ช่วงนี้ทางเกาหลีใต้ทุ่มเทให้กับโครงการ FFX batch-1  อยู่   แต่หลังจากจบใน batch-1 จำนวน 6 ลำแรกแล้ว   เกาหลีใต้จะเริ่มโครงการ KDX-2A  ซึ่งจะเป็นการพัฒนาเรือพิฆาต KDX-2 ให้มีประสิทธิภาพสูงขึ้นครับ   โดยจะมีประสิทธิภาพอยู่ตรงกลางระหว่าง  KDX-2 กับ KDX-3  และทร.เกาหลีใต้ต้องการ 6 ลำเพื่อมาเสริม KDX-2  batch-1 ที่มีอยู่ 6 ลำ   ซึ่งตอนนี้มีแนวคิดอยู่ 4 แนวทางดังนี้

แนวทางที่ 1

    ปรับปรุงโดยใช้ระบบอำนวยการรบ  AGIS ชุดเล็ก  กับระบบเรด้าร์ SPY-1F  และยังคงใช้จรวด SM-2 block 3A  และ ESSM อยู่ต่อไป    ซึ่งแนวทางนี้ทร.เกาหลีใต้สนใจมากที่สุดครับ     เพราะประสิทธิภาพดีขึ้นมากแต่ก็ไม่เท่า KDX-3     โดยเฉพาะเรด้าร์  เฟสอะเรย์     แต่ท่าทีของอเมริกาไม่อยากถ่ายทอดให้   ขายน่ะยินดีขายให้ครับแต่ความรู้และเทคนิคไม่อยากให้      ยิ่งช่วงนี้อเมริกาแสดงท่าทีไม่ค่อยชอบนักที่เกาหลีใต้บุกตลาดค้าอาวุธอย่างหนัก  ซึ่งกระทบโดยตรงต่อตลาดค้าอาวุธของอเมริกาเป็นอย่างมาก   และการที่อเมริกาขาย SM-3 ABM ให้ญี่ปุ่นแต่ไม่ยอมขายให้เกาหลีใต้   ซึ่งเป็นเหตุให้เกาหลีใต้งอนแล้วไปร่วมมือกับรัสเซียผลิต KM-SAM หรือ S-400 เวอร์ชั่นเกาหลี    เพื่อต้องการเทคโนโลยีเรด้าร์ เฟสอะเรย์ 

แนวทางที่ 2

        ปรับปรุงโดยใช้ระบบอำนวยการรบของตนเองและระบบ KM-SAM  chelomae-2  เรด้าร์เฟสอะเรย์ที่ได้รับถ่ายทอดเทคโนโลยีมาจากรัสเซีย  XDE-540K   แต่ประสิทธิภาพของลูกจรวดที่ได้แบบมาจาก 9M96E และ R-77 รุ่น พื้นสู่อากาศนั้นประสิทธิภาพยังไม่น่าประทับใจนัก    เพราะมีระยะยิงเพียงแค่ 40 กม. เท่านั้น  ซึ่งทางเกาหลีใต้วางแผนจะปรับปรุงให้มีระยะยิงไกลขึ้นเป็น 100-150 กม   และลดขนาดของจรวดให้มีน้ำหนักเบาลงซึ่งปัจจุบันหนักกว่า 400 กิโลกรัม   ซึ่งหนักกว่า ESSM แต่ระยะยิงแค่ 40 กม  ในขณะที่ ESSM  หนักประมาณ 250-260 กิโลกรัมแต่มีระยะยิงไกล 55 กม   

   แต่ลุกจรวดของ Chelomae-2 เป็นระบบแบบ hit-to-kill  แบบ แพรทิออต เพค 3 และ SM-3   ไม่ใช่เฉียดระเบิด     ซึ่งระบบแบบนี้ให้ผลต่อการทำลายสูงกว่า     แม่นกว่าว่าง่ายๆ  

   แต่ดูแล้วแนวคิดที่2นี้กลับจะทำให้ลดประสิทธิภาพของ KDX-2 ลงด้วยซ้ำครับ   เพราะยังไงก็ไม่ดีไปกว่า SM-2 block 3A  เลย   เพราะเทคโนโลยีที่มีอยู่ไม่เพียงพอ (อีกแล้วเหมือนประเทศไหนหว๋า)