ยามเช้าที่หมู่บ้านร่มเกล้า

เอ๊ะ !!! ภาพไม่ขึ้น

งั้นเอาใหม่..

ทางขึ้นไปสวนพฤกษศาสตร์ฯ  ซึ่งในครั้งมีการสู้รบ  บนยอดเขาที่จะขึ้นไปนี้ก็เป็นฐานที่ตั้งทางทหารด้วย

ภาพหมู่บ้านร่มเกล้ามองจากมุมสวนพฤกฯ

บนสวนพฤกฯ  ก็จะมีทั้งเรือนพำชำพืชพันธุ์ต่างๆไว้ให้ชม   มีลานกางเต้นท์  มีบ้านพักนักท่องเที่ยว 

ถัดจากลานละเล่นกลางแจ้งขึ้นไปก็จะเจอ..

นอกจากจะมีร่องรอยจากสงครามแล้ว  บนนั้นยังได้ทำจุดชมวิวไว้ด้วย..

# ภาพสุดท้ายส่องไปทางภูสอยดาว

เอาหล่ะ  ทีนี้จะไปดูไฮไลท์กันบ้าง  นั่นก็คือเนิน 1428 อันลือลั่นนั่นเอง  ลือลั่นอย่างไร  ผู้สนใจอ่านกระทู้จากลิ้งค์ที่ให้ไว้ประกอบจะได้ความรู้ + อรรถรสเพิ่มยิ่งขึ้น

http://www.iseehistory.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=538623449&Ntype=12

และ  http://nirvanic.multiply.com/journal/item/4/4

ตอนแรกกะว่าจะเดินทางไปที่เนิน 1428 ด้วยเท้า  ซึ่งการเดินทางต้องเดินผ่านหมู่บ้านร่มเกล้าไป  ถนนที่เห็นอยู่บนเขาลิบๆนั่นคือที่ๆต้องไป

เมื่อเดินไปถึงเนินที่เป็นเป้าหมายจากในภาพที่ผ่านมา  ก็สามารถมองเห็นเนิน 1428 อยู่ไกลๆ(ที่รู้เพราะถามจากชาวบ้าน)

การเดินทางกว่าจะมาถึงจุดที่ว่านี้ลำบากพอควรเพราะต้องเดินขึ้นเขาลงเขาแล้วก็ขึ้นเขาอยู่หลายครั้ง  ไม่แปลกใจเลยที่ ผู้กองวัฒนชัยได้เล่าไว้ว่า..

"ขณะนั้นกำลังทหารของฝ่ายข้าศึกได้เข้ายึดเนิน 1428 ไว้แล้ว พร้อมทั้งดัดแปลงที่มั่นแข็งแรงในลักษณะที่บ่งบอกอย่างชัดเจนว่าเตรียมที่จะทำการสู้รบแบบยืดเยื้อกับฝ่ายไทย    ทหารทั้ง 3 กองร้อยของกองพันผสมต้องเดินเท้าเป็นระยะทางประมาณ 8 กิโลเมตร ผ่านแนวออกตีในเวลาประมาณหนึ่งทุ่ม ใช้เวลาเคลื่อนกำลังตลอดทั้งคืนไปถึงที่หมายในตอนรุ่งสาง     เส้นทางในการเดินทางยากลำบากมาก เพราะเป็นป่าทึบและเขาสูงชัน ไม่มีถนน "

ผู้ใดที่ดูไม่ออกว่า  เนิน 1428 คือตรงไหน  ชาวบ้านที่บอก  เขาบอกว่า  "หลังจากไปถึงตรงนั้นแล้วให้มองไปทางด้านขวามือ  จะเห็นยอดภูเขาลูกหนึ่งโล่งๆเตียนๆไม่มีต้นไม้ใหญ่  นั่นแหละเนิน 1428 เหตุที่ไม่มีต้นไม้ใหญ่เลย  เพราะเวลาระเบิดอะไรลง  มันจะลงต้นนั้น  ต้นไม้อะไรก็เลยไม่เหลือ  ส่วนเขาลูกอื่นๆจะมีต้นไม้อยู่"  เขาบอกแบบนี้

หากใครดูไม่ออกเพราะภาพไม่ชัดเท่าไหร่และภาพเล็ก  ก็จะเฉลยเลยแล้วกัน..

เนิน 1428 นั้นจะสูงกว่าเนินอื่นๆเล็กน้อยในละแวกเดียวกัน

นอกจากนี้  ตามเนินต่างๆแถวบริเวณบ้านร่มเกล้า  นาเจริญ  นาผักก้าม  ก็มีการตั้งฐานทหารกระจายกันอยู่  ซึ่ง ณ ปัจจุบัน  ก็ยังหลงเหลือร่อยรอยให้ได้เห็นอยู่หลายๆจุด  เช่นภาพต่อไปนี้..

จากภาพสุดท้าย  เมื่อมองจากเนิน 1428 มา จะเห็นที่ตรงนี้อย่างชัดเจน

และนี่ก็เป็นร่องรอยอีกที่หนึ่งซึ่งอยู่ข้างถนนระหว่างบ้านนาเจริญกับบ้านร่มเกล้า

ปล. บ้านนาเจริญเป็นเขตของ อ.นาแห้ว จ.เลย  ส่วนบ้านร่มเกล้าเป็นเขตของ อ.ชาติตระการ จ.พิษณุโลก

ก็หวังว่า  กระทู้นี้จะเป็นประโยชน์แก่ทุกท่านที่สนใจในเรื่องราวทีี่เกิดขึ้นในครั้งอดีต

จากภาพเปิดกระทู้นั้น  ที่วงกลมสีแดงเล็กๆไว้  ตรงนั้นก็คือพิกัดเนิน 1428 นั่นเอง

หากการนำเสนอกระทู้นี้มีประโยชน์อันใดไม่ว่าน้อยหรือมาก  ก็ขอให้บุญนี้ถึงแก่เหล่าทหารหาญที่เสียชวิตอยู่ในสมรภูมิร่มเกล้าแห่งนี้ทุกดวงใจเทอญ.

