เหลือใช้ได้4คันก็ยังดีกว่าไม่มีเลยนะครับ ท่านท้าว ว่าแต่ติดภาระกิจเหรอครับ  ตอนที่ผมไปเข้าค่ายของ นศท.ทอ. ชอบนั่งรถ ยูนิมอก ไป เห็นว่ามีอยู่เยอะนะครับ

เค้าไม่ได้ย้ายยูนิมอก ออกจากโรงเก็บที่ ขส.ทอ. รึครับ ที่นั่นมีไม่ต่ำกว่า 30 คันเลยนะ ว่าแต่ การใช้อาวุธทางอากาศปีนี้จะงดรึป่าวครับ ท่านท้าวฯ เห็นออกตารางมาแล้วบนเว็บ ทอ. แล้วก็นิ่งไป สอ.ทอ.โดนฤทธิ์น้องน้ำ ถล่มเซอร์เวอร์ซะแล้ว รับแอด fb ผมด้วยล่ะกันครับ ชื่อ-สกุล ขึ้นต้นด้วย S เพศหญิง... -_- fb ผบทบ.น่ะครับ

ขออนุญาตนำรูปบางส่วนจาก fb ท่านท้าว มาลงสักเล็กน้อยนะครับ ให้เข้ากับบรรยากาศ

รถ ทอ.ส่วนใหญ่ไม่ได้ออกแบบมาลุยน้ำครับ ยูนิม๊อค ใช้ได้แค่ ๔ คัน ที่เหลือจมน้ำ เพระามันลึกมากในสนามบิน ตอนนี้ ลึกท่วมหัว คิดเอาหละกัน...ถ้าน้ำในดอนเมือง ออกไป ใครจะเดือดร้อน ฉนั้น เราคงต้องเสียสละ  ให้กรุงเทพรอด  แต่ก็คงไม่รอด เพราะไม่มีทางที่น้ำจะลงทะเลได้ เพียงแต่มันไปช้าลง

เป็นกำลังใจให้ท่านท้าวทองไหล จ่ารัตนช์ของพวกเราและเพื่อนๆ พี่น้องทุกท่านทีประสบกับภัยน้ำท่วมเฮงซวย

ที่ผ่านมาแค่ไม่มีบ้านอยู่ ตอนนี้กระทบการการงานและเพราะออฟฟิศกำลังจะจมน้ำ เครื่องไม้เครื่องมืออุปกรณ์สื่อสารกับลูกค้าทั้งในและต่างประทเศไม่มีปัญหา แต่ลูกน้องจะเข้าไปทำงานไม่ได้วันสองวันนี้แล้ว ขนาดให้ย้ายไปสาขาอื่นๆ บ้างแล้วแต่ก็ไม่รู้ว่าจะโดนเป็นคิวต่อไปอีกเมื่อไหร่

ไม่เครียดก็ต้องเครียดละครับ ได้รับผลกันทั่วหน้า อยากมีไทม์แมชีนฟอร์เวิร์ดเวลาให้ไปถึงตอนน้ำลดเร็วๆ ครับ จะได้ลอยกระทงตอนปีใหม่หรือเปล่าก็ไม่รู้,,,

สงสัยจะได้ลอยกระทงวันสงกรานต์แน่ ^_^  ส่วนผมถึงแม้น้ำไม่ท่วมก็ได้รับผลกระทบหมือนกัน สินค้าที่สั่งก็จัดส่งไม่ได้ทำให้อะไหล่หลายอย่างขาด

ที่บ้านขายของชำก็เริ่มขาดแล้ว มันกระทบวงกว้างเลยครับสำหรับน้ำท่วมครั้งนี้ เป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่ประสพเหตุการณ์น้ำท่วมคราวนี้ครับ

อย่าท้อแท้แม้ยังมีชีวิตอยู่ จงลุกขึ้นสู้และก้าวไปอย่าหวั่นไหว ด้วยหัวใจแห่งความหวัง สักวันมันฝันจะเป็นจริง เมือทุกสิ่งกลับมาเป็นดังเดิม

   ด้นสดๆครับ

น้ำลึกท่วมหัว ก็ประมาณสอง-สามเมคร

ขอเป็นกำลังใจ ครับ  ดอนเมืองยังไม่รอดหนักหนสาหัส จริงๆครับ

 ขอบคุณ เจ้าของภาพถ่าย ครับ

สู้ต่อไปนะครับโดนกันทั่วหน้าจริงๆ น้องผมเป็นอาจารย์อยู่ รร นายเรืออากาศ พอน้ำท่วมแถวนั้นก็ย้ายไปอยู่เกษตรตอนนี้น้ำตามทันแล้วไม่รุ้ย้ายไปอยู่ใหนหายเงียบไปเลย

ผมเองบ้านยังปลอดภัยดี แต่ที่ทำงานไปเรียบร้อยแล้วเพิ่งไปช่วยเค้าเก็บของมายังดีที่คอมพิวเตอร์กับเครื่องมือเครื่องใช้ย้ายกันทันเสียดายแต่ตู้เซฟกับแอร์ไม่รู้เป็นยังไงบ้าง

