ในสมัยสงครามโลกครั้งที่2ไม่มีครับ มีแต่บาซูก้าที่สรอ.ส่งมาให้เสรีไทยช่วงปลายๆสงครามเพื่อเตรียมโจมตีญี่ปุ่นแต่ไม่ได้ใช้ครับ

ที่ใกล้เคียงกับ Panzerfaust ก็รู้สึกว่าจะเป็น Type 56 RPG (RPG-2) และ Type 69 RPG (RPG-7)น่าจะใกล้เคียงที่สุด  ที่เฮียตี๋ส่งมาช่วยขแมร์รู้ด แต่มาโผล่อยู่ในมือทหารไทยแทนน่ะ อิอิ

ตามที่ท่านAkula ว่าละครับ เราไม่เคยมีของนาซีเยอรมันประจำการครับ ปืนพกปืนพกเมาเซอร์ กับลูเกอร์น่าจะมีนะครับ แต่อาจได้มาตั้งแต่ช่วงก่อนสงครามโลกครั้งที่1แล้ว ที่สำคัญเราเป็นกลางครับ ในเอเชียประเทศที่จัดหาอาวุธเยอรมันมาประจำการมากที่สุดน่าจะเป็นจีนก๊กมินตั๋งของเจียงไคเช็คครับ ก่อนที่เยอรมันจะหยุดช่วยเหลือเมื่อร่วมเป็นอักษะกับญี่ปุ่นที่เป็นศัตรูกับจีนครับ

ช่วงก่อนสงครามโลกครั้งที่สองอาวุธฝ่ายอักษะที่เราอุดหนุนมากที่สุดก็คือของญี่ปุ่นครับ ซึ่งซื้อมาก่อนญี่ปุ่นบุกไทย และได้จัดหามาเพิ่มเมื่อเป็นพวกด้วย เราเคยซื้ออาวุธญี่ปุ่นตั้งแต่ปืนพก ปืนกลเบา ปืนไรเฟิลต่อสู้รถถัง ปืนใหญ่ รถถัง เครื่องบินขับไล่ เครื่องบินทิ้งระเบิด และที่สำคัญคือเรือดำน้ำรุ่นแรกที่เรามีก็ของญี่ปุ่นครับ อาวุธเหล่านี้ได้ใช้รบกับฝรั่งเศสในช่วงสงครามอินโดจีนครับ โดยเราก็มีอาวุธหลักๆของอังกฤษทั้งปืนยาว รถเกราะ รถถัง ส่วนปืนกล ปืนใหญ่ ปตอ.ของสวีเดนซะเยอะครับ

ที่ท่านAkulaเล่านั้นก็คือ คนไทยที่อยู่ในสหรัฐและอังกฤษและเมืองนอกเมืองนา ไม่เห็นด้วยที่จอมพลป.ยอมเป็นพวกญี่ปุ่น จึงจัดตั้งขบวนการต่อต้านญี่ปุ่นเรียกว่าเสรีไทย ท่านเหล่านี้คือผู้ปิดทองหลังพระตัวจริงครับ เพราะมีหลายท่านต้องเสียชีวิตไปมากมาย ได้รับการฝึกหลักสูตรคอมมานโดและสงครามกองโจรจากทั้งสหรัฐและอังกฤษ อาวุธก็ใช้จากประเทศเหล่านี้ และทำการโดดร่มแทรกซึมเข้ามาในประเทศเรา เพื่อปฏิบัติงานลับ แต่น่าเสียดายที่คนไทยไม่น้อยคิดว่าพวกเขาคือจารชน และเป็นศัตรูของรัฐบาลในขณะนั้น ทำให้ถูกสังหารไปหลายคน หากทางการไทยจับได้ ก็มักจะช่วยเหลือ เพราะจริงๆแล้วเสรีไทย ในประเทศเราก็มี แต่ถ้าถูกญี่ปุ่นจับได้คงรอดยาก

