ดี ดี ครับ

ผมอยากเห็นความสัมพันธ์ดีๆ ของทั้งสองประเทศแบบนี้ มานานแล้วครับ

เพราะประเทศรอบๆ บ้านเรา ก็ไม่ต่างอะไรกะญาติพี่น้องกัน ผมว่า "การเป็นมิตร" เป็นสิ่งที่ดีที่สุด และเป็นอาวุธป้องกันและเป็นเกราะป้องกันที่ดีที่สุดสำหรับประเทศเพื่อนบ้าน

การมาเยือนทางทหารระดับสูง ของประเทศเพื่อนบ้าน ทำให้ความสัมพันธ์ดีขึ้น และทำให้การค้าขายดีขึ้นตามไปด้วย

ที่ผ่านมา บางทีเรา ก็บ้าไปตามเมกามากจนเกินไป จนเราเสียผลประโยชน์มากมาย ทั้งที่เรามีพรมแดนติดกันแท้ๆ และการคมนาคมทุกอย่าง เราได้เปรียบประเทศคู่แข่งเขาทั้งหมด แต่เราก็เสียผลประโยชน์ให้กะคู่แข่งเขาทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นเกาหลี,มาเลเซีย,ใต้หวัน,ญี่ปุ่น เป็นต้น ที่เข้าไปลงทุนด้านการค้ากะพม่า

พม่า ก็กลัวถูกจีนกลืนกินทั้งประเทศเหมือนกันครับ จึงหาทางออกด้วยการเอามหาอำนาจอีกชาติหนึ่งมาคานจีนไว้ นั่นคือ รัสเซีย "ช่วงหลังๆ พม่า เริ่มส่งนักศึกษาของตนไปเรียนที่รัสเซียกันเยอะ"

พวกเรา กลุ่มประเทศอาเซี่ยน ก็ไม่อยากให้พม่าไปเข้ากะจีนมากเกินไป เพราะถ้าพม่าเข้ากะจีน จนจีนสามารถสร้างฐานทัพเรือและเอาเรือรบมาจอดได้ เราในประเทศใกล้ชิดติดกัน ก็คงจะโดนผลกระทบไปตามๆ กัน

ปี 2558 อาเซี่ยน จะสมบูรณ์แบบ ก็จะรวมตัวกันดีขึ้นมาก ผมอยากเห็นการทหารของเราและพม่า พัฒนาร่วมกัน คงจะเป็นสิ่งที่ดีไม่น้อย

เรา ก็สร้างอะไร ให้พม่าก็เยอะนะครับ ไม่ว่าจะโรงพยาบาล,ถนนหนทาง และอะไรอีกเยอะแยะครับ และผมเชื่อว่า พม่า อยากคบกะเรา มากกว่าชาติอื่นชาติใด (สังเกตุได้จาก เหตุการณ์ช่วงที่พม่าโดนพายุหนัก-ซัดเข้า เขาไม่ให้เมกาเข้าไปยุ่มย่ามเลย แต่เขาอนุญาตให้ไทย ในฐานกลุ่มช่วยเหลือตัวแทนของกลุ่มอาเซี่ยน ส่งความช่วยเหลือเข้าไป)

ไทย เป็นครัวโลก - พม่า เป็นสวน ให้กะไทย นี่คือ ข้อเขียนเล็กๆ ของชาวพม่าในอินเตอร์เน็ต / เพราะพื้นดินของพม่ายังบริสุทธิ์ เพราะปลูกอะไรก็ขึ้นได้ดีได้สวย วัดถุดิบอะไรๆ ก็หาได้ง่ายในพม่า ที่จะส่งเข้าโรงครัวของไทย