เมื่อววานเซ็งจัดเลยจะหาเบียร์มาแก้ซะหน่อยปรากฎว่าขับรถวนเซเว่นอยู่ห้าหกร้านกว่าจะได้ เฮ้อแม้แต่ตับยังเดือดร้อนไปด้วย ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ทุกท่านนะครับมันจะเกิดจากอะไรก็ช่างแต่เมื่อเกิดขึ้นแล้วก็ช่วยกันแก้ดูแลกันดีกว่าจบงานนี้แล้วค่อยไปทะเลาะกันต่อก็ได้ฮ่าๆพี่น้อง

    ได้เห็นภาพ C-130 จมน้ำอยู่หลายลำไม่ทราบว่าอยู่ในระหว่างซ่อมใหญ่หรืออย่างไรถึงไม่บินไปไว้ที่อื่นก่อนเสียดายมาก

ขอบคุณท่านจ่าผี xmode มากครับที่ยังระลึกถึงกันและคอยเป็นกำลังใจให้ผมและทุกท่านที่ประสบภัย

สังเกตุไหมครับ ทั้งๆ ที่เป็นช่วงปิดเทอม บอร์ดหลายๆ บอร์ดก็ยังเงียบเหงา ทั้ง TFC และ TAF ราวกับว่าสมาชิกส่วนใหญ่ล้วนประสบภัยในครั้งนี้ ถึงได้เงียบหายกันไป

อารมณ์ตอนนี้ ข้าวของเครื่องใช้อะไรไม่เสียดายครับ แต่มันคิดถึงบ้านมากๆ ให้ผมไปไหนไกลๆ นานๆ ไม่มีปัญหา เพราะยังไงก็ยังมีบ้านรอเราอยู่ แต่ตอนนี้มันโหวงเหวงยังไงชอบกล ตอนนี้มาอยู่บ้านแม่เสือ สนิทกันยังไงก็ไม่เหมือนบ้านเราเอง เข้าใจความรู้สึกของผู้ที่ไม่ยอมทิ้งบ้านจนนาทีสุดท้ายจริงๆ ว่าเป็นอย่างไร

ก็สู้กันต่อไปครับทุกท่าน หมดงานนี้แล้วผมจะไปฟ้องศาลปกครองแน่นอน ในฐานะผู้เสียหายโดยตรง...

เวป area88ของท่านท้าวประสพภัยผมจึงตามมาที่นี่ ระดับน้ำ้31-10-54ที่บ้านก่อนอพยพ พุทธมลฑณสาย 4 ครับ (ช่วงเช้าน้ำ้ขึ้นเร็วมาก4ชม.ขึ้น20ซม)

ขส.ทอ. ที่ใหม่ ย้ายไปอยู่ด้านหลังโรงพยาบาลภูมิพล ไม่ใช่เหรอครับ  แต่ทางเข้านี้แคบมากเลยนะครับ ทำไมถึงยังไม่ย้ายหว่าๆ

   ...ท่านพี่เสือใหญ่ ตอนช่วงกองกำลังน้ำมาประชิดกำแพงเมืองท่าแคใหม่ๆ ผมก็สุดจะเครียดเลยล่ะครับพี่ ทำอะไรไม่ถูก ไหนจะลูกไหนจะเมีย ข้าวของจะขนย้ายยังไง มันจะท่วมสูงขนาดไหน แล้วจะอพยพไปอยู่ที่ไหน เครียดลงกระเพาะเลย แล้วยิ่งไปเจอเรื่องที่เครียดเพิ่มเติมยิ่งไปกันใหญ่ แต่แล้วสถานการณ์ก็พลิกผันเมื่อกองกำลังน้ำพบว่านครทางตะวันตกแคว้นละโว้ธานีตีแตกง่ายกว่าก็เลยจัดทัพใหญ่ไปทางนั้น ปล่อยให้เหลือทัพน้อยคอยปะทะอยู่แนวตะวันออก และเป็นโชคดีของนครท่าแคที่มีกลยุทธ์จากประสบการณ์ปีที่แล้ว ตลบหลังกองกำลังน้ำจนสามารถปราบทัพน้อยได้สำเร็จ แต่โชคร้ายกลับกลายไปอยู่ที่นครหลวงใหญ่ที่ต้องเผชิญกับทัพใหญ่ที่บุกเต็มอัตราศึก... มาถึงตรงนี้ผมเห็นคนอื่นๆ ที่เค้าสูญเสียอะไรๆ หลายๆ อย่าง ความเครียดของผมคงจะไม่เท่ากับคนกรุงที่กำลังประสบอยู่ตอนนี้ ดูข่าวสารตามโทรทัศน์ ตามอินเ้ตอร์เน็ท เห็นแล้วว่า สุดท้ายเราก็ต้องพึ่งตาตนเองให้มากที่สุดและสุดท้ายเราจะเห็นสิ่งที่มีค่าที่สุดสำหรับเราที่เราต้องนำพาไปด้วย เ้ห็นความพยายามที่จะต่อสู้ในเหตุการณ์ต่างๆ เห็นความสามัคคีของคนในชาติ และเห็นความเห็นแก่ตัวของคนบ้างกลุ่มบางพวก  ...พิมพ์มากไปหน่อย สุดท้าย อขเป็นกำลังใจให้ทุกคนพ้นจากทุกข์ในกาลครั้งนี้ด้วยดีครับ

ทางนี้ยังมาไม่ถึงครับ แต่ใกล้หละครับ

สมัยก่อน กรมพระคลังดูแลหัวเมืองท่า เลยดูแลกองกำลังทางเรือด้วย พ.ศ. 2554 นี้ สงสัยพระคลังได้กลับมาใช้เรืออีก อิอิ