 ช่วงปลายสงครามญี่ปุ่นกำลังเพลียงพล้ำอย่างหนัก จึงมีความคิดที่จะให้คนไทยลุกฮือปลดแอกประเทศจากญี่ปุ่น ได้มีการสร้างสนามบินลับขึ้นมา เพื่อให้บ.ลำเลียงของฝ่ายสัมพันธมิตรมาลงจอดและส่งเสบียง อาวุธกระสุน สะสมไว้เตรียมต่อสู้ บ้างก็ส่งทางร่ม อาวุธเหล่านี้ทันสมัยในขณะนั้นมา ไม่ว่าจะเป็นปืนกลมือทอมสัน เอ็ม3 ปืนคาร์ไบน์ สปริงฟิลด์ กาแรนด์นี่ไม่แน่ใจ ปืนกลบาร์ ที่สำคัญคือปืนบาซูก้า ที่เตรียมไว้หากญี่ปุ่นส่งรถถังบุกค่าย จะได้ใช้ยิงทำลายได้

แต่ระเบิดปรมาณูก็ลงญี่ปุ่นก่อน ทำให้สงครามจบลง ก่อนที่เราจะลุกฮือ อาจเป็นเพราะฝ่ายสัมพันธมิตรยังไม่แน่ใจว่าหากเราลุกฮือแล้วจะชนะญี่ปุ่นได้หรือไม่ แต่ก็ถือว่าสงครามจบลงก็จบกันไป ฝ่ายเราก็ชนะแบบดื้อๆ แต่ก็ต้องเสียค่าปฏิกรรมสงครามใหักับอังกฤษและฝรั่งเศสมากอยู่ โทษฐานบังอาจประกาศสงคราม และไปอยู่ข้างญี่ปุ่น ส่วนสหรัฐรู้สึกจะไม่เอาสักบาท(มั้ง) แถมยังช่วยให้เราไม่ตกเป็นผู้แพ้ถูกยึดด้วย (นี่คือหนึ่งในความดีของมะกันที่นานๆจะเห็น 555+)

อาวูธญี่ปุ่นถึงจะถูกมะกันจงเกลียดจงชังสั่งให้ไทยทำลายทิ้ง (กลัวอะไรนักหนา หรืออาจเป็นแผนการตลาดที่ให้ทำลายของยุ่น ตัวเองจะได้เอาสินค้ามาเสียบแทน) แต่จากการดูปีประจำการของอาวุธญี่ปุ่นก็พบว่าไทยเรายังใช้ของยุ่นต่อไปช่วงหนึ่งอยู่ ที่เลิกใช้น่าจะเพราะว่าล้าสมัยเแล้วเสียมากกว่า จากนั้นของมะกันก็มาเสียบตลาดเราตลอด จนปัจจุบันเริ่มเพลาๆไปบ้างแล้ว 555+ ยิ่งตอนเราไปรบที่เกาหลี กับเวียดนามพี่กันก็ให้อาวุธมาเต็มที่

อ้อลืมไป อาวุธส่วนหนึ่งที่พวกสัมพันธมิตรให้เราเตรียมลุกฮือนั้น ต่อมาท่านปรีดีได้ให้ทหารขนใส่รถบรรทุกนำไปมอบให้กับขบวนการเวียดมินห์ของลุงโฮ ใช้ต่อสู้กับฝรั่งเศส น่าจะนำไปจัดได้สักกองพันนะครับ และตั้งชื่อเป็นเกียรติกับเราว่า "กองพันสยาม" นอกจากนี้เราเองก็ขายอาวุธญี่ปุ่นที่เหลือให้กับเวียดมินห์ด้วย และเวียดมินห์ส่งคนตะเวนไปซื้ออาวุธจากตลาดมืดในที่ต่างๆ ร่วมทั้งประเทศเราด้วย อาวุธที่เราส่งไปช่วยนั้นถือว่าดีที่สุดที่เวียดมินห์มีเลยในขณะนั้น สาเหตุที่ส่งก็เพราะฝรั่งเศสคัมแบ็ก กลับมายึดอินโดจีนอีกรอบนั้นเอง อาจารย์ฝรั่งเศสที่เคยสอนท่านปรีดีตอนไปเรียนที่นั้นบอกว่า "ผิดหวังกับท่านมาก ท่านไม่เหมือนเดิมเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อน" แหงละสิก็เราสนับสนุนศัตรูเค้านี่ เค้าคงจะพอใจหรอก

ท่อนนี้จำๆจากหนังสือโฮจิมินห์ ที่ออกมาไม่กี่ปีนี้เองครับ

ขออภัยยาวไปหน่อย

เรามีญาติห่าง ๆ ของมันคือ RPG-7 ใช้งานครับ