ด้วยความเร็วของภาพทำให้ไม่สามารถบอกได้ชัดเจนแต่ถ้าดูจากขนาดของแรงระเบิดและความยาว น่าจะเป็นพวกระเบิดนำวิถีด้วยเลเซอร์ตระกูล GBU ในภาพน่าจะป็น GBU-12 เพฟเวย์ ขนาด 500 ปอนด์ เดานะครับ

ทำแบบนี้ดีก่วาให้ทหารตายนะครับส่งสารทหารหน่อยเข้าอุตส่าเสี่ยงตายแล้วเห็นแบบนี้ในตึกอาจไม่ได้มีสไนเปอร์เพียงคนเดียวนะครับไม่มีทางที่อิรักจะส่งทหารมาคนเดียวเพื่อจะชนะทั้งกองทัพแล้วอเมกาไม่มีทางใช้ระเบิดเพื่อจะจัดการทหารธรรมดาคนเดียว

ส่วนที่ระเบิดแม่นยำแบบนี้อาจมีทหารใช้เลเซอร์ชี้เป้าก็ได้

ต้องรอผู้รู้มายืนยันอีกที

เวลาอยู่ในสงครามไม่มีคำว่าแฟร์หรอกครับ

สงครามก็คือการฆ่าศัตรูให้ได้มากที่สุด โดยฝ่ายเราสุญเสียน้องที่สุด

ถ้าเป็นคุณจะทำยังไงหากว่าเจอศัตรูต่อหน้าจัง ๆ โดยที่เขากระสุนหมดพอดี โดยที่คุณยังมีปืนพร้อมยิงอยู่ในมือ คุณคงไม่ทิ้งปืนแล้วสู้มือเปล่ากับเขาหรอกน่ะครับ

ทัพอเมริกาเป็นกองทัพที่มีการพึ่งเทคโนโลนี่ที่สุดในโลด

ผมว่านาวิกที่อยู่ในอิรักมีไม่ถึงครึ่งหรอกที่สู้ด้วยมีด"เป็น" ส่วนที่เก่งยิ่งน้อยลงไปใหญ่

เหตุการณ์เหล่านี้แสดงถึงการที่ในสนามรบ หมดไปซึ่งเกียรติ ความปราณีเป็นหมือนลมเหม็นๆที่ออกมาทางปาก มนุษยธรรมก็เป็นเพียงภาพฝันเท่านั้น  มีประชาชนอเมริกาเพียงเสี้ยวหยิบมือเท่านั้นที่ รู้สัมผัสแห่งสงคราม กลิ่นของความกลัว เสียงครวญของเพื่อนและข้าศึก ภาพแห่งความกล้าหาญ และ รสชาติของชัยชนะอันงดงาม

พวกเขาจะไม่รู้สึกผิด เขาจะไม่เจ็บปวดเมื่อคนอื่นสูญเสีย เขาจะไม่แยแสอุดมการคนอื่นที่ต่างจากตน เขาจะรู้สึกเหมือนเป็นฮีโร่

พวกเขาจะเลิกคิดถึงใบหน้าของศัตตรู พวกเขาจะเลิกคิดว่า"ทำไมพวกมันต้องทำขนาดนี้" หรือเลิกคิดว่า"พอเถอะ ฉันไม่อยากยิงใครแล้ว" พวกเขาจะรู้สึกเพียงความโกรธแค้น และ ความเกลียดชังเท่านั้น

นี่คือ"พลทหารอเมริกัน" ผ่านตรงนี้ได้เขาถึงจะให่เป็นจ่า

ไม่แปลก สไนเปอร์เพียงคนเดียว หยุดกองทัพได้ทั้งกองนะครับ

เพราะฉะนั้นอีกฝ่ายจะใช้อะไรก้ได้ที่ทำให้แน่ใจว่าไอ้พลซุ่มยิงมันตายแน่ๆ

ระเบิดมือ ปืนกล.50 ปืนใหญ่ ปืนครก จรวด เครื่องบิน

หลายๆครั้งที่จะเห็นคลิปแบบนี้ ทหารมะกันไม่ค่อยจะออกมายิงสู้ด้วยหรอก แค่ล้อมไว้ไม่ให้ไปไหน แล้วเรียกรถถังมาไม่ก็ทิ้งระเบิดใส่แบบนี้แหละ

