมยานยนต์     โดยญี่ปุ่นจะผลิตเคร่องบินขนาดเดียวกับ airbus A-300 series  และ Boing 737  ทางญี่ปุ่นคาดว่าจะผลิตออกสู่ตลาดโลก 5,000 เครื่องในตลอด 20 ปีครับ   จะทำให้ประเทศเรามีความพร้อมในเรื่องอุตสาหกรรมอากาศยานใหญ่ติดอันดับโลกทันทีครับ   

  ถ้าทำได้เราก็เข้าใกล้การผลิตเครื่องบินรบเองได้ไปอีกขั้นหนึ่งครับ    เหลือแค่โครงการนิคมอุตสาหกรรมต่อเรือขนาดยักษ์ซึ่งจะต้องทำเป็นคลัสเตอร์ร่วมกับอุตสาหกรรมพานิชย์นาวี     และอุตสาหกรรมเหล็กพื้นฐานขนาด 30-35 ล้านตันที่โดนการเมืองล้มไปทั้ง 3 โครงการหลักครับ 

   ขอบคุณมากครับท่าน kaewmusik   สำหรับคลิปข่าว   

    สรุปว่าย้ายศูนย์ซ่อมบำรุงจากแผนเดิมที่ดอนเมืองไปที่สนามบินที่โคราชที่ใช้ประโยชน์น้อย    ก็ OK.  นะครับ  เพราะไม่ไกลจากกรุงเทพ   และเมื่อถนนมอเตอร์เวย์กรุงเทพ-โคราชแล้วเสร็จการเดินทางทางบกก็จะสะดวกรวดเร็วยิ่งขึ้น     ในคลิปเห็นบอกว่าน่าจะให้มีการลงทุนด้านการผลิตยางล้อเครื่องบิน  น่าจะสนับสนุนการผลิตยางล้อรถยนต์ทุกรุ่นทุกแบบที่นี่ด้วยเลย   เป็นการแปรรูปอุตสาหกรรมยางพาราให้เป็นสินค้าปลายขั้นปลายน้ำสมบูรณ์    ซึ่งเป็นโครงการเดิม       ในคลิปก็ยังบอกอีกว่าอยากให้มีอุตสาหกรรมอิเลคทรอนิคการบินด้วย    เหมือนเป็นการเตรียมพื้นที่โคราชให้เป็นศูนย์กลางการผลิตเครื่องบินยังไงไม่รู้     เพราะเห็นว่ามีโครงการเสนอให้สร้างท่อส่งก๊าซจากอ่าวไทยขึ้นไปที่นิคมอุตสาหกรรมที่โคราชและมีโรงกลั่นและแปรรูปน้ำมันที่นั่นเลย   เพื่อจะบูมโคราชเป็นนิคมอุตสาหกรรมใหญ่   เป็นการลดต้นทุนค่าพลังงาน  และกระจายความหนาแน่นของกลุ่มโรงงานจากมาบตาพุทไปยังส่วนอื่นของประเทศ   

   ปรับแนวคิดเดิมให้เหมาะสมได้ดียิ่งขึ้นอีกนะนี่

   ในข่าวที่ลงผมคิดว่าน่าจะเป็นการลงทุนทำในเรื่องการซ่อมบำรุงเครื่องครบวงจรตามแผนเดิมก่อน  ที่ว่าจะสามารถซ่อมทำได้ทุกระดับและกับเครื่องขนาด A-380 ได้   แต่ถ้าที่โคราชคงต้องเพิ่มความยาวรันเวย์แน่ๆเลย  เห็นว่าจะมีโรงซ่อมขนาดใหญ่ 7 โรง    หวังว่าเมื่อย้ายมาทำที่นี่คงจะมีขนาดและขีดความสามารถไม่ได้น้อยลงกว่าแผนเดิมที่จะทำที่ดอนเมืองครับ

   ส่วนที่ว่าญี่ปุ่นตอบตกลงแล้วหรือยัง   ตอนที่โครงการเริ่มต้นรัฐบาลได้ทำการชักชวนแล้วทางญี่ปุ่นให้ความสนใจสูงมากและมีการต่อรองกันว่าทางไทยต้องไม่ผลิตเครื่องบินแข่งด้วย   ทำเหมือนอุตสาหกรรมยานยนต์   ยกเว้นในเครื่องบินทหาร     ทางเราตกลงในเรื่องนี้ และทางญี่ปุ่นก็ตอบตกลงครับที่จะลงทุนในไทย   แต่การเมืองของเราก็พลิกผันอย่างที่ทราบกันเกิดความวุ่นวายทางการเมืองที่รุนแรง  ไฟเขียวก็ถูกยกเลิกไป   ทางญี่ปุ่นจึงหันไปหาเวียตนามแทนครับ   โดยต่อรองกับเวียตนามเป็นอย่างมากเช่นกัน   ดูเหมือนเวียตนามต้องการให้ญี่ปุ่นทุ่มสร้างที่เวียตนามเป็นหลัก   ตอนนั้นผมล่ะใจหายเลย.....แต่ญี่ปุ่นบ่นว่า   โครงสร้างพื้นฐานทั้งหมดและกำลังการผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ของเวียตนาม  รวมถึงคุณภาพบุคคลากรนั้นยังต่ำกว่าเรามากทีเดียว    จึงยังไม่ได้ลงทุนในเวียตนามแต่ประการใด