แหม! มองซะขนาดนั้น อยากได้อ่ะดิ ท่านนายพล

ดีครับ การสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนบ้านเป็นสิ่งที่เราควรทำอย่างยิ่งครับไม่ว่าประเทศไหน(แต่ยกเว้นประเทศกวางเรนเดียร์นะประเทศนี้ถ้าจะสร้างความสัมพันธ์ด้วยต้องจัดการผู้นำมันก่อน) ถึงแม้อดีตเราจะเป็นศัตรูกันแต่ปัจจุบันผมมองว่าพม่าเขาเปลี่ยนไปมากครับ การลงทุนด้านพลังงานและการเกษตรกรรมในประเทศนี้น่าจะเป็นสิ่งที่เราควรจะเร่งพัฒนาเทคโนโลยีด้านพลังงานและการเกษตร เพื่อชิงความได้เปรียบต่อประเทศอื่นเพราะเรามีเส้นทางคมนาคมที่สามารถเชื่อมต่อกันหลายเส้นทาง อีกอุตสาหกรรมหนึ่งที่เรามีศักยภาพคือการท่องเที่ยวถ้าเราสามารถเป็นศูนย์กลางการบินของภูมิภาคได้ เราจะสามารถเปิดเส้นทางการท่องเที่ยวไปสู่พม่าได้มากขึ้น โดยนักท่องเที่ยวที่จะไปพม่าต้องผ่านสนามบินของเราและเราก็เปิดเส้นทางการบินเพิ่มเพื่อบินตรงไปยังเมืองต่างๆของพม่า แต่สิ่งที่เราต้องระวังคือนโยบายเกี่ยวกับชนกลุ่มน้อยเพราะมันอาจจะสร้างปัญหาให้กับเราได้ ถึงแม้ว่าทางการพม่าจะเปลี่ยนแปลงท่าทีเกี่ยวกับชนกลุ่มน้อย โดยมีการพูดคุยตกลงกันในหลายเรื่องแต่ปัญหาที่มันมีมานานไม่มีทางจะสำเร็จในเวลาอันไกล้ สิ่งที่ผมอยากเห็นการเปลี่ยนแปรงมากที่สุดของประเทศเราคือ การศึกษาครับ ทั้งผู้สอนและผู้เรียนทุกวันการศึกษาของเราในภาพรวมอาจจะเห็นว่าเรามีการพัฒนา (พัฒนาแต่ชุดนักศึกษาให้มันสั้นขึ้นจนเลยหัวเข่าไปเหลือ 1 คืบ) การศึกษามันไม่ได้กระจายตัวไปสู่ชุมชนหรืออำเภอที่ห่างไกลเท่าที่ควร มันยังกระจุกตัวอยู่แต่ในเขตเมือง ปัญหาที่ตามมาคือรถติด การแข่งขันเพื่อให้ได้ที่นั่งในดรงเรียนที่ดีที่สุด จนมีการเรียกเก็บค่าที่นั่งจากผู้ปกครองของนักเรียนปัญหานี้แก้ยังไงก็ไม่ตกถ้าระบบการศึกษาของเรายังเป็นแบบนี้ แค่เด็กอนุบาลค่าที่นั่งเรียนในโรงเรียนที่มีชื่อเสียงก็ประมาณ 30000-45000 บาท อันนี้ประสพการจริงเลยจากลูกของเพื่อน แล้วมีใครบ้างที่ไม่อยากให้ลูกตัวเองเรียนในโรงเรียนที่มีชื่อเสียง

และอีกเรื่องที่เราต้องรีบทำคือปัญหาแรงงานเถื่อนที่ลักลอบเข้ามาจากพม่า ไม่อย่างนั้นเมื่อถึง ปี2015 เราหนักแน่นอนมันจะทะลักมากกว่าที่เป็นอยู่และเราจะจัดการลำบาก

สนับสนุนด้วยคนครับ  ถึงเวลาเเล้วครับที่ ในภูมิภาคนี้ต้องร่วมใจกันพัฒนา เพื่อความเป็นหนึ่งเดียวกัน

เนอะ แต่สมัยใหม่นี่ต้องพยายามมองข้ามความขัดแย้งเก่าๆไปบ้าง ดูอย่าง EU สิ เขาทำได้อย่างไร ทั้งๆที่ประเทศแถวนั้น พิพาทกันมาเป็นร้อยๆปี อย่างคู่อังกฤษ--ฝรั่งเศสก็โหด คู่ฝรั่งเศษ-เยอรมันก็ฮา คู่สเปน-อิตาลี่ ไหนจะ สเปน-อังกฤษ หรือสารพัดฝ่ายกับเยอรมัน ฯลฯ ก็ซัดกันเละเทะมาก่อนทั้งนั้น แต่ตอนนี้ เขาก้าวข้ามไปแล้ว รวมกลุ่มกันเข้มแข็ง

อาเซี่นยเรา ก็ควรทำอย่างนั้นได้บ้างนะ ผมว่า  

อุย พิมพ์ผิด แก้ไขครับ "อาเซี่ยน" ครับ (แฮ่ๆ รีบแก้ก่อน เดี๋ยวจะโดนมิใช่น้อย)

เพื่อนบ้านกันรักกันไว้มันก็ดีอยู่ แต่ พม่า ไทย มาเลเซีย รู้กันดีครับว่าแต่ละคนทำอะไรกันอยู่