สงครามไม่มีอะไรสวยงามหรอก ตั้งแต่อดีจจนถึงปัจจุบัน ทั้งเรื่องเกียรติยศศักดิ์ศรี เป็นเรื่องสวยหรูไว้เล่าให้ลูกฟังทั้งนั้น

ผู้ชนะเท่านั้นที่จะยืนอยู่เหนือผู้อื่น เพราะฉะนั้นจะใช้วิธีไหนไม่สำคัญ "สงคราม"เป็นตัวอย่างที่ดีที่สุด

ติ๊งต้อง อะครับ - การรบในสนามรบจริง ไม่คำว่า แฟร์ๆ ให้กะคุณหรอกครับ (ไม่ใช่ยุคคาวบอย-ไม่ใช่ยุคที่ฟาดฟันกันด้วยดาบ) มีแต่คำว่า แพ้หรือชนะ อยู่หรือตาย แค่นั้นหละครับ (เพราะชีวิตไม่ใช่สิ่งล้อเล่น) และการรบเพื่อบรรลุเป้าหมาย

ใคร มีอาวุธที่เหนือกว่า มียุทธวิธีที่เหนือกว่า ก็ย่อมมีสิทธิ์ในการรบชนะที่เหนือกว่า

หน่อยสไนเปอร์ ที่เก่งกาจ เพียงคนเดียว ก็สามารถหยุดได้ทั้งกองร้อย - นี่คือความสามารถของสไนเปอร์ เพียงคนๆ ก็สามารถเก็บได้เป็นร้อย

ถ้าคุณเจอกะสไนเปอร์ และมีอาวุธที่เหนือกว่า ก็ต้องถล่มมันให้ราบอยู่แล้ว แล้วถ้ากลับกัน ถ้าทหารอิรัก-ไปเจอสไนเปอร์เมกา และมีอาวุธเหนือกว่า ก็ต้องถล่มให้ราบเช่นกัน (ไม่ว่า ข้างใด มันก็ไม่มีคำว่า แฟร์ๆ ให้คุณหรอกครับ ในสนามรบจริง)

ถ้าผมมีอาวุธที่เหนือกว่า ผมก็ใช้มัน ในการแก้เกมส์กะพวกสไนเปอร์ เพื่อความอยู่รอดของเหล่าทหาร และเพื่อการรุกต่อไปข้างหน้า (เพราะนี่คือยุทธวิธีในการแก้เกมส์พวกนี้) ไม่มีคำว่า แฟร์ ให้คุณได้เห็นหรอก มีแต่แพ้-ชนะ อยู่หรือตาย แค่นั้นแหล่ะ

ความกล้าหาญ  มีอยู่ในละครเท่านั้นครับ

ปีก่อนผมดูละครช่องทีวีจำช่องไม่ได้แล้ว เห็นพระเอกกล้าหาญมากสามารถพานางเอกหลบหนีจากที่กักขังได้อย่าง่ายดาย

หลบหนีออกมาผ่านป่าเขาทุรกันดารโดยไม่มีอาวุธ โดยมีพวกโจรห้าร้อยติดตามนับสิบพร้อมอาวุธปืน พอพวกโจรตามมาจะถึงแล้ว

ดันแยกกันค้นหา พระเอกก็กล้าหาญมากครับ สามารถดักเอาไม้ตีพวกโจร 2 คนแรกที่ตามมาติดๆ คนแรกถูกไม้ตีร่วงไม่เป็นท่าอาวุธหลุดมือ

คนที่ตามหลังมาถูกพระเอกกระโจนเข้าตลุมบอนสลบเหมือนภายใน 5 วินาที อาวุธในมือโจรกระเดนลุดมือไม่เป็นท่าเหมือนกับคนแรก

พระเอกไม่รอช้า คว้ามือนางเอกสาววิ่งหนีต่อไปทันที โดยไม่สนใจอาวุธของโจรที่ตกอยู่กับพื้นทั้ง 2 กระบอก

หนีต่อไปอย่างเหนื่อยยาก สบักสบอม ....  