    มามีข่าวนี้อีกครั้ง   ผมหวังอย่างยิ่งว่าจะไม่มีเหตุการณ์เหนือคาดหมายอีก   เท่าที่ทราบตอนนี้ประเทศเราก้าวมาเป็นผู้ผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ 1 ใน 10 ที่สำคัญของโลก(ชั่วคราว)แล้ว     แต่ถ้าเราสามารถผลักดันให้ผลิตรถยนต์ส่งออกได้เกิน 3 ล้านคันต่อปี  เราก็จะติดอันดับ 10 ถาวรทันที      ส่วนที่ว่าทำไมการผลิตชิ้นส่วนยานยนต์มาเกี่ยวอะไรด้วย   ก็เพราะโรงงานพวกนี้สามารถปรับกระบวนการผลิตมาผลิตชิ้นส่วนอากาศยานได้ครับ    และทางเรามีโรงงานถลุงและแปรรูปอลูมิเนียมอยู่แล้ว   ซึ่งเป็นวัตถุดิบสำคัญในการผลิต    เสียดายโรงงานแทนทาลัมที่โดนเผาไปเมือสักสิบกว่าปียี่สิบปีก่อน  รู้สึกว่าจะใช้ในการผลิตโลหะผสมสำหรับจรวดและอากาศยานครับ

  ส่วนที่ว่ามีโอกาสไหมที่โรงงานพวกนี้จะรับจ้างผลิตเครื่องบินรบตามที่เราได้สิทธิบัตร

   อันนี้ต้องเข้าในก่อนว่าโรงงานผลิตชิ้นส่วนเมื่อทำการผลิตชิ้นส่วนแล้ว   ต้องไปทำการประกอบตัวอากาศยานขึ้นอีกที่ในโรงงานประกอบ   ซึ่งทางญี่ปุ่นจะลงทุนเองทั้งหมดเพื่อนำชิ้นส่วนต่างๆที่ผลิตขึ้นจากโรงงานผลิตชิ้นส่วนที่อยู่ในไทยมาประกอบในโรงงานประกอบอีกที   แต่ถ้าทอ.ไทยเกิดมีการขอสิทธิบัตรผลิตเครื่องบินรบเอง    ก็คงออกแนวๆที่ว่านำแบบที่ได้รับสิทธิบัตรมาให้โรงงานผลิตชิ้นส่วนเครื่องบินของญี่ปุ่น(ที่อยู่ในไทย)ทำการผลิตชิ้นส่วนเครื่องบินรบให้    แล้วชิ้นส่วนทั้งหมดก็จะนำมาประกอบในโรงงานของ TAI อีกทีหนึ่งครับ    ซึ่ง  TAI ต้องลงทุนในส่วนโรงงานประกอบอากาศยานขึ้นอีกส่วน   นอกเหนือจากโรงงานซ่อมสร้างที่มีอยู่เดิม   แต่ก็ไม่น่าจะลงทุนมากมายมหาศาลอะไรอีกครับ 

   ส่วนถ้าจะทำเรื่องวิจัยและพัฒนาเอง   ผมว่าในส่วนนี้หาหุ้นส่วนที่มีความชำนาญสูงๆ อย่าง SAAB  มาร่วมงานด้วยจะดีกว่าครับ   เสี่ยงทางอุตสาหกรรมน้อยกว่ามากเลย    

   step by step ครับ   เอาเรื่องโรงงานซ่อมเครื่องพานิชย์ให้ได้ก่อนอันดับแรกครับ  ถ้า work ค่อยไฟเขียวให้ญี่ปุ่นมาลงทุนในการผลิตอากาศยานก็ยังท้น  คงไม่กี่ปีจากนี้ล่ะครับ

เป็นไปได้หรือไม่ครับที่หากเรามีโรงงานผลิตชิ้นส่วนอากาศยาน ต่อไปนี้หากเราจะซื้ออากาศยานจากใครก็เรียกร้อง Offset ผลิตในประเทศทุกครั้ง บริษัทใดไม่ให้สิทธิ์เช่นนี้ก็หันไปหาบริษัทอื่น คุยไปเรื่อยๆ