วิชาเรียนนั้นเน้นหนักไปทางคณิตศาสตร์ไปไม่น้อยเลย ทั้งแคลคูลัส สมการ และภาษาอังกฤษ ที่ต้องพร้อมสำหรับการอ่านtext ถ้าน้องๆสนใจ เข้าเวป www.sut.ac.th

..

ใบพัดในลักษณะต่างๆ กับอากาศยานที่ใช้ความเร็วต่างๆกัน

ขอบคุณครับ ไม่นึกว่าจะมีรุ่นพี่อยู่บอร์ดนี้ด้วย

จะเข้าคณะนี้เเหละครับเเเต่อยากรู้ว่าจบมาจะได้ทำงานอะไร

วิศวกรรมทุกสาขา ต้องมีหัวทางคณิตศาสตร์ครับ สำหรับภาคไฟฟ้า ฟูเหรี่ย กะ ลาป้าซ สมัยก่อน เอาไปเท้คเป็นวิชา กว. หมวด ๑-๔ ได้เลย ............................ ผมมีเพื่อนรักอยู่คนนึง(พึ่งได้รับข่าวร้าย ว่าน้องสาวจะแต่งงานวันที่ ๒๒ พค.นี้)  เส้นทางการเป็นวิศวกรอากาศยานของมัน โชกโชนดีเหมือนกัน  คือ หลังจากจบภาควิชาวิศวกรรมอุตสาหการ เกรด ๒.๐๐ แบบครูเบื่อขี้หน้าถูกถีบออก แถมรายวิชาที่เรียน ถ้ามันเรียนต่ออีกซักเทอม น่าจะพ่วงปริญญามนุษยศาสตร์มาอีกใบ  ขณะที่เพื่อนคนอื่นได้งานการไปเมือกนอก เงินเดือนสามสี่หมื่น เพื่อนคนนี้ ไปอยู่โรงหล่อเสาเข็มจังหวัดขอนแก่น เงินเดือนหลักพัน อาศัยว่าแม่รวย เลยเข้าไปขอถือหุ้นกะเจ้าของเขา ทำอยู่ได้สามปี คุณพ่อซึ่งเป็นซุปเปอร์ไหวส์งานเมนเทนเน้นซ์อากาศยานระดับฝรั่งเรียกพี่ จึงส่งไปเรียนคอสงานซ่อมที่มิราม่าด้วยทุน พก. (พ่อกรู) (แถวๆที่ มาวเวอริค กะ กู้ดส์ ขับทอมแคต)  เรียนได้ ปีนึง  จึงไปฝึกงานที่ชวาอินโด มันทำที่นั่นได้ สี่ปี ด้วยความลำบากและแร้นแค้น ค่าเหนื่อยสำหรับทุกอย่างที่เสียไปกับโอกาส เพียงเดือนละ ไม่ถึงพันเหรียญ (จริงๆบ้านมันฐานะดีมาก คุณพ่อเงินเดือนเกือบล้าน คุณแม่เป็นครูสอนวิชาภาษาอังกฤษพวกผม แถมน้องสาวยังน่ารักน่าชัง เรียกว่าเพื่อนทุกคนหมายปองกันทุกคน)  ทุกครั้งที่เจอกันวันสงกรานต์ เพื่อนทุกคนกลับบ้าน ในวงเหล้า มันจะนั่งเงียบและยิ้ม ไม่ค่อยพูดเรื่องงานการ................... จนเมือ่ ห้าปีที่แล้ว ประสบการณืของมันเริ่มขายได้  มันกลับมาเมืองไทย ทำงานกับบริษัทขนส่งทางอากาศบ.หนึ่งที่สงขลา ที่นั่นเป็นงานเวอร์วิซฐานออฟชอร์  เพื่อนรั้งตำแหน่งผจก คิวเอ เงินเดือนแสนกว่า........................ทุกวันนี้ เงินเดือนน่าจะเพิ่มไปอีกมาก แถม เพื่อนมีโครงการจะร่วมมือกับพ่อ รับงานเมนเทนแน้นซ์ ยูโรคอปเตอร์ ในพม่า (ทว่า โปรเจคออฟชอร์ยังชลออยู่) ถ้าวันนั้นมสถึง กบน้อยขอห้อยตามไปเช็ดล้อ หรือ ขาสกี ด้วยคนนะ