พอดีเมื่อคืนนอนไม่หลับเลยเปิดทีวีดู บังเอิญเปิดไปเจอหนังเรื่องนี้เข้าเลยนั่งดูจนจบประมาณตี 3
ที่ตั้งกระทู้นี้ อยากทราบว่าสมาชิกแต่ละท่านที่เคยได้ดูหนังเรื่องนี้แล้วซึ่งเป็นหนังที่สร้างจากเค้า
โครงเรื่องจริงของสงครามเวียดนามในปี 1965 ที่ทหารอเมริกาถูกส่งเข้าไปเพื่อยึดเนินเขาลูก
หนึ่งแต่ต้องตกอยู่ในวงล้อมของเวียดกง เมื่อท่านสมาชิกที่เคยได้ดูแล้วท่านรู้สึกอย่างไรกับหนัง
เรื่องนี้ และมันสะท้อนอะไรให้เห็นบ้างกับสิ่งที่หนังเรื่องนี้ต้องการจะสื่อ โดยผ่านตัวแสดงนำ และ
ตัวแสดงประกอบ
ในส่วนตัวผมเมื่อดูจบแล้วโดยเฉพาะฉากที่ยึดเนินได้และถอนกำลัง ตัวแสดงแต่ละตัวแสดงถึงความ
หดหู่และเศร้า พวกเขาคงจะคิดว่าสิ่งที่พวกเขาทำไปนั้นมันถูกหรือผิดแล้วทำไมพวกเขามาทำอะไร
ที่นี่
มีฉากที่ผมชอบคือตอนที่พลยิงบอกกับผู้พันว่า ปืนค.มันร้อนเกินไปยิงไม่ได้ แล้วผู้พันแกเลยฉี่ใส่เพื่อ
ระยายความร้อนของปืน
-ผมเป็นคนหนึ่งครับ ชอบผลงาน ของ เมล กิบสัน แสดง
-เรื่องนี้ดูแล้วน่าหดหู่ ตอน ทหารโดนระเบิดเพลิงบอมใส่ ไม่รู้สถานณ์จริง จะน่าหดหู่ใจเพียงไร
ชอบมากครับ เมล กิบสัน รับบทเป็นผู้พันใช่หรือป่าวครับ ที่เขาพูดว่า ผมจะลงในพื้นที่เป็นคนแรก และ จะก้าวท้าวออกเป็นคนสุดท้าย ประทับใจมาก แล้วอีกฉากที่ชอบ ที่นักข่าวต้องจับปืนสู้กับเวียดนามเหนือเพื่อเอาชีวิตรอด แล้วจ่าอีกคนผมก็ชอบมาก ไม่ยอมใช้ m16 ใช่แต่ 11 มม การถ่ายทำก็สมจริงดีครับหนังเก่าที่น่าสะสมครับเรื่องนี้
ชอบมากครับ เมล กิบสัน รับบทเป็นผู้พันใช่หรือป่าวครับ ที่เขาพูดว่า ผมจะลงในพื้นที่เป็นคนแรก และ จะก้าวท้าวออกเป็นคนสุดท้าย ประทับใจมาก แล้วอีกฉากที่ชอบ ที่นักข่าวต้องจับปืนสู้กับเวียดนามเหนือเพื่อเอาชีวิตรอด แล้วจ่าอีกคนผมก็ชอบมาก ไม่ยอมใช้ m16 ใช่แต่ 11 มม การถ่ายทำก็สมจริงดีครับหนังเก่าที่น่าสะสมครับเรื่องนี้
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า USA ส่งทหารไปตายปล่าวๆครับ
ผมมีแผ่นดีวีดีแท้เก็บไว้ครับ สำหรับหนังเรื่องนี้ ผมค่อนข้างจะชอบการทำภาพที่มองลงจากเฮลิคอปเตอร์ที่สวยงามและการแสดงสีหน้าของตัวแสดงที่ทำอารมณ์ได้เหมือนกับอยู่ในเหตุการณ์จริงๆ และผลที่ออกมาคือ สงครามมีแต่การสูญเสีย พลัดพราก กำพร้า แต่ที่สะดุดตาอยู่ตรงที่ฉากสุดท้ายหลังจากที่ผู้พันฮัลมัวร์ก้าวขึ้นเฮลิคอปเตอร์และกำลังบินขึ้น ตรงเหนือศรีษะนักบินนั่นผมเห็นมีสร้อยประคำแขวนอยู่ ผมลองกลับภาพมาดูมันก็ใช่ ฮ่า ๆ
ไม่มีอะไรน่าเศร้าไปกว่า เครื่องบินทิ้งระเบิดแล้วโดนพวกเดียวกันเองT_T
ปล.ระเบิดเพลิงอีกต่างหาก
ชอบฉากที่ลูกสาวผู้พันมัวร์ถาม...สงครามคืออะไรค่ะคุณพ่อ คำถามนี้เล่นเอาผู้พันที่ผ่านสงครามมาแล้วมากมายถึงกับเหวอไปแปปหนึงเลย
และก็ฉากฐานยิงปืนใหญ่ LZ falcon (กรมทหารปืนใหญ่ที่ 21) ยิงสนับสนุน (ในเรื่องเห็นแค่ไม่กี่วินาที )
ในเวปนี้ก็มีการกล่าวถึงการรบครั้งนั้นนะครับ รู้สึกว่าจะเป็นยูทูปสารคดีสงครามเวียดนาม
ผมก็ชอบเรื่องนี้ครับ เพียงแต่ฉากภูมิประเทศและต้นไม้ ดูยังไงมันก็ไม่ใช่ป่าเขตร้อนอย่างในเวียดนาม ดูแล้วขัดลูกตา
เรื่องไม่ต้องดูไกลหรือคิดมาก เอาเป็นว่าเวลาคับขันจะเป็นจะตาย ไม่มีใครช่วยเราได้ นอกจากเพื่อนที่อยู่ข้างๆ เรา
หนังฮอล์ลีวู๊ดหลายเรื่องพยามยามสื่อถึงประเด็นนี้ ไม่มีใครนึกถึงชาตินึกถึงผู้นำหรือนึกถึงภารกิจ คิดแต่ว่าจะเอาชีวิตรอดออกไปได้อย่างไร
ชอบฉากที่กล้องโคลสอัพไปที่ธงชาติอเมริกันผืนเล็กๆ ปลิวไสวด้วยแรงลม ชวนให้คิดได้หลากหลายอารมณ์
อีกฉากก็ตอนใช้บริษัทแท็กซี่ส่งจดหมายแจ้งการเสียชีวิตของทหารให้แก่ครอบครัว สะเทือนใจจริงๆ ครับ แสดงถึงความไม่พร้อมของอเมริกันในการทำสงครามครั้งนั้น
ใช่ครับถ้าจะมองเรื่องภูมิประเทศและฉากของหนังมันขัดตรงนี้แหละครับ มันไม่เหมือนป่าเขตร้อนสักเท่าไหร่ผมไม่รู้ว่าเขาใช้ประเทศไหนเป็นสถานที่ถ่ายทำ
ถ้าลองเทียบกับหนังเรื่อง พลาทูล แล้วมันแตกต่างกันมากในเรื่องของโลเกชั่นการถ่ายทำ