ขอนับถือในความเสียสละและกล้าหาญของทหารทุกท่านเหล่านั้นด้วยครับผม

ขอบคุณ ครับ ตอนนั้น ยังรับใช้ชาติไม่ทันครับ //^^

ขอบคุณสำหรับการบอกกล่าวครับ ขอบคุณทหารหาญทุกท่านขอบคุณจริงๆ ตอนนั้นผมยังเด็กอยู่จำได้คร่าวๆว่าวุ่นวายกันยกใหญ่ทั้งที่อยู่ตั้งไกล ขนาดป้าผมอยู่ในอำเภอเมือง ยังโดนยายสั่งให้อพยบด่วนเพราะกลัวลูกปืนใหญ่ ผมเองยังเด็กก็กลัวเหมือนกันแต่ยังชวนเพื่อนเตรียมหนังสติ๊กกับมีดไว้เตรียมสู้ด้วย นึกแล้วก็ขำตัวเองทำไปได้

    ขอบคุณมากครับสำหรับท่านเจ้าของกระทู้......

ขอเพิ่มเติมข้อมูลให้ทุกท่านที่สนใจอีกนิดหนึ่ง..

ทางไปและเนิน 1428 นั้น จะมีถนนที่ชาวบ้านไปทำไร่กันและไปเลี้ยงควาย  โดยจะออกจากหมู่บ้านไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือเล็กน้อย  ระยะทางก็ไกลตามที่เห็น จุดที่ได้ถ่ายภาพพาโนรามาเนิน 1428 นั้น น่าจะไกลจากหมู่ประมาณ ๔ กม.  หากจะไปถึงยังเนิน 1428 ก็คงต้องเดินลงเขาขึ้นเขาอีกราวไม่น่าจะต่ำกว่า ๑๐ กม.

ท่านใดอยากไปชมสถานที่จริง  ติดต่อชาวบ้านให้นำทางน่าจะได้ !!

และ มีข้อมูลเกี่ยวกับการสู้รบที่เนิน 1428 มาเพิ่มเติม  โดยมีทหารพรานท่านหนึ่งที่เคยรบอยู่ที่นั่นได้เล่าเอาไว้ในกระทู้ตามลิ้งค์นี้..

http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=39733.0

มีใจความตอนหนึ่งว่า  "ในวันหนึ่งที่พวกเราขึ้นตีเนิน1428  เวลาตี3พวกเราออกจากหลุมที่เกาะติดข้างฐานพวกมันตลอด ระยะห่างประมาณ70เมตรตอนกลางคืนเวลาประมาณ2ทุ่มก่อนเข้าตีตอนเช้า  พวกลาวคงมีลางสังหรณ์บางอย่างขณะที่พวกเรานั่งเงียบอยู่ในหลุม อยู่ดีๆมันยิงปืนกล93สาดลูกกระสุนลงมาจากฐานพวกมัน   พวกเราตกใจนึกว่าพวกมันจะเล่นงานพวกเราก่อน พวกมันอยู่สูงกว่า เวลาที่มันโยนระเบิดลงมาจึงตกบริเวณที่พวกเราอยูพอดี ถ้าระเบิดมันกลิ้งตกเข้ามาในหลุมคงต้องฝังศพไปด้วย ลูกปืนกล93ที่ยิงเป็นลูกส่องแสงออกมามันวิ่งสานกันเป็นตาข่ายตัดต้นไผ่และต้นกล้วยขาดกระจุย พวกเรานิ่งเงียบ ไม่มีการโต้ตอบคอยฟังเสียงดูว่าพวกมันจะเข้าตีพวกเราหรือเปล่า แผ่นดินสะเทือนเหมือนจะถล่มเวลาที่มันยิงปืนกลออกมา ครึ่งชั่วโมงผ่านไปทุกอย่างเงียบ พวกเราคอยเวลาจนตี3จึงคลานออกนอกหลุม คืนนั้นเดือนมืดพวกเราจึงต้องคลานต่อตูดกันไม่ให้ขาดตอน พี่ก้องหล้าคลานนำหน้าผมตามที่2 พวกเราไปแบบช้าและเงียบมาก ไม้ไผ่ที่ล้มขวางและสานกันทำให้เคลื่อนตัวไปอย่างลำบาก และต้องระวังระเบิดทั้งแสวงเครื่องและที่ฝังดินไว้อีก มันมืดมากจริงขนาดห่างกันแค่ช่วงแขนยังมองหน้าไม่เห็น..."

และ เรื่องการหย่าศึกร่มเกล้า..

http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=dengerpooh&group=1&month=02-2005&date=23

ก็หวังว่าจะเป็นประโยชน์กับทุกท่านที่สนใจอีกเช่นเคย.

ขอบคุณจขกท.สำหรับข้อมูลดีๆ ที่หามาให้ชมครับ

ยินดีกับทุกท่านที่เข้ามาทักทาย..

มีหนังสือเกี่ยวกับสมรภูมิร่มเกล้าด้วย  ตามภาพ.. (มาจากเว็บ http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=71876.msg3063650#msg3063650 )