  Snipers in Iraq

  >

คำว่าแฟร์ในโลกความเป็นจริงของสงครามมันหมดไปนานแล้ว มันไม่เหมือนสมัยพวกซามูไรหรืการดวนกันด้วยดาบในสมัยโบราณ

สมัยนี้ใครหนือกว่าย่อมได้เปรียบในทางยุธวิธี ส่วนฝ่ายที่ด้อยกว่าก็จะใช้ทุกวิถีทางที่จะหยุดยั้ง ดังนั้นไม่ว่าฝ่ายไหนก็ย่อมต้องการ

การอยู่รอดแต่จะรอดนานแค่ไหนขึ้นอยู่กับปัจจัยของแต่ละฝ่าย นั่นมันเรื่องการสงคราม ในชิวิตประจำวันการแข่งขันยังไม่มีคำว่าแฟร์

เลย มีแต่มือใครยาวสาวได้สาวเอาฉกฉวยโอกาศ มีเส้นมีสายยิ่งได้เปรียบ ไม่มีใครอยากอยู่ในตำแหน่งที่เสียเปรียบหรือเสียเปรียบก็

ต้องมีอย่างอื่นชดเชย เรื่องละครไทยนั้นหรือละครประเทศอะไรก็แล้วแต่ประเภทลุยเดี่ยวเป็นฮีโร่ในชีวิตจริงมันเป็นไปไม่ได้ อย่างที่ท่าน

ข้างบนว่าพระเอกพานางเอกหนีผู้ร้ายที่อาวุธครบมือ10คน ถ้าหนีคนเดียวยังพอลุ้นแต่ถ้า2คนมันจะยากไปใหญ่เพราะถ้ามีใครบาดเจ็บ

ก็จะเป็นตัวถ่วงทันที

สงครามไม่มีอะไรแฟร์แน่นอนครับ เพิ่งได้ไปเยี่ยมชม war museum ของเวียดนามมา ไปดูแล้วอดสมเพชกองทัพอเมริกันไม่ได้ ที่เด่นทีสุดคือเรื่องฝนเหลืองที่เอาไปโปรยในเวียดนาม แค่เพียงต้องการฆ่าทหารไม่กี่กองพันกลับกลายเป็นว่าต้องสังเวยชีวิตพลเรือนและสภาพแวดล้อมเป็นจำนวนมหาศาล

ความแฟร์ของอเมริกามันไม่มีตั่งแต่ส่งทัพบุกเวียดนามแล้ว  

สมมติว่าท่านเป็นทหารมีกำลังสัก100นาย ที่จะเข้าล้อมตึก ท่านอยู่เข้าล่างแล้วรู้ว่าบนตึกมีสไนเปอร์อยู่ ท่านจะเป็นคนแรกที่วิ่งเข้าไปไหมหรือท่านจะสั่งให้ใครเข้าไปไหม แล้วคนที่รับคำสั่งถ้าไม่พูดเรื่องกฎหมายทหารจะมีใครเข้าไปตามคำสั่งท่านไหม เมื่อท่านอยู่ในสรมภูมิที่เสียเปรียบ

เคยได้ยินสุภาษืตนี้ไหมครับ สังหารหนึ่งศพ สยบขวัญพันคน เพราะต่างคนต่างกลัวว่าตนจะเป็นรายต่อไปหรือไม่เเล้วไม่รู้ว่าสไนเปออยู่